Klavertje 4 - Hoefijzers e.a zijn gelukbrengers zeggen ze , zwarte kat zien - onder een ladder doorgaan , enz. brengen ongeluk zeggen ze ook ,ik persoonlijk echt niet zo veel belang aan die gezegden . Ik denk van mezelf dat ik een nogal nuchter persoon ben , en toch.... gisteren vrijdag de 13de is TEX gestorven , een hond , mijn hond. Tex een Dobberman was 11 jaar, een pracht van een dier, echt sociaal en niet een agressieve hond zoals de dobberman soms door bepaalde mensen wordt afgeschilderd ,ik denk dat hij echt gelukkig was hier bij ons , hij had plaats genoeg om te rennen en te spelen in onze tuin (want een speelvogel was het geloof mij) . Hij was mijn dagelijkse "kompagnon" waarmee ik heel veel tijd doorbracht , wij verstonden elkaar. Een hond is eerlijk in wat hij doet , is trouw , liegt nooit , men kan er op rekenen. Mijn vrouw heeft uuuuren met hem gaan wandelen hier in het mooie pajottenland , Kms en Kms hebben ze gedaan te samen , want ja..mijn vrouw was zijn beste vriendin . En zo hebben wij 11 prachtige jaren meegemaakt met onze TEX .....tot over een kleine 14 dagen terug ,eerst een beetje ziekskes , en het verslechterde elke dag een beetje meer, en we bleven maar langs de veearts binnenlopen en medikatie toedienen... maar niks hielp. Gisteren heeft hij zijn laatste 100 meter gaan wandelen met mijn vrouw , hij was hoo toch zo gelukkig , al konden we zeer duidelijk merken dat hij pijn had. En dan gisterenavond...toen ik thuis kwam van de training zij mijn vrouw dat we nog langs de veearts moesten want dat onze vriend er erg aan toe was (ik bespaar hier de details) . Toen we binnenkwamen bij de veearts en hij zijn uitleg deed , begrepen we dat het ver gedaan was en wij een verdomd moeilijke beslissing moesten gaan nemen. Het laatste spuitje ...Inderdaad , gingen wij onze trouwe viervoeter laten inslapen en hem al de pijn besparen die hij nu al doorstond. Wij konden dat lijden niet verder aanzien en kozen voor het spuitje. Mensen wat een moeilijke beslissing , iemand de dood injagen , zelfs al is het een hond , mijn echtgenote en ikzelf stonden daar als 2 onmachtige wezens die niks , maar dan ook niks konden doen om het leven van onze levensgezel te redden. Shit , Shit en Shit het leven is soms klote. Sorry dat ik mij effkes laat gaan , maar ik zit hier nu deze Blog te typen , en het huis is hier zo leeg zonder mijn vriend , mijn beste vriend. Zoals ik reeds eerder zei , geloof ik niet zozeer in die gezegden , maar vrijdag de 13de blijft voor mij altijd in mijn geheugen geprint als een rotdag. TEX jongen waar u ook moge zijn nu , ik wens u alles toe wat een hond kan verlangen. Uw verdrietige maat . PS: Ik weet wel dat het onderwerp van vandaag niets te maken heeft met "Martial Arts" maar ik moest even mijn verhaal & emoties kwijt raken.