Amai, zoveel volk gisteren! Ongelooflijk. En zoveel lof! Iedereen kwam zeggen hoe goed het was. En ik voelde dat ze het écht meenden. Amai, dat doet wat met je zelfvertrouwen! Ook vandaag nog kwam ik op Pulptuur heel wat mensen tegen die er gisteren ook waren. En weer lof. Dat doet deugd! Ik heb zelf ook heel erg genoten van de opvoering. De muziek erbij: dat liep vlot en bracht echt sfeer. Ook heel tof om met Karel samen te werken. En de momenten dat het publiek muisstil is - dat je echt voelt dat je ze in de hand hebt - da's een enorme ervaring. Daar doe ik het voor! Toen ik in het derde middelbaar zat moesten we om de beurt een gedicht voor de klas voordragen. 20 keer na elkaar hetzelfde gedicht. En toch, toen ik aan de beurt was... Dat was de eerste keer dat ik die intense aandacht - die fantastische stilte - ervaarde. Dan voel je dat je overkomt, dat je 'iets' te zeggen hebt. Ik hoop echt dat ik nog contacten kan leggen voor verdere optredens. Het dagelijkse repeteren is hard werken. Dat is nodig om helemaal in de tekst en in het personage te kruipen. Maar het is echt de moeite waard!
Vanavond gerepeteerd in het kerkje Attenhoven samen met Karel. Het geluid getest. De tekst uitgeprobeerd met muziekfragmenten ertussen. Allemaal een beetje rommelig zoals dat gaat op repetities. Door al die afleiding was ik regelmatig de tekst kwijt. Maar toch ging ik met een heel goed gevoel naar huis. De muziekfragmenten passen echt goed bij de tekst van de monoloog. En de stukken die Karel in het tweede deel speelt met begeleiding van een minidisc zijn fantastisch! Dat is sfeer! Ik moet er nog aan wennen om zo zelfverzekerd te zijn, maar ik ben er echt van overtuigd dat het goed wordt zaterdag! Kom dus kijken! En als je niet kan... Misschien heb je wel hier of daar connecties? Organiseer een avondje en ik kom wel!
Zaterdag aanstaande breng ik een avondvullend programma samen met jazz-saxofonist Karel Indeganck in de oude kerk van Hoevenen.
In het eerste deel breng ik de monoloog 'De benen maken de vrouw' - een zeer herkenbare ervaring van een alleenstaande vrouw, met humoristische en ernstige momenten. Ik schreef deze monoloog als eindwerk voor de cursus literaire creatie die ik volgde aan de academie van Ekeren. Karel zorgt voor muzikale ondersteuning.
Na de pauze brengt Karel een viertal nummers, afgewisseld met enkele korte sketches van mij.
Het wordt een boeiende avond in het unieke kader van het kerkje! www.kerkattenhoven.be