Eén keer per maand kan je het fort bezoeken , gisteren hebben wij een rondleiding gehad die 2 uur duurt. Wel jammer dat dit fort wat oninneembaar leek, zo vlug moest capituleren. Het is ook de moeite om boven op het plateau eens te wandelen tot punt 7 , daar zie je het Albertkanaal , de Maas en de Jeker.
Dit heb ik gevonden op internet
Dit fort is Het fort, uitgegraven in een mergelheuvel, heeft een driehoekige vorm en beslaat een oppervlakte van 800 bij 900 meter. Het werd aan de ene kant beschermd door een enorme wand die veertig meter hoog en steil oprees uit het Albertkanaal, terwijl de andere kant werd beveiligd door een grote tankgracht.
Het fort bestaat uit twee niveaus: het niveau O ligt 45 meter onder de grond, waar maar liefst 1200 soldaten voor langere tijd konden worden gehuisvest zonder dat ze bevoorraad hoefden te worden. Niveau 1 ligt 25 meter onder de oppervlakte en bestaat uit 4 km lange gangen die tot alle gevechtsposities toegang gaven. Op het dak tenslotte stonden de gevechtskoepels en de machinegeweerbunkers.
Het garnizoen van het fort bestond uit 1200 man, waarvan twee groepen van 500 artilleristen en nog eens 200 man militair personeel (elektriciens, keukenpersoneel,...). Ze stonden onder leiding van majoor Jean Jottrand. Het fort werd voortdurend bemand door één groep artilleristen, de andere had intussen buitendienst in het dorpje Wonck, een zevental kilometers verder gelegen.
De bewapening bestond uit twee batterijen. Batterij I bezat drie geschutskoepels met in totaal vier kanonnen van 75mm en twee van 120mm die 360° konden draaien, naast vier kazematten (betonnen bunkers) met samen twaalf 75mm kanonnen. Batterij II was uitgerust met verdedigingsbunkers. Elk van die bunkers had 60mm kanonnen, machinegeweren en zoeklichten. Het fort had ook nog enkele nepkoepels zonder bewapening om de vijand in te misleiden.
Sterke verdediging, zou je op het eerste zicht denken. De zwakke plek was echter dat er nauwelijks luchtverdediging was voorzien. Enkel aan de zuidzijde was een kleine batterij luchtdoelkanonnen geplaatst. Dit zou een fatale vergissing blijken. Daarnaast was de oppervlakte van het fort zelf ook niet ondermijnd
Betonnen koepel met een centrale opening (de oculus). Deze opening is ook echt open en het regent dus soms naar binnen. Ik heb slechts een gedeelte van de koepel gefotografeerd wegens de lichtinval.
Het is niet makkelijk om op een begeleide reis foto's te nemen. Je moet luisteren naar je gids , je hebt niet veel tijd om er bij stil te staan , en er is een massa volk in Rome. Je moet telkens aanschuiven , zelfs soms in de rij gaan staan , om de prachtige cultuur te bewonderen. Ik probeer hier enkele van mijn indrukken weer te geven.
De 21ste April zijn mijn vriend en ik met busreizen "Carolus" vertrokken via Frankrijk , Zwitserland en uiteindelijk Italië op weg naar Rome. Het was wel een busreis van twee dagen. Het is wel vermoeiend maar men ziet wel heel veel onderweg. We hadden een heel goede bus met voldoende beenruimte , en genoeg stoppauze. Vooraleer we op onze uiteindelijke bestemming waren hebben wij het stadje Orvieto aangedaan. Het is een stadje in de Regio Umbrië , gebouwd op een plateau van vulkanische tufsteen. Ik laat hier enkele foto's zien van de beroemde Domkerk , gebouwd in Gotische en Romaanse stijl.
