Op zaterdag 16 mei 09 was het verzamelen geblazen in De
Kippe te Merkem bij Marnix en Odette.
Om 9 uur stip gaf Marnix het startsein en we vertrokken
richting dorp, daarna volgende we richting Renninge en Noordschote, de IJzer en
de Lovaart tot in Lo.
In Lo was er café rust voorzien in De Vate op het
marktplein.
Daarna ging het dwars door de velden terug naar De Kippe.
Hier konden we genieten van een heerlijke spaghetti.
De tweede lus bracht ons naar het vrijbos van Houthulst.
Daarna konden we nog genieten van een verrassing, we kregen
van Marnix en Odette een cava aangeboden wegens het feit dat Odette ook de
wereld rond was gewandeld.
Daarna ging het terug naar De Kippe waar vier deelnemers gehuldigd
werden voor het behalen van een Euraudax schelp.
Op zondag 10 mei starten we in de gemeente school van Baasrode.
De wandelclub van Baasrode leidde ons meteen naar de Schelde, die met de opkomende zon op haar paasbest was.
We hadden een prachtig zicht op Kaster aan de andere kant van de Schelde, we doorkruisten het natuur domein de Vlassenbroek.
In de Kleine Notelaar hebben we twee maal controle gehad.
Daarna zochten we de watertoren op, om dan terug te gaan naar de kleinbrouwerij De Landsheerwaar we getrakteerd werden op een Malheur biertje.
Na deze rust ging het nu door de velden tot aan Lebbeke, om dan definitief terug te keren naar de Startzaal, waar alle moeders een roos mee kregen naar huis.
Op zaterdag 9 mei gingen we van start in de sporthal Den Akker in Oedelem.
Bijna om middellijk mocht de langste afstand alleen het parkoers op richting Beverhoutsveld met zijn vele lange dreven, langs landelijke wegen bereikten we het kanaal Gent Brugge die we volgden tot in Moerbrugge, waar in Zuidleie de eerste rustpost voorzien was.
Hier kregen we twee sneden Rozijnenbrood met Boerepaté en Koffie.
Met al 11 km op de teler ging het nu naar de Assebroekse Meersen en het Ryckeveldbos.
Via de militaire kazerne van Sijsele ging het naar de abdij van Male en naar Sint-Kruis waar in Sconeveldede tweede rust te vinden was,met een berentaart en een koffie.
Daarna bezochten we het Maleveld,om dan opnieuw naar Sijsele te wandelen waar de soep op ons wachte in de Basisschool.
Hier mochten we nu een lusje draaien,via een oude spoorweg bedding bereikten we de oude stenen bergmolen (Allekerkemolen),waarna we opnieuw de controle post opzochten.
Nu mochten we een Berenbier proeven.
Daarna gingen we terug naar Oedelem,via de Oedelemse berg .
In de gemeente school was de volgen rust ,ook hier werden we voorzien van een Braadworst met brood en drank.
Nu gingen we naar Beernem ,eerst lang het kerkhof ,via landelijke wegen naar het politiekantoor ,waar de laatste rust in het Bargelaante vinden was.
Daarna ging het opnieuw naar Oedelem ,waar we een mooie natuurwandeling mochten doorspoelen met een Trappist.
Op 1 mei gingen waren we te gast bij de Zandstappers in Poederlee.
Poederlee is een deelgemeente van Lille, in de Antwerpse Kempen, het dorp wordt ook het Heggedorpgenoemd naar de Heggekapel met haar jaarlijkse ommegang.
De parcoermeester liet ons meteen zien wat een voorkeur van wandelen hij heeft, de natuur in.
We kozen voor de 50 km afstand, en onze eerste rust was voorzien na 11 km, in het BLOSO Centrum Netevallei.
Hier mochten we een lusje draaien in de fraaie bossen rond het 120ha groot domein.
Daarna ging het door velden en veel bossen, langs het militair Domein Kwartier Den Troonnaar de rand van Grobbendonk.
Ook passeerden we langs De Watermolen, aan de samenvloeiing van de kleine Nete en de Aa.
Onze volgende controlepost was een clublokaal Rimbo geheten.
Ook hier kregen we een lus, opnieuw door de velden met zijn bossen,en het "Lovenhoek"Domein.
Daarna ging het richting Poederlee, na nog een stop in een voetbal kantine.
We hebben genoten van een natuur wandeling, prachtig weer, en een vogelconcert.
Op vrijdag, zaterdag en zondag 10/11/12/4/09 nodigden de wandelclub De Drevetrotters ons uit voor hun driedaagse wandeling, de Kaaswandeltochten in Beselare.
Op zaterdag werd zelfs het vierde luik van de SUPER 7 gewandeld.
In alle vroegte vertrokken wij voor de langste afstand, de 60 km tocht, via het Heksenpad naar het Den Doel bos ( Polygoonbos), na eventjes de autosnelweg gedwarst te hebben, ging het nu naar de Gasthuisbossen rond het pretpark Bellewaerde waar de eerste rust voorzien was.
Daarna ging het via het hoge bos en het Groenenburgbos, enkele weiden(met of zonder koeien)naar Hill 60.
Het domein de vierlingen was ons volgend doel, met Caterpillar Carter als grootste mijnen krater van de eerste wereldoorlog.
Daarna ging het naar de palingbeek en naar Hollebeke waar de volgende controle was.
Van hier ging door het heuvelen landschap naar Mesen, het kleinste stadje van België, waar de bagagecontrole was.
Nu ging het naar Ploegsteert via het bos de Gheer, het Ploegsteert Memorial en Dirk die hier een wagenrust verzorgde.
Daarna mochten we onze klimmers beentjes boven halen, om na de helling opnieuw naar Mesen te wandelen, langs veldwegels.
Via het Ierse Vredespark bereikten we de Sint-Niklaaskerk en ook de controle, waar we ons middagmaal verorberden.
Daarna ging het via landelijke bannen naar het Palingbeek bos en het Groenenburgbos, na nog een rust ging het nu naar Geluveld.
Hier kregen we onze laatste rust, en kaas zoveel we maar op konden, daarna mochten we terug naar het heksendorp Beselare wandelen.
Met nog een biertje konden we nog gezellig nakaarten over een mooie wandeldag.
Op paaszondag kozen we de wisselbekertocht van de wandelclub De Globetrotters van Brugge uit voor onze wandeling.
De startzaal was in het KTA in Sint-Michiels, op amper 500 meters van het station van Brugge.
We starten via het wandelpad naar het Boudewijn Seapark met zijn ijspiste en Dolfinarium.
Daarop wandelen we door enkele wijken, om zo naar het KHBO te gaan waar de eerste rust voorzien was.
Daarna ging het naar het kasteel van Tillegem met zijn welbekende bossen, om vervolgens naar de lac van Loppem te wandelen, om onze volgende controle post te vinden in de Pirorij O-l-V van Bethanie.
Hier werd ons een lus aangeboden die ons naar de abdij van Zevenkerken liet wandelen, met eveneens het doorkruisen van het bos rond de abdij, daarna konden we langs de vijver terug wandelen.
Daar de abdij van zevenkerken het verste punt van de wandeling was, konden we terug via het Tillegembos naar het KHBO waar de volgende rust was.
Verder ging het nu door het domein van het Psychiatrisch ziekenhuis, naar de Smedenpoort, om zo via de vesten terug te wandelen naar de startzaal.
Vandaag organiseerden de Brugse Globetrotters hun wisselbekertocht. De startzaal was gelegen in de ruime refter van het KTA in St.-Michiels. St.-Michiels bevindt zich op een oud Karolingisch
In de vroege morgen van zondag 5 april 09 gingen we van start bij de Kreketrekkers voor de 8ste Hapkintocht.
Na het verlaten van het OntmoetingscentrumDe Koutergingen we op stap richting Torhout, tot aan de oude spoorwegbedding van de lijn Torhout Ieper, waarna we op onze stappen terug keerden naar de Spanjaardbeek en Kortemark Elle.
Hier konden we voor de eerste keer rusten in de jongensschool.
Daarna mochten we een lusje draaien naar Gits en de welgekende groenten velden, nu nog in rust.
Daarop konden we via kleine paden naar de kleiputten van steenbakkerij Desimpel( Wienerberger Desimpel) wandelen.
We konden het werkterrein van de Steenbakkerij volledig doorkruisen, de put afdalen en dan via een doorsteek over een landbouwveld naar een buurtwegel die ons tot bijna in het centrum bracht van Handzame, waar de volgende rustpost te vinden was.
Hier werden we opnieuw de baan op gestuurd met een lus rond Handzame.
Daarna ging het nu terug naar Kortemark, eerst langs de spoorweg Lichtervelde -De Panne, dan langs de krekebeek ( of Handzamevaart, een vertakking van de IJzer), om dan via nieuwe wijken naar de startplaats te wandelen.
Na de wandeling hebben we nog een Hapkin soldaat gemaakt.
Van uit de zaal Zuidhovekonden we starten voor het derde luik van de super 7.
Samen met de 6 km afstand konden we langs de mote vijver vertrekken naar Ichtegem, via landelijke wegen, de klyteput waar de 6 km al terug ging richting Koeklare.
Wij gingen alleen verder naar het landelijk dorpje Ichtegem, het dorp van de Ronde van Vlaanderen in 2006.
Daarna gingen we via het industriegebied naar de deelgemeente De Engel waar we de rustpost vonden in de Engelschool, daar wachtte ons koffie met gebak.
Na even de groene 62 te hebben gevolgd, konden we opnieuw de drukke baan van Torhout Oostende dwarsen, om zo naar de Reiger te wandelen, waar de tweede controle post gevestigd was.
Nu gingen we naar het bekende fonteintje aan de rand van Wijnendale bos, daarna konden we de Ruidenberg langs alle kanten bewonderen, tot we uiteindelijk in Edewalle neerstreekten.
Hier was de hoofdcontrole voorzien, met onze bagage, als ook soep en een broodje.
Daarna konden we via oude kerkwegjes en landelijke paden naar Bovekerke wandelen.
In de zaalDe Oude Scholestond een patersbiertje op ons te wachten (Chimay), dus hier werd het een uitgebreide rust.
Met nog een 20 km voor de boeg ging het nu naar de Mokker, weer via landelijke wegen en wat verspreidde bossen van Koekelare.
Daar mochten we een lusje draaien tot aan het praatbos van Käthe Kollwitz, met het aangrenzen militair kerkhof.
Na deze lus konden we terug naar Koekelare ,waar we nog wat konden napraten met een Chimay natuurlijk.
19de Leeuwtocht in Zedelgem op 28/3/09 Gestart vanuit de Groene Meersen (sportzaal in Zedelgem) mocht de afstand van 50 km ommiddelijk alleen op stap naar het industriepark van Zedelgem. Daarna ging het naar de deelgemeente Veldegem waar rust voorzien was in het"Strooihof". Daarop ging het naar het hoogveld ,om zo wat te spelen met de autostrades ( der over,der onder,enz.) " de E 403 en de E 40". Onze tweede controle vonden we in het parochiaal centrum in Loppem. Dan ging de wandeling naar de "Lac van Loppem" met daarop de bossen rond Tillegem,als ook het kasteel waar onze derde controle te vinden was.. Nu ging het naar het domein Beisbroek dat we uitgebreidt konden doorkruisen met de grote rust in het schooltje van "Het Anker". Nu konden we de rust der weiden op zoeken en onze schreden zetten naar Snellegem. Daarna konden we ons wandelhartje ophallen in het bos van Vloethemveld ,om daarna naar onze laatste rustpost te wandelen waar onze Leeuwin op ons wachte ( de Leeuw was al opgedronken toen we daar aankwamen). De laatste 7 km was dan nog een fluitje van een cent,zo dat we tevreden waren over deze tweede tocht van de super 7.
Op zondag 15 maart gingen we van start vanuit het Dienstencentrum in Gentbrugge voor de wisselbekertocht van de wandelclub De Florastappers van Gent.
We vertrekken door het Rattendalepark, naar de Meersen, en na de Schelde over te hebben gestoken gaat het naar Heusden.
Daarna ging het naar de R4, waarna we naar Laarne wandelden waar de tweede rustpost voorzien is.
Nu mochten we solo een grote lus wandelen die ons met het Pullenbos liet kennis maken, waarna we even een blik konden werpen op het Kasteel van Laarna, om zo naar Wetteren-Ten-Ede te wandelen, om dan terug te keren naar de rustpost in Laarne.
Daarna ging het nu terug naar Heusden via landelijke wegen.
Na opnieuw de Schelde te hebben overgestoken, konden we nu uitgebreid de Meersen rond Gentbrugge bewonderen.
Daarna konden we naar de eindmeet in de startzaal.
We hebben een rustige wandeldag gehad met veel landelijke wegen.
Op de 1 maart gingen we van start in zaal De Mast te Torhout waar de wandelclub De Nacht van Vlaanderen voor de 25 ste keer de befaamde Verloren Kost Tocht inrichtte.
We konden vertrekken naar de velden rond het industrie terrein van de Ambachtzone, waar we een mooi zicht hadden op de watertoren van Torhout.
Daarop ging het naar het speelplein De Warande om zo de groene 62 aan te doen die ons richting Wijnendale liet wandelen.
In Wijnendale hadden we een controlepost met maar eventjes 2 lussen, waarvan de eerste lus ons het domein van het Kasteel de Maere ( nu heet het kasteel dAertrycke).
Het werd gebouwd door baron August de Maere, de grondlegger van de haven van Zeebrugge in 1869 1871.
Rond het kasteel ligt een mooie vijver en enkele prachtige moerascipressen en een Noord-Amerikaanse Tulpenboom.
De tweede lus leidde ons naar de hoogten rond Wijnendale, om daarna via de groen 62 terug te keren naar het mirakeldorp.
Daarna mochten we naar het bos rond de verloren kost hoeve wandelen, langs het nieuwe kerkhof van Torhout, om zo de Rockweide te kunnen afdalen naar Don Bosco toe.
Na deze rustpost gingen we terug naar Wijnendale, maar nu niet naar het dorp, maar naar het kasteel van Wijnendale waar we in de schuur de controle post vonden.
Nu konden we het slot van Wijnendale van dicht bewonderen, we passeerden de boskapel en de ijskelder.
Daarna mochten we het grote bos volledig door kruisen, om via de planterijdreef, dwars door de weiden terug te keren naar Don Bosco waar we de rustpost voor de tweede keer aandeden.
Daarop mochten we het Moerveldpad opzoeken die we volledig konden afwandelen tot aan de kinderboerderij.
Hier was onze laatste rust voorzien.
Daarna ging het via het park van Ravenhof en het stadpark naar het sportcomplex terug naar de startzaal de Mast.
Hier troffen we een gezellige sfeer in de zaal die ons uitnodigde tot wat gezellig nakaarten over een mooie 50 km tocht, tevens de opener van de super 7 der lange afstand.
De Rustige Bosstappers van Jabbeke richten op de laatste dag van februari hun 20ste Bibbertocht in van uit de Sportzaal Hof van Straetenin Varsenare.
Varsenare is een deelgemeente van Jabbeke, en paal aan Sint-Andries en de stedelijke agglomeratie van Brugge.
We werden meteen de polders in gestuurd, langs kronkelende wegen naar de Oostendse vaart, waar we op onze stappen terug keerden langs het voormalige station van (Varssenaere)op de lijn Oostende Brugge naar onze eerste rustpost.
Daarna ging het naar het domein Avondrust met park en Maria grot, om zo verder te wandelen naar het domein Biesbroek, waar de tweede rustpost voor zien was.
De grootste afstand mocht nu solo op weg naar Snellegem, we passeerden langs het Oosthof, een van de oudste hoeves uit de streek en de Sint-Eligiuskerk.
Daarna draaiden we af naar de rand van Zedelgem, om daarna onder de E40 terug te gaan naar de rustpost.
Na deze rust konden we de terug weg aanvatten naar het eindpunt in de sportzaal, maar eerst ging het nu door het dorp zelf met zijn mooie Sint-Mauritiuskerk, een neogotische Kerk uit 1896 1897.
Daarna konden we de sportterreinen op zoeken om de zaal terug te vinden.
We hebben een mooie wandeling gehad met rustig en zonnig weer, geen koude gevoeld, en bijna geen windt.
