VRIJDAG 6 JULI 2007

Dag 40 Fisterra- Santiago de Compostela
Afstand n.v.t. ( met de auto geweest)
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

DONDERDAG 5 JULI 2007

Dag 39 Santiago de Compostela-Fisterra
Afstand n.v.t. (met de auto geweest)
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

Om 0900 opgestaan. We konden een keer uitslapen. We zijn de fietsen af gaan spuiten bij het benzine station want ze moesten naar de fietsenmaker voor een onderhoudsbeurt. Bij mij ging steeds een spaak los dus dit moest gemaakt worden. Om 12.00 uur naar de pelgrimsmis geweest. De Kathedraal zat weer stampvol. Daarna onze tassen ingepakt want we gaan straks om 16.00 uur via Muxia naar Fisterra. Nog even geluncht vlakbij de kathedraal. Dit was dus weer echt een toeristische lunch. Overal in Spanje bij een menu del dia krijg je, als je wijn bestelt bij je menu een fles wijn maar hier krijg je een klein glaasje. Om 16.00 uur de auto opgehaald bij het station. Die was gehuurd door een van de Spaanse fietsers (Imma). 10 euro per dag moest dat kosten. Dat is goedkoop maar dat komt omdat zij bij dat verhuur bedrijf werkt en dus korting heeft. Dat we nu met haar mee konden kwam goed uit want we wilden met de bus gaan. Met de auto is makkelijker en sneller en met z´n drieën is het ook nog goedkoper dan met de bus. De rit naar Fisterra via de kust duurt ongeveer 2 uur. De weg er naar toe was mooi en de strandjes die we tegen kwamen waren ook heel leuk om te zien. De kust ziet er uit als bij La Coruña. Dus steile rotsen recht de oceaan in en mooie kleine stranden. In Fisterra met de auto naar bijna het uiterste puntje gereden. Je kunt van het dorpje Fisterra ook naar Kaap Fisterra lopen maar dan zouden we te laat zijn voor de zonsondergang aldaar. We komen aan km paal 0,00 km! Iets verder staat de vuurtoren van Fisterra. Achter de vuurtoren daalt een pad af naar het uiterst westelijke punt van het vasteland van Spanje. Op een rots staat een bronzen schoen. Her en der zien we zwarte brandplekken van pelgrims die iets verbrand hebben. Kaap Fisterra noemde men ook wel het einde van de wereld in de middel eeuwen. Het ziet er ook wel een beetje zo uit. Je ziet in de verte alleen maar de oceaan en verder niets. Men kon toen nog niet bedenken dat er ook een overkant zou kunnen zijn! Door de damp van het water was er helaas geen zonsondergang te zien. Er werden wel wat rituelen door sommige pelgrims uitgevoerd. Volgens zeggen zou je hier iets moeten verbranden wat je gedragen hebt op de camino. Sommigen verbranden hun schoenen of sokken, een vrouwtje was bezig haar T-shirt, bh, sokken en ik geloof alles te verbranden wat ze had gedragen. Wel grappig om te zien. Daarna terug naar het dorp. Het was inmiddels 23.00 uur en we moesten nog gaan eten. Gelukkig kan dit in Spanje . Na het eten nog even iets gaan drinken. Dus al met al was het gewoon een echte VAKANTIE DAG.

WOENSDAG 4 JULI 2007

Dag 38 Melide-Santiago de Compostela
Vertrek 08.15 Aankomst 14.15
Afstand 56.96km
Hoogste snelheid 49.31
Gem. Snelheid 11.98
Fietstijd 4u45min
Slaapplaats Hostal 15,00 euro zonder ontbijt

Het was gelukkig droog bij vertrek. Later op de dag kwam zelfs de zon door en het werd weer een mooie dag. We kregen het ook vandaag weer niet voor niets. We kwamen weer van alles tegen zoals trapjes en grote stenen waar je over moest lopen. Als wandelaar gaat dat goed met grote passen maar met de fiets er naast valt dat niet mee. Tot de laatste km bleef het zwaar. We bleven klimmen tot in Santiago. Om 14.15u in Santiago. Als je zo Santiago voor de 2^de maal binnen kom fietsen dan voelt dat toch wel erg lekker aan. Het is net of je weer thuis komt. Je bent dan weer blij dat je wederom heelhuids hier bent aangekomen en dat je het toch weer gehaald heb want het blijft natuurlijk een hele inspanning. We zijn eerst, aan de rand van de stad, even gaan lunchen, daarna wat foto´s gemaakt voor de kathedraal en daar onze Spaanse fietsers weer ontmoet. Toen onze oorkonde opgehaald, een kamer gezocht en gevonden. Dit was makkelijk want je wordt gewoon aangesproken door mensen die kamers daar in de buurt verhuren. We hebben nu van Saint Pied de Port naar Santiago 838 km gefietst. Vanaf Lourdes komt daar nog 150 km bijdus zeg maar een kleine 1000 km en dat in 14 dagen.
Alles bij elkaar vind ik op dit moment dat de eerste dagen tot Burgos zwaar waren maar met mooie ritten, afdalingen en vergezichten. Het deel Burgos - León is vlak dus vinden we dit iets minder mooi en spannend. Het deel León - Santiago is net als het eerste deel, zwaar en mooi. Al met al een prachtige tocht die jammer genoeg nu afgelopen is. Hier in Santiago heb ik mijn belofte aan de vrijwilligers van het Rode Kruis zonhoven volbracht.
Deel 2 van mijn reis heb ik nu volbracht en over twee dagen stomen we op naar Fátima in Portugal, voor mij dus deel 3 van de reis.

DINSDAG 3 JULI 2007

Dag 37 Sarria-Melide
Vertrek 08.15 Aankomst 17.30
Afstand 65.23 km
Hoogste snelheid 50.23
Gem. Snelheid 11.22
Fietstijd 5u48min
Slaapplaats Refugio 2,50 euro zonder ontbijt.

Na vertrek konden we gelijk weer aan de bak, dus klimmen. Het eerste deel van de rit ging naar Portomarin. Het was weer een mooie rit en op een gegeven moment zaten we tussen een kudde koeien. Daar zijn ook hele brutale bij, ze ruiken even aan je tassen of aan je stuur of handen, wel heel leuk natuurlijk. In Portamarin koffie gedronken. Het begon ook behoorlijk te miezeren dus je heb er weer vijanden bij. De eerste is de regen en de tweede grond die eerst hard was en nu zacht was geworden. Dan zak je met je wielen weer verder de grond in dus dat houdt ook weer tegen. Aan het eind van de dag zagen wij en de fietsen er niet uit, overal een laag modder op. Op je benen en je schoenen, tassen, ketting en versnelling, verschrikkelijk gewoon. Gelukkig was er een waterslang aanwezig bij de Refugio dus we konden de fietsen weer toonbaar maken en er was een wasmachine en droger die we konden gebruiken. Dus na een paar uur was alle leed geleden en was alles weer in goede staat voor de volgende dag en nu maar hopen dat het droog blijft. Één dag met regen is leuk om dat mee te maken maar ik denk dat je, als je dat een week hebt, het niet zo leuk meer vindt. Maar ja, ook dan moet je door.We zijn de stad nog even ingelopen voor wat boodschappen te halen. We hebben wat brood en dergelijke gegeten in de keuken. Bij ons op de slaapzaal sliep een vrouw met haar dochter uit Leuven. Zij deden de tocht per voet. Die mevrouw had toch verschrikkelijk veel blaren, zelfs onder het eelt zaten blaren. Ze bleef optimistisch en ze zei: na twee dagen voel je de blaren niet meer dus het valt wel mee. Ik had daar wel andere gedachten bij. Ik vond dat heel sterk van haar. Het was een vrij grote refugio en er waren een paar groepen die daar sliepen van een middelbare school. Er was ook een keuken waar iedereen gebruik van kon maken. Buiten werd het eten klaar gemaakt voor de scholieren want men had branders, pannen en dergelijke bij zich.

MAANDAG 2 JULI 2007

Dag 36 Vega de Valcarce-Sarria
Vertrek 08.00 Aankomst 16.30
Afstand 57.96 km
Hoogste Snelheid 35.55
Gem. Snelheid 10.62
Fietstijd 5u27min
Slaapplaats Refugio 3,00 euro zonder ontbijt

Vertrek om 0800 uur richting O Cebreiro op 1400 meter. Dit is zo’n 15 km van Vega dus dat betekende 15 km steeds omhoog. Het was gelukkig droog. Hier hebben we wel de route over de weg genomen dit omdat het looppad, volgens de geleerden, niet voor fietsers te doen was. Er is namelijk een stijging van zo´n 100 meter per km dus een stijging van 10 % en dit over 7 kilometer en de weg ligt ook nog bezaaid met keien en andere obstakels.
Toen ik boven was dacht ik: het is wel meegevallen. Ik had namelijk het idee dat het zwaarder was geweest 4 jaar geleden. Boven even koffie gedronken met Compostela taart. Daar het pad (de Camino) weer op. Dit was ongeveer 16 km met stijgen en dalen. Daarna volgde een afdaling van 7 km maar dat was bijna net zo zwaar als het klimmen. Het pad zit vol met gaten en er liggen overal keien en grinddus je moet zo´n beetje constant remmen en bijna steeds uit je zadel (dus staan) Het is voor de hele echte mountainbikers een afdaling om van te dromen. De daling eindigde in Triacastela, op 700 meter. Daarna weer omhoog naar 950 meter ( Col montán) over het pad. Dus zweten en af en toe lopen. We zijn nu in Galicie. Je hebt hier prachtige berg landschappen. Hier in Galicie rijden we soms door dorpen daar kan je zo een film maken die zich afspeelt in de 16 eeuw, zo oud en zo typisch, het is als of je honderden jaren terug in de tijd bent. Hier laten ze hun koe of paard uit ipv hun hond. Manuel had nog een lekke band gekregen, dit omdat er een zeer scherpe steen lag. De binnenband had 2 gaten bij het ventiel dus een andere binnenband erin gedaan. Al met al en prachtige mooie zeer warme dag. We slapen in Sarria dat is nog zo´n 120 km van Santiago dus we komen al aardig in de buurt.
Tot morgen.

ZONDAG 1 JULI 2007

Dag 35 Rabanal del Camino-Vega Valcarce
Vertrek 08.00 Aankomst 17.00
Afstand 79.65 km
Hoogste Snelheid 55.84
Gem. Snelheid: 15.06
Fietstijd: 5u17min
Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt

Bij vertrek was het zwaarbewolkt en het miezerde. Regen kleding aan en maar weer starten. Wemoesten gelijk al 8km klimmen van 1.200m naar 1.500m. Het was allemaal niet grappig, veel wind, dampig en miezerig koud, zo'n 8 graden. Het was een flinke, gelijkmatige klim. We waren op de weg gebleven omdat met het afraadde om over de camino te gaan. Boven bij het ijzeren kruis waaide je weg dus maar heel even gestopt en naar het kruis gekeken. We waren onze steentjes van thuis vergeten dus konden we niks achterlaten. Nog even gekeken of onze steentjes van 4 jaar geleden er nog stonden maar niks kunnen vinden. We hadden daar namelijk een torentje gebouwd van stenen die daar langs de kant liggen. De stenen van huis hoor je op een grote hoop rond het kruis te gooien. Had ik ook niet verwacht hoor.
Toen maar weer door gegaan want hier lang staan leverde alleen maar kou op. Daarna nog een paar flinke klimmen in de kou. Na 16km kwam er een afdaling van 10km. Dat was ook niet echt grappig, koude handen, koude voeten, echt alles was helemaal koud geworden.
Onderweg even gestopt in Alcebo voor een kop koffie. Vier jaar geleden hadden we daar toevallig ook koffie gedronken en toevallig was het toen ook zo koud en brandde daar de kachel. Helaas dit keer niet. Jammer
Beneden scheen de zon een beetje dus we warmden wel weer wat op. Doorgereden naar Ponferrada, een leuk plaatsje. Hier is het kasteel van de tempeliers die vroeger de pelgrims moesten beschermen tegen de rovers.
Ons volgende doel was Villefranca del Bierzo. Hier een heel stuk over de weg gereden omdat er geen camino pad is. Toen nog een stukje door, richting O Cebreiro (1.400m).
We zijn 7km voor de berg, O Cebreiro, gestopt want dan kunnen we morgen eerst een beetje warm fietsen voordat hetklimmen weer begint.
Om 22.00u zijn we weer ons bedje ingedoken.

ZATERDAG 30 JUNI 2007

Dag 34 León-Rabanal del Camino
Vertrek 07.45 Aankomst 16.45
Afstand 72.98 km
Hoogste Snelheid 49.77
Gem. Snelheid: 15.10
Fietstijd: 4u49min
Slaapplaats Refugio 4,00 euro zonder ontbijt

Om 06.15u licht aan en bed uit, net als in dienst. Bij vertrek uit León nog even langs het oude pelgrimshospitaal gegaan en daar bij het beeld van een rustende pelgrim een foto getrokken. We waren met 7 en, allen fietsers. We komen elkaar steeds weer tegen.
De eerste kilometers waren een beetje gelijk aan die van gisteren. De volgende 26km werden weer wat zwaarder met wat klimmetjes en moeilijk begaanbare wegen. We gaan zachtjesaan de Meseta weer verlaten. In Astorga koffie gedronken en een gebouw van Gaudi bekeken. Astorga is een mooie en gezellige plaats.
Daarna was het afgelopen met de pret, we gingen weer naar de 1.200 meter naar Rabanal del Camino. Dus weer stijgen met weer van die rot paadjes. De grootste moeilijkheid is dat het pad vol ligt met stenen en afgezaagde boomstammetjes.
Ook een heel stuk langs een asfaltweg gefietst. Ik weet niet hoeveel graden het was maar het asfalt was zacht en stonk net alsof ze nog aan het asfalteren waren. Het lag dus lekker te sudderen. In dit gebied hoor je alleen de vogeltjes zingen en je eigen adem als je moet klimmen en verder zie en hoor je niets.
In Astorga nog een Spaans prepaid kaartje gekocht voor mijn gsm. Ik had een kaartje van Aldi talk, dit is net nieuw maar het werkt ook nog nieuw, niet dus. Lang leve base en Aldi talk. Smssen, vergeet het maar.
Geluncht in Santa Catalina de Somoza, voor ons (Mary en mij) was dit het dorpje van Hilton 2. Wij waren daar 4 jaar geleden en toen was het een troep in de refugio daar. We kwamen binnen en toen stond er een Rotterdamse vrouw aan dedeur die riep: treed binnen in het Hilton 2, vandaar dat we dit nog steeds zo noemen.
Geslapen in de refugio van Rabanal del Camino. Het was rustig daar. De beheerder was een Belg.
We gaan nu maar weer lekker slapen want morgen wordt het weer klimmen.
Het was vandaag een mooie, warme dag.

VRIJDAG 29 JUNI 2007

Dag 33 Carriós de los Condes-León
Vertrek 07.45 Aankomst 17.15
Afstand 100.34 km
Hoogste snelheid 39.04
Gem. Snelheid: 17.56km
Fietstijd: 5u24min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro met ontbijt

Vandaag was de rit over de Meseta. Heel de dag zo'n beetje over een grindpad gereden vlak langs de normale weg. Het pad was af en toe erg smal, je fiets met de tassen eraan paste soms maar net. Het was net zo vlak als in Nederland. Bij een van de weinige afdalingen zag ik toch nog kans om even te vallen. Ik had wat schaafwondjes en wat bloeduitstortingen. Ik was blij dat ik mijn helm ophad want bij het vallen hoorde ik tok en dat was mijn helm tegen een steen en er zit nu een deuk in (in mijn helm dus niet in mijn hoofd)
Het was de hele dag prachtig weer met wat tegenwind. Voor de lopers is dit wel een saai stuk want zij schieten natuurlijk niet echt hard op. Aankomst in León om 17.15 uur. Wij sliepen bij de nonnetjes in het centrum van de stad. Je slaapt er in grote slaapzalen. Door het late tijdstip van aankomst hebben we niet zoveel meer gedaan in León. Nog wat rond gelopen ‘s-avonds een biertje gedronken en een broodje gegeten. De winkels waren allemaal dicht ivm het feest van San Pedro (mijn naamgenoot dus).
We hebben nog wel de kathedraal bezocht. Deze lijkt een beetje op die van Burgos vind ik. Hij is ook erg mooi zowel van binnen als van buiten.
We zijn bijtijds naar bed gegaan (21.45u) want morgen willen we weer vroeg opstaan. Er waren hier 13 fietsers.
Slecht geslapen ivm de herrie op straat. Dit duurde tot een uurtje of 5 in de ochtend. Maar ja, feest is feest en ze kunnen niet stil zijn omdat er een paar van die pelgrims willen slapen.
4jaar geleden hebben we hier samen (Mary en ik) ook geslapen. Toen was het ook feest dus ook toen genoten van de herrie op straat.Toen was het nog zo dat er mannen en vrouwenzalen waren. Het was alleen wel hilarisch dat de vrouwen door de mannenzaal naar hun bed moesten. Nu zijnzelfs de zusters modern geworden en mag iedereen op een zaal slapen. Zo zie je, zelfs de zusters gaan met hun tijd mee.

DONDERDAG 28 JUNI 2007

Dag 32 Burgos-Carrión de los Condes
Vertrek 07.30 Aankomst 17.15
Afstand 92.32 km
Hoogste snelheid 45.61
Gem. Snelheid: 14.92
Fietstijd: 9u49min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt

Voor we Burgos weer verlieten nog even langs de kathedraal geweest. Helaas was deze nog dicht dus konden we geen stempel halen. Jammer. Het eerste stuk was slecht bewijzerd. Wij reden aan de rechterkant van de rivier maar we moesten aan de linkerkant rijden. Daar 2km van de route afgeweken. Van Burgos tot Castrojeriz ging het een beetje op en af en we reden tussen de 800 en 900 meter hoog. Het was allemaal goed te rijden. Vanaf Castrojeriz tot Fromista zat nog een flinke bult dus dat was nog even goed zweten en zwoegen. Van Fromista tot Carrión de los Condes was het vrij vlak van 800meter licht stijgend tot 900 meter. We reden langs de weg, daar lag een pad. De omgeving was mooi, veel landbouwgronden en de paden waren over het algemeen breed en goed bereidbaar. We slapen in de refugio van Carrión de los Condes. Drie nonnen regelen de refugio. Er stond een wasmachine en een droger dus dat was een bofje. We hebbenveel kleding gewassen. Dit kostte slechts 3 euro. Daarna onze boodschapjes gedaan voor het avondeten en voor het ontbijt. Toen even bij een drankje wat gerelaxed. Om 19.00u gingen de zusters zingen met bongo en gitaar. Geen kerkliederen maar moderne muziek zoals La Paloma Blanca, Besame mucho en meer van dat soort nummers. Heel erg leuk. Later op de avond was het nog een keer zingen en kregen we de zegen mee van de zusters middels een kruisje op je voorhoofd.
Het was vandaag een mooie vlakke dag. We zijn nu aangekomen op de meseta (de hoogvlakte, hoog en vlak)
Tijdens de rit hebben we ook nog even de refugio van Boadilla bezocht waar ik 4jaar geleden met Mary heb geslapen. Leuk om dat weer terug te zien.
Het was de hele dag mooi weer. Nu maar weer lekker liggen en rusten voor de dag van morgen.

WOENSDAG 27 JUNI 2007

Dag 31 Belorado-Burgos
Vertrek 08.15 Aankomst 13.30
Afstand 54.32 km
Hoogste snelheid 45.61 km
Gem. Snelheid: 13.60
Fietstijd: 3u40min
Slaapplaats Hostal 16,00 euro zonder ontbijt

Opgestaan om 06.30u. Rond 08.15u vertrokken richting San Juan de Ortega. Van Belorado is dat ongeveer 24 km. De start was op 750m en we moesten klimmen naar 1.100m. Daarna gingen we richting Burgos. Na San Juan de Ortega kregen we een zware afdaling en daarna een klim. Niet normaal om dat te fietsen. Daarna gelukkig een mooie, goedlopende afdaling. Toen nog een belachelijke klim over een soort bergpad (goed voor een stel geiten) met grote, scherpe keien dus het was weer af en toe lopen. Daarna nog een slechte afdaling en toen gelukkig een afstand van 14km over asfalt. Aankomst in Burgos zo rond 13.30u. Daar gegeten met een paar Spaanse fietsers die we al een paar dagen steeds weer tegenkomen. De refugio was dicht. Ook de winkels waren allemaal dicht omdat het feest is. We hebben dus maar een hostal gezocht in het centrum.
Het was vandaag ongeveer 22 graden, licht bewolkt en een frisse wind. Al met al toch weer een mooie dag met schitterende landschappen en hele mooie vergezichten. 's-Avonds naar dePlaza Major gegaan en daar wat gedronken en tapas gegeten, oa kleine geroosterde inktvisjes met look, heerlijk. Het was tenslotte feest. Om 23.00u waren we weer terug ophonk. Er was toen nog volop vuurwerk maar we hebben er niks van gezien of gehoord want we waren veeeeeel te moe en hebben dus overal doorheen geslapen.
Welterusten.

DINSDAG 26 JUNI 2007

Dag 30 Viana-Belorado
Vertrek 08.00 Aankomst 17.00
Afstand 87.09 km
Hoogste snelheid 53 km
Gem. Snelheid: 13.73
Fietstijd: 6u20min
Slaapplaats Refugio 7,00 euro met ontbijt

Weer lekker op tijd opgestaan en ontbeten met chocomelk, stokbrood en jam. Iedereen werd hartelijk uitgezwaaid door de 2 vrijwilligers van de refugio. Een vrouw van rond de 50 en de ander zo tussen de 65 en 70. Een gedeelte tussen Viana en Logroño was over een afstand van 10km geasfalteerd dus dat schiet een beetje harder op dan trapje op, trapje af met de fiets. Verder was de weg vandaag ook goed dus geen sjouw- en klimwerk. Jammer (ha ha).
De weg was wel onverhard met steentjes dus de vele klimmetjes en afdalingen hadden toch wel weer een 'goed oppassen en veel remmen gehalte'. Van de 87km die we vandaag hebben gereden waren er 17 geasfalteerd.
In Navarette gestopt om een kopje koffie te drinken in een barretje. Dit was naast een refugio waar we (Mary en ik) 4jaar geleden hadden geslapen. Toen ik daar zat gingen er ineens allerlei klepjes in mijn hersens open en kwam alles weer terug. Leuk is dat als je dingen van 4 jaar geleden terugziet en alles komt dan weer boven. Daarna via een paar dorpjes naar Santo Domingo de la Calzada. Daar staat een kerk en in die kerk zitten een kip en een haan, bovenin in een soort van kippenhok. Er zit een verhaal achter maar dat zal ik later nog wel eens invoegen. Het is wel hilarisch als je door de kerk loopt en de haan begint ineens te kraaien. Helaas was dit nu niet te horen want de kerk was gesloten. Jammer voor Manuel want hij heeft ditnog niet gezien.
Daarna door naar Belorado. Daar was ook een refugio waar we 4 jaar geleden gekeken hebben. Toen zag het er niet erg uitnodigend uit en zijn we doorgegaan. Het was nu gerenoveerd maar we besloten toch om er niet te overnachten. Doorgereden naar het dorp waar we destijds ook geslapen hebben. Daar zag het er veel beter uit. Toen was het bezet tot de eersteetage maarnu zat alles vol tot de derde etage.
Het grootste deel van de dag is het bewolkt geweest. Manuel had nog een lekke band.
‘s-Avonds was er een gemeenschappelijke maaltijd. Ik heb er niet aan meegedaan want ik had 2 biertjes en een zak chips op dus had daar eigenlijk al genoeg aan. Bovendien zat ik achter de computer dus had even geen tijd.
Al met al is het weer een mooie dag geweest met prachtige vergezichten en ditmaal niet al te zwaar.
Welterusten.

MAANDAG 25 JUNI 2007

Dag 29 Puente la Reina-Viana
Vertrek 07.30 Aankomst 18.00
Afstand 64.86 km
Hoogste snelheid 39.71
Gem. Snelheid: 10.37
Fietstijd: 6u15min
Slaapplaats Refugio 7,50 euro met ontbijt (Vrijwillige bijdrage)

Rond 07.30u vertrokken uit Puente la Reina naar Estella. Eigenlijk ishet hetzelfde verhaal als gisteren. Alles bij elkaar is het veel zwaarder dan ik had verwacht. Ik kon me wel een voorstelling maken van een moeilijker pad als de weg die we 4 jaar geleden hebben gereden (toen zijn we over de normale weg gegaan) maar dat het zo zwaar zou zijn had ik toch niet verwacht.
Het landschap veranderde. Veel druivenranken en olijfbomen, gerst en haver. Wederom schitterende vergezichten. We kwamen nog een Duitser tegen die in Auxerre naast ons op de camping stond (toen ik nog met Mary onderweg was).Hij keek me ook al zo aan van: ik ken die man toch ergens van. Hij was vanaf Auxerre richting kust gegaan en was dus nu ook in Puente la Reina. Hij reed wel over de verharde weg.
We slapen vannacht in de refugio van Viana. Deze ligt tegen de kerk aan. We slapen op dunne matjes zonder kussen. (als ik dit vroeger voor mijn werk zo had moeten doen had er wel geprotesteerd geworden en nu doen we het vrijwillig). Ik heb maar een kussen gemaakt van jack en trainingsjack.
Om 20.00u naar de mis geweest, tezamen met nog 15 andere pelgrims. Tijdens de mis werden de pelgrims nog naar voren geroepen en gezegend. Dat hoort er allemaal bij en is ook heel apart. Je voelt je dan wederom een echte pelgrim.
Daarna gezamenlijk gegeten. Een tomatensalade, macaroni en fruit toe. Uiteraard wijn en brood erbij. Het was lekker en je kunt dus betalen wat je wilt.
Al met al wel weer een leuke dag. Zwaar maar met de dingetjes die je erbij beleeft toch weer een voldoening gevende dag.
Nu maar weer slapen en op naar het volgende traject.

ZONDAG 24 JUNI 2007

Dag 28. Espinal - Puente la Reina
Vertrek 07.30 Aankomst 19.00
Afstand 65.76 km
Hoogste snelheid 51 km
Gem. Snelheid: 10.09
Fietstijd: 6u30min
Slaapplaats Refugio 5,00 euro zonder ontbijt

Rond 06.30u opgestaan en om 07.00u op naar ons ontbijtje. Het was op z'n Spaans dus chocolademelk, cakejes, jam en tostada (geroosterd brood) dus lekker soppen in de melk. Om 08.00u stonden we weer gereed om te vertrekken. Gelijk maar weer aan het klimmen. We hebben tot aan Pamplona een erg zwaar parcour gehad. Smalle wegen met grind, dan weer een soort tegels die alle kanten uitstaken en soms was het pad maar 40cm breed. Je reed met je benen tegen distels, brandnetels en nog veel meer ander spul dat lekker kraste, stak en prikte. Je moest regelmatig je fiets duwen de trap op en trekken de trap af. Veel grindpaden met scherpe stenen waar je toch goed voor moest uitkijken. Steileklimmen en afdalingen waarbij je altijd maar moest remmen en proberen de gaten en stenen op het pad te ontwijken. Regelmatig is het ook noodzakelijk om te lopen naar beneden. Eigenlijk is het niet goed in woorden te beschrijven hoe sommige paden er uit zien. Maar het is al met al toch een schitterende mountainbike tocht. Wie deze wegen geselecteerd heeft zal er vast niet zelf over gegaan zijn want het is soms niet te doen. Het is zweten, zwoegen, lopen en soms vallen. Je benen stoten aan de trappers, aan de stenen en aan van alles en nog wat wat zich allemaal op je pad bevindt. Het is vreselijk maar het is ook schitterend.
Het was bewolkt.
Even voor Pamplona geluncht. Door de oude stad gereden en weer verder richting Puente la Reina. Het was inmiddels 32graden geworden en we moesten nog even over een bult van 750m. Het is een erbarmelijke tocht geworden van zo'n 22km over een pad van grind en daarna grote scherpe stenen. Als je al kon fietsen dan rammelde je helemaal uit elkaar. Smalle paadjes, grote stenen, zware hellingen. Soms moesten we met zijn tweeën de fiets oppakken en omhoog werken. Uiteindelijk boven gekomen maar toen moesten we weer naar beneden via een zeer steile afdaling over grote stenen. Met nat weer is het eigenlijk niet te doen. Soms staan op je fiets en alleen maar remmen, soms naar beneden lopen en maar de handen aan de remmen houden. Na een tocht van zes en een halfuur aangekomen in Puente La Reina. Een tocht van 65km met een gemiddelde van 10km p/u Dit gemiddelde konden we nog halen omdat we in de stad Pamplona wat snelle afdalingen hadden waar we wel eens door konden rijden. De winkels in Puente la Reina waren dicht dus ons noodrantsoen aangesproken. We hadden nog een croissant van 2 dagen oud en een potje rijstepap, eveneens 2 dagen oud, wat al verschillende temperaturen over zich heen had gehad van tussen de 10 en 32 graden. Ook nog een paar kaakjes van de Aldi, maar ja, je bent pelgrim dus zulke dingen kunnen gebeuren. We hadden tenminste nog iets om de maag wat te vullen. Gelukkig was er wel koud bier in de automaat dus dat vergoedt dan weer iets. Almet al een vermoeiende, zware maar prachtige dag. (als Angela volgend jaar de hellingen ziet die wij moesten fietsen verklaart ze ons voor gek, lopend is het allemaal goed te doen)
Tot morgen.

ZATERDAG 23 JUNI 2007

Dag 27. St Jean Pied de Port – Espinal
Vertrek 07.30 Aankomst 17.00
Afstand 37.11 km
Hoogste snelheid 54.84 km
Gem. Snelheid 8,82
Fietstijd: 4u12min

Om 06.00u opgestaan. Ontbeten met een kom koffie met melk en vel, stokbrood en jam. Niks bijzonders maar het was genoeg. De beheerster van de refugio was een oude krasse dame. Gisteravond om 22.00u weg en vanmorgen om 05.45u weer aanwezig.
Om 07.30u vertrokken. Gelijk de straat in en stijl naar beneden. We gingen vandaag naar Roncevalles, dat is 26km en een hoogte van 1410meter (Col de Le Poeder) We zouden het voetpad nemen maar dat is ook inmiddels al 18km geasfalteerd. De eerste 8 km waren het zwaarste met zeeeeeeer zware hellingen. Na de eerste 2km had ik al bijna de helft gelopen. Het  valt niet mee om ook je fiets naar boven te duwen met al die bagage. Gelukkig had ik 2 tassen mee terug naar huis kunnen geven dus niks meer aan het voorwiel. De lopers gaan je fluitend voorbij. Van de eerste 8km zeker 2 tot 3 km met de fiets lopen zeulen. Daarna tot 8km redelijk te fietsen. De weg liep toen lekker maar zeer zwaar. Je tong hing op de schoenen. De volgende 4km tot 1410m liepen over het looppad met stenen, modder en nog veel meer ellende wat je kan verzinnen. Het was bar. Dus fietsen, lopen, zwoegen en zweten. Daarna de afdaling naar Col de Ibañeta, die is op 1057 meter. De afdaling ging over een grof grindpad dus constant remmend afdalen met een snelheid van 4 km. Hoe is het mogelijk.Daarna weer een stukje geasfalteerd met grind. De afdaling was stijl en als je je rem losliet dan schoot je naar beneden net als in een achtbaan (normaal zijn we daar wel fan van maar op deze manier is het minder leuk) Dus het was weer 2km remmen. Gelukkig zitten er op de fiets zeer goede remmen want het is toch wel erg gevaarlijk als je het niet goed doet. Daarna nog 4 km afdalen over een bospad van ongeveer 60cm breed met gaten en stenen, boomwortels, noem het maar op. Op een gegeven moment lag ik tussen de varens. Het ging gelukkig niet hard dus het viel allemaal wel mee. Je daalt ook maar met een snelheid van 5km. Aankomst in Roncevalles om ongeveer 13.15u bij het restaurant. Daar gegeten op het terras. We zouden niet verder gaan. De refugio ging pas om 4u open en de man uit St. Jean Pied de Port had gezegd dat fietsers daar door verbouwing niet konden slapen. Toch maar even proberen. Al met al was het een zeer zware tocht met prachtige uitzichten. Wel veel gezweten en gezwoegd. Het weer was prachtig vandaag. Om 16.00u gemeld bij de refugio maar voor ons was er inderdaad geen plaats in deherberg. Het is een regel dat lopers voor fietsers gaan. We werden doorverwezen naar een camping voor een chalet maar ook daar was het vol ivm een bruiloft. Doorgereden naar een volgend plaatsje en daar in een casa rural beland. Mooi huis met mooie kamers voor 13 euro p.p. Het plaatsje heet Espinal, dit is een vriendelijk Baskisch dorp met witte huizen met rood of groen geschilderde luiken (de Baskische nationale kleuren) en ligt 10km voor Erro. Boodschappen gedaan en achter het huis, heerlijk gezeten in het zonnetje, gegeten. Dit was het voor het moment. Even iets drinken en dan maar weer slapen.

(A)  VRIJDAG 22 JUNI 2007

Dag 26 Orléans-Zonhoven (Mary)
Slaapplaats Thuis

Vertrokken rond 8uur. Het ging allemaal heel goed. Ook Parijs ging prima. We zijn niet over de grote weg gegaan maar over de N weg. Deze was niet zo druk maar het ging gelukkig ook allemaal niet zo erg hard zodat we goed de borden konden zien. Het weer was af en toe niet zo goed, flinke buien waarbij je niks zag.
Rond lunch tijd een plaatsje ingegaan om een restaurantje te zoeken. Dit na enig rondrijden gevonden. Daarna weer zonder al te veel problemen terug op de weg gekomen. Af en toe getankt bij een van de grote supermarkten want daar is het het goedkoopste.
In België ging het nog wel een paar keertjes fout maar al met al vonden we dat we het prima hebben gedaan. We zagen er erg tegenop maar achteraf is het allemaal meegevallen.
Yvon en Kees waren nog in ons huis dus hadden we gelijk opvang. Zij hadden ook nog eten voor ons dus dat wel wel weer even lekker.
Met de meisjes was ook alles prima gegaan. Waren blij dat we weer thuis waren.

Afijn, zo is ook deze missie weer afgesloten met goed gevolg.

(B) VRIJDAG 22 JUNI 2007

Dag 26. Oloron-St Jean Pied de Port  (Peter)
Vertrek 08.00 Aankomst 15.30
Afstand 73.84 km
Hoogste snelheid 54.84
Gem. Snelheid 16.94
Fietstijd: 4u23min

Om 08.00u vertrokken uit Oloron. Eerste stukje vlak daarna steeds meer klimmen met uiteindelijk een klim van 5 km met een stijgingspercentage van 3 tot 8 %. Daarna een lange afdaling maar we moesten steeds remmen omdat er een grote vrachtwagen voor ons reed en langzaam de haarspeldbochten moest nemen. Het bleef dalen en klimmen tot St Jean Pied de Port. Saint Jean Pied de Port is een fraai historisch vestingstadje aan de voet van de bergen, blinkend opgepoetst door de Franse monumenten verzorgers. Het was vandaag half bewolkt en af en toe een stevige wind. In de middag geluncht, was wel lekker maar duurde erg lang. We hebben eerst een stempel laten zetten in onze pelgrimspas in het pelgrimsbureau. Hier starten veel pelgrims hun Camino. We kregen hier nog allerlei informatie over de Camino door één van de heren die daar werkte. We konden slapen in St Jean Pied de Port in de refugio. 6 personen op de kamer. De refugio kostte 7euro incl.ontbijt. Er waren dekens en kussens aanwezig. Vanaf 18.00u binnen gezeten en zitten praten, cq luisteren naar een Koreaanse Japanse Amerikaanse die de pest aan Amerika had. Er zaten ook nog een Duitser, een Belg en een fransman aan tafel. Wat boodschappen gedaan bij Champion. Manuel heeft hier in de sportwinkel nog even een fietshelm gekocht want dat is in Spanje buiten de bebouwde kom officieel verplicht om te dragen. We hebben goed geslapen vanaf een uurtje of 21.00u. Bij het opstaan hing er wel een rioollucht in de slaapzaal. Dit kwam omdat er een afvoerpijpje niet goed afgesloten was, constateerde we wat later. Maar ja, je moet wat ontberen als pelgrim.

(A)  DONDERDAG 21 JUNI 2007

Dag 25 Lourdes-Orléans (MARY)
Slaapplaats Hotel F1

Rond 08.30u zijn Peet en Manuel vertrokken voor hun grote mountainbike tour en wij zijn vertrokken voor ons ritje naar huis. We zagen hier allebei eigenlijk een beetje tegenop, vooral het stuk langs Parijs.
We hebben heerlijk geluncht onderweg, het kostte 13euro en daarvoor hadden we heerlijke maaltijdsoep, vlees naar keuze, een kaasplankje en een toetje, de wijn was inclusief. Helaas konden we beiden maar 1 glaasje drinken omdat we met de auto verder moesten.
Rond 19.15u kwamen we, na wat omzwervingen in Orléans, aan bij F1. We kregen te horen dat het vol was maar na enig zoeken vond de man toch nog een kamer, gelukkig maar want we wilden toch geen van beiden nog verder gaan rijden. We hebben gegeten voor het hotel aan de picknick tafel. Zijn bijtijds naar bed gegaan.

(B)  DONDERDAG 21 JUNI 2007  (Peter)

Dag 25. Lourdes-Oloron
Vertrek 08.15 Aankomst 15.00
Afstand 78.09 km
Hoogste snelheid 59.06
Gem. snelheid 17.96
Fietstijd:4u20min

Vanmorgen vertrokken met Manuel. We werden uitgezwaaid door Mary en mijn schoonzus. We hebben vandaag 80 kilometer gefietst. Tot een uur of 1 was het heuveltje op en weer af . We hebben nog even drie extra kilometers geklommen, dit omdat de beschrijving zeer onduidelijk was. Dus dank aan de schrijvers van het boekje. Na de lunch was het net Nederland, zo vlak. De rit was erg mooi want je keek steeds tegen de bergen aan. We slapen in een soort pelgrimshuis in een eenpersoonskamer dus dat is een luxe voor een pelgrim. Ik ga weer stoppen tot de volgende keer maar weer.

WOENSDAG 20 JUNI 2007

Dag 24 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

Er is over deze dag niet veel te vermelden. Eigenlijk een herhaling van de vorige dag. Verder de laatste voorbereidingen getroffen om morgen verder te gaan. Hil en ik naar Belgie terug en Manuel en Peter met de fiets richting Santiago. Peter heeft zijn fiets nagekeken, alles wat los zat even vastdraaien, ketting smeren enz. Verder heeft Peter wat dingen weggedaan en een klein tasje gekocht voor onder de snelbinder achterop. Dit scheelde 2 tassen aan het voorwiel, wat natuurlijk veel prettiger zal fietsten.
Na ons ‘diner’ in het parkje zijn we onze spullen gaan inpakken. Manuel heeft wat dingen van mij overgenomen zoals slaapzak en wat andere spulletjes. Daarna nog even door Lourdes gelopen en om 21.00u nogmaals naar de lichtjes stoet wezen kijken. We werden overvallen door een hevige regenbui, we waren behoorlijk nat. Ook nog even een paar kaarsen aan gestoken.
Daarna naar bed en de laatste rustdag was voorbij.
Voor mij is dit het laatste gezamenlijke verslag want donderdag en vrijdag zullen er twee verslagen komen, dat van mij richting huis en dat van Peter richting Santiago. Dan zal Peter het zelf moeten schrijven.

Hallo Allemaal

Even een paar woordjes van mij (Peter dus)
Onze kilometerteller stond op 1.589 km toen we hier in Lourdes aankwamen dus das best wel weer een aardig eindje fietsen geweest.

We hebben de route gereden volgens het boekje "Langs oude wegen" deel 1 en 2. Dit was een goede leidraad maar je moest toch heel goed oppassen dat je de goede richting opging want soms was dat heel lastig doordat er plaatsnamen ontbraken en als dat twee maal achterelkaar gebeurt is het toch lastig. Ook hellingen die er niet in stonden was soms zeer hinderlijk voor de motivatie. Soms dacht ik wel eens die route (van deel 2) is vanaf de kaart geschreven en niet helemaal gecontroleerd door fietsers. Onderweg kwamen we nog andere pelgrims tegen die daar ook over liepen te mopperen. Tijdens een lunchpauze kwamen er nog twee pelgrims aan ons vragen waar ze precies zaten omdat ze door de onduidelijkheden de weg kwijt waren. Deel 1 was goed vonden wij.

Ik wil Mary ook bedanken dat zij mij al die zware kilometers terzijde heeft gestaan en ook al die beklimmingen heeft kunnen volbrengen. Dit allemaal om mij te steunen. Haar taak zit er hier op want ze heeft mij in Lourdes gebracht.
Bedankt Lieve Mary

DINSDAG 19 JUNI 2007

Dag 23 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

Na ons kamerontbijt weer met ons drieën richting heiligdommen gelopen. Manuel wilde nog wat uitslapen.
Daar rondgekeken (grot, kerk en wat er verder te zien was) Lunchen (inmiddels heeft Manuel zich ook aangesloten)en daarna weer wat rondzwerven. Om 16.30u weer naar de heiligdommen om de zegening van de zieken te zien. Heel indrukwekkend. Wel een 2000 tal zieken in rolstoelen en in riksja’s, (Zijn ze niet echt maar zo zien ze er wel een beetje uit, net zoiets als in India) met een kapje voor regen en kou. Dit alles getrokken of geduwd door familie en vrijwilligers. Het was allemaal heel plechtig om te zien. Je mag, als je dit alles aanschouwt, blij zijn dat je nog gewoon kunt lopen. Er waren ook veel geestelijken, wij schatten zo een vijftigtal en hele groepen zusters. Ik denk wel een 200. Mooi dat al die mensen zich hiervoor inzetten. Echt heel indrukwekkend. In totaal dus wel een 10.000 mensen en dit iedere dag weer. We hebben natuurlijk ook veel en regelmatig van het genezende water gedronken.
Daarna op een bankje in het park ons broodje en ons wijntje geconsumeerd. Onze inkopen hadden we weer gedaan bij Lidl en Le Clerc. Was weer lekker.
We hebben allemaal een kaarsje met een papieren kapje gekocht voor de kaarsjesprocessie. Dit begon om 21.00u. Het waaide een beetje hard dus de kaarsjes moesten regelmatig worden aangestoken. Maar dat had ook wel iets als de mensen je steeds om een vuurtje komen vragen. Af en toe vloog er een kapje, die was een hoesje van papier, in de brand, maar ook dat was niet erg. Even op de grond uitmaken en klaar. Ook hier liepen weer ontzettend veel mensen mee, wij ook, met ons kaarsje. Ook was het eigenlijk nog niet donker genoeg dus dat was wel een beetje jammer. Het terrein hier is ontzettend groot. De toegang tot de kathedraal bestaat uit aan weerszijden 2 lange trappen. Ook deze trappen stonden vol met mensen die naar het gebeuren stonden te kijken. Bovenop de kathedraal staat nog een kerk. Er staat een schitterende gouden kroon voor. Kortom, het is allemaal heel indrukwekkend en die stoet, zowel met de kaarsjes als de zegening van de zieken, doet je toch wel wat. Ook het feit dat je als gezond mens, die het hele stuk nog kan fietsen en daar kan staan kijken, is een heel groot geluk.
Het was wederom een heel indrukwekkend geheel met erg veel mensen. Daarna weer terug hotel. Een wijntje op de kamer en daarna slapen want iedereen was moe.

MAANDAG 18 JUNI 2007

Dag 22 Lourdes
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

We wilden vandaag uitslapen maar als het kan/mag lukt het natuurlijk niet dus om 06.30u wakker. Nog wel een poosje blijven liggen. We hebben een croissant gekocht bij de bakker en ontbeten bij Mac Do wat bestond uit een kop chocolade melk, lekker, en een pannenkoek spek, was net een meelbal zonder smaak, bah, zonde van het geld en van de verkeerde calorieën die je dan weer zit te eten zonder dat je er smaak van hebt. Daarna de wasserij opgezocht. Gelukkig konden de kleren van peet gewassen worden want hij heeft nog 5 weken te gaan en het is wel nodig dat het eens goed gewassen worden want anders ga je dus echt ruiken als een pelgrim.
Het was een zak vol voor 10euro dus dat was niet zo duur vonden we.
De kerk bekeken die naast de wasserij lag. Toen zijn we richting heiligdommen gelopen maar hebben tussen de middag eerst nog even bij een brasserie wat gegeten. De heiligdommen zijn indrukwekkend. De kathedraal ligt er schitterend en de hele entourage eromheen is heel mooi. Uiteraard veel mensen in rolstoelen en in een soort riksja. Er zijn rolstoelbanen in de stad en er lopen 7.000 vrijwilligers rond om al de zieken en gehandicapten bij te staan. Voor hen staat er een heel groot gebouw waar ze kunnen slapen. Alles is hier dus heel erg goed geregeld. Het is ook niet zo dat je overal veel geld voor moet betalen want je mag overal gratis bij en in. Bij de grot stond al een lange rij maar dit kwam ook omdat het pas om 11uur openging. In de grot heeft Bernadette dus haar verschijningen gezien. Er zijn ongeveer 20 kraantjes waar je kunt drinken of je flesje of jerrycan (sommige mensen nemen liters mee) kunt vullen. Dit water komt uit de grot en er worden geneeskrachtige eigenschappen aan toegeschreven.Je kunt ook in geneeskrachtige baden zitten. Veel gehandicapten doen dit uiteraard. Er zijn hier erg veel Spanjaarden en Italianen en wat hotels en restaurantjes betreft lijkt het wel een beetje op Benidorm. Het is wel gezellig.
We hebben wat rond gekeken, de grot ingeweest en een stempel gehaald bij het VVV daar. We hadden daar ook onderdak kunnen regelen voor pelgrims. Jammer. Het was een Belgische vrouw die ons dat vertelde.
Nog naar Le Clerk en Lidl gefietst, dit was 4km heen en uiteraard ook weer 4km terug (om het niet af te leren) voor ons avondeten en ons ontbijt.
Rond 19.00u, we waren net weer op weg naar de heiligdommen, een telefoontje van Hil/Manuel dat ze met 2uur bij ons zouden zijn. Weer teruggegaan naar ons hotel om ook voor hun te vragen of er nog plaats was want zij zijn ook een dag te vroeg. Gelukkig was het mogelijk.
Nadat we ons stokbroodje hebben genuttigd de richting gelopen waar zij vandaan moesten komen. We hebben ze kunnen opvangen en zo de juiste richting kunnen wijzen.
Nog wat bijgekletst, wat gedronken en toen maar weer bedje toe.

ZONDAG 17 JUNI 2007

Dag 21 Maubourguet-Lourdes
Vertrek 07.15 Aankomst 14.15
Afstand km 68.00
Hoogste snelheid 58.50
Gem. snelheid 13.74
Fietstijd 4u57min
Slaapplaats Hotel 30,00 euro zonder ontbijt

We vertrokken rond 07.00u. Goed geslapen. Zo zacht mogelijk gedaan want die andere mensen sliepen nog. Buiten onze tassen ingepakt. Douchen/wassen, ontbijten, fietsen beladen en weg.
Onze medebewoners waren inmiddels ook opgestaan. Betaald hadden we gisteravond al. De mevrouw van het VVV kwam even langs om dat op te halen.
Het weer leek goed, het was niet koud, droog maar wel bewolkt. Helaas, na 30min. begon het te regenen en dat bleef zo tot een uur of 1. Om 11.30u kwamen we door een dorpje en wilden daar wat croissantjes kopen (voor vaderdag). Het was er erg druk, 3 bakkers en niemand had meer croissants. De mensen gingen met tassen en handen vol de winkels uit. Helaas, dan maar een baguette. Volgende dorp wilden we eten. Niks. Pizzeria gesloten, restaurant gesloten. Raar hoor, alles dicht. Dan maar ons stokbroodje met tonijn uit blik en cola uit blik. Er was gelukkig een bushokje dus daar konden we even gaan zitten. Mijn regenjack was van binnen net zo nat als van buiten en mijn fietsshirt was drijfnat, dat kon ik zo uitwringen. Lekker hoor, zo’n ‘ademende’ jas. Ik neem dat jack niet meer mee.
Even een droog topje aangedaan en mijn dunne fietsjackje. Af en toe vielen er nog was spatjes regen maar gelukkig niet al te veel. Het parcour wat we moesten rijden was gelukkig niet zo zwaar. Af en toe een klim. De weg was soms heel slecht en dat is ook al heel erg vermoeiend voor je armen en schouders. Het dreunt en beukt natuurlijk lekker. Gelukkig heb ik voorvering wat nog enigszins iets opvangt. De omgeving was ook niet geweldig. De vogeltjes zongen niet vanwege de regen dus dat miste ik ook. We hadden nog wel een heel gemene klim van 3km – 6-8%- die weer niet in het boekje beschreven stond. Af en toe waardeloos hoor, die beschrijving in het boek.
Met mijn benen ging het gelukkig weer goed. Aan het begin had ik nog veel pijn maar van lieverlee ging dat gelukkig over na veelvuldig smeren en paracetamol.
Aankomst Lourdes rond 14.00u. Voor aankomst hadden we nog schitterende vergezichten op de Pyreneeën met sneeuw.Het is toch wel weer een belevenis om de plaats, waar je naar toe wilt en daarvoor al 3 weken onderweg bent, voor je te zien opdoemen en te beseffen dat je het weer gehaald hebt.
Ingecheckt bij het gereserveerde hotel (gelukkig plaats want we waren 2 dagen te vroeg). We waren eerst nog bij een ander adres geweest, iets voor pelgrims, maar dat was vol. Er was nog wel een ander onderkomen maar dan moest je weer helemaal de bergen in en daar hadden we geen zin in want dat moet dan natuurlijk verschillende malen per dag als je naar het centrum gaat. We wisten ook niet of er daar wel plaats was dus maar niet geprobeerd.
Wat rondgeslenterd. De eerste indruk is dat het een leuk, gezellig plaatsje is met veel toeristen en veel winkeltjes. Gegeten bij Mac-Donald.
Toch maar niet te laat naar bed gegaan al hoefden we morgen natuurlijk niet meer op de fiets te stappen.