|
Hoe moet ik dat normaal blijven vinden dat de pijn en wat daarop volgt zelfs na een toch 'goede techniek' onverwacht, plots, uit het niets opdoemt?
Sinds een week of zo probeer ik mijn dag beter in te richten door een lijstje te maken van taken die ik wil volbrengen. Degene die ik kon volbrengen die kleur ik dan in... dat geeft een beter gevoel. Ik probeer alles uit, snap je....
Hoe moet ik het dus vervloekt blijven normaal vinden dat zelfs bij dat lijstje samenstellen, die ene drang/wil/ gedachte opdoemt...?
Meteen ga ik weer aan het 'bewegen'... klussen volbrengen... maar rusten zou ook moeten... wat moeilijk werd... net door wat ik net vernoemd heb.
Gedachten loods ik weg... altijd weer... Wanneer houdt dit op? Houdt het op? Zal het milder worden?
Tijd om water te drinken, zuiver vocht in mezelf gieten, met de gedachte dat het me spoelt van binnen, de pijn wegspoelt, weg doet stromen...
|
