Ik ben Delannoy Erik
Ik ben een man en woon in West-Vlaanderen () en mijn beroep is Gepensioeneerde.
Ik ben geboren op 20/03/1938 en ben nu dus 86 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Fotografie en reizen.
Ben evenals mijn echtgenote Trees al meer dan 30 jaar met fotografie bezig. Wij houden van reizen met de wagen met een voorkeur voor Frankrijk . een lekker potje koken schrikt mij ook niet af .
Onze camera's zijn Nikon D70 en D50 en Panasonic ZX1
Even voorstellen.. wij zijn een koppel al méér dan 30 jaar gepassioneerd door fotografie , met een voorkeur voor landschappen , en dat willen wij met ons blogje met jullie delen . Wij gaan zo nu en dan eens op reis en huren dan een vakantiewoning voor een of een paar weken , en van daaruit gaan wij dan op fotojacht om dan leuke plaatjes te schieten.....bij deze wensen wij jullie veel kijkplezier op ons fotoblogje......
Groetjes van Erik en Trees.
Dit is een foto die ik genomen heb in het bezoekerscentrum (ondanks de strenge bewaking mocht dit wel) en bij deze nemen wij afscheid van het oorlogstoerisme , wij kunnen nog lang doorgaan met dit onderwerp , in Normandie is daar geen gebrek aan.
Morgen gaan wij het dan weer over een andere boeg gooien.
Het mooie en nieuwe bezoekers centrum op het kerkhof van Colleville-s-Mer .
Dat moet je als je in de omgeving bent zeker ook eens bezichtigen , dit als je niets tegen een strenge controle hebt , je moet er namelijk bij het binnengaan door de scanner paseren met zes bewakers , en als er een signaal piept , dan moet je alles uit uw zakken halen zoals Gsm , Camera's , sleutels , portefeuille en andere metalen voorwerpen , Trees en ik hebben het zelf aan de lijve mogen ondervinden .
Ook de handtassen van de dames moeten door een scanner , het is hier dus een strenge bewaking , maar het loont de moeite eens binnen te wippen ,.
Je kan er originele films van de invasie zien en de angst in de ogen van die jongens aflezen als die met de landingsboten aan land kwamen , het was toen verschrikkelijk, en je wordt er stil en koud van bij het aanschouwen van die beelden van toen.
In Colleville-sur-Mer ligt deze grote en indrukwekkende begraafplaats , met maar liefst 9386 witte kruisjes netjes op een rij waar men stil bij wordt .
Erik en ikzelf zijn daar al een 5 tal keer op bezoek geweest , het werkt als een magneet op ons , en kunnen niet nalaten iedere keer als wij hier voorbij komen om even binnen te wippen, en telkens komen wij weer onder de indruk van de grootsheid , stilte en netheid van deze plaats.
Die naam gaven de amerikaanse soldaten aan Omaha Beach , op deze landingsplaats waar ze vele verliezen leden , waar er bij de eerste aanvalsgolf met 43250 manschappen al meer dan 3300 sneuvelden.
Hier ziet u het monument die geplaatst is tussen Sainte Honorine-des-Pertes en Vierville sur Mer , 5km strand , waar er toen veel bloed is vergoten , let eens op de achtergrond rechts naar het moderne monument LES BRAVES , die daar in 2004 op dit strand is geplaatst ter gelegenheid van de 60e verjaardag van dit tragisch gebeuren , en .....hopelijk mag en moet onze jongere generatie dat niet meer meemaken.
Op grond die de gemeente Sainte Marie du Mont in 1983 aan de verenigde staten heeft geschonken, werd er in 1984 ter gelegenheid van de 40é verjaardag van de landing deze rood granieten obelisk onthuld.
Vanaf deze Km 00 paal werdt er in 1947 de ...La Voie de la Liberté , de weg naar de VRIJHEID, tevens een touristische route , met bijna 1200 betonnen en kunstofpaaltjes gemarkeerd , dwars door Frankrijk en die eindigt in Bastogne in de Belgische Ardennen.
Dit is de weg die het derde leger onder de leiding van de beruchte en beroemde generaal G.Patton aflegde .
Op 6 juni werd dit mobiel afweergeschut aan land gebracht en staat nu voor het museum , het gebouw op de achtergrond is een internetcafe dat er in 1944 wel niet zal geweest zijn ;-) was gesloten tijdens ons bezoek wegens verlof.
Ik ben Delannoy Erik
