29-03-2007 om 23:58 geschreven door skodaman

29-03-2007 om 21:46 geschreven door skodaman

29-03-2007 om 21:44 geschreven door skodaman

29-03-2007 om 19:33 geschreven door skodaman

29-03-2007 om 19:32 geschreven door skodaman

29-03-2007 om 17:47 geschreven door skodaman

Lancia Flaminia
De wonderschone Lancia Flaminia serie werd gebouwd tussen 1957 en 1970. Naast de Lancia Flaminia berlina verschenen verschillende coupé en cabriolet modellen welke vormgegeven werden door Touring, Pininfarina en Zagato.
Het absolute hoogtepunt uit de Flaminia modelserie is de Flaminia Super Sport Zagato. Van deze beeldschone exclusieve sportcoupé werden slechts 150 exemplaren gebouwd waardoor deze automobiel zeer zeldzaam genoemd mag worden.

Technische gegevens

V6 motor (blokhoek 60º)
3 dubbele Weber carburateur
cilinderinhoud: 2775 cc.
vermogen: 152 pk. bij 5600 tpm.
topsnelheid: 210 km/u.
versnellingen: 4 handbediend
gewicht: 1330 kg.

van de lancia flaminia zijn er maar slechts 525 stuks van gemaakt.

29-03-2007 om 13:36 geschreven door skodaman

Hino Contessa
Is een Japanner met motor achteraan uit de jaren ’60 :
Hino is door de ‘ingewijden’ het best gekend voor zijn trucks. Maar er was ooit  een tijd dat Hino ook personenwagens maakte, die hadden allen van ver of dichtbij te maken met Renaults met motor achteraan. Toen in de jaren ’70 Hino deel ging uitmaken van de Toyota-groep, concentreerde Hino  zich weer op truck-productie.

De geschiedenis van Hino begint in 1942, toen dit merk vrachtwagens en bussen begint te bouwen. In 1953 verwerft Hino een licentie voor de bouw voor Japan van de Renault 4CV. Met de bouw van die wagen hoopt Hino ervaring op te doen voor de bouw van een eigen personenwagen. En dat lukt prima want in 1960 kunnen ze beginnen met de bouw van de Hino Contessa 900. 

De Invloed van Renault is nog goed merkbaar want dit wagentje heeft ‘alles achteraan’, zowel motor als aandrijving. Ook de motor staat sterk onder invloed van Renault want deze is een 4cilinder watergekoeld die erg lijkt op de krachtbron van de 4PK.

Diezelfde motorblok werd toen trouwens ook gebruikt, vanaf 1961, voor de pick-up Hino Briska 900, en vanaf  1963 voor de bloedmooie Hino Contessa Sprint 900.

29-03-2007 om 13:31 geschreven door skodaman

28-03-2007 om 19:31 geschreven door skodaman

Series I
De eerste Land Rover werd op 30 april 1948 aan het publiek gepresenteerd tijdens de Amsterdam international motor show (tegenwoordig de autorai). Destijds was er slechts een model, dat pas achteraf - namelijk vanaf de introductie van de series II op 30 april 1958 - aangeduid werd als Series I. Aan de wielbasis van 80 inch die voor dit type gold is de latere gewoonte ontleend om Land Rovers aan te duiden met benamingen als 80", 86", 88" en 109".

In 1954 werd de wielbasis van 80 inch (2032 mm) vergroot naar 86 inch (2184 mm). Ook kwam er een verlengd model beschikbaar met een wielbasis van 107 inch (2718 mm), in eerste instantie slechts in een uitvoering als pick up.

Een volgende wijziging werd doorgevoerd in 1956, toen de beide modellen verlengd werden tot een wielbasis van 88 (2235 mm) respectievelijk 109 inch (2768 mm) om ruimte te scheppen voor de later te introduceren nieuwe benzine- en dieselmotoren.

Series II
Toenemende concurrentie, onder andere van de in februari 1958 aangekondigde Austin Gipsy, maakte het noodzakelijk om de Series I door een moderner model te vervangen. Op 30 april 1958 - op de dag nauwkeurig 10 jaar na de eerste presentatie van de Series I - werd daarom de Series II geïntroduceerd. Dit model werd gebouwd tot en met 31 augustus 1961.

28-03-2007 om 19:29 geschreven door skodaman

28-03-2007 om 19:27 geschreven door skodaman

28-03-2007 om 17:25 geschreven door skodaman

28-03-2007 om 17:22 geschreven door skodaman

De allerlaatste VW Kever
Op 30 juli 2003 kwam er definitief een einde aan een hoofdstuk automobielgeschiedenis. Na een carrière van meer dan 50 jaar liep in de VW-fabriek in Puebla, Mexico, immers de allerlaatste Volkswagen Kever van de band.
De Kever vond zijn oorsprong in het Duitsland van voor WO II. In 1937 kreeg de heer Ferdinant Porsche, die later aan de wieg zou staan van het inmiddels al even beroemde sportwagenmerk, van Hitler de opdracht een wagen te ontwikkelen die de noden van zo veel mogelijk Duitsers zou aanspreken en voor zo veel mogelijk Duitsers betaalbaar zou zijn. Een echte ‘Volkswagen’ dus. Hij kwam met de Kever op de proppen die na verloop van enkele jaren zijn nog steeds kenmerkende vorm kreeg. Na de oorlogsjaren, met vooral tal van militaire toepassing op basis van de Kever werd het model, dat door de wereld aanvankelijk nogal koel onthaald werd, een daverend succes.

Het model bleef in Europa in productie, met tal van spin-offs zoals de Cabriolet en de Speedster, tot Volkswagen in jaren ’80 met de anti-Kever op de proppen kan. Een auto met de voordelen van de Kever, maar zonder de gebreken. Een auto voor de Golf-generatie. Maar het enthousiasme voor de Kever, lange tijd het grootste importproduct van de VS, verzwakte niet overal. De formule, met o.a. de zeer onderhoudsvriendelijke achterin geplaatste luchtgekoelde boxermotor, die op maat was gemaakt voor het ontwikkelende Europa van de jaren ’50, ’60 en ’70 kon elders ter wereld net zo waardevol zijn.

Daarom ook startte Volkswagen in 1955 met de productie van Kevers in Mexico, en bleef de productie er gehandhaafd lang nadat die in de rest van de wereld was gestaakt. De eerste Kever was echter al een jaar eerder, in maar 1954, op Mexicaanse boden aangekomen. Nu, bijna 50 jaar later, vond VW het echter tijd om ook daar de nieuwe producten van het merk, ondanks een gigantische populariteit, de fakkel te laten overnemen. Sinds de oprichting van de VW-fabriek dichtbij de hoofdstad Mexico City, werden meer dan 1,7 miljoen Mexicaanse Kevers geproduceerd. Slechts 100.000 stuks daarvan waren voor de export.

Sinds 10 juli liepen de laatste 3.000 stuks van de band, met het allerlaatste exemplaar op 30 juli om 9.05u, plaatselijke tijd. Voor deze laatste exemplaren bedacht VW nog een speciale reekse; de Ultima Edicion. Die was verkrijgbaar in lichtblauw of beige en voorzien van banden met een witte rand, talrijke chroomelementen zoals de behuizing van de lichten en de spiegels, de bumpers, wieldeksels en de treeplank, een specifiek interieur en een radio-CD-speler met vier luidsprekers. Het allerlaatste 21.529.464ste exemplaar, wordt niet verkocht maar gaat naar het Automuseum in Wolfsburg.

28-03-2007 om 12:27 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 23:05 geschreven door skodaman

HILLMAN IMP 1964
In 1963, vier jaar na de introductie van de bijna revolutionaire Austin/Morris Mini had Rootes zijn antwoord klaar en verscheen de Imp. Geen trendsetter, maar een trendvolger, en die zijn meestal minder. Het was een markant en hoekig gelijnd 'doosje'; een kleine tweedeurs wagen met een pittige lichtmetalen 875cc motor achterin die de achterwielen aandreef. Door die constructie was de wegligging wat onvoorspelbaar, met name op nat wegdek. Hij verschilde daarin diametraal van de voorwiel aangedreven Mini met z'n voorin gelegen dwars geplaatste motor die als een blok op de weg lag. Toch wisten ervaren rijders ook met de Imp al snel goede resultaten op de circuits te boeken.

De Imp verscheen als Hillman en leed aanvankelijk onder nogal wat kinderziekten, hetgeen zijn start niet vergemakkelijkte. Twee jaar later kreeg hij er een broertje bij in de vorm van de Californian, een coupeetje met een meer afgeschuinde daklijn. Misschien iets minder markant van vorm, maar wel een juweel van een kleine auto. Zoals te verwachten viel kreeg ook de Imp zijn Sunbeam variant in de vorm van de Imp Sport en de Stiletto. Beide met een wat sterkere motor en dubbele carburateurs en later voorzien van dubbele koplampen. Ook Singer zou nog een Imp variant krijgen in de vorm van de Chamois. Tel daar bij op dat al die Imps in de meeste exportlanden als Sunbeam werden 'gebadged' en het is duidelijk hoever het met die 'Britse ziekte' inmiddels was gekomen.

Hoewel de Imp het geniale ontwerp van de Mini niet kon evenaren, was Rootes er toch in geslaagd in relatief korte tijd met een antwoord te komen dat gedurfd was van vorm en techniek en zeker geen laffe kloon van de Mini. Dat verdiende zeker respect en dat respect is in latere jaren alleen maar gegroeid. Gedurende de productiejaren 1963-1976 zijn er 440.000 van gebouwd en ze hebben nog steeds enthousiaste aanhangers. Al moet gezegd, financieel was de Imp voor Rootes een ramp. Voor de productie was in het Schotse Linwood een nieuwe fabriek gebouwd en Rootes had er op gerekend er minstens anderhalf miljoen van te verkopen. Zijn reputatie als technisch onbetrouwbaar en de vaak povere afwerking stonden een echt succes in de weg. Dat, samen met de omslachtige productiemethoden, leidde in 1967 tot de definitieve ondergang van het Rootes concern als zelfstandige autoproducent.

27-03-2007 om 19:42 geschreven door skodaman

Een klassieke Isetta
De Isetta is de merknaam van het bekendste 'bubblecar' wagentje dat eerst geproduceerd werd door de Italiaanse firma 'Iso SpA' van Renzo Rivolta. 'Isetta' betekent dan ook 'kleine Iso.'

De Isetta was een miniauto die zich kenmerkte door een enkele deur aan de voorkant, en een kleine spoorbreedte achter.

De materiaaltekorten na de Tweede Wereld Oorlog zorgden voor een grote populariteit van compacte auto's, vaak met drie wielen. Er was behoefte aan overdekt vervoer maar veel eisen aan bagageruimte of veiligheid werden er nog niet gesteld. Doch de Isetta en ook de Messerschmitt gaven blijk van futuristisch ontwerp met hun cockpit-achtige carrosserie en bolle ramen.

Ook BMW had na de Tweede Wereldoorlog langzaam de productie van auto's weer opgepakt, maar de modellen 501 en 502 waren te duur en te exclusief om tot grote verkoopcijfers te kunnen leiden. Het publiek had behoefte aan betaalbare auto's, en BMW onderkende dat gat in de markt.

In Turijn zagen de technici de Avantgarde Isetta van ISO. Het bijzonder onconventionele concept sprong in het oog, maar BMW zag mogelijkheden in deze auto. De tweetaktmotor kon eenvoudig worden vervangen door een 250cc motorfietsmotor met 12pk en andere optische en technische details werden verbeterd. In een uniek concept was de deur aan de voorkant geplaatst, waardoor stuur en dashboard naar buiten klapten. De bestuurder en diens passagier konden als het ware de auto inlopen.

In 1955 werd de BMW Isetta aan de pers getoond en de auto werd door het publiek goed ontvangen. In dat jaar werden 13.000 exemplaren gebouwd, en in Duitsland werden in 1957 bijna 40.000 exemplaren verkocht. Samen met de Goggomobil was de Isetta een zeer succesvolle auto in zijn soort. In 1962 werd bij BMW de productie stopgezet, er waren tot dan toe meer dan 160.000 exemplaren gebouwd.

Ook Velam in Frankrijk en Romi in Brazilië produceerden Isetta's onder licentie. Dit soort dwergauto's leek echter met uitsterven bedreigd sinds de jaren 80 van de twintigste eeuw maar heeft aan het einde van die eeuw weer een opleving gevonden in de vorm van de Smart car en de brommobiel.

27-03-2007 om 19:39 geschreven door skodaman

Skoda

Skoda is een Tsjechische machinefabriek uit Mlad oleslav en een automerk van de Volkswagen Group.

De machinefabriek werd in 1859 opgericht door de Graaf Wallenstein-Vartenberk. In 1869 werd de fabriek verkocht aan Emil Skoda en omgevormd tot een moderne staalfabriek. Skoda ging locomotieven, stoomturbines, vliegtuigen, schepen en wapens produceren. Skoda ging ook generatoren en elektromotoren bouwen. In 1946 werd Skoda genationaliseerd.

De Skoda Holding a.s. is nu (2007) volledig eigendom van de internationale investeringsmaatschappij Appian Group. Eind 2003 telde Skoda 5500 werknemers en behaalde het een omzet van 350 miljoen euro. De divisie Skoda Power fabriceert voornamelijk stoomturbines voor energiecentrales. De divisie Skoda Transportation bouwt rollend materieel (bijvoorbeeld de Astra/Vektra/Anitra-lagevloertram) en levert de elektrische uitrusting voor o.a. trolleybussen.

In 2005 heeft Skoda rollendmaterieelfabrikant D Vagonka overgenomen.

27-03-2007 om 18:12 geschreven door skodaman

Chevrolet Bel Air
De Chevrolet Bel Air was een Amerikaanse auto van de Chevrolet-afdeling van General Motors die werd geproduceerd tussen 1953 en 1975. Tussen 1950 en 1952 werden Chevrolet Deluxe hardtops eveneens Bel Air genoemd, maar dit was geen op zichzelf staande serie. De Bel Air bleef in Canada in productie tot en met het productiejaar 1981

1953–1957
In 1953 hernoemde Chevrolet zijn autotypes en naam Bel Air werd gebruikt voor de kwaliteitsklasse. Twee lagere klassen, de Chevrolet 150 en 210, werden eveneens geïntroduceerd.

In 1955 kregen Chevrolets full-size modellen een nieuw ontwerp. In tegenstelling tot de designs van Ford en Plymouth werden die van Chevrolet beschouwd als sierlijk en vernieuwend. De Bel Airs hadden onder meer als extra's: tapijt als binnenbekleding, dichte wieldoppen en de naam Bel Air in goudkleurige letters.

 
De bestuurdersruimte van een Chevrolet Bel Air uit 1956.De Bel Airs uit 1955, '56 en voornamelijk '57 behoren tot de herkenbaarste Amerikaanse auto's aller tijden. Goed onderhouden exemplaren (in het bijzonder coupés en convertibles) zijn erg gewild bij de liefhebbers, onder andere dankzij de ruimte en het lage verbruik van brandstof.

Tussen 1955 en '57 behoorde tevens de tweedeurs Chevrolet Nomad stationwagen tot de Bel Airs, alhoewel zijn voorkomen en decoratie uniek waren voor dat model.

27-03-2007 om 16:21 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 16:16 geschreven door skodaman