De longwormparasiet rukt op in België, zo waarschuwt Bayer. Dat is niet alleen een probleem voor moestuinen, maar ook voor honden. Is een viervoeter besmet met de parasiet, dan kan deze infectie in het ergste geval leiden tot de dood van het dier. De honden krijgen de ziekte door in contact te komen met slakken en kikkers of door water te drinken waarin die diertjes leven.

Enkele jaren geleden was de longworm nog onbekend in België, maar uit een onderzoek van de universiteit van Luik blijkt dat de parasiet bij 1 op de 20 honden infecties veroorzaakt. De worm tast de longen en het hart aan, waarbij de ziekte zelfs dodelijk kan zijn.

“De weinige symptomen zoals hoesten, vermoeidheid en bloedingen zijn niet sluitend voor longworm en blijven in sommige gevallen zelfs uit, waardoor een laattijdige diagnose fataal kan aflopen. De infectie komt vooral voor bij jonge honden, omdat ze nieuwsgierig zijn. Maar in principe kunnen honden van elk ras op elke leeftijd worden getroffen door deze levensbedreigende parasiet via besmette slakken of zelfs hun slijmspoor”, verduidelijkt dierenarts Lena Maes.

Tips

Bayer geeft in een nieuwe sensibiliseringscampagne advies tegen de overdracht van de longwormparasiet door slakken. Door de warme, natte maanden mei en juni zijn die momenteel talrijk aanwezig.

- Gooi uitwerpselen van je huisdier meteen weg, want deze lokken slakken die mogelijk besmet kunnen zijn door longworm. 

- Haal de speeltjes van je hond binnen wanneer de avond valt. Zo vermijd je dat slakken - die vooral ’s nachts in je tuin rondkruipen – er een slijmspoor op achterlaten.

- Ververs het water uit de buitenkom twee keer per dag om te vermijden dat je hond zo niet per ongeluk een slak opeet. Zet de bakjes eventueel wat hoger, zodat slakken er minder snel in kruipen.

Wie het vermoeden heeft dat zijn huisdier besmet is, raadpleegt best de dierenarts. Op de site www.slakkendodelijk.be vind je ook meer info over de longwormcampagne van Bayer. De longworm is niet gevaarlijk voor de mens. Er bestaat wel een variant die ook katten ziek maakt.

 Honden hebben een rijk arsenaal aan gelaatsuitdrukkingen, die ze gebruiken om te communiceren met mensen. Dat stellen onderzoekers van de Universiteit van Portsmouth. Zij willen aantonen dat expressie bij dieren niet louter een onbewuste reflex is.

“Gezichtsexpressie bij dieren wordt vaak beschouwd als een emotionele, vast bepaalde actie”, vertelt Bridget Waller, professor evolutionaire psychologie aan de Universiteit van Portsmouth, in The Guardian. Haar onderzoek wilt het omgekeerde aantonen: honden kunnen puppyogen opzetten als mensen naar hen kijken.

Communicatie

Uit het Britse onderzoek blijkt dat honden opvallend meer expressie tonen als ze aandacht krijgen van soortgenoten of mensen, dan als ze genegeerd worden. Honden kunnen bijvoorbeeld hun wenkbrauwen optrekken en hun ogen groter doen overkomen afhankelijk van met wie ze communiceren.

In het onderzoek filmden wetenschappers het gelaat van 24 honden tijdens een reeks experimenten waar een mens naar de hond keek, of de hond negeerde. In een tweede reeks werd de oefening herhaald met een snack die al dan niet werd gegeven. De wetenschappers analyseerden iedere frame en publiceerden hun bevindingen in Scientific Reports.

Hieruit moet blijken dat er een verschil is in expressie als de mens wel of geen aandacht geeft, maar dat de aanwezigheid van een snack geen rol speelt. Expressie bij honden is volgens de onderzoekers dan ook niet louter een gevolg van opwinding.

Domesticatie

Van een poging tot manipulatie door de honden is volgens Waller geen sprake. “Dan zouden ze bij het zien van eten juist meer expressie tonen, en dat deden ze niet.” Volgens haar toont het onderzoek in de eerste plaats aan dat de uitdrukkingen niet louter emotioneel zijn, maar een vorm van communicatie.

Waller betwijfelt of de honden echt iets willen vertellen. “Het toont vooral de impact van domesticatie. Het heeft honden veranderd om meer expressief te zijn bij mensen.” Haar onderzoek toont wel aan dat honden puppyogen voornamelijk lijken te gebruiken als mensen aandacht geven. Weten honden dat mensen dit leuk of schattig vinden? Misschien.

Kan jij ook niet zonder je trouwe viervoeter? Dan hebben we goed nieuws. Uit recent wetenschappelijk onderzoek blijkt dat het hebben van een huisdier je niet alleen gelukkiger maakt, maar ook goed is voor je mentale gezondheid.

De voordelen van het hebben van een dier in huis zijn legio. Bij gezinnen met huisdieren wordt minder geruzied. Eerder onderzoek wees ook al uit dat mensen met huisdieren vaker een lagere bloeddruk en hartslag hebben en minder risico lopen op hart- en vaatziekten dan mensen zonder huisdieren. Vooral de extra beweging en de stress die je beste vriend wegneemt, zouden voor die gezondheidsvoordelen zorgen.

Nu hebben Amerikaanse wetenschappers ontdekt dat huisdieren ook je geestelijke gezondheid kunnen verbeteren. Zo zouden ze in bepaalde gevallen de ideale therapie zijn tegen gevoelens van angst, eenzaamheid en onrust. En hoewel de studies klein zijn, is dit resultaat veelbelovend voor de toekomst van creatieve therapieën bij mensen met mentale gezondheidsproblemen. 

Voor veel Belgen en Nederlanders maken honden en katten deel uit van de familie. “Ze kunnen alleen niet spreken”, hoor je vaak. Wanneer hun beestje dan ziek is, slaan ze in paniek en durven ze weleens te grijpen naar geneesmiddelen die ze zelf ook zouden nemen. Het Antigifcentrum waarschuwt.

Het gestel van dieren is erg verschillend van dat van de mens: wat wij eten en de pilletjes die we slikken, zijn niet bestemd voor onze favoriete hond of kat. Ongeveer 8% van de oproepen die het Antigifcentrum ontvangt, slaat op problemen met een huisdier. Zo liep vorig jaar bijna wekelijks een telefoontje binnen van baasjes die hun viervoeter medicatie zoals paracetamol hadden gegeven. Of waren er een duizendtal oproepen van een hond of kat die toevallig een strip Dafalgan van de tafel had gegrist. 

“Met dieren in huis geldt hetzelfde als met kinderen”, laat het Antigifcentrum weten. “Zorg ervoor dat er geen medicatie binnen hun bereik ligt.” Pijnstillers zijn vooral voor katten gevaarlijk omdat ze de lever en nieren blokkeren en dat kan zelfs tot de dood leiden. Ontstekingsremmers zoals Nurofen zijn ook voor honden giftig. Zeker kleine rassen kunnen nauwelijks pilletjes  verdragen, zelfs niet als wat aspirine of Imodium door de dierenarts wordt voorgeschreven.

Wie vermoedt dat zijn dier vergiftigd is, kan het Antigifcentrum gratis bellen op 070/245.245 en dat 24/7. Zij zeggen je welke eerste zorgen je moet toebrengen. Ga alvast nooit zelf iets proberen om het probleem te verhelpen. Het laten overgeven van het dier of het geven van melk kan in bepaalde gevallen helemaal verkeerd uitpakken.