Ons eerste kleinkindje: "Zoe" Het is een schatje !!! Wij houden ontzettend veel van haar.
Over mijzelf
Ik ben Risse
Ik ben een man en woon in Vilvoorde (Houtem) (Belgie) en mijn beroep is Grafdelver/bewaker (doodgraver dus) op de begraafplaats van Vilvoorde.
Ik ben geboren op 29/06/1959 en ben nu dus 65 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: Wandelen - korte trips naar de Ardennen of waar dan ook, hengelen en andere leuke dingen.
Zoeken in blog
Mijn hobby's !!!
Wandelen, begraafplaatsen, dieren...
24-05-2007
Plots komt hij opdagen en neemt zijn kans waar. Eindelijk is het aan hem om wraak te nemen. Hij denkt...ze zit in het water en dus kan ze niets terug doen...mijn wraak zal zoet zijn."
Ze kan het niet uitstaan dat hij weer een put aan het graven is en dus gaat ze hem uitdagen. Ze gaat over zijn put staan en dagt hem uit. Vrouwen hé !!!
Inderdaad, we zijn bij de beertjes. Nou ja beertjes...kolossen zijn het. Daarvoor komen we dus naar hier. Voor de andere diertjes ook hoor, maar de beren zijn wel het hoogtepunt. Allebei houden we van beren. Eender welke soort. Het zijn er allemaal mooie !!! Deze twee zijn een raar stel zelle. Het vrouwtje is lichter van kleur dan het mannetje. Zij, wil steeds spelen. Hij echter...zou niets liever doen dan eten, rusten, luieren en putten graven. Steeds opnieuw gaat het vrouwtje het mannetje storen en plagen (pesten). Nooit krijgt hij van haar een minuutje rust. Het is mooi om te zien.
Hiervoor kom ik dus speciaal naar hier sé !!!!! Neeeeeee, niet Fien...links beneden haar moet je kijken Alléé Fien komt daarvoor ook speciaal naar hier zelle !!!!! Op de foto...twee dikke vrienden bij elkaar Als ze dit leest en ik nog geen draai om mijn oren krijg dan weet ik het ook niet meer
En hij, de papa ??? Denk je dat hij enige pogingen deed om de gevechten te stoppen en om hem op het matje te roepen? Nee hoor, hij keek gewoonweg toe. Enig gezag heeft hij ook niet en dus denk ik dat hij onder de sloef (horens) ligt.
...en doet nog enige verwoede pogingen om mij te pakken te krijgen. Daar dit niet lukt, koelt hij zijn woede dan maar op de omheinig en de poort. Waarom hij plots zo agressief naar voren kwam en mij en zijn soortgenoten aanviel...weet ik niet. Ik heb niets speciaals gedaan, heb hem niet uitgedaagd of pijn gedaan ofzo. Ik zou niet weten waarom ik zoiets zou doen zelfs, ik zie heel graag dieren. Het enige dat ik gedaan heb was mijn armen door de omheining gestoken om een mooie foto te maken. Nou ja, laat ik het er maar bij houden dat hij een slechte dag had. Dat hebben wij mensen ook al eens hé !!!!! Na dit voorval vind ik hem toch nog steeds mooi en lief.
...ging hij terug in de aanval en bleef hij maar het arme dier bestoken met zijn grote horens. Plots heft hij deze gewoon van grond en laat hem met een zware slag terug vallen. De andere koe heeft echter niets voor en om verdere aanvallen te vermijden gaat hij weg. De uitdager briesend achterlatend. Hij bekijkt mij nog steeds met grote ogen en ik zie hem zo denken: "kon ik maar aan jou aan !!!" Hij komt weer wat korter en gaat pal voor mij staan...
Met volle geweld stort hij zich op zijn dichtsbijzijnde buur en daagt hem uit voor een gevecht. Deze weigert echter. Hij blijft aandringen en stoot telkens weer zijn grote horens in de zijflank van het dier. Bekeek mij nog eens scherp en overwoog om nog een aanval uit te voeren, maar bedacht zich en ging dan verder met zijn rivaal uit te dagen en te pesten. Hij wist dat hij aan mij niet aan kon en dat hij er alléén maar hoofdpijn van zou krijgen. Dus...
Hij bleef mij scherp aankijken met bloeddoorlopen grote ogen en kleine aanvallen uitvoeren. Toen hij echter besefte dat hij niet aan mij aan kon, werd hij nog bozer. Hij trok hij zich terug en ging in de aanval...ditmaal op zijn soortgenoten.
Toen ik deze foto nam heb ik wel een beetje (veel!!!) geluk gehad. Dit vond ik een mooi dier...en toch, had hij het niet zo voor mij. Hij stond zo een vier meter van mij, mooi te pauzeren. Ik wou er een foto van nemen, maar dan zo dat je de afrastering en de zware poort die tussen mij en hem in stond niet zou zien. Dus ga ik met mijn beide armen en camera door de afrastering. Plots schiet hij vooruit en valt mij aan, net op dat moment neem ik deze foto. Nog net op tijd kan ik mijn armen van tussen de afrastering halen en stoot hij met zijn grote horens (van ongeveer 1 meter elk), met volle geweld, tegen de afrastering. Met grote ogen aanschouwd hij mij en telkens ik wat probeer naderbij te komen, doet hij nog enige zware aanvallen. Was ik wat blij dat er een zware poort en omheining tussen mij en hem in stond. Daarmee is het echter nog niet gedaan...
Ik ben Risse
