If you want to send a reaction on this blog from the family Depoorter or DePoorter,please, send me a message by clicking on “E-mail mij!” in the right column on this page.
Thank you for your reactions.
Ik ben op zoek naar ontbrekende gegevens in de stamboom van de familie Depoorter uit Esen. Indien u toevallig op dit blog terecht komt en me eventueel wilt helpen, druk op "Email mij" of op "Reageer" onderaan bij elke pagina. Dank bij voorbaat.
Met mijn grootmoeder Augusta Depoorter Depuydt aan zee
Vader en moeder achter het ouderlijk huis in Werken
Vader en moeder in Tervuren
Felix Depoorter
Mathilde Vantomme
Depoorter
Bedankt voor de medewerking Het geslacht Depoorter, stammende van Steven Depoorter
+ 1463
07-12-2006
Juliette Dpoorter, landbouwonderwijzeres
Mijn moeder, Juliette Depoorter, was samen met haar andere 3 zussen door haar ouders op internaat gestuurd bij de zusters in Heverlee. Tijdens de oorlogsjaren was dat niet zo evident. Tweemaal per jaar kwam ze terug naar huis met de trein van Leuven naar Handzame. Ze behaalde er het diploma van landbouw-onderwijzeres. In die functie had ze de gelegenheid om meisjes, die veelal uit landbouwerfamilies afkomstig waren, nieuwe technieken bij te brengen in verband met het kweken van kleinvee, keuken en eerste hulp bij ongevallen. Op de foto zie je haar (2de van links) met meisjes uit Edewalle (Handzame)
Bij deze tekening gepubliceerd in de krant "Het nieuws van den dag" hoort een korte commentaar. Deze tekening uit 1934, is van de hand van Agnes Depoorter, onze enige overlevende tante. Ze is er dus nu 82, maar jong van hart, houdt van leute en is er nog altijd gaarne bij als er maar gefeest kan worden. Het eigenaardige van de tekening is, dat ze getekend en opgestuurd werd door mijn vader, haar 19 jaar jongere broer, zonder dat ze er zelf iets van af wist. De tekenwedstrijd was enkel bedoeld voor kinderen en dus had mijn vader eigenlijk vals gespeeld. Veel was er niet mee te winnen, het was immers crisistijd. De beloning was enkel een publicatie in de krant. Het is hem vergeven.
Na een lekkere verfrissing op het terras van een lokaal café, brengen we een bezoek aan het chocoladehuisje, waar we kennis gemaakt hebben met een artisnale chocolatier. We hebben er veel bij kunnen leren over het verwerken van chocolade Lekker, lekker !!!
Het bezoek aan het begijnhof was zeker de moeite waard. Een oase van stilte naast de drukke hoofdstraat. Na jaren van verval werd in 1992 aangevangen met een zachte restauratie van de 34 verkommerde woningen. Vijf inwoners van Hoogstraten richtten de VZW "Het Convent" op en gingen op zoek naar 34 gezinnen die bereid waren elk een woning te restaureren. Het resultaat mag gezien worden.
Onze gids geeft een deskundige rondleiding in de St.-Katharinakerk. Het beklimmen van de 104,7 meter hoge toren werd ons gelukkig bespaard. De kerk beschikt over een groot aantal kunstobjecten, glasramen en koorbanken.
Hier een kiekje van "onze Lieve" Depoorter uit Wommelgem, zij heeft samen met haar kei-symathieke vriend Koen de familiebijeenkomst georganiseerd in Hoogstraten, de aandachtige lezer zal wel de hoge bakstenen kerktoren van Hoogstraten eerder herkend hebben. Iederen was opgetrommeld iets rond den elven om te genieten van een Antwerps "Schoofzakske" met een drankje op de parking voor de kerk. Lekkere ontbijtkoeken en pistoleekes met een rijke keuze aan beleg. Vele van onze telgen wonen nog altijd in West-Vlaanderen en zij apprecieerden tenvolle deze kleine brunch. Iedereen, West-Vlamingen, Brusselaars, Brabanders, Antwerpenaren en Kempenaren hebben er van genoten en waren klaar voor een wandeling in Hoogstraten. Er was zelfs een sanitaire voorziening in de onmiddellijke buurt. Tof, Lieve en Koen.
Elk jaar opnieuw houden de kleinkinderen van Remi Depoorter en Augusta Depuydt, eind mei of begin juni hun familiereünie, samen met hun kinderen en kleinkinderen en achterkleikinderen. Allemaal neven en nichten, aangetrouwden, achterneefjes en achternichtjes en ga zo maar verder. Telkens zijn we met een dertigtal, afhankelijk van communiefeesten en vakantie van sommigen. Deze traditie wordt al in stand gehouden sinds 1989, als ik de tel tenminste niet ben kwijtgeraakt. Ieder jaar wordt op het einde van het feestje de datum vastgelegd voor het volgende jaar, onze Martine haalt dan haar agendaatje boven en iemand die nog een beetje nuchter is, legt het geroezemoes en de drukke gesprekken stil. Na een poosje vindt ze een paar vrijwilligers om het feestje te organizeren, al dan niet in zijn eigen streek. Elk jaar opnieuw hetzelfde scenario.
Hierbij drie schilderijtjes die in mijn bezit zijn. Ze zijn van de hand van Jules Sarre, gewezen onderpastoor van Werken tijdens de jaren veertig, en van Simon Van Gelderen. Beide waren goede vrienden van mijn vader.
Zicht op het kerkje van Werken
Winterzicht, met overstroomde broeken en dorp op de achtergrond
Mijn grootvader kweekte vaste planten, als bijberoep, daarnaast had hij een druivenserre achter het huis, waar hij lekkere druiven in kweekte. Mijn vader wist dus ook hoe men druiven kon kweken in serres, zo heeft hij in Strombeek bij een van zijn vele vrienden een oude druivenserre terug rendabel gemaakt door de verwilderde druivelaars op een korrekte manier bij te snoeien en ze te ontsmetten met zwaveldampen. Na een paar jaren konden de druiven weerom geplukt worden in overvloed en heeft de vrouw des huizes liters lekker druivensap gemaakt.
Mijn vader had langs vaderszijde één tante, Tante Romanie. Ze is geboren in Werken op 29 maart 1867 en ze is er overleden op 15 mei 1935. Ze was getrouwd met René Tanghe, een bouwaannemer van goede afkomst. Ze hadden echter geen kinderen, bijgevolg zou de familie kunnen erven van hun suikertante. Maar tante Romanie bleek geen gemakkelijke te zijn. Mijn vader had na zijn lagere school in de dorpsschool van Werken, naar Torhout willen gaan om er verder te studeren voor onderwijzer. Zijn vader rekende op een beetje financiële steun van zijn zuster en zwager. Mijn grootouders waren immers al hun hebben en houden verloren in de eerste wereldoorlog. Werken lag immers niet ver verwijderd van het IJzerfront en was 4 jaar lang bezet door de Duitsers. Bij hun aftocht hadden de Duitse legers alles geplunderd en platgebrand. Mijn grootouders zijn toen met al hun kinderen gevlucht naar Oosterzele in Oost-Vlaanderen. Tante Romanie weigerde kordaat om enige steun te geven, "Dreten" moest maar zijn brood gaan verdienen op de "traveaux", daar was er genoeg werk! Vader's plannen vielen in het water en hij heeft dan maar besloten de kleermakerstiel te gaan leren in Roeselare. De dag dat Romanie gestorven was, ging mijn vader samen met zijn broer, de overleden tante gaan groeten in het sterfhuis. Toen was het moment aangebroken om weerwraak te nemen, ze hebben tante door elkaar geschud en haar duchtig naar de verdoemenis verwenst.
Achteraf bleek er een testament te bestaan en alles ging naar de familie Tanghe.
Mijn moeder was ook een Depoorter, net zoals mijn vader. Raar maar waar. Haar vader, Felix Depoorter, is geboren in Werken op 17 juni 1859 en overleden op 12 juni 1927. Hij was de zoon van Ferdinandus Depoorter en Maria-Theresia Degryse. Ferdinandus Depoorter is geboren in Werken op 28 september en overleden in Werken. Ferdinandus D. was de zoon van Charles Louis Depoorter en van Catharina Vannieuwkerke.
Mijn ouders zijn echter geen familie van elkaar.
Op de foto staat mijn moeder, samen met haar drie oudere zussen. Ze was de jongste van de hoop, haar vader noemde haar altijd "de kleene" (de kleine). De oudste zus werd 104, mijn moeder en een zus hebben de meet van de 100 net niet bereikt, sterk geslacht dus.
Mijn familie werd tijdens de eerste wereldoorlog zwaar geteisterd; hiervan getuigt het doodsprentje van een ganse familie, dat ik toevallig terugvond in het missaal van mijn moeder.
BID VOOR DE ZIEL VAN Jozef Depoorter
Zoon van ALFONS en MARIE-LOUISE HOSTEN, geboren te Eessen den 16 februari 1889, en overleden te Rousselare tijdens den oorlog, den 18 Mei 1915.
De wreede oorlog was als een geesel losgebroken; gansche dorpen wierden vernield, gansche familiën uiteengedreven en verbannen, ten prooi geworpen aan lijden en kwellingen, en uitgeput van vermoeidheid zochten zij een veilig oord.
Doch de dood die duizende slachtoffers miek onder de moedige jongelingen die hun duurbaar vaderland met heldenmoed verdedigden, zocht ook hare offers onder de onschuldige burgerlijke bevolking en sloegonverbiddelijk onder de bannelingen.
En zoo werd Jozef, door ziekte aangetast, ter neer geveld, en hij ontsliep zachtjes in den Heer den 13 mei 1915. Hij was een jongeling,zuiver van hert, overwinnaar van t menschelijk opzicht en met zieleniever bezield; hij had eene vaste overtuiging, eene voortreffelijke handelwijze en hij was een voorbeeld van kristen gedrag.
Dit is een foto van mijn grootouders, langs vaderskant.
Mijn grootvader, Remi Depoorter, geboren in Werken, nu een deelgemeente van Kortemark, op 21 januari 1875 en overleden op10 maart 1946 in Werken was getrouwd met Augusta Depuydt, geboren in Lo op 16 december 1879 en overleed in Laken op 4 september 1965.
Mijn grootvader heb ik nooit gekend, maar wel heel veel over horen vertellen. Men sprak altijd met veel lof over hem. Mijn moeder zegde altijd dat hij een verstandig en rechtvaardige man was.
Mijn grootmoeder heb ik wel gekend, we noemden haar allemaal meter, Meetre in het West-Vlaams. Zij is altijd dezelfde gebleven, een grijs dotje, ze snoof altijd pepermunttabak en snuitte nadien haar neus in een grijsblauwe zakdoek, die ze in schort zorgvuldig telkens weer opborg.
Ze maakte op zaterdag een heerlijke bouillonsoep klaar met verse groenten en een rundschenkel.
Ik herinner me nog het heerlijke aroma dat je tegemoetkwam als ik in de keuken binnenkwam en de vetbolletjes die boven de soep dreven.
-Descendant of Depoorter Maria - Maria Depoorter - born in Esen (Belgium) 24.12.1894 en died in Moline on April 29, 1968 and maried with Pauwels Achilles - Achilles Pauwels
Their children
Pauwels George George Pauwels
Pauwels Julia Julia Pauwels
Pauwels Margaret Margaret Pauwels
Pauwels Mariam ? or Myriam
-Descendant of Depoorter Joseph Depoorter Depoorter Joseph born in Esen (Belgium) 14 December 1893 and died at Carbon Cliff, Illinois on January 11, 1954
Husband of Julia Vanden Bussche
Their children
1-Anne Depoorter She married Nyle F. Wegener April 3, 1948, in East Moline, Ill.
She was employed as a rural mail carrier at the Walcott Post Office for 18 years, retiring in 1988. Earlier, she worked at International Harvester,Rock Island, Ill. and drove school bus for the Walcott School.
She was a member of St. Andrew's Catholic Church, Blue Grass, Mary's Angels and the Rural Mail Carriers Association. Her greatest joy was her family. She also enjoyed playing bingo and was her family's historian.
four daughters, Cindy and Mike Ewers of DeWitt, Candy and Ron Harlan of Davenport, Connie and Larry Ewers of Blue Grass, Corrine and Kevin Flenker of Long Grove; two sons, Chris and Pam Wegener of Walcott and Cary Wegener of Blue Grass; seven sisters, Marie Ratto of Stockton, Ca., Margaret Kochuyt of Victor, Ia., Dorothy Saelens of Moline, Ill., Rose and Lee Glaudel of Rock Island, Ill., Betty and Larry Shumaker of Coal Valley, Ill., Julia and Bob DeBlaey of Rapids City, Ill., Theresa and Doug Wilson of Durant
Hoop doet leven Ik ben al een tijdje bezig met opstellen van de stamboom van de afstammelingen en aanverwanten van Depoorter Ludovicus-Josephus geboren in Esen op 26 juli 1796 en gestorven in 1881 in Esen, hij was gehuwd met Thevelein Carolina-Sophie geboren in Esen op 29 januari 1817 en overleden in Esen op 23 augustus 1908.
Langs deze weg hoop ik contact te kunnen leggen met personen die vermeld staan in deze stamboom en zo aanvullingen te verkrijgen
Het grootste opzoekingswerk komt van Carlos Depoorter, priester SJ.
De webstek van Jan Thurman heeft me enorm veel geholpen bij het natrekken van de gegevens waarover ik reeds beschikte. Hiervoor mijn dank.
Depoorter s from all the world and especially in the US, mainly around Moline, Illinois, I hope you can help me.
Mijn Blog bestaat nog maar 2 dagen en er is al een flauwe plezante die van mening is dat er nog veel werk is aan de winkel. 1. Dat weet ik ook. 2. Ik heb trouwens geen winkel. 3. Maar ik heb veel gewerkt in den tijd. 4. Als bewijs dat er aan gewerkt wordt: een kopij van het trouwboekje van mijn grootouders.
Hier leest u binnen een paar dagen meer over mijn zoektocht in mijn familieverleden. Nog even geduld, de filmlas is niet gebroken. Alles moet nog netjes neergepend worden.
Depoorter
