(geen wilde diersoort, doch mensen die alle dagen de tram of de bus naar hun werk nemen)
Hallo forenzen, dus. Ik heb jullie altijd lief gehad. De liefde is bekoeld. Ik heb jullie niet meer zo graag. Om eerlijk te zijn zou ik 't liefst hebben dat jullie een fiets kopen of gewoon te voet naar 't werk gaan. Of zoek ander werk. Of stop gewoon met werken, zoals zo velen voor u al deden...
De reden van mijn ergernis is te zoeken in gebrek aan nachtrust, door u, forenzen, veroorzaakt. Omdat u comfortabel met de tram zou kunnen reizen, op zachte sporen, die uw poep zacht houden en niet te veel lawaai veroorzaken, opdat u uw walkman voldoende goed zou kunnen horen, heeft De Lijn (uw afgod, o forens) besloten om voor onze deur nieuwe spoortjes te leggen.
Toegegeven, vanuit de slaapkamer bekeken lijkt het wel een speelgoedspoorbaan die we herleggen. Vooral 's nachts is het mooi om de werkmensen van De Lijn te zien staan babbelen met elkaar, zo in die lichtjes van hun straffe schijnwerpers.
Maar het lawaai van de draaiende generatoren en van de draaiende vrachtwagens moet deze mensen hun gesprekken toch storen? O, forens, het is allemaal voor u dat dit gedaan wordt... Geweldig toch!
MAAR IK KAN NIET SLAPEN!
Dus forens, neem de fiets of ga te voet. Laat die verrekte oude roestsporen liggen. Ze liggen er nu al zo lang. Werknemers van De Lijn, babbel in een warm lokaal met elkaar, da's toch veel gezelliger...
ZET DIE GENERATOREN AF EN LAAT DIE KAMIONS NIET DRAAIEN ALS GE ER NIKS MEE DOET!
Als protestaktie zal ik deze nacht een slaappil nemen en op mijn rug liggen. Ik hoop dat mijn gesnurk uw werkloos kabaal overstemt, zodat u elkaar in uw nachtelijke gesprekken niet meer verstaat. Nah!
