Bart Dewaele

Volkswagen heeft liefst 300 miljoen euro veil om de herstructurering van de fabriek in Vorst met vertrekpremies af te kopen. (Of zo'n 12 miljard oude BF)
De vakbondsafgevaardigden bij VW Vorst omschreven de premies voor vrijwillige vertrekkers vorige week al als ,,historisch''. De hoogte van de vertrekpremies kan oplopen tot 144.000 euro, na 25 jaar anciënniteit in ploegendienst.
Gisteren gebruikten de VW-delegees dezelfde bewoording - historisch - voor de brugpensioenregeling die afgesproken werd met de VW-directie.
De 915 kandidaten voor brugpensioen - vanaf 50 jaar - kunnen tot aan hun wettelijk pensioen op 65 jaar (dus de komende 15 jaar) rekenen op een maandinkomen dat vergelijkbaar is met hun huidige nettoloon, of gemiddeld zo'n 1.700 euro. (of zo'n slordige 68.000 oude BF).
Het gaat om een combinatie van de gewone RVA-uitkering van gemiddeld 950 euro
met een inkomenstoeslag door Volkswagen.
Het Generatiepact bepaalt dat nieuwe bruggepensioneerden, zoals die van VW, tot hun 58ste ,,beschikbaar moeten blijven op de arbeidsmarkt''.
In theorie kunnen ze dus verplicht worden opnieuw een baan aan te nemen.
In dat geval behouden ze evenwel de inkomenstoeslag van hun vroegere werkgever, Volkswagen, bovenop hun nieuwe loon.
De VW-directie wilde een uitzondering op het brugpensioen voor 45 gespecialiseerde werknemers. Maar na urenlang onderhandelen werd gisteren toegegeven aan de eis van de vakbonden om alle 50-plussers met brugpensioen te laten gaan.
Gisteravond legden de bonden nog een eis op tafel:
een eenmalige afscheidspremie voor de bruggepensioneerden van 10.000 euro.
De Belgische bonden hebben begrepen dat Volkswagen bereid is (heel) veel geld op tafel te leggen om de sanering en het banenverlies in Vorst af te kopen.
Ze volgen de vakbondstactiek die hun collega's van IG Metall
eerder al met succes hebben toegepast in de Duitse VW-vestigingen.
De kostprijs van het sociaal plan bij VW Vorst is astronomisch en zonder voorgaande in de Belgische geschiedenis. Het brugpensioenplan kost het bedrijf 150 miljoen euro (sociale werkgeversbijdragen inbegrepen). De gouden handdruk aan vrijwillige vertrekkers kost minstens evenveel, als het bedrijf bij zijn voornemen blijft om slechts 1.500 werknemers te laten gaan. Maar er zijn 1.900 kandidaten. De rekening kan dus tot 190 miljoen euro oplopen.
VW betaalt bovendien al ruim drie weken het loon door van de stakende werknemers, ook al is er in Vorst sinds de bekendmaking van de sanering op 21 november geen auto meer gebouwd.
De totale kostprijs van de sanering komt uit op 300 miljoen euro. Via fiscaliteit en sociale bijdragen gaat hiervan zowat de helft naar de staatskas. De afslanking van de autofabriek is dus een goede zaak voor de begroting van de paarse regering, al zal de RVA volgend jaar meer uitkeringen betalen voor brugpensioen en tijdelijke werkloosheid.
Van onze redacteur Johan Rasking (Bron: De Standaard)

Hopelijk hebben jullie bovenstaande tekst meer dan eenmaal grondig gelezen en begrepen.
Even voorstellen: doe het nog eens !
En vandaag vernemen we opnieuw dat de bonden "nog NIET" tevreden zijn.
Waar gaan we - egoïstelingen, ikkers in het kwadraat - naartoe ! Voor geenenkele VW-arbeider is het huidige voorstel nadelig. Een bodemloze put vol water én maar tanken, blijven tanken, bevordert de werklust, zolang je water ziet. En niet elk bedrijf legt 12 miljard BF klaar om een sociaal conflict op te lossen. Wedden dat er geen volk is om binnenkort in Vorst nog audi's te maken en VW toch verplicht zal zijn 400 miljoen euro in India te "moeten" investeren ? 
Eerst in de rij staan om het boeltje plat te leggen en nog geen week later in dezelfde rij staan aanschuiven met handjes tekort, gretig open, getuigt van werk-lust, arbeidsfierheid !  Moeten er nog tranen zijn ! Plots had niemand nog goesting om op VW te blijven werken.
En er moesten er maar 1500 weg. Nee ! Ik hoop dat ik er nog bij ben want ik heb al nummertje 1502 ! 1900 kandidaat-verlaters werden tot op heden ingeschreven.
Integendeel met het ooit sluiten van de mijnen werden toen ook heel wat luxeveulens op jeugdige leeftijd op de pensioenweide gestuurd... De sociale zekerheid was toen zo zeker en kende geen grenzen. Maar ze vonden bovendien, naast de witte inkomsten, ook nog bijkomend ander drinkgeld en leefden lijk Chirac in Frankrijk. Toen kon dat nog. Maar vandaag wordt de horeca en andere seizoensgebonden inkomsten met de nodige boetes en verplichtingen de schrik op het lijf gejaagd. Deuren gaan dicht. Zolang ze niet schuren valt het gelukkig niet op. 
Vriend, ga naar die politieker en je hebt morgen werk ! Je moet het wel willen hé.
Nee, nee, niet op de Post, want daar gaan binnenkort ook weer 177 kantoortjes onder de sloop.
Zelfs de niet ondernemende mijnwerkers (sommigen hebben niet eens de ondergrond gezien, laat staan de lift. Ja nu als historische toerist) hebben in weelde tot hun pensioen verder-niks-kunnen-doen dan van het éne uiltje, het andere te vangen. We kunnen ze allen met de vinger nawijzen. Ze vallen oh zo weelderig op.
Nu, bij het voorstel van VW, terwijl de voordelen nog merkelijk hoger liggen, beseft men niet dat de globale aantrekkelijkheid van de Belgische arbeidsmarkt met de dag onsympathieker wordt, tot ver buiten de grenzen en onder nul wegzakt in het oversociale driftzand en geenenkele buitenlandse investeerder - op basis van de huidige standpunten - komt nog ooit eens naar het werkvenstertje: België turen. Allen die na VW komen zullen de dupe worden van de huidige losgeslagen wereldgedachte over ons luxelandje waar ook maar iedereen welkom is en financieel alles kan. Ooit zal de "sociale geschiedenis" spreken van zoveel jaar voor of na VW. Zo'n 2000 jaar geleden was ons feestvarkentje van 25 december het slachtoffer en die houdt het ook nog lang vol. Ondanks Islamitische infiltraties en pauselijke knievallen.
Maar diegenen die naar hier moeten komen, blijven schoon weg. Of ze gelijk hebben.
Stuur nog maar geldverslindende uitgebreide deligaties naar China en andere lage-loon-landen, dan kunnen ze daar - hoe sarcastisch ook zoals hieronder op een kerstfoto - de westerse overconsumptie een symbolische kerstboom aanbieden met meer dan 100.000 lege colablikjes. (BBC zorgde voor dit beeld - Alleen de allerlaatste stal van eigen made in Belgium zou wel eens waarheden kunnen bevatten)
Dat onze loonkost HET probleem is weten we maar al te goed, nepstatuten kunnen daar helemaal niets aan veranderen, zelfs verblinden. Dat heel wat zakenlieden via een wettelijke omweg een buitenlands lage-loon-bedrijf oprichten om dat te omzeilen is hun beste recht. Wij gaan ook niet minder naar een sportwedstrijd omdat onze sportieve ex-medelanders ineens hun wortels in Monaco hebben neergepoot (al is ie dood). Nee de koning ontvangt ze nog fier en onze regeringshoofden (die we al jaren in solden hebben) zijn fier om naast hen op de foto te mogen.
 En wat gadegij daar in Monaco doen ? Oh, een paar Monegaskes kopen hé. We zijn er oud en zeker rijk genoeg voor.
Zelfs voor de Belgische sportvrouw van het jaar werd dit jaar geen kat gestuurd. Ze kwam zelf. 
Onze sociale lasten en bindingen aan een job staan zo negatief hoog in de wereldranglijst dat men ons alleen nog kan gebruiken als we met geld, heel veel geld over de brug komen.
Elke ondernemer krijgt de angst om het hart - nu zeker de VW-uitkoop geen grenzen meer kent - om nog één arbeider aan te werven. Men is met handen en voeten gebonden aan een faillissement in het vooruitzicht als de huidige tanende - minder arbeidsintensieve - economie voortzet. Investeren in loonbesparende machines is de énige oplossing waarvan men nog zeker van kan zijn en de ondernemer die zijn schuldeisers nog net kan betalen voor de grote duik in ravijn en het neerleggen der boeken kan zich al overgelukkig prijzen. De rijkskosten of loonkosten worden wel elders opgevangen, zonder dat nu een VW de huidige sociale voordelen nog eens komt belachelijk maken.
Op zich is in België ELK bedrijf met iet-of-wat personeel gedoemd om door te sukkelen tot het einde, want een reorganisatie of het stoppen van een arbeidsintensief bedrijf houdt zo een faillisement in. Ook al gaat het zakelijk uitermate goed. Een plotse ommekeer is tegenwoordig geen uitzondering meer.
Waar is de fiere solidariteit toch gebleven... En wanneer leren onze politiekers eens terug geloofwaardig en eerlijk de kiezer in de ogen kijken met het ook nog eens te zeggen zonder uitgebreide onduidelijke manifesten ? De pausen met hun encyclieken reikten ook amper hun inteelt aan.
België stevent af op een globaal faillissement als eventuele achterbuurt van enkele Europese mastodonten die het iets minder socialer durven aanpakken. Duitsland klimt ook met moeite uit zijn Oost-West verleden. Maar klimt. Wij moeten jaarlijks telfoutjes van een paar miljoen rechtzetten. De denkspecialisten wonen hier. Nergens anders.
Lees nog maar eens het VW-stukje hierboven en elke VW-arbeider heeft zo'n WIN-FOR-LIFE op zak, zonder een lotje te kopen !
En voor de noodkreet, voor het tekort aan pastoors, die voorlopig nog hunkeren om te trouwen, ligt eveneens zo'n schepenwedde van 2.500 euro per maand oncontroleerbare netto-bruto weelderig te wachten.
Waar wacht je nog op, maar wordt nooit-of-te-nooit werk-GEVER of je schuift de koord zo over je nek, want toekomst... ? Alleen nog richting njet-landen !
Ik wens jullie een rustig, vrede- en vreugdevol, gelukkig eindejaar toe en laat de aardkluit maar opwarmen... De redder is nabij want vanaf 1 januari is het roken, waar dan ook voorbij.
Gaan we die karakterzwakke arbeiders (de haat en liefde tussen rokers en niet, werd al voldoende gestimuleerd) ook aan de deur winkelen, omdat ze zo'n 10 tot 15 keer per dag werkuren pikken om aan hun levenseinde te gaan trekken ?
LEEF LANGER - WIJ DANKEN JE AF
Ze gaan al ruim voldoende en lang genoeg naar het toilet in zo'n 36,5 tot 38-uren korte werkweek en zijn stipt met de tikklok binnen en buiten. Zonder te spreken van inloop, babbeltje, jas uit of uitloop, jasje aan en veel korter slotbabbeltje.
 
De volgende vakantie na de feestdagen is met carnaval zeker ?
Oh dat is nog lang wachten ! (GîG)

 De honderdste verjaardag van Hergé (Georges Rémi), de Belgische vader van stripfiguur Kuifje, wordt in 2007 uitbundig gevierd met allerhande manifestaties in heel Europa en Noord-Amerika. Woensdag beet het Centre Pompidou in Parijs de spits af met de opening van een tentoonstelling van originele platen en tekeningen van Hergé.

 

Tegen de gevel van het Beaubourg-museum hangt een enorme afbeelding van de beroemde rood-wit geblokte raket uit 'Raket naar de Maan' en 'Mannen op de Maan'. De expo 'Hergé' loopt van 20 december tot 19 februari 2007 en is gratis toegankelijk.
De verjaardag van de geestelijke vader van Kuifje (Georges Rémi werd op 22 mei 1907 in Brussel geboren) wordt in 2007 op diverse plaatsen in de wereld herdacht, van Québec over Stockholm tot Barcelona, maar uiteraard ook in zijn geboorteland België.
Platen en originele tekeningen
Beaubourg reconstrueerde de carriëre van de tekenaar aan de hand van 300 platen en originele tekeningen. Rémi (1907-1983) tekende zijn werk sinds 1924 met 'RG', zijn omgekeerde initialen, wat al vlug 'Hergé' werd. De expo volgt de meester van zijn eerste tekeningen in de Belgische pers tot zijn ontmoeting, midden de jaren '70, met het Amerikaanse popart-icoon Andy Warhol en zijn passie voor de hedendaagse schilderkunst.

 

Hergés wereldberoemde figuurtje Kuifje, een jonge reporter in pofbroek, steevast vergezeld van het hondje Bobby, trad in 1929 voor het eerst op ter gelegenheid van een reportage "in het land van de Sovjets" en dat was het begin van Hergés wereldfaam.
"Kuifje was voor mij een kans om mijn verlangen naar avonturen, geweld en pienterheid die in mij zat, tot uitdrukking te brengen", zei Hergé ooit.
Initiatie hedendaagse geschiedenis
Zevenenzeventig jaar na de geboorte van de stripfiguur is het lezen van de avonturen van Kuifje verplichte kinderlectuur geworden, een initiatie in de hedendaagse geschiedenis, in de conflicten in het Midden-Oosten ('Het zwarte goud') en in Zuid-Amerikaanse revoluties ('Het gebroken Oor'). Hergé beschreef in zijn albums de werkelijke wereld die dooreengeschud werd door diplomatieke crisissen en oorlogen.
Naast Matisse of Picasso
"Ons uitgangspunt was alleen originelen te tonen. Wij hebben de bezoeker in het creatieve proces van Hergé willen onderdompelen: de originele tekeningen zien en kijken hoe hij ze heeft getransformeerd om ze te publiceren", legt tentoonstellingscommissaris Laurent Le Bon uit. "Wij vonden het belangrijk hier het werk van Hergé te tonen naast dat van Matisse of Picasso; het museum toont Hergé zoals het een andere kunstenaar zou tonen".
Moed en broederlijkheid
Het kernstuk van de tentoonstelling zijn alle 124 originele platen van 'De Blauwe Lotus', album dat de (soms zeer jonge) lezers, binnenloodst in een opiumkit en getuige laat zijn van het saboteren van spoorlijnen. Het album ontstond uit Hergés ontmoeting in 1934 met een Chinese student - de jonge Tchang uit het verhaal - en kenmerkt ook het moment in Hergés werk waarop hij zich ten volle bewust wordt van de universaliteit van zijn figuur Kuifje en vanaf dan de humanistische waarden moed en broederlijkheid verdedigt.
Antisemitisme
Vanaf de jaren '40 wordt de wereld van Kuifje gestoffeerd met nevenpersonages als kapitein Haddock, operadiva Bianca Castafiore en professor Zonnebloem rond het kasteel Molensloot.
De expo 'Hergé' toont ook de auteur die ten prooi valt aan twijfel, de tekenaar die aarzelt, projecten stopt, andere projecten hervat. Ook de auteur die zich in een (in de catalogus opgenomen) brief verdedigt tegen het verwijt van een lezer gezwicht te zijn voor het antisemitisme door een personage tot een karikatuur te maken.
De catalogus met meer dan 900 tekeningen, schetsen, platen en foto's telt ruim 1.000 pagina's en is uitgegeven in een compact formaat van 15 bij 15 cm. Daarnaast is er de publicatie 'Les mystères du Lotus bleu' die terugkomt op dit legendarisch album.
Postzegels
In eigen land brengt het Museum voor Schone Kunsten in de Brusselse Regentschapstraat vanaf maart 2007 de tentoonstelling 'Hergé en de kunst'. Vier dagen voor Hergés verjaardag opent op 18 mei een nieuwe Hergé-ruimte in het Stripmuseum in de Brusselse Zandstraat. De Post geeft een vel met 25 verschillende Kuifje-postzegels van 0,46 euro uit. Nog in 2007 start in Louvain-la-Neuve de bouw van een Hergé-museum, ontworpen door de Franse architect Christian de Portzamparc. Het project dient in 2009 voltooid te zijn. (belga/hln)