Amai, zoveel volk gisteren! Ongelooflijk. En zoveel lof! Iedereen kwam zeggen hoe goed het was. En ik voelde dat ze het écht meenden. Amai, dat doet wat met je zelfvertrouwen! Ook vandaag nog kwam ik op Pulptuur heel wat mensen tegen die er gisteren ook waren. En weer lof. Dat doet deugd! Ik heb zelf ook heel erg genoten van de opvoering. De muziek erbij: dat liep vlot en bracht echt sfeer. Ook heel tof om met Karel samen te werken. En de momenten dat het publiek muisstil is - dat je echt voelt dat je ze in de hand hebt - da's een enorme ervaring. Daar doe ik het voor! Toen ik in het derde middelbaar zat moesten we om de beurt een gedicht voor de klas voordragen. 20 keer na elkaar hetzelfde gedicht. En toch, toen ik aan de beurt was... Dat was de eerste keer dat ik die intense aandacht - die fantastische stilte - ervaarde. Dan voel je dat je overkomt, dat je 'iets' te zeggen hebt. Ik hoop echt dat ik nog contacten kan leggen voor verdere optredens. Het dagelijkse repeteren is hard werken. Dat is nodig om helemaal in de tekst en in het personage te kruipen. Maar het is echt de moeite waard!
