Vol ongeloof hoorde ik vorige donderdag 13/2 op de televisie een bizar nieuwsitem. Niet alleen wordt er op 14 februari Sint Valentijn gevierd, maar op 13 februari gaat men volgens een nieuwe Amerikaanse hype een schuinsmarcheerderfeestdag creëren . De minnaars- en minnaressendag! Op 13 februari, chocolaatjes,  25 rode rozen en een wip en op 14 februari het obligatoire etentje met de vaste partner en een struikje anjers. Ben er van overtuigd dat na deze televisiemededeling duizenden levensgezellen met argusogen de Visa- of Mastercardafrekeningen van hun wederhelften gaan uitpluizen. De praline- en bloemenverkoop explodeert. Nog nooit werd er op 13 februari zoveel met cashgeld betaald.  Alle kassa’s sloegen tilt. Benieuwd hoe zo’n scheefpoeper er zich op 13 februari gaat uitlullen als hij de plantenzaak uit danst, met een met hartjes versierd bloemstukje, en toevallig tegen de wettige trouwboek opbotst?

Hoe treurig is het met ons land gesteld als zelfs burgemeesters, waarvan men toch verwacht dat ze een dosis intelligentie bezitten, zich als tweederangsacteurs gaan gedragen en op Sint Valentijn dreumesen van de derde kleuterklas met elkaar gaan laten trouwen? Welke kleuterleidster komt er met zo’n debiel voorstel op de proppen? “Awel Lewieke wil jij voor altijd het vriendje van Emmaatje zijn?” Verlegen kusjes moeten plots tussen verklede minibruidjes en bruidegommetjes uitgewisseld worden.  Hebben die Zwevegemse en Ronsenaarse burgemeesters geen dringender dingen in hun gemeente te doen dan daar zo’n kinderlijk zinloos toneeltje op te voeren? Zijn wij zo’n truttig onbenul volkje geworden?

Over verkleden gesproken. Hier op Tenerife liggen in de meeste winkels de carnaval outfits al klaar. Ik ben ook al een beetje nieuwsgierig naar de eerste televisiebeelden van Aalst carnaval.  Ik fantaseer al een beetje hoe de stoet er dit jaar zal uitzien.  Geen Joden- Trump en Kim Jong-Un karikaturen meer maar onze postjespakkende eigenbelangpolitici gaan zeker de kop van Jut zijn.  Als allereerst voorzie ik een praalwagen met vooraan het bolle duo Magie en Gwendolyn, buikdansend en draaikontend met alleen een string en vrolijke tepelkwastjes aan. Achter op deze blauwe carnavalswagen de 10 overgebleven liberale stemmers, een asielcrisischaos en een handjevol resterende Christen Democraten grijze oude wijvenkopjes- en rollatorsenioren.  De tweede praalwagen is oogverblindend rood. Bovenop een namaak Babylonberg van fraude- smeergeld- en corruptieblunders, speelt Njet Magnette een socialistische stukje cabaret. Achter hem, strooit de ridder van de bruine ster, onbeschaamd en nichterig, gefotokopieerde Vlaamse euro’s over de toeschouwers uit. Vervolgens een fietsfanfare op groene fietsen. Het ‘sing for the climate’ lied overtoetert het gekakel van Calvo, Almachi, Anuna en Greta die met een microfoon in de hand, op een knalgroen elektrische toeristentreintje, de naïeve klimaatspijbelgroene wortelknagers, groentevreters en bakfietsgeitenwollensokkentypetjes proberen op te jutten. De volgende praalwagen wordt voortgetrokken door een tractor die om de haverklap gecorrigeerd moet worden, want hij trekt een beetje naar rechts.  Hierop staan NVA-Theo die vol overgave ‘’twitter, twitter, twitter’ zingt en Bart als deejay die afwisselend ‘zet die ploat af’ en ‘con, con, con, confederalisme’ kweelt.  De laatste carnavalswagen beukt, zogezegd ongewild,  op alle mogelijke momenten tegen de vorige aan. ‘Eigen volk eerst’ en ‘schild en vriend’ vlaggen wapperen uitbundig. Als de zwartgele carnavalsvierders een hoofddoekje in de menigte opmerken, draperen ze enthousiast een Vlaamse Leeuwvaandel over hun eigen hersens.

Ach het zal daar in Aalst allemaal wel loslopen, het Unesco embleem hebben ze toch al ingeleverd.

Sim, 18 februari 2020 al in Rio de Janeiromodus