Er lopen beeldige kwieten op deze aardplaneet rond. Neem nu de man die wat verder in de straat woont, neen zijn naam ken ik niet, hij is een mompelaar die meestal onverstaanbare taal uitrochelt. Alleen, wanneer hij half zingend ietsiekwatsiebiemboembam voorbij m'n huis sukkelt versta ik wat hij zegt. Ok ik geef toe (vergeef me) dat ik een lachbui dan telkens amper kan onderdrukken, maar ik, ik er kan er niets aandoen, echt waar, ik kan er niets aan doen.