|
DE WINTER
De winter waait
door tuin en hart.
Wat groeid'en en groen was
laait in ' t vuur dat opvlamt,
vlug,verward...
en vals verwarmt
en dat mij likkend leert;
ik ga, ik sta,ik lig verarmd,
verdroogd,verdord
en alles word zo kort;
mijn wervels en mijn geest.
Zo is het nooit geweest.
Door winter word'k bewoond,
zo durig, vurig werd ik nooit gehoond,
reeds voor de dood,door overmacht
tot stof,tot as gebracht.
Jos.Monballyu
|
