Bomen in onze wijkxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

door Dolf Dijk.

Liquidambar styraciflua of amberboom.

In opdracht van Philip II van Spanje werd in de 16^e eeuw Hernandes, een natuuronderzoeker, naar het pas veroverde Mexico gestuurd om een rapport op te stellen over de natuurproducten van dat land.

Hij beschreef o.a. de amberboom en ontdekte het vocht dat deze boom voortbracht en noemde het ‘liquid amber’ [vloeibare amber] vandaar ook de soortnaam.

Deze bladverliezende bomen, die ook in het oosten van de Ver. Staten voorkomen, kunnen een hoogte bereiken van 25 meter.

Bij ons in de wijk zijn drie jonge exemplaren te vinden aan de Schiedamsedijk-beneden.

Een staat aan de westkant naast het hek (zie foto) de tweede op het talud van de dijk terwijl de derde in 2005 is geplant t.o. pand 261. Ook van deze boom zijn weer vele variëteiten gekweekt en hij behoort tot dezelfde familie als de toverhazelaar.

Het geslacht bestaat uit vier soorten waarvan de oosterse amberboom Orientalis, die voorkomt in het westen en zuidwesten van Turkije en Rhodos, wel de bekendste is.

De amber wordt gebruikt in de zeepindustrie om zeep te parfumeren.

Het zou ook helpen tegen huidaandoeningen en tegen hoest. Het blad heeft veel weg van de esdoorn en kleuren in de herfst ook prachtig oranje en rood.

In het voorjaar vormen zich stekelige vruchten waarin zwarte gevleugelde zaadjes bevinden.

Het hout, satijnhout genoemd, wordt gebruikt in de meubelindustrie.