OCTOBERSTEMMING
Als de bloemen verwelken
en de zon moe glimlacht
door de mist,october is't
die,met zijn lange
slanke vingeren
rond regennatte takken
van herfstbomen
zilverdraden legt.

Gele bladeren tuimelen
in zig zag naar beneden,
ze kunnen het boven
niet langer meer houden:
te zwak zijn hun krachten,
het levenssap is uitgeput!
nu rusten ze zacht
op kille grond in vrede.
Zal iemand ooit nog aan hen denken?

04-10-2005 om 16:42 geschreven door klein dichtertje

02-10-2005 om 20:05 geschreven door klein dichtertje

Waarom toch zijn er mensen
die nauwelijks kunnen bestaan?
terwijl er in t'westen
velen uit weelde vergaan.

De rijkdom van moeder aarde
werdt aan mensen toevertrouwd
door de SCHEPPER van die pracht
wat hebben wij!!!er van terecht gebracht?

GOD,U gaf ons de aarde
om er gebruik van te maken
het kan nooit de bedoeling zijn geweest
er een chaos van te maken.

HEER,laat het niet gebeuren
dat ieder voor zichzelf
steeds meer wil bemachtigen
zo kan het toch niet verder gaan.

Onze aarde kan voor alle mensen
een klein paradijsje zijn
als men alles eerlijk deelde
konden we allen gelukkig zijn.

Alleen liefde kan ons redden
liefde,begrip en rechtvaardigheid
wij moeten stoppen ons te verrijken
terwijl er mensen van armoe vergaan.

------------------------------------------------

02-10-2005 om 19:50 geschreven door klein dichtertje

Welkom op mijn nieuw blog.Sommigen zullen merken dat ze bepaalde gedichten reeds gelezen hebben,het zijn deze van mijn eerste blog.Dit blog kunje vinden onder het adres
http://blog.seniorennet.be/romania.Kom je eens op bezoek?
KWADRIJN
Herfstwandeling in het bos
bont gekleurde bladeren dwarrelen neer
late zonnestralen...gouden licht
bewonderend kijken....paddestoelen overal.

HAIKU
Vallende bladeren
verkleurd in rood,roest en geel
herfst getrouw op tijd.
-----------------

02-10-2005 om 00:37 geschreven door klein dichtertje

Moeder
Moedertje van mij
voel jij je niet alleen?
Je bent ver wegvan mij
bereiken kan ik jou niet meer.

Je bent mijn moeder
maar ook een beetje mijn kind
je kent me zelfs niet meer
en dat, doet zoveel pijn

Je leeft in het verleden
nu?bestaat niet meer voor jou
er is in je gedachten
niets van samenhang meer.

We wilden nog zoveel samen doen
ik wou zograag voor je zorgen
helaas....het mocht niet zijn
moeder...jij bentnu kind van mij..

29-09-2005 om 19:30 geschreven door klein dichtertje

Dankbaar ben ik ,Heer
voor de goede vrienden
die mij spontaan hielpen
als ik het moeilijk hadt.

eze vakantie leerd mij
dat ik niet minder ben
en,ondanks mijn handicap
ik voor hen evenwaardig ben.

HEt heeft me deugd gedaan
naar de zon te vliegen
om er nieuwe krachten op te doen
en tot rust te komen.

De schoonheid van de zonsondergang
de schitterende kleuren die verschenen
iedere dag weer,stipt op tijd
werdt er een nieuwe dag geboren.

Ik voelde me één met deze pracht
mijn gevoelens kan ik niet beschrijven
ik wil u enkel danken , Heer
dat ik dit ervaren mocht.

----------------------------------------------
klein schrijverke

22-09-2005 om 11:21 geschreven door klein dichtertje

Wanneer je je alleen voelt
en iemand nodig hebt
kijk dan op naar de hemel.

Tussen de wolken zul je dan
Gods geschenk voor jou vinden
in de vorm van een klein engeltje.

Dit speciale engeltje
perfectie van liefde
zal wachten op het moment
waarop jij haar bij je zult roepen.

Vanuit de wolken die haar omringen
zal haar glimlach voor je verschijnen
ze zal je zachtjes aanraken
en je daarmee troosten.

Ze zal jou angsten wegnemen
met haar schoonheid

moge deze engel geboren uit liefde
je de kracht geven die je nodig hebt
waardoor je zult weten dat alles goed zal zijn.

**schrijver onbekend **

-------------------------------------

21-09-2005 om 20:51 geschreven door klein dichtertje

WAt heb ik toch genoten
                     van die mooie vrije tijd                    
twee weken de boeken gesloten
gaven mij een zee van tijd.
*
We vlogen naar de rust toe
daar,waar de tijd bleef stille staan
waar de natuur in al zijn pracht
door geen mensenhand ontregeld word.
*
Ginds, hoog op de klippen bij de zee
ervaart men,hoeveel deugd de stilte doet;
zelf eens nietsdoen,alleen maar zijn
en ruiken,voelen,ademen die zuivere lucht.
*
Veertien heerlijke dagen  heb ik kunnn leren
wat rust ,gezonde lucht en ontspanning kunnen doenmister parkinson heeft me daar met rust gelaten
misschien was ook hij.....aan vakantie toe.
******

20-09-2005 om 14:44 geschreven door klein dichtertje

Zie de witgekalkte krijtrotsen
van caap gris nez
de meeuwen scheren krijsend in hun vlucht
langs de loodrechte klippen.

Er hangt mist boven het kanaal
alles is grijs en grauw
de kilte dringt tot je door
de zilte zeelucht kan men proeven.

Langzaam breekt de zon door
alles veranderd in een kleurrijk pallet
de prachtige blauwe lucht
weerspiegelt zich in de schuimende baren.

EEn vissersboot haalt zijn netten op
een groep hongerige meeuwen
vliegen krijsend om de boot
belust om een hapje te vangen.

In de verte varen bootjes zo klein
aan de overkant van het kanaal
schittert de zon op de hoge klippen
vaneen ander land....Engeland
***

17-09-2005 om 16:29 geschreven door klein dichtertje

Dit is een gedichtje die ik geschreven heb,en die één van mijn kleindochtertjes zal voordragen op het feest van mijn moeder die honderd jaar wordt.Op een andere blog heb ik ook iets geschreven daarover.Wil je dit blog bezoeken,dan geef ik u graag  het adres.http://blog.siniorennet.be/36ikke -en nu het beloofde gedichtje.
     Heel speciaal voor jou
heb ik mijn mooieste kleedje aan
en weet jij wel waarom?
Wel,ik zal het u vertellen. 

Vandaag is het een bijzondere dag voor jou
want jij bent 100 jaar
gelukkig kan ik al zo ver tellen
want dat is heel veel mémé.                             

Vandaag wil ik je wensen
al wat heerlijk is en fijn
maar nu,in plaats van woorden te verspillen
geef ik jou een dikke zoen.                                    

07-09-2005 om 22:39 geschreven door klein dichtertje