Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
Ik ben een vrouw en woon in Alkmaar (Nederland) en mijn beroep is Bejaardenverzorgster.
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen ,knutselen.fietsen.fotograveren,.
Ik ga elk jaar naar Frankrijk naar Normandie heb daar twee kleine caravannetjes staan op het platteland en daar geniet ik zo van die rust en stilte om mij heen ik fotograveer dan veel ga met mijn 45 km autootje op pad die ik zelf naar Frankrijk heb gerede
Op de hoek van de straat staat een jongen met een ratje op zijn schouder. Een andere jongen komt voorbij, bekijkt het ratje en vraagt: `Bijt jouw rat?` `Nee , zegt de jongen. De andere jongen aait de rat en krijgt een ferme knauw in zijn vinger. Terwijl hij zijn bloedende vinger met een zakdoek verbindt, zegt hij kwaad; `Ik dachtdat jij gezegd had dat je rat niet bijt!` `Dat klopt,`zegt de jongen, `maar dit is mijn rat niet....`
Vandaag om half 8 stap ik op de bus naar Alkmaar station op weg naar Amsterdam Amstel daar stap ik uit en ga mijn inchecken bij Eurolines ga om 10 uur met nachtbus richting Parijs we stoppen een paar keer onderweg en kom de volgende morgen om 6uur dan aan ga zo snel mogelijk met de metro mee stap 1 keer over met de metro ik stap dan eindelijk op Montparnasse uit loop dan richting de trein, loop op zo`n lopende band die 9km lang is mee eindelijk boven gekomen op het station om 10 voor 7 moet ik nog een heel eind buiten om lopen om bij het station Vaugrinard te komen om 7uur sta ik dan bij het loket en als ik pech heb dat er een paar voor mij staan em allerlei dingen vragen dan krijg ik het toch wel even benauwd want mijn trein gaat om 5 over 7 naar Granville en die wacht niet op mij , als ik hem mis moet ik drie uur wachten op de volgende trein Haal ik hem wel ben ik om 5 over 10 in Villedieu les Poeles daar staat mijn vriendin met de auto op mij te wachten want ik moet dan nog 12 kilometer voor ik op bestemming ben ,dus om half elf zit ik aan de koffie en dan begint mijn vakantie blijf tot 16juli weg.
Een man komt in een dierenwinkel en pakt een pak waspoeder om zijn cavia te wassen. ``Daar kan zo`n cavia niet tegen ,hoor`` zegt de winkeljuffrouw. De man is eigenwijs en gebruikt het waspoeder toch. Een weel later komt ie terug en de winkeljuffrouw vraagt:``En ,hoe gaat het met u cavia?. De man:``Niet zo goed, hij is dood!`` Winkeljuffrouw:``Ik zei toch dat cavia`s niet tegen waspoeder kunnen. Man: `Daar kon `ie wel tegen, maar niet tegen de centrifuge!``
Vader Ik zie hem in gedachten staan en hoor hem bij zijn werk zingen Hij hield van mensen, de natuur, van honderdduizend lieve dingen Een vogel die haar jongen voert Het wolkenspel en zachte regen en als ik hem vroeg , waar denk je aan? Dan lachte hij warm en verlegen
Ik zie hem in gedachten staan zijn handen op zijn rug gevouwen Hij was een hartelijk, vriendelijke man, die liefde gaf en veel vertrouwen Hij streelde een dier dat langs hem liep een glimlach brak voorzichtig open hij leek plots jonger dan hij was ondanks zijn wat gebogen lopen
Ik zie hem in gedachten staan en hoor hem bij zijn werken zingen Ik vergeet het niet het is lang geleden maar blijvend zijn herinnerringen, aan een Vader die mijn Vader was en die mij leerde hoe te leven, met wie ik wandelde en zong Hij heeft me mateloos veel gegeven
Vandaag is de dag hij komt maar één keer Morgen dan is het, Vandaag al niet meer, niet zeuren geniet van het leven, het mag maar doe het vandaag Want Vandaag is de dag.
Het zoontje van de dokter laat zijn vriendjes de praktijkkamer van zijn vader zien. Met grote ogen kijken de jongens naar het skelet. "Hoe komt je vader daar aan?" "Ik denk dat het zijn eerste patiënt was".
Moeder Wat was ik voor jou? Ik wou dat het je me kon zeggen Waarin viel ik tegen, waarmee was je blij? Begreep je mijn dromen, begreep ik de jouwe? Ik gaf alles, wanneer je me dat nog eens zei
Je leven was zorgelijk, ik begreep het pas later Je maakte veel uren, in een moeizame dag en zei niet wat er met pijn in je omging Je deed wat je doen moest met een hartelijke lach
Je was puur een stille, Bewaarde van binnen een schat aan emoties, aan warmte en gevoel. Nooit zei ik dat ik zoveel van je hield Mam, daar denk ik vaak aan,als je snapt wat ik bedoel
We waren met praten een beetje verlegen de tijd was zo anders als nu, Waar dacht je soms aan wanneer je me zingend en lachend als een blad in de wind door het leven zag gaan?
Je maakte je zorgen ik was niet zo huishoudelijk Je keek me soms aan in verwondering en pijn Misschien had je het liefst mee willen zingen, om nog eens jong en probleemloos te zijn
Wat was ik voor jou? Ik wou dat je het me kon zeggen Ik hoop van heel veel, in wat ik zei, wat ik deed Als ik je bezeerde was het nimmer met opzet Mam, jij was een Moeder die ik nimmer vergeet.
Hier sta je dan hopeloos en alleen, Je weet dat je nergens meer naartoe kan, Er is niemand om je heen Die je kan horen of zien. Je weet dat je zo het leven verlaat. Al die soldaten een stuk of tien En 1 die met een geweer klaar staat. En dan een schot Dat had je wel verwacht. Dit was je lot Dat je al die tijd al opwacht. Al die mensen Verzetten zich tot het einde. Soldaten kennen geen grenzen Dus de verzetters kunnen de dood niet vermijden.
Mijn zoon was gisteren jarig, hij werd acht jaar oud , mijn schat. Hij vroeg aan mij een vlieger en die heeft hij ook gehad Maar zijn bal , zijn fiets, zijn treinennee daar keek hij niet naar om Want zijn vlieger waszijn alles alleen wist ik niet waarom
En toen op zekere morgen zei hij: vader ga je mee De wind die is nu gunstig dus ik neem mijn vlieger mee In zijn ene hand zijn vlieger in de andere een brief Ik kon hem niet begrijpen maar toen zei mijn zoontje lief
Ik heb hier een brief voor mijn moeder, die hoog in de hemel is. Deze brief bind ik vast aan mijn vlieger, tot zij hem ontvangt, zij die ik mis
Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
bedankt Johan
.
Vader
.
