Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
Ik ben een vrouw en woon in Alkmaar (Nederland) en mijn beroep is Bejaardenverzorgster.
Ik ben geboren op 29/01/1952 en ben nu dus 72 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: zwemmen ,knutselen.fietsen.fotograveren,.
Ik ga elk jaar naar Frankrijk naar Normandie heb daar twee kleine caravannetjes staan op het platteland en daar geniet ik zo van die rust en stilte om mij heen ik fotograveer dan veel ga met mijn 45 km autootje op pad die ik zelf naar Frankrijk heb gerede
"Ik laat een wind" zei de wind "Daar is niks optegen" zei de regen `als je mij maar weten laat in welke richting je windje gaat dan wil ik je windje zegenen door het zachtjes te laten regenen "Da`s enorm' riep de storm "ik maak windkracht tien dan kan idereen je windje zien" Maar toen kwam de Orkaan en blies`t windje voorgoed naar de Maan want er zat een luchtje aan
Leef bewust: voorkom stress en hoge bloeddruk, stop met roken Eet gezond: voorkom overgewicht en het risco op suikerziekte Verlaag je cholesterol: wat goed is voor je hart, is goed voor je hersenen Eis niet teveel van jezelf: iets vergeten duidt lang niet altijd op dementie Nooit teveel: niet meer dan 2 glazen alcohol per dag Speel en sport: een half uur beweging per dag is ook goed voor het brein Train je hersens: blijf geestelijk uitdagende activiteiten aangaan Informeer: vragen is beter dan piekeren Praat: over dingen waar je mee zit Sta open voor sociale contacten: gezelschap stimuleert de hersenen en het leven
Kijk op www.alzheimer-nederland.nl De Alzheimer telefoon 0031306567511
Er wordt weer alarm afgegeven het doet alles beven Het stormt als een gek ja hoor daar gaat weer een hek De wind loeit om het huis iedereen kijkt naar de buis Bomen worden ontworteld , dak pannen vallen daardoor ontstaan ongevallen Door de wind en woeste golven is een schip er door bedolven De storm raast maar door er rijd geen trein meer op het spoor Je houdt je vast aan een lantaarnpaal want de wind gaat met je aan de haal Mensen blijf toch binnen je kan niets tegen deze wind beginnen
Met een donker wat streng ogend uinform, wit schort en op haar hoofd een grote kap verschijnt ze rond 1900 op de blikken cacaopoeder van chocolade-fabriek Droste. De verpleegster met het dienblad met daarop het verkwikkende kop Chocolademelk. Naast het blikje staat het kopje cacao. Dit reperterende visuele effect, dat ontstaat wanneer op een afbeelding een kopie van die zelfde afbeelding voorkomt , gaat als`` het Droste effect`` de Nederlandse woordenboek in. De verpleegster zal onlosmakelijk met de Naam Droste verbonden blijfen Ze werd vermoedelijk bedacht door de Haarlemse reclametekenaar Jan (Johannes) Musset. De witte band om haar linkerarm was oorspronkelijk voorzien van een rood kruis. Tot het Rode Kruis daar in 1914 bezwaar tegen aantekende. Musset liet zich inspireren door een pastel van de Zwitserse schilder Jean Entienne Liotard, getiteld ``La serveuse de chocolat`` Ook wel `` La belle chocolatière`` genoemd. Ze symboliseert de heilzame werking van vhocolade. Want na het eten van chocolade koen er in de hersenen twee stoffen vrij: serotine en endorfine. De eerste geeft een gevoel van rust, de tweede juist energie en een opgewekt gevoel. Maar de mooiste stof die chocolade bevat is toch wel fenylethylamine, die ook vrijkomt als we verliefd zijn. Hoewel wetenschappers betwijfelen of chocolade datzelfde fantastische gevoel geeft , maakt zuster Droste ons toch gelukkig.
We zijn teveel met sprookjes opgegroeid Waarin ze lang en heel gelukkig leven Dat wordt ons met de moedermelk al ingegeven En niet zo een, twee, drie maar uitgeroeid
Sneeuwwitje, Assepoester en Roodkapje Het kwade wordt gestraft, de deugd beloond De liefde met een huwelijk bekroond Jij bent een kind, je weet nog niet zoveel Maar de moraal, die snap je
Sprookjes, sprookjes In feite zijn het navertelde dromen En dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog Ze blijken maar zo zelden uit te komen En desondanks geloven we ze toch, sprookjes
Je trapt er dan ook onbekommerd in Je bent niet voorbereid op de misere Jouw sprookje heet gezinnetje en topcarriere Een koning met zijn sprookjeskoningin
Maar alle sprookjes eindigen bij voorkeur Waar jij denkt dat het jouwe juist begint En elke generatie staart zich blind Op het geluk dat openbloeien zal Achter de eigen voordeur
Sprookjes, sprookjes In feite zijn het navertelde dromen En dromen zijn nou eenmaal vaak bedrog Ze blijken maar zo zelden uit te komen En desondanks vertellen we ze toch, sprookjes
We zijn met te veel sprookjes gekgemaakt De mythe van een lang gelukkig leven Blijkt vaak in de praktijk een dubieus gegeven Waar menigeen door in verwarring raakt
Toch kunnen we niet zonder sprookjes leven We blijven altijd toch een beetje kind En hopen dat het goede overwint En dat is lief, en ook naief Maar 't blijft een nobel streven
Toelichting: Robert Long, pseudoniem van Jan Gerrit Bob Arend (Bob) Leverman (Utrecht, 22 oktober 1943 - Antwerpen, 13 december 2006). Robert Long was van jongs af aan actief in lokale rock 'n roll- en beatbandjes. In 1967 wordt hij zanger in de relipopgroep (Unit) Gloria. Na een kortstondige Engelstalige solocarrière breekt Robert Long verkooprecords met de lp's "Vroeger Of Later" en "Levenslang" met gevoelige en cynische Nederlandstalige luisterliedjes over onderwerpen als homofilie, kerk en hypocrisie. Robert Long was ook actief als cabaretier, acteur, schrijver, columnist en televisiepresentator.
Minuten,uren,dagen,weken,maanden vliegen voorbij. Het nieuwe jaar is nabij De tijd gaat toch zo vlug We kijken nog wel eens in het oude jaar terug Naar de goede en kwade dingen Die wij allemaal ontvingen Het weer in 2006 bracht ons kou-hitte-regen en zonneschijn Laten we hopen dat het in 2007 beter zal zijn.
Stel je d`rs voor : om deuze toid kwam weer `t kerstkind opperdam Ik denk dat ie raar koike zou, nei, hoi verskoôt `r zelf van. Telle ze nou `t volk ok nag ?
Engele benne `n groôt gevaar, de lucht is immers veul te vol Ze moete deer nag zinge ok, zuks doen ze echt niet voor de lol.
As je opheden wat studeer, den noeme ze je `boi de toid`. Dat `woize`ben d`r meer as drie, maar d`r verstand benne ze kwoit.
Ze raaie nou ok gien kameêl, d`r is een are soort verkeer. De skeipe zitte in`n hok. want herders ben`d`r ok gien meer.
Al kom je nou met wierook an, den handel je vezelf in drugs. En kom je met `n klompie goud, den zegge ze nag meer van zuks.
Dut is gien toid voor`t poppie kloin, want deuze wereld is ampart. Maar `t kloine kerstkind groeit nag wel, boi alle mense in d`r hart.
Ik ben Christina, en gebruik soms ook wel de schuilnaam riskja.
