omdat mijn nichtje nog eens komt oppassen bij mijn moeder ben ik weer eens hier, ik was in de tuin bezig die onder het onkruid staat maar het is zo warm dat ik maar even een pauze genomen heb. het was ook al weer enige tijd geleden dat ik hier was.mijn moeder maakt vooruitgang, taai dat ze is, de huisdokter zegt dat hij dit nog nooit in zijn cariere heeft meegemaakt, ze was zo goed als overleden en toch krabbelt ze weer recht, ze is niet meer verward, tenminste, ze noemt me nog wel eens anna, maar voor de rest gaat het wel; haar petekind stond versteld van de vooruitgang die ze maakt, ook ispahan heeft zich terug getrokken op mijn verzoek, ze is niet meer in levensgevaar en ispahan is hard nodig bij ziekere mensen. nu komt er waarschijnlijk iedere week iemand een keertje slapen, het is nog niet helemaal geregeld, maar dan kan ik elke week een avond hier slapen. mijn moeder geeft wel veel werk, en soms is ze zeer lastig, ze wil dat ik het licht uit doe in de living om 8 uur, dus geen tv of lezen, zegt ze dat ik ook maar naar bed moet gaan, de dekens of de kussens liggen niet goed, dan moet ze op haar rechter- en dan op haar linkerzij, dan weer op haar rug, en dan ligt ze er pas i in en dan moet ze weer plassen, ze kan weer uit haar bed met hulp, sinds een paar dagen ben ik met haar aan het oefenen om te lopen, ze steekt haar handen in mijn broeksband en zo stapt ze de hele living rond, ik moet wel zien dat ze haar evenwicht bewaart, ik achteruit en zij vooruit. de mensen die haar hebben gezien toen ze zo ziek was en nu staan verbaast over haar vooruitgang, ik ook, de hele familie en de dokter! moest je zien wat zij op één dag eet! 's morgens twee of drie boterhammen, voor de middag babeurre of pudding, 's middags vier boterhammen, na de middag fruit of yougurt, 's avonds een tas soep, aardappelen, groenten en vlees zoveel als ik, en nog een nagerecht, en dan om een uur of acht nog een pudding of een ijsje! het is ongelooflijk maar waar, ik heb er zelfs fotos van, maar ze zijn te groot om hier te plaatsenen het rare is dat ze nu alleen kan eten, eerst moest ik haar voeren. op de dag zegt ze wanneer ze naar het toilet moet maar 's nachts heeft ze een pamper aan waar ze een gloeiende hekel aan heeft en die is dan 's morgens ook drijfnat,, dus elke dag haar bed verschonen, en wassen, maar dat vind ik niet zo erg, de kinesiste komt alle dagen en dan zou ze wel huilen van de pijn, ze moet haar knieen strekken en dat kan ze niet meer dus doet de kinesiste dat, nadien ligt ze afgepeigerd in bed.al bij al zijn het twee zware maanden geweest, gelukkig zijn er nu een paar familieleden die eens komen oppassen zodat ik ook eens weg kan, donderdag komt mijn schoonzus want ik moet naar de kapper, dat moet ook eens gebeuren. en nu weer naar de tuin, tot later
|
