27-03-2007 om 23:05 geschreven door skodaman

HILLMAN IMP 1964
In 1963, vier jaar na de introductie van de bijna revolutionaire Austin/Morris Mini had Rootes zijn antwoord klaar en verscheen de Imp. Geen trendsetter, maar een trendvolger, en die zijn meestal minder. Het was een markant en hoekig gelijnd 'doosje'; een kleine tweedeurs wagen met een pittige lichtmetalen 875cc motor achterin die de achterwielen aandreef. Door die constructie was de wegligging wat onvoorspelbaar, met name op nat wegdek. Hij verschilde daarin diametraal van de voorwiel aangedreven Mini met z'n voorin gelegen dwars geplaatste motor die als een blok op de weg lag. Toch wisten ervaren rijders ook met de Imp al snel goede resultaten op de circuits te boeken.

De Imp verscheen als Hillman en leed aanvankelijk onder nogal wat kinderziekten, hetgeen zijn start niet vergemakkelijkte. Twee jaar later kreeg hij er een broertje bij in de vorm van de Californian, een coupeetje met een meer afgeschuinde daklijn. Misschien iets minder markant van vorm, maar wel een juweel van een kleine auto. Zoals te verwachten viel kreeg ook de Imp zijn Sunbeam variant in de vorm van de Imp Sport en de Stiletto. Beide met een wat sterkere motor en dubbele carburateurs en later voorzien van dubbele koplampen. Ook Singer zou nog een Imp variant krijgen in de vorm van de Chamois. Tel daar bij op dat al die Imps in de meeste exportlanden als Sunbeam werden 'gebadged' en het is duidelijk hoever het met die 'Britse ziekte' inmiddels was gekomen.

Hoewel de Imp het geniale ontwerp van de Mini niet kon evenaren, was Rootes er toch in geslaagd in relatief korte tijd met een antwoord te komen dat gedurfd was van vorm en techniek en zeker geen laffe kloon van de Mini. Dat verdiende zeker respect en dat respect is in latere jaren alleen maar gegroeid. Gedurende de productiejaren 1963-1976 zijn er 440.000 van gebouwd en ze hebben nog steeds enthousiaste aanhangers. Al moet gezegd, financieel was de Imp voor Rootes een ramp. Voor de productie was in het Schotse Linwood een nieuwe fabriek gebouwd en Rootes had er op gerekend er minstens anderhalf miljoen van te verkopen. Zijn reputatie als technisch onbetrouwbaar en de vaak povere afwerking stonden een echt succes in de weg. Dat, samen met de omslachtige productiemethoden, leidde in 1967 tot de definitieve ondergang van het Rootes concern als zelfstandige autoproducent.

27-03-2007 om 19:42 geschreven door skodaman

Een klassieke Isetta
De Isetta is de merknaam van het bekendste 'bubblecar' wagentje dat eerst geproduceerd werd door de Italiaanse firma 'Iso SpA' van Renzo Rivolta. 'Isetta' betekent dan ook 'kleine Iso.'

De Isetta was een miniauto die zich kenmerkte door een enkele deur aan de voorkant, en een kleine spoorbreedte achter.

De materiaaltekorten na de Tweede Wereld Oorlog zorgden voor een grote populariteit van compacte auto's, vaak met drie wielen. Er was behoefte aan overdekt vervoer maar veel eisen aan bagageruimte of veiligheid werden er nog niet gesteld. Doch de Isetta en ook de Messerschmitt gaven blijk van futuristisch ontwerp met hun cockpit-achtige carrosserie en bolle ramen.

Ook BMW had na de Tweede Wereldoorlog langzaam de productie van auto's weer opgepakt, maar de modellen 501 en 502 waren te duur en te exclusief om tot grote verkoopcijfers te kunnen leiden. Het publiek had behoefte aan betaalbare auto's, en BMW onderkende dat gat in de markt.

In Turijn zagen de technici de Avantgarde Isetta van ISO. Het bijzonder onconventionele concept sprong in het oog, maar BMW zag mogelijkheden in deze auto. De tweetaktmotor kon eenvoudig worden vervangen door een 250cc motorfietsmotor met 12pk en andere optische en technische details werden verbeterd. In een uniek concept was de deur aan de voorkant geplaatst, waardoor stuur en dashboard naar buiten klapten. De bestuurder en diens passagier konden als het ware de auto inlopen.

In 1955 werd de BMW Isetta aan de pers getoond en de auto werd door het publiek goed ontvangen. In dat jaar werden 13.000 exemplaren gebouwd, en in Duitsland werden in 1957 bijna 40.000 exemplaren verkocht. Samen met de Goggomobil was de Isetta een zeer succesvolle auto in zijn soort. In 1962 werd bij BMW de productie stopgezet, er waren tot dan toe meer dan 160.000 exemplaren gebouwd.

Ook Velam in Frankrijk en Romi in Brazilië produceerden Isetta's onder licentie. Dit soort dwergauto's leek echter met uitsterven bedreigd sinds de jaren 80 van de twintigste eeuw maar heeft aan het einde van die eeuw weer een opleving gevonden in de vorm van de Smart car en de brommobiel.

27-03-2007 om 19:39 geschreven door skodaman

Skoda

Skoda is een Tsjechische machinefabriek uit Mlad oleslav en een automerk van de Volkswagen Group.

De machinefabriek werd in 1859 opgericht door de Graaf Wallenstein-Vartenberk. In 1869 werd de fabriek verkocht aan Emil Skoda en omgevormd tot een moderne staalfabriek. Skoda ging locomotieven, stoomturbines, vliegtuigen, schepen en wapens produceren. Skoda ging ook generatoren en elektromotoren bouwen. In 1946 werd Skoda genationaliseerd.

De Skoda Holding a.s. is nu (2007) volledig eigendom van de internationale investeringsmaatschappij Appian Group. Eind 2003 telde Skoda 5500 werknemers en behaalde het een omzet van 350 miljoen euro. De divisie Skoda Power fabriceert voornamelijk stoomturbines voor energiecentrales. De divisie Skoda Transportation bouwt rollend materieel (bijvoorbeeld de Astra/Vektra/Anitra-lagevloertram) en levert de elektrische uitrusting voor o.a. trolleybussen.

In 2005 heeft Skoda rollendmaterieelfabrikant D Vagonka overgenomen.

27-03-2007 om 18:12 geschreven door skodaman

Chevrolet Bel Air
De Chevrolet Bel Air was een Amerikaanse auto van de Chevrolet-afdeling van General Motors die werd geproduceerd tussen 1953 en 1975. Tussen 1950 en 1952 werden Chevrolet Deluxe hardtops eveneens Bel Air genoemd, maar dit was geen op zichzelf staande serie. De Bel Air bleef in Canada in productie tot en met het productiejaar 1981

1953–1957
In 1953 hernoemde Chevrolet zijn autotypes en naam Bel Air werd gebruikt voor de kwaliteitsklasse. Twee lagere klassen, de Chevrolet 150 en 210, werden eveneens geïntroduceerd.

In 1955 kregen Chevrolets full-size modellen een nieuw ontwerp. In tegenstelling tot de designs van Ford en Plymouth werden die van Chevrolet beschouwd als sierlijk en vernieuwend. De Bel Airs hadden onder meer als extra's: tapijt als binnenbekleding, dichte wieldoppen en de naam Bel Air in goudkleurige letters.

 
De bestuurdersruimte van een Chevrolet Bel Air uit 1956.De Bel Airs uit 1955, '56 en voornamelijk '57 behoren tot de herkenbaarste Amerikaanse auto's aller tijden. Goed onderhouden exemplaren (in het bijzonder coupés en convertibles) zijn erg gewild bij de liefhebbers, onder andere dankzij de ruimte en het lage verbruik van brandstof.

Tussen 1955 en '57 behoorde tevens de tweedeurs Chevrolet Nomad stationwagen tot de Bel Airs, alhoewel zijn voorkomen en decoratie uniek waren voor dat model.

27-03-2007 om 16:21 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 16:16 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 11:12 geschreven door skodaman

Audi 100S Coupe
De door Italiaans design geïnspireerde coupé-uitvoering van de Audi 100 werd in september 1969 op de IAA in Frankfurt gepresenteerd. Bredere banden, een in hoogte verstelbare stuurkolom, zelfventilerende schijfremmen vóór en een hoogwaardige interieuruitrusting zijn enkele van de details die de Fastback-versie onderscheidden van de Audi 100 Limousine.

 Motor met vier cilinders in lijn, 1871 cm3cc, 84 kW/115 pk, versie met dubbele carburateur. Foto met een van de eerste prototypen.

27-03-2007 om 10:52 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 10:49 geschreven door skodaman

27-03-2007 om 00:48 geschreven door skodaman

Mazda p600 Carol
In 1961 kwam  een nieuw model. Weer een primeur want dit was Mazda's eerste 4-zits personenauto met 2 en 4 portieren. Ondanks dat de R360 nog tot '66 op de markt bleef was de P360 Carol zijn echtelijke opvolger. De wielbasis meette nu 1930 mm. De 358cc viercilinder was op dat moment één van de kleinste viercilinders ter wereld! Alleen de motor van de Honda T360 truck was nog iets kleiner.

Nog een jaar later (1962) kwam de P600 Carol. Dezelfde kleine RWD auto met motor achterin maar ditmaal met een grotere motor. 586 cc met 28pk en 41 Nm waarmee een topsnelheid van 101 km/h mogelijk was. Tegen 94 km/h van zijn kleinere broertje die overigens 20pk wist te produceren en een koppel van bijna 24 Nm. Opvallend was vooral de achterkant. Die had wel wat weg van de Citroën Ami 6. Het dak was in een afwijkende kleur te bestellen waardoor het lekker fris oogde.

26-03-2007 om 20:02 geschreven door skodaman

 Subaru 360
Na afloop van de Tweede Wereldoorlog lieten de geallieerden het financiële conglomeraat 'Zaibatsu', waartoe Nakajima Aircraft Co. behoorde, ontbinden. Onder de nieuwe naam Fuji Sanyo legde het bedrijf zich alleen nog toe op civiele producten. In 1950 werd Fuji Sanyo opgesplitst in twaalf bedrijven. Drie jaar, op 15 juli 1953, vestigden zes van die bedrijven zich weer onder één dak, met als overkoepelende naam Fuji Heavy Industries.

1957: Subaru 360
Vier jaar later liep de eerste Subaru van de band: de 360. Een kleine auto met een lengte van 2,99 meter, een breedte van 1,30 meter, een hoogte van 1,38 meter en een gewicht van slechts 385 kilogram. De naam Subaru, bedacht door de eerste president-directeur van Fuji Heavy Industries Kenji Kita, staat symbool voor de zes bedrijven die zich tot het concern verenigd hebben. Subaru is in het Japans namelijk de naam waarmee de zes zichtbare sterren van de Pleiaden worden aangeduid, maar het woord betekent ook 'verenigen'. Deze symboliek komt eveneens tot uitdrukking in het embleem dat - evenals op de allereerste 360 - sinds maart 1958 op alle Subaru's prijkt: een ovaal met zes sterren.

26-03-2007 om 19:59 geschreven door skodaman

New Mini

De Mini Cooper is een Mini welke helemaal onder handen is genomen door John Cooper, een legendarische racelegende. De motor en het onderstel van de Mini zijn aangepast voor de racerij. De Mini Cooper heeft in de jaren '60 vier keer de rally van Monte Carlo gewonnen.

Nieuw model
Ook in het nieuwe model van de Mini, de "New Mini", wordt de aanduiding Mini Cooper gebruikt voor een sportievere uitvoering van het standaardmodel Mini One. Deze auto heeft echter nog geen luchthapper in de motorkap, daarvoor neme men de nog sportievere Mini Cooper S. Elke Mini Cooper heeft een 1.6 motor. Er zijn verschillende versies beschikbaar, waaronder cabrioversies. Halverwege 2006 is er ook een MINI John Cooper Works GP op de markt. Wereldwijd zijn er van deze GP 2000 exemplaren van geproduceerd.

Oud model Mini  
Productiejaren Oud model: 1959–2000

Nieuw model: 2001-
Uitvoeringen Nieuw model: 1.6 l

26-03-2007 om 14:38 geschreven door skodaman

26-03-2007 om 14:32 geschreven door skodaman

26-03-2007 om 11:00 geschreven door skodaman

26-03-2007 om 10:58 geschreven door skodaman

Geschiedenis van de Cobra
1901 John Weller, een technicus gesteund door John Portwine, de succesvolle zakenman, start een kleine werkplaats in zuid Londen om auto's te bouwen.

1903 Een twee-cilinder 10 hp model en een vier-cilinder 20 hp model werden getoond op de British Motor Show. Op 6 juni rapporteerde Autocar, 'We foresee a brilliant future for the Weller car and its talented designer'.

1904 Het bedrijf, inmiddels bekend als Autocar & Accessories Limited, produceerde een commerciële auto bekend als 'Autocarrier'. Dit was een 5-6 hp lucht gekoelde één-cilinder drieslag bestelauto, welke succesvol bleek te zijn.

1905 De 'Autocarrier' vond direct een markt en werd een allerdaags gezicht. Het was deftig voor firma's zoals Maple & Co, Dickens & Jones en Goodyear Tyre Co om minstens één bestelauto te hebben. Er was een bedrijf dat meer dan 70 bestelauto's bezat.

1907 Een sedan uitvoering van de 'Autocarrier' werd gemaakt, bekend als de 'Sociable'. Het simpele en praktische design garandeerde de productie tot 1915. De afkorting 'AC' werd het eerst gebruikt en in november werd een nieuw bedrijf opgericht, namelijk: Autocarriers Limited. Dit bedrijf nam Autocar & Accessories over, maar nog steeds met Weller and Portwine als directie.

1910 Op 'Motor Cycling' in augustus liet men de 'Autocarrier' zien met aanpassingen voor militaire doeleinden. De 25ste Londen Cyclist Regiment was uitgerust met deze voertuigen. Maxim geweren werden gemonteerd op special carrosserie werk en ander Autocarriers werden speciaal aangepast om munitie te transporteren. De Autocarrier was gekozen door de militaire autoriteiten om zijn betrouwbaarheid, juiste performance en goed manoeuvreerbaar .

1911 Autocarriers Limited verhuisde naar een groter pand aan de Thames Ditton in Surrey en tegen die tijd had Weller AC's eerste productie vier-wiel auto ontworpen.

1914 Tijdens de Eerste Wereld oorlog hield AC's zich bezig met de productie van granaten en ontstekingen.

1918 De gehele productie startte met de twee-zitter, vier cilinder auto, welke werd verkocht voor £255. De auto's werden meteen een succes in wedstrijden, in officiële races zoals de Land's Enden door particulieren in bergbeklimmingen.

1921 In Londen's Regent Street werd een showroom en kantoor geopend. Coureur S. F. Edge kwam in de directie en Weller en Portwine traden terug. Edge werd voorzitter en AC Cars Limited was geformeerd. Er werden sportieve auto's geproduceerd, welke een verbazend wekkend performance bezaten en uitgevoerd in modieuze carrosseries in verschillende kleuren. Succes in verschillende klasse bewees de AC slogan: 'The First Light Six - and still the best'.

1922 Van alle AC's competitie successen waren zij speciaal trots dat zij 100 mile per uur konden rijden, met een speciale AC recordbreker met hun vier-cilinder, vier kleppen per cilinder motor. Mr J. A. Joyce reed de auto op Brooklands in November en verbrijzelde alle lichte auto's records, de snelste en laatste ronde maakte ze in 104.85 mph.

1928 Zeven modellen waren nu in de verkoop. Bestaande uit de Aceca twee-zitter coupé tot een lange wielbasis coachbuilt saloon. De output van de AC zes-cilinder motor verbeterde van 40 tot 56 hp. De AC Car Company was op dit moment een van Britse grootste automobiel fabrikanten.

1929 Door de wereldwijde economische recessie werden AC Cars Limited, samen met vele andere uit die periode vrijwillig geliquideerd.

1930 William A. E. Hurlock en zijn broer, Charles F. Hurlock, kochten de AC Car Company. Geen nieuwe auto's werden geproduceerd, maar service faciliteiten werden geboden. Druk van tevreden AC klanten overtuigde de nieuwe directie dat er een toekomst was voor een gelimiteerde productie van handgemaakte auto's voor een speciale markt. Gedurende de dertiger jaren, was de AC zes-cilinder motor een betrouwbare motor met geweldige resultaten in evenementen zoals de RAC en de Monte Carlo Rally . Met de showrooms op Park Lane te Londen was het bedrijf bloeiend en stabiel.

1945 Na de oorlog, gingen de gedachten weer uit naar auto's. Langzaam, na veel ontwikkeling en verbeteringen groeide de productie.

1950 Vijf auto's per week werden geproduceerd van het twee liter model, welke geleverd konden worden in verschillende modellen.

1953 De AC Ace, een open twee-zitter sport auto werd geproduceerd en al snel kreeg het opvolging onder de bestaande sportauto bezitters. Het was zeer succesvol in de British 'Club' racing, omdat het type door de privé eigenaar gebruikt kon worden om te racen, rally's te rijden en nog steeds geschikt was, voor dagelijks gebruik.

1954 De Aceca Coupé werd geïntroduceerd op de Londen Motor Show en ging het volgende jaar in productie.

1957 Le Mans Ace Bristol finishte als tiende overall. Inspanningen werden nooit alleen op auto's geconcentreerd en van de bekende blauwe invalide voertuigen werden er honderden geproduceerd in Thames Ditton, naast de high powered sport auto's.

1958 Le Mans - Speciale-carroserie Ace Bristol finishte als achste en een standaard versie werd negende.

1961 Carroll Shelby, een Texaanse ex-coureur , startte onderhandelingen met AC Cars en met de garantie van de Ford Motor Company, om een Big Ford V-acht motor in het huidige lichtgewicht AC Ace te bouwen. Gebouwd door AC Cars, het gecombineerde resultaat was de AC Cobra, één van de snelste en meest beestachtige sport auto's ooit geproduceerd.

1962 AC Cars productie concentreerde zich op het maken van de AC Cobra. Elke auto was handgebouwd in de fabriek Thames Ditton.

1963 De AC Cobra wekte sensatie door over de snelweg M1 met 196 mph te racen en dit leidde tot vragen in het Parlement. Productie van de AC Cobra was nu 15 auto's per week. De AC dependance fabriek op Taggs Island, gesitueerd een halve mile van de AC Works, was volledig uitgerust voor het fabriceren van de gemotoriseerde invalide voertuigen voor het Ministerie van gezondheid. 1,200 invalide voertuigen werden geproduceerd.

1964 Als gevolg van de snelle rit over de M1, werd een 70 mph limiet ingevoerd. Twee AC Cobra's werden ingezet in de 24uurs van Le Mans en de AC deelneming was de eerste British auto die finishte. Ondertussen had de 427 AC Cobra zich onderscheiden door in het Guinness Book of Records te komen als snelste productie auto van de wereld, een titel die verschillende jaren werd gehouden.

1965 De AC Cobra wint de 'Sports Car World Championship'.

1967 AC Cars produceerde de 428, een zeven liter sport model met een carrosserie ontworpen door Frua of Turin. 29 open en 51 Fastback auto's werden geproduceerd tot in 1973.

1968 Tot op heden bestaat AC Cars nog steeds en produceert verschillende modellen.

Productiecijfers

Cobra Mk 1 (260): Februari 1962 tot begin 1963: 75 exemplaren, waarvan 14 in wedstrijdversie.

Cobra Mk II (289): Begin 1963 tot oktober 1964: 579 exemplaren, waarvan 64 in wedstrijdversie.

Cobra Mk III (427): oktober 1964 tot december 1966: 260 exemplaren,

25-03-2007 om 19:56 geschreven door skodaman

25-03-2007 om 19:52 geschreven door skodaman

25-03-2007 om 12:29 geschreven door skodaman

25-03-2007 om 12:27 geschreven door skodaman