het is al een paar dagen dat het bijna onvermijdelijke gebeurd is namelijk het uiteen gaan van de zoon met zijn vrouw,de tranen komen niet meer zo vaak maar in mijn hoofd en hart doet het nog even veel pijn,de dagen gaan weer voorbij alsof er niets is gebeurd,voor sommige dan toch.Mijn kleine meid van 4j.komt vandaag terug van de ardennen waar ze sinds donderdag is met haar mama,ik denk dat het haar goed zal gedaan hebben na al dat gehaketak tussen haar ma en pa,ze was daar bij haar mémé dus in goede handen,want ik weet dat ze er heel goed verzorgd word.Nu moet het leven weer verder maar het zal niet meer zijn zoals voorheen dat kan ook niet,want alles gaat weer veranderen voor iedereen,de zoon voelt zich eenzaam maar wil geen hulp,ik trek wel mijn plan ma, als ik vraag of ik met iets kan helpen, meer kan ik niet doen dan er zijn als ze me nodig hebben zowel de zoon als de kleindochter.Gisteren zijn ventje en ik een flinke wandeling gaan doen en dat heeft zo ook iets positiefs,het hoofd eens leeg gemaakt en ben dan s'avonds goed in slaap gevallen.
Reacties op bericht (4)
02-06-2007
Lieve NOyo
Ik heb dat ook allemaal meegemaakt, meid, mijn zoon, heeft mijn schoondochter laten zitten, het doet pijn, weet ik, maar denk ook maar aan jezelf hoor, als er iets is mag je me altijd mailen, ik ben te vertrouwen hoor, dikke knufel en nog een mooi weekend
02-06-2007 om 11:06
geschreven door Femke
28-05-2007
..
lieve Noyo mijn hart bloedt als ik dit lees want ik weet dat het iets is dat ons allemaal kan overkomen. Woorden van troost kan ik u niet geven want het moet verschrikkelijk zijn én voor u én voor uw zoon én voor uw kleinkind. Het enige waar je voorlopig op kan hopen is dat je je kleinkind nog regelmatig op bezoek krijgt en af en toe kan verwennen. Je zal ook een grote steun moeten zijn voor je zoon, maar wie gaat er dan u steunen vraag ik me af. Ik hoop dat wij hier je iets kunnen helpen door er gewoon voor je te zijn. Misschien helpt het toch een beetje als je het van jezelf kan afschrijven op je blogje.
Ik zend je alvast een heel dikke knuffel en zoen.
28-05-2007 om 22:01
geschreven door bojako
Sterkte Noyo
Lieve meid,ik kom je veel sterkte wensen,groetjes van mitty
28-05-2007 om 21:31
geschreven door supermitty
..
maar Noyo toch, wat is er hier allemaal gebeurd sinds ik niet meer komen lezen ben! Ik dacht dat na de verhuis eindelijk alles terug zou goedkomen. Blijkbaar heeft het dus niet geholpen , al dat werk dan ook nog voor niks! Je schoondochter is dan wel eerlijk als ze zegt dat de fout bij haar ligt. De kleine meid ...kindjes zijn altijd het slachtoffer van een scheiding, hoe je het draait of keert. Heb nog een beetje geduld lieve Noyo alles heeft tijd nodig , ook dit ,op langere termijn zal je eraan "wennen" dat dit hoofdstuk voorbij is , veel sterkte voor jullie en ook voor je zoon, liefs, Nicole
