Een langer uitgelopen weekeinde dan bedoelt, niet geplant, zomaar. Met een vingerknip ben je weg en zo ben je ook weer terug in je eigen vertrouwde omgeving. Je brievenbus verwelkomt je met een berg wekelijkse trut ,(zever dus) een brievenbus gevult met een aanmaning, reklame voor dingen die je niet wenst, met daartussen wat verloren één enkele brief van een bijna vergeten vriend, brief waarvan de inhoud geheim moet wegens te intiem, te persoonlijk. Nu nog snel het huis aan de kant, huis dat ik in allerijl verliet tijdens m'n vlucht naar niemandsland, vlucht naar mijn niemandsstrand, strand van ik hier ga ik nooit nog weg.
We zijn allemaal gevangenen van de staat, zelfs de laatste restjes "ons", onze kinderen....
