Inhoud blog
  • KLEINDOCHTER
  • KLEINDOCHTER
  • ALS BIJ AVOND
  • DE WEELDE
  • OP DE TOTEM
    stilte brengt je tot bij jezelf
    het ontdekken van je eigenheid
    laat je groeien tot wie je worden wil.

    Edith Oeyen
    Zoeken in blog

    Beoordeel dit blog
      Zeer goed
      Goed
      Voldoende
      Nog wat bijwerken
      Nog veel werk aan
     
    Foto
    ZELFMOORD

    Woorden noteren
    tot je barst
    en koud wordt.

    Edith Oeyen
    Als kinderen poëzie zijn
    wil ik steeds bij
    de jongeren horen.

    Edith Oeyen
    Gebrek aan zuurstof
    doet velen happen  naar lucht
    zoveel zomerzon.

    Edith Oeyen
    Laat ons samen
    de zomer vieren
    en drinken
    van het frisse water.

    Edith Oeyen

    Foto
    Foto
    Foto
    Zij heeft een mond
    als een schuurpoort zei opa:
    hij zoende hem dicht

    Edith Oeyen
    Foto
    Secretaris, penningmeester, voorzitter en cultureel afgevaardigde van de Koninklijke Vereniging van Limburgse Schrijvers.
    Foto
    Zoeken in blog

    Foto
    Foto

    Titels van verschenen werk:

    Glimlach van een zonnebloem, 1981

    Neveldraden en morgendauw, 1983

    1000 Jaar Jericho, 1985

    De schaduw van witte bloemen, 1985

    Het oog parelt, 1986

    De wolken nabij, (met anderen) 1986

    Een huis met duizend ramen, 1987

    Als al de dagen geuren naar jouw naam, 1989

    Een kruisweg door het huis van eenzaamheid, 1990

    De boom van stilte draagt vruchten van vrede, (met anderen) 1990

    Als een zwerfspin schuim ik langs jou, 1993

    Whitehaven, met Deen Engels) 1993

    Op vleugels van verlegen schaamte, 1994

    Dwalend langs onbekende wegen, (met anderen) 1997

    Woeste golven slaan hoog op uit zee, 1999

    Expressie, (met ingrid Lenaerts) 2001

    Van Beringen tot Brussel, 2002

    De ijslaag die ons draagt is dun, 2005

    De Witte Slaap, 2005

    In voorbereiding: DE KNIEPROTHESE



    KINDERVERHALEN

    Leila Muggelijn, 1983

    De zingende roos, 1986

    De toverbloemboom, 1990

     

    Toneel

    Korte stukjes  voor verenigingen.

    en vele andere

    Musicals voor kinderen

    Vivaldi's Lente

    De kinderen van het plein

    Herman, doe iets

    Poëzietheaters

    4 stuks

    Monografie over haar en haar werk

    Geschreven door Raoul Maria de Puydt, over haar werk en haar leven, verscheen in november 2005

    In februari 1993 mocht zij de oorkonde en de medaille van Ridder in de Orde van leopold II in ontvangst nemen als blijk en erkentelijkheid voor haar inzet als letterkundige.Dit ereteken werd verleend door zijne Majesteit Koning Boudewijn.


    Op 3 december 2006 verleende Zijne Majesteit Koning Albert II,  dit op voordracht van de eerste Minister, het ereteken van RIDDER IN DE KROONORDE, als blijk van erkentelijkheid voor bewezen diensten, als letterkundige.

    Foto
    Willy Nelissen en Edith Oeyen op de alg. vergadering van de KVLS oktober 2009
    Foto
    Foto
    Foto

    Recente foto's van de presentatie van de bundel 'EEN NAALD ZONDER OOG', de inleiding werd gedaan door Ina Stabergh en Willy Nelissen, Edith Oeyen en Ingrid Lenaerts lazen gedichten. Het Beverkoor bracht enkele liederen En Raymond Alberghs wist de honderdtwintig aanwezig aangenaam te verrassen met wondermooie pianoklanken.

    Welkom bij De Vrolijke Bloggers
    Welkom op mijn blog!
    Foto
    Foto
    Gedichten: Edith Oeyen, poëzie is mijn passie
    elke dag een gedicht
    15-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.toen heb ik

    Het was een wrak

     zoals hij door de tijd liep

    getekend door het verlies

    beide ouders jong gestorven

    en hij op de dool

    drank als toevlucht hielp hem niet

    en goede raad blies hij in de wind

    zo jong als kind

    een wees te zijn

    doet meer dan pijn

    ooit sprak ik met hem in nuchtere bui

    hij weende en was vol goede wil

    alleen zei hij jij weet niet wat het is

    een ransel te dragen van wel duizend kilo

    verdriet om

    verlang naar

    en heimwee over

    toen  heb ik begrip voor hem getoond.

     

    Edith Oeyen

    15-08-2010 om 08:24 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    14-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.eenzaamheid

    Eenzaamheid ik heb mijn handen vol

    zo zijn de dagen voorbij met leegte

    sinds die dag dat jij niet meer weet waar ik ben


    jij die de hemel beloofde

    en al het blauw uit de lucht

    de zee met haar golven

    en de eindeloze  eindert


    eenzaamheid duwt mijn schouders

    loodzwaar naar beneden  

    doet mijn adem stokken in mijn keel

    mijn tranen stollen in mijn ogen


    maar ook doet eenzaamheid

    me nadenken over het leven

    over de dood

    over de dagen die nog komen

    en deze die zijn geweest

    eenzaamheid is een kwelling

    sinds jij er mijn handen mee gevuld hebt.

     

    Edith Oeyen

    14-08-2010 om 12:15 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    12-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.NU

    Nu

    ben je verleden tijd

    alles wat was is voorbij

    zelfs je adem voel ik niet meer

    hoe vlug reist de tijd langs ons heen

    vergeten wij dat leven

    leven moet zijn  

    de stoel

    de tafel

    het bed

    alles blijft

    enkel wij gaan in stilte heen

     ik denk aan je

    nu je verleden bent.

     

    Edith Oeyen

    12-08-2010 om 11:43 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    04-08-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZE SPRAK

    Ze sprak en sprak

    en wij maar luisteren

     moe van aanhoren

    knikten ons hoofd

     terwijl haar taal door de ruimte vloog

    over het weder

    over haar broer

    over haar kind

    over de zomer

    over haar klederen

    over alle onderwerpen

    die haar te binnen schoten

    ze sprak en sprak

    en ’s nacht hoorde ik nog haar taal

    nog net alsof ze naast me lag in bed

     

    gelukkig was de morgen rustig.

     

    Edith Oeyen

    04-08-2010 om 08:34 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    29-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.BLAUW IS

    Blauw is de bril die ze draagt

    haar ogen en de lucht

    blauw is het zeewater

    dat klotst tegen de dijk

    waarop mensen wandelen

    blauw is ook de vergeet me niet

    die weelderig bloeit in de lente

    de korenbloem in de zomer

    blauw is de kleur van pijn

     

    blauw is ook de kleur

    van de trampoline waarop jij springt

    tot je in mijn armen valt

     

    en er blauwe plekken aan overhoud.

     

    Edith Oeyen

    29-07-2010 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.Door de galmgaten

    Door de galmgaten van de tijd

    weerklinkt een oude mijnwerkerroep

    de verbondenheid met

    zwarte schouders uit de diepte

    is groot over de grenzen heen

    herinneringen wandelen

    tussen de gangen hier

     

    geluid dwaalt verloren rond

    het lied van hun ziel

    is vol droefheid

    nu de schachten niet meer werken

     

    door de galmgaten van de tijd

    borrelen zoveel woorden op

    van toen.

     

     

    Edith Oeyen

     

    29-07-2010 om 00:00 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    28-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.als een donderslag

    Als een donderslag bij heldere hemel

    doorbrak ze de stilte

    zich bedreigd voelend

    aanriep ze God met misplaatste woorden

     

    wat ze moest doen

    en wie zij wel dachten dat zij waren

    of zij het recht hadden

    vrouwen te mishandelen

     

    haar taal was hard

    haar stem was luid

    haar onmacht groot 

    steeds weer herhaalde het ritueel

    de aanwezigen zwegen

    tot er plots gelach weerklonk

     

    ze was verward

    en vol eenzaamheid

    vol angst en onzekerheid

    haar gedachten door elkaar geschud

     

    misschien is ze morgen de stilte zelf.

     

     

    Edith Oeyen

    28-07-2010 om 14:46 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.DE TUIN

    De tuin in zijn verlatenheid

    treurde om het bezoek van haar

    dat uit werd gesteld

     

    de kilte van de ochtend

    het grijs van de dag

    en de natte avond

    weerhielden haar telkens

    van een wandeling

     

     ze keek naar de eenzame bank

    en wist

    onder de twee kale treurwilgen

    had ze vele uren gesleten

     

    met haar geliefde.

     

    Edith Oeyen

    28-07-2010 om 13:42 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het was

    Het was als een koude douche

    toen hij zei

    het zal zo blijven

    en ijzer gaat mee in de grond

     

    zelf was zijn rug een kerkhof 

    gebogen strompelde hij door de zaal

    veel omhaal en weinig wind 

     

    maar onze moed was ver te zoeken

     

    nu na tijd weten we wel beter

    en blazen we even terug

     

    straks zakt hij door zijn benen

    misschien dansen wij dan een tango.

     

     

     

    Edith Oeyen

     

    28-07-2010 om 13:35 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.het directeurspark

    HET DIRECTEURSPARK

     

    Nu zomerlucht uit de hemel valt

    hebben bomen en mensen

    in dit park een afspraak met elkaar

     

    deze offergave van de natuur

    is een wegwijzer naar rust

    ruines van woningen

    dragen oude dagen

    verbergen geheimen

    als een gesloten mantel

     

    het blikkeren van de zon

    geeft de bladeren een gouden glans

     

    wij zijn de pelgrims

    die smeken om het behoud

    van zoveel zuiverheid

    want deze bomen zijn

    de schakel tussen mensen

    en hun adem

     

    dit directeurspark

    heeft schoonheid

    op ons netvlies gebrand.

     

    Edith Oeyen

    28-07-2010 om 13:34 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.troost

    Aan M, nu in deze dagen

     

    En als ik je tranen zie breekt mijn hart

    wie kan begrijpen wat er spookt in je hoofd

    wie kan zich verzoenen met zoveel pijn

    want steeds ben jij het die helpen wil

    rechtvaardigheid is hier ver te zoeken

    toch blijft de zon schijnen achter de wolken

    zaaien je kinderen en vrienden weer nieuwe hoop

    want wie het hoofd buigt voor de wind

    zal vallen in een kuil vol onzekerheid

    en wie zijn hoofd rechtop blijft houden  

    vindt de zon achter elke glimlach aan hem gericht

    positief zijn is geloven in het goede dat bestaat

    het geeft je kracht en zuurstof om te leven.

     

    Edith Oeyen

    28-07-2010 om 08:49 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    23-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.deze reis

    En we gingen op reis met zijn twee zomaar

    door de nacht het donker liet ons samen zijn

    dicht bijeen alsof we nooit zouden scheiden 

    en dan heel onverwachts ben je opgestaan

    wuifde ons verleden weg ik zocht je ogen

    een vogel vloog heen boven de blauwe wolken

    verweesd bleef ik staan en huilde om deze reis.

     

    Edith Oeyen

    23-07-2010 om 17:45 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    20-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.ZE VEGEN

    Ze vegen alles van tafel als klein stof
    willen niet horen naar de wonden
    in een andere ziel
    ze praten over alles heen
    vergeten de essentie van de zaak

    hij had een moeilijke tijd
    was eenzamer dan ooit
    laten relativeren zou ik moeten
    maar wie denkt aan de gevoelens
    diep in mij
    de kwetsuren die er zijn

    ach de tijd is aan egoïsme toe
    zal ik me ook op dit pad wagen
    en iedereen de lakens uitdelen
    zeggen waar het op staat
    en niet denken aan anderen

    zal ik maar lukraad leven
    zonder ooit vragen te stellen waarom
    had ik eerder niet moeten rechtsomkeer maken
    en me hun lot niet moeten aantrekken

    zijn onbegrip is nu het mijne

    Edith Oeyen


    20-07-2010 om 16:31 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.MIJN KLEINZOON


    MIJN KLEINZOON


    Weet je aan welke persoon ik nu denk? Aan mijn kleinzoon. Hij geeft me een goed gevoel telkens ik hem zie. Hij is lief en zacht van aard. Toch kan hij soms hevig uit de hoek komen, gelukkig maar, anders zou het een doetje zijn en dat wil ik niet.

    Hij geeft klank en kleur aan mijn leven. Muziek is zijn grote passie, hij volgt notenleer en speelt synthesizer, nog maar net dit laatste maar hij oefent goed. Wanneer hij daarop speelt blinken zijn ogen als sterren, dan zie je hem stralen van geluk.

    Hij weet verdomd goed welk materiaal hij nodig heeft om een orkest uit te bouwen, vraag het hem en hij noemt al de muziekinstrumenten op die er in een orkest zijn. Drum, viool, piano, harp, bas, basgitaar enz. de klank die dan uit zijn stem klinkt is als een lied, melodieus en harmonisch, hij geniet er echt van.

    ‘Later’, zo zegt hij, later wil ik muzikant worden, en overal optreden voor de mensen. Dan knuffel ik hem even en zeg lachend: ‘ dan kun jij een liedje maken voor mij en op de piano spelen’. Hij glimlacht dan en weet te vertellen dat er nog voorwerpen zijn die hij wil bespelen, in feite bedoelt hij muziekinstrumenten, maar de leeftijd speelt hier ook mee, hij zegt soms wel eens een woord of werkwoord verkeerd, maar dat geeft niet, ik weet wat hij telkens zeggen wil.

    Waar hij is of staat steeds weet hij zich de plaats te herinneren waar zijn synthesizer aangekocht werd, de prijs zegt hij er meteen achter. Telkens slaat de verwondering toe als hij de prijs herhaalt, zo een groot getal, hé moeke, dat is toch veel te veel voor zo een muziekstuk. Ik glimlach dan.

     

    Edith Oeyen

    20-07-2010 om 11:42 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (1)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.WOLKEN

    Wolken in beweging

    wilden hoger klimmen

    ze zochten jonge bloemen

    in verloren ruimte

     

    ontdekten de zinloosheid van wensen

    en ademden vrijheid uit 

    alleen het landschap wijzigde  bij hun snelheid 

    bomen werden kleiner 

    huizen haast onzichtbaar   

     

    hun snelle vaart brak af

    toen hoorde ze verhalen vertellen

    en in de vergezichten van beneden

    zijn ze zacht naar af gegleden.



     

    Edith Oeyen

    20-07-2010 om 11:38 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.HET SCHILDERIJ

    Het schilderij dat zij bekeek

    riep herinneringen op

    aan zoveel en nog meer

    het dorpsplein

    de kerk

    de schoolgebouwen

    en vooral haar jeugd

     

    de gedachten vloeiden weer over

    en in een oogwenk

    schilderden haar ogen

    al de kleuren opnieuw

     

    nu ook met paarse heide

    en hoge bomen

    spelende kinderen

    en een man die haar liefhad 

     

    samen liepen ze dan door het schilderij

    dat als schilderachtig dorp

    haar hart bekoorde.

     

    Edith Oeyen

    20-07-2010 om 11:35 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Als de stilte mij vraagt te luisteren
    spits ik mijn oren en hoor de adem van de natuur..

     
    ***

    Geen woord brengt de nacht dichterbij,
    wel de tijd


     ***

    Luisteren is je hart openstellen
    naar die ander toe


     ***

    Liefhebben is alle kleine kantjes
    van die ander erbij nemen


     ***

    Liefde is de hoeksteen van het leven,
    maar vaak stoot men zich eraan.

    ***

    Edith Oeyen

    20-07-2010 om 11:32 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.zoals zij

    Zoals zij kijkt naar hem

    die in de verte wuift

    is de angst ontwijken

    die haar bewoont

    of

    is haar pijn zo pijnlijk

    dat de grens is overschreden

    en zij gevoelloos blijft voor dit al

     

    zag zij de lente verwelken

    toen de geur van de perzikbomen verdween

    zoekt zij nu naar  de hemelglans

     

    rood is de kleur van haar gewaad

    nu zij met heldere blik uit de schemer is gestapt

    draagt zij daarom op haar lippen het brandend verlangen

    voor hem die naar haar wuift

    vanuit de verte.

     

    Edith Oeyen

     

     

     

    20-07-2010 om 11:11 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    18-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.De Laatste rustplaats

    DE LAATSTE RUSTPLAATS

     

    Hier heeft de vredige rust

    een woonplaats van stilte gebouwd

    daalt de zon elke avond neer

    zij die heengingen naar het wolkenhuis

    zijn de zwijgzame boodschappers van de wind

    fluisteren minzaam hoe vleugels vluchten voor geluiden

     

    wat blijft zijn herinneringen

    zij vervullen zonderlinge geheimen

    tussen wolken en zon 

    schitteren in dit dal

    zweven naar het licht

    als een woordeloos gebed

    dat zich neervlijt

    om de kilte van de nacht te verdrijven

     

     hier heeft de vredige rust

    een woonplaats van stilte gebouwd.

     

    Edith Oeyen

    18-07-2010 om 10:55 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)
    04-07-2010
    Klik hier om een link te hebben waarmee u dit artikel later terug kunt lezen.

    Hier heerst een zeldzame stilte

    hebben bloesem zich uitgestrekt

    in de wijde wijdste voor onze ogen

     

    karsporen tonen de weg

    verschrikte spindraden breken

    bij ons passeren

     

    hier spreekt de pijn

    uit oude bomen

    verdriet sijpelt uit hun bast

     

    maar als de lente komt

    ontdoen zij zich van winterheimwee

    reiken hun takken

    met veel verlangen naar het blauw

     

    ademen ze zuurstof vol zuiverheid

     

    wij lopen gearmd

    onder hun goedkeurend oog

    en ze beamen onze liefde.

     

    Edith Oeyen

     

    04-07-2010 om 11:08 geschreven door Edith Oeyen


    >> Reageer (0)

    Archief per week
  • 21/04-27/04 2014
  • 20/05-26/05 2013
  • 13/05-19/05 2013
  • 06/05-12/05 2013
  • 29/04-05/05 2013
  • 31/10-06/11 2011
  • 05/09-11/09 2011
  • 24/01-30/01 2011
  • 06/12-12/12 2010
  • 01/11-07/11 2010
  • 04/10-10/10 2010
  • 20/09-26/09 2010
  • 13/09-19/09 2010
  • 30/08-05/09 2010
  • 09/08-15/08 2010
  • 02/08-08/08 2010
  • 26/07-01/08 2010
  • 19/07-25/07 2010
  • 12/07-18/07 2010
  • 28/06-04/07 2010
  • 08/03-14/03 2010
  • 08/02-14/02 2010
  • 18/01-24/01 2010
  • 14/09-20/09 2009
  • 10/08-16/08 2009
  • 13/07-19/07 2009
  • 22/06-28/06 2009
  • 23/02-01/03 2009
  • 22/12-28/12 2008
  • 06/10-12/10 2008
  • 21/07-27/07 2008
  • 14/04-20/04 2008
  • 07/04-13/04 2008
  • 31/03-06/04 2008
  • 04/02-10/02 2008
  • 21/01-27/01 2008
  • 07/01-13/01 2008
  • 17/12-23/12 2007
  • 12/11-18/11 2007
  • 29/10-04/11 2007
  • 15/10-21/10 2007
  • 01/10-07/10 2007
  • 24/09-30/09 2007
  • 17/09-23/09 2007
  • 10/09-16/09 2007
  • 03/09-09/09 2007
  • 20/08-26/08 2007
  • 06/08-12/08 2007
  • 09/07-15/07 2007
  • 25/06-01/07 2007
  • 18/06-24/06 2007
  • 11/06-17/06 2007
  • 28/05-03/06 2007
  • 21/05-27/05 2007
  • 14/05-20/05 2007
  • 07/05-13/05 2007
  • 30/04-06/05 2007
  • 23/04-29/04 2007
  • 16/04-22/04 2007
  • 09/04-15/04 2007
  • 02/04-08/04 2007
  • 26/03-01/04 2007
  • 19/03-25/03 2007
  • 12/03-18/03 2007
  • 05/03-11/03 2007
  • 26/02-04/03 2007
  • 19/02-25/02 2007
  • 12/02-18/02 2007
  • 05/02-11/02 2007
  • 29/01-04/02 2007
  • 22/01-28/01 2007
  • 15/01-21/01 2007
  • 08/01-14/01 2007
  • 01/01-07/01 2007
  • 25/12-31/12 2006
  • 18/12-24/12 2006
  • 11/12-17/12 2006
  • 04/12-10/12 2006
  • 27/11-03/12 2006
  • 20/11-26/11 2006
  • 13/11-19/11 2006
  • 06/11-12/11 2006
  • 30/10-05/11 2006
  • 23/10-29/10 2006
  • 16/10-22/10 2006
  • 09/10-15/10 2006
  • 18/09-24/09 2006
  • 11/09-17/09 2006
  • 04/09-10/09 2006
  • 28/08-03/09 2006
  • 21/08-27/08 2006
  • 07/08-13/08 2006
  • 31/07-06/08 2006
  • 24/07-30/07 2006
  • 17/07-23/07 2006

    E-mail mij

    Druk op onderstaande knop om mij te e-mailen.


    Gastenboek

    Druk op onderstaande knop om een berichtje achter te laten in mijn gastenboek



    Foto

    Foto

    Laatste commentaren
  • Autisme Storm (Autisme Storm)
        op KLEINDOCHTER
  • ...... (micheline.)
        op Vanop afstand
  • PNJuwJCCdTMQA (pYTZKdbsjhY)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • mYwZUsbvZOHHmZSLr (QrDLDjLVJOaD)
        op
  • zeer mooi (veerle Ruijsch van Dugteren)
        op Als angst
  • ppsjes en nog van alles (georges)
        op
  • dag Edith (ingridstranella)
        op HET PLEIN
  • Prachtig gedicht blogmaatje (marylou)
        op eenzaamheid
  • .... (merel)
        op MIJN KLEINZOON
  • Lieve groetjes vanuit De Klinge (Lana & Pip)
        op
  • PPSJES LINK NAAR ONZE UITSTAPPEN EN NOG WAT (georges)
        op Zelfs
  • hey :o) (Lutje)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • Lieve winter groetjes van uit De Klinge (Lana en Pip)
        op WEERAL IS DE TIJD
  • uitnodiging (jovo)
        op uitnodiging
  • Een zaterdag groet (Patricia)
        op Groeten
  • ontzettend knap verwoord edith (hartendame2)
        op GOOI ALLE
  • het was (merel)
        op GOOI ALLE
  • ook (merel)
        op Beste wensen aan allen
  • Dag (cleo)
        op ZIE ZE
  • met (merel)
        op Voor zijn tijd
  • Mooie poëzie Edith (Pierre Van Laeken)
        op Voor zijn tijd
  • wat knap verwoord!! (hartendame2)
        op ALLERHEILIGEN
  • even (merel)
        op ZIE ZE
  • even komen (merel)
        op Ruimte
  • Heel mooi gedichtje...lieve groetjes (Athea )
        op OP DE DREMPEL
  • voor? (Hilde De Backer)
        op VRIENDEN
  • Leopold Laarmans (Leopold)
        op INGEPAKT
  • Mooi Edith. (Pierre Van Laeken)
        op
  • wat mooi (merel)
        op
  • maak er (merel)
        op Waarover
  • dag edith (hartendame2)
        op Waarover
  • lang (merel)
        op Hier dreigen
  • mooi verwoord edith (hartendame2)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • inderdaad (maarten)
        op we
  • zoals altijd (merel)
        op WAT IK NOOIT ZOU WILLEN
  • prachtig gedicht (hartendame2)
        op Bij Muziek van Trigon over Lichtmis
  • mooi (merel)
        op we
  • Heel toevallig . . . (merel)
        op
  • groeten (naneke)
        op is het
  • mooi (merel)
        op woorden
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Mijn moeder
  • Ik wens u een fijne zondag. Erwin (Eros)
        op Nu nog
  • wensjes (begrijphetnietje)
        op Lente 4
  • prachtig (hartendame2)
        op BEN IK
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op BEN IK
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Leef ik
  • vind ik heel mooi edith (hartendame2)
        op Leef ik
  • ontmoetingsplaats (ingridstranella)
        op Haiku
  • een beetje (begrijphetnietje)
        op Hier ben ik
  • bezoekje (hartendame2)
        op Zo werd ik niets
  • lentezon (begrijphetnietje)
        op Niets
  • haiku's (begrijphetnietje)
        op twee kinderen
  • geluk (begrijphetnietje)
        op Een doosje
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Zoveel
  • witte engel (begrijphetnietje)
        op Verpleegster X
  • hoop (begrijphetnietje)
        op EEN STILLE PLEK
  • moord (Pp)
        op ONDER
  • mooi (begrijphetnietje)
        op DE DICHTER
  • universeel (ingridstranella)
        op WINTER
  • feestdag (begrijphetnietje)
        op
  • gedicht 15/12 (ingridstranella)
        op Als een
  • mooi (begrijphetnietje)
        op Kinderen
  • kerstwensen (ingridstranella)
        op Kerstwensen
  • natuur (begrijphetnietje)
        op Onrust
  • op de drempel van december (ingridstranella)
        op Op de drempel
  • gedicht 02/12/06 (ingridstranella)
        op NU DE STILTE
  • 26/11/2006 (ingridstranella)
        op Zal ik
  • dit is een prachtig gedicht (Erna)
        op REGENDRUPPELS
  • gedicht van 21/11/2006 (ingridstranella)
        op REGENDRUPPELS
  • woord en dank (ingridstranella)
        op soms
  • mooi (begrijphetnietje)
        op soms
  • ik schrijf (ingridstranella)
        op IK SCHRIJF
  • liefde (begrijphetnietje)
        op liefde
  • gedichten (begrijphetnietje)
        op Muzikaal landscahp
  • dit gedicht (ingridstranella)
        op NU DE WIND
  • waarheid (begrijphetnietje)
        op EEN WERELD VOL PIJN
  • raar (begrijphetnietje)
        op Jullie jeugd
  • het leven (begrijphetnietje)
        op Ontmantel
  • Als de dood (hartendame2)
        op Als de dood
  • heimwee (begrijphetnietje)
        op Herfstwonder
  • Prachtig Edith!! (hartendame2)
        op Vergiftigd zweet
  • mooi (diaspora)
        op Vergiftigd zweet
  • heel mooi (begrijphetnietje)
        op Samen
  • mooi (begrijphetnietje)
        op VERTROUWEN
  • Hallo Edith (thea)
        op VERTROUWEN
  • ...bekoren. (Herman Coppens)
        op Dit zonderling geheim
  • koude rillingen (begrijphetnietje)
        op Mistige blik
  • gedicht (begrijphetnietje)
        op Dit landschap draagt
  • dit lanschap (ingridstranella)
        op Dit landschap draagt
  • wie zijn wij? (ingridstranella)
        op Wie zijn wij
  • vorige maand (ingridstranella)
        op Vorige maand
  • eenzaamheid (begrijphetnietje)
        op Avond te brussel
  • bij dit gedicht (ingridstanella)
        op MEISJE
  • hallo palued (ingridstanella)
        op WOORD
  • mijnstreek (ingridstranella)
        op Vergane weelde


  • Foto

    Foto


    DE IJSLAAG DIE ONS DRAAGT IS DUN'.

    Deze bundel wordt voorgesteld op het stadhuis te Beringen om 20.00 uur. Hierover schrijft Ingrid Lenaerts: 'In “De ijslaag die ons draagt is dun” viert  Edith de verbintenis van haar wereld met de puurste romantiek die ze aan het witte blad kan toevertrouwen. Ze heeft een patent op een duurzame taallegering verworven, zowel naar vorm als naar inhoud.

    Haar levenspad wordt doorkruist door het voor haar zo kenmerkend gedachtegoed, de analyse van thema’s die de dagdagelijkse dingen omvatten.

    Ze exploreert natuur en liefde, geboorte en dood in een beeldspraak en taalkoloriet die niemand haar kan ontnemen. Daar en alleen daar groeien haar verzen waar zij haar woorden en emoties aan de dichtersgrond toevertrouwt.

    Hier in deze bundel zijn haar gedichten vaak miniaturen van liefde, ongekunstelde landschappen, bloeiende tuinen of kunstwerken om in te wandelen, te verblijven of te verdwalen.

    Maar je vindt er zeker je weg in, de gedichten van Edith geven liefde, ze vragen liefde, ze zijn soms zo eenzaam, dan klateren ze weer van ontzettend zonnelicht. ( Ingrid Lenaerts)


    Foto

    beste

    Na een periode van een drietal weken zal ik weer de draad opnemen  en met de regelmaat van de klok een gedicht plaatsen op deze blog. Een heelkundige ingreep heeft me een tijdje op non actief gezet.
    Groetjes


    Edith
    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • gedichten ingrid lenaerts
  • met hart en ziel
  • begrijphetnietje

  • Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • begrijphetnietje
  • jovo

  • Foto

    Foto

    Mijn favorieten
  • seniorennet.be
  • http://erna


  • Blog als favoriet !



    Foto

    Foto

    Foto

    Blog als favoriet !

    Blog als favoriet !

    Foto


    Blog tegen de regels? Meld het ons!
    Gratis blog op http://blog.seniorennet.be - SeniorenNet Blogs, eenvoudig, gratis en snel jouw eigen blog!