Foto's van China.Overal die massa mensen,heel vriendelijk,bescheiden en ijverig als mieren.boeren op de rijstvelden en een leger van fietsers.Jaren terug keek ik vaak naar zulke plaatjes.Maar de meeste van mijn vragen bleven onbeantwoord.Wat gaat er in de hoofden van deze mensen om? Misschien konden boeken daarover meer informatie geven.Heeft Mao Zedongs revolutie een nieuwe mens geschapen?In grote trekken, zo las ik,zou dit experiment geslaagd zijn.Maar er bleef me een restje van twijfels.In bijna alle beschrijvingen was die massa mensen -namelijk 1.3 miljard Chinezen- èèn eenheidsworst.dat schematische kwam me verdacht voor.In 1976, na Mao's dood en de val van de zogenoemde 'Bende van Vier', begonnen vastgeroeste posities te wankelen.Er veranderde veel,ook de houding tegenover buitenlanders uit de westerse wereld.Chinese vriendelijkheid en geduld waren muren van elastiek.Er was geen duidelijke oppositie, maar er waren toch obstakels waarachter zich mensen verscholen.Chinese spelregels moet je accepteren.Die zijn duidelijk bepaald: buitenlanders blijven gasten en worden weggehouden van de vervelende dingen van het dagelijkse leven.Chinezen denken altijd in termen van verdediging.Het is de nationale trots van de Chinezen en hun diepgewortelde angst voor koloniale afhankelijkheid.En die angst is niet ongegrond.
De materialen die ik heb verzameld voor mijn stukjes over China stamt o.m. uit de begin periode van de liberalisering.Het begin van de periode waarin het voor buitenlanders weer enigszins mogelijk was te praten met mensen op straat,in de trein,of bij hen thuis,zonder ze in diskrediet te brengen.Deze liberalisering volgde op een van de meest harde en stenge periodes in de Chinese geschiedenis,de Kulturele Revolutie.Mijn verhalen hebben dus elementen van een momentopname.Niet in die zin,dat de feiten niet meer kloppen,maar wel dat veel van deze mensen anno 2006 wat genuanceerder zouden terugkijken naar de periode van de Kulturele Revolutie.
Sinds kort is er in de Westerse wereld sprake van een ware China-hausse.Veel verhalen zijn in korte tijd verschenen over de heropening van China voor de buitenwereld.Wat echter vaak ontbrak was authentieke informatie over het dagelijkse leven van de Chinezen-hun denken,hun verwachtingen,hun hoop-alsmede de ingetogenheid waarmee men tegen het leven aankijkt,vanuit een traditie van eeuwen.Juist daarin kunnen mijn verhalen daarin voorzien.(Heb zelf begin jaren 1990 China bezocht)Geheel in de lijn van de mijn publikaties wil ik een beeld van onderaf geven een beeld zoals dat gezien wordt door een 'gewone' boer, een 'gewone' arbeider of een gewone scholier.Dat de informatie in mijn verhalen soms via intellektuelen tot U komt,is nauwelijks storend,gezien de conscïentieuze wijze waarop ik mijn materiaal verzameld hebt.
