Druk oponderstaande knop om een reactie achter te laten
lieve.hofmans@pandora.be
Druk oponderstaande knop om mij te e-mailen.
een toffe rakkerklas!
02-10-2007
heeft de molen luizen?
De molenaar stond ons op te wachten samen met 2 andere mensen. De molenaar vertelde ons waarom de molen de luizenmolen genoemd werd. Dus niet omdat de molen luizen heeft maar wel van de luizenstraat des tijds alsook het luizenkruid(soort onkruid) dat er toen leefde. De molenaar wist ons ook te vertellen dat de luizemolen eerst op een andere plaats stond, niet ver van die dat er nu staat.
Ondanks het slechte weer van gisteren, werd ons uitstapje naar de luizenmolen uitgesteld maar niet afgesteld. Neen hoor, want vandaag was er misschien geen zon maar ook geen regen dus weg waren we. Van ver zagen we de molen staan... zo wisten we welke weg we uit moesten!
Het mocht dan vandaag misschien wel bakken regenen maar misschien lukt het ons morgennamiddag wel om tot aan de luizenmolen te stappen. We zien wel... Onze volgende afspraak met de gids aan de luizenmolen is dinsdag 2/10 om 14.00u. We duimen deze keer op een droge dinsdagnamiddag!
ps rakkers, morgen gaan we zwemmen, vergeet je zwemzak niet!
Wil jij mee genieten van de uitstappen, activiteiten in de klas? Geef dan vlug een memorystick mee aan je rakker of bengel. De juf zet al de foto's op de stick en bezorgt hem je zo vlug mogelijk terug. Zeker doen!!
hé kijk weer een put... zoals op het eilandje bij de sintalenatoren. Gelijk hadden onze rakkers en bengels, een piepje erover nemen... Wie weet nog waarvoor deze waterput stond. Onze rakkers en bengels wisten het nog te vertellen voor oa drinkwater.
Ziezo genoeg gezien nu terug naar onze wijkschooltje.
In het terugstappen hielden we even halt in de Verheydenstraat bij een huis met een koe boven. Wat zou dat willen zeggen. Onze juf wist ons te vertellen dat dit vroeger de enige slager was in Dilbeek!
De juf vertelde uit een oud boekje dat de Laiterie nu een stuk het gemeentehuis is en het oude stuk een rusthuis. Heel lang geleden was dit het restaurant, brouwerij en hotel. Het hoorde bij het kasteel van de baron.
Op verkenning achteraan... in de stallen waar de paarden stonden. Bah wat is het hier vies en oud... nog veel werk aan de winkel.
Eerst de buitenkant... nu wat verder. We steken de straat over en gaan langs de grote poort naar binnen. Kijk eens naar de grond... stenen. Maar niet zoals de straat, maar echte oude stenen. Voelen maar...
Op donderdag 27/9 brachten we een bezoekje aan de Laiterie: de kasteelhoeve. In onze hand een zwart-wit foto bracht ons naar de juiste plaats. Is dit de Laiterie? Kijk eens goed naar de foto? Ja, groot en vele trapjes en een grote poort. We bleven even stil staan aan de overkant op de stoep. Zo konden we duidelijk zien waar het nieuwe en oude gedeelte was. Kijk, juf, die ramen zijn rot en die stenen zijn stuk... aan de andere kant daarentegen nieuwe ramen en nieuwe stenen! Wat een verschil!!
Ziezo, de ijskelder en de sintalenatoren en het kasteel zijn bezocht! Nu terug naar onze klas, want meester Wannes wacht op ons om te turnen. Voorzichtig nemen we terug de trap naar beneden. Buiten vormen we 2 aan 2 een rij om terug naar onze wijkschool te stappen. In de klas werken we er later verder rond. Het was een fijne, leerrijke, spannende voormiddag!
Deze keer geen kelder meer maar wel heel wat trappen naar boven in de toren. We komen op de zolder. Even checken of het dak ook gemaakt is van steen zoals de dikke muren? Een geluk dat we onze zaklamp meehadden anders zagen we niks. Neen hoor,geen enkele steen te vinden maar heel wat houtwerk ... en veel spinnen!!!!
Binnenin de sintalenatoren is het donker, koud en kil ... zoals vroeger. Zaklampen aan en goed uitkijken want er stonden ons heel wat trappen te wachten.
Eens op het eilandje gingen we op verkenning. Wat zien we hier allemaal? Heel wat planten en struiken. Tussen de planten.. hé juf kijk een gevangenis!! Maar was dit een gevangenis? We vragen het aan de gids. Hij nodigde ons uit om eens te piepen wat in deze put zat? WATER . Is dit dan een gevangenis? Neen, een waterput waar men vroeger water uithield om te drinken en zich te wassen. Helemaal van vroeger is hij niet meer, er is al een beetje aan gewerkt.
Na een bezoekje aan de ijskelder nam de gids ons mee naar het eilandje. Wat is een eilandje eigenlijk? De gids vertelde ons meer... hij vertelde ook dat hier een baron geleefd heeft, een rijke man die in de waterburcht woonde. Deze waterburcht is vervallen.... 1 v/d 5 torens is nog een restant! Op verkenning!!!
De gids wist ons ook te vertellen dat de ijskelder nu geen dienst meer doet als ijskelder, wel als vestiging voor de vleermuizen. Heb je er al gezien? Maar neen juf dat zijn nachtdieren! Vleermuizen houden niet van mensen, zij zijn bang van lawaai! Griezelig maar spannend!
Op woensdag 26/9 stond er omstreeks 8.45u een gids ons op te wachten aan de ijskelder. Een ijskelder? Daar hadden onze bengels en rakkers nog nooit over gehoord. Onze gids vertelde ons er meer over... luisteren was deze keer echt wel moeilijk: veel beleven, angsten overwinnen en onderzoekend zich opstellen stonden hier centraal.
We leerden wat een kelder was. Waarom naar beneden stappen? Wie heeft er thuis ook een kelder? Wie heeft een zolder? Wat is het verschil? De gids vertelde ons meer dat de ijskelder ... een bewaarplaats (koelkast) voor voedingswaren. Onze kleuters werd gevraagd hoe iets bewaard werd.... denken denken en nog eens denken. Sommige kleuters wisten te vertellen dat ze thuis alles in de frigo stoppen. De link was vlug gelegd met de vijver - het ijs in de winter - de ijskelder. De gids vertelde ons ook dat het ijs gebruikt werd bij het verzorgen van wonden.
Die gingen anders aan het werk. Aan de hand van een blanco kasteel, zonder ramen en deuren - zonder torens, zonder kleur leerden zij verschillende vormen onderscheiden. Waar zijn dezelfde? Hoeveel delen?
Eerst samen daarna individueel! Aan het werk dan maar. Passen en meten stonden hier centraal!
Onze rakkers bekeken hun schetsen nauwkeurig... waar was ik fout? Wat ben ik vergeten? Met hun schets naast hen probeerden ze een meer gedetailleerd kasteel op papier te zetten. Geconcentreerd werken, nauwkeurigheid en oog voor detail was de booschap!
