Ford GT40
De Ford GT40 was een sportwagen en viermaal achter elkaar winnaar van de 24 uur van Le Mans, van 1966 tot 1969. De auto was gebouwd om langeafstandsraces te winnen van Ferrari, dat Le Mans zesmaal achter elkaar had gewonnen, van 1960 tot 1965.

De GT40 werd genoemd naar de Gran Turismocategorie waarvoor de auto bedoeld was. De eis in deze categorie was een maximale hoogte van 40 inch (1,02 m, gemeten bij het windscherm). Grote Ford V8-motoren (4,7 L en 7 L) werden gebruikt, vergeleken met de Ferrari V12-motoren met een inhoud van 3,0 L of 4,0 L.

De eerste auto's werden gewoon "Ford GT" genoemd. De naam GT40 werd geïntroduceerd met de productie van de standaard Mk 1.

In 1996, toen de GT40 30 jaar bestond, bracht Ford een model uit, de GT90, ter ere van voorgenoemde. Het bleef echter bij een conceptauto die wederom bedoeld was Ferrari bang te maken. In 2006, toen de GT 40 jaar bestond, bracht Ford toepasselijk de GT uit. Men mocht hem niet GT40 noemen, wat men wel eerst van plan was, omdat dit al een geregistreerde handelsnaam is op naam van een arabische handelaar. De wagen had echter veel weg van zijn illustere voorganger: het design was bijna helemaal gekopieerd, alleen dan met een modernere draai eraan. En hoewel de auto een paar centimeter hoger was, kreeg hij de benodigde tongen los. Hij zou in een kleine serie gebouwd worden en geschonken worden aan mensen die echt een passie voor auto's hebben, waaronder Jeremy Clarkson, die hem alleen maar voor shows uit de garage mogen halen.

18-04-2007 om 22:33 geschreven door skodaman

Ford Torino van Starsky & Hutch 
Starsky & Hutch was een Amerikaanse politieserie 
 Een actieserie met harde helden die rond scheuren in een roodwitte Ford Torino, de serie is direct populair en trekt veel kijkers. 

een andere rol is weggelegd voor hun trouwe rode Ford Torino 1976, die ze gebruiken voor hun wilde achtervolgingen in de stad.

Ford Torino 1976
lengte: 213.3" (5,42 m)
breedte: 78" (1,98 m)
wielbasis: 117" (2,97 m)
gewicht: 2000 kg
aantal zitplaatsen: 5
motor: V8
cyl. inh.: 429 ci (7,0 liter)
vermogen: 360 pk at 4600 rpm
koppel: 480 lb-ft at 2800 rpm

18-04-2007 om 11:53 geschreven door skodaman

Volvo 1800
 De Zweden verrasten de wereld in 1961 met een fraai gelijnde Volvo coupé, de P1800. De carrosserie is getekend door het Italiaanse designhuis Frua. De productie is gedurende de eerste jaren een verhaal apart: het stalen koetswerk wordt in Schotland gebouwd, waarna het naar de Britse autofabrikant Jensen wordt vervoerd. Deze assembleert de auto vervolgens met de uit Zweden aangeleverde onderdelen. Omdat de kwaliteit nogal te wensen overlaat, hevelt Volvo de productie in 1964 over naar Zweden. De ‘P’ verdwijnt daarmee uit de type-aanduiding. Ervoor in de plaats komt een ‘S’, wat staat voor Sverige (Zweden). 

The Saint
The Saint is een uitgebreide serie detectiveboeken, geschreven door Leslie Charteris. Naar aanleiding van de boekenserie werd in de periode 1962 tot 1969 een televisieserie gemaakt, met Roger Moore in de hoofdrol.
De titel The Saint slaat op de hoofdpersoon Simon Templar, ook wel De Saint genoemd

hij reed in de serie met een Volvo P 1800 van 1961

18-04-2007 om 11:42 geschreven door skodaman

18-04-2007 om 00:41 geschreven door skodaman

NSU PRINZ 1000 L+S & NSU 1000 C 
In 1964 werd een iets groter 4-zit model uitgebracht: de NSU Prinz 1000 L+S vanaf 1967 NSU 1000C.

De 2-cilinder 600 cc motoren uit de oudere modellen werden vervangen door 4-cilinder 1000 cc motoren. De carrosserie werd iets groter en ruimer. 

18-04-2007 om 00:38 geschreven door skodaman

Zwaar ongeval met Prins Bernard
In november 1937 kreeg de prins een ernstig auto-ongeluk.
Op de rijksweg Amsterdam-Het Gooi kwam de auto in botsing met een vrachtwagen.
de auto was total-los.
Het verhaal deed de ronde dat de vrachtwagenchauffeur ten tijde van het ongeval onder invloed van alcohol zou zijn geweest.
Wederom werd voor zijn leven gevreesd. Later bleek dat hij bij dit ongeluk zijn nek had gebroken. Hier zou hij zijn leven lang last van houden. 

de prins reed met een ford cabriolet delux van 1936
deze tweedeurs cabriolet was met een rumbleseat achteraan
de achteruit kon met een ritsluiting worden geopend .
hierdoor hoefden de achterpassagiers zich niet  buitengesloten te voelen. 


hier Prins Bernard een jaar later met een nieuwe Ford Cabrio

17-04-2007 om 22:07 geschreven door skodaman

Cadillac v16
De Cadillacs uit de jaren dertig waren een kenmerk van klassieke Amerikaanse verfijning en luxe. Met het introduceren van V12 en V16-motoren nam Cadillac binnen de bedrijfstak het voortouw wat betreft prestaties en techniek. De V16-motor, het geesteskind van Owen Nacker, dreef enkele van de meest spraakmakende Cadillacs aan. Deze motor was niet het enige vernieuwende product: in 1930 kregen de modellen met V16-motor ook voor het eerst vacuümbekrachtigde remmen. Cadillacs werden meer en meer responsief voor hun bestuurders.

Tijdens dit decennium bleef Cadillac de toon zetten op het gebied van technische vernieuwing. In 1932 begon Cadillac met de ontwikkeling van een automatische transmissie
 
Al Capone


Gevangenisfoto

Alphonse Gabriel Capone  was een beruchte Amerikaanse gangster in de jaren '20 en '30 van de 20e eeuw.

hij reed met een  cadillac v16

Tijdens de periode van de drooglegging beheerste Al Capone in Chicago het leeuwendeel van de misdadige activiteiten met betrekking tot het uitbaten van casino's, het organiseren van prostitutie en de illegale handel in alcohol. Alhoewel de politie van zijn misdaden op de hoogte was, kon Capone lange tijd ongestraft zijn activiteiten verder zetten. Uiteindelijk werd hij gearresteerd en veroordeeld op beschuldiging van belastingontduiking en moest hij zijn straf uitzitten in de gevangenis op het eiland Alcatraz.

In 1939 werd hij vervroegd vrijgelaten vanwege zijn slechte gezondheid. Hij stierf aan de gevolgen van een beroerte.

17-04-2007 om 10:41 geschreven door skodaman

John Dillinger
 
John Dillinger was een beruchte Amerikaanse crimineel. Anderen zagen hem als een moderne versie van Robin Hood. Dillinger leefde in dezelfde tijd als Bonnie & Clyde en Ma Barker en de media stonden in die dagen bol van de verhalen over deze criminelen. Deze aandacht (de jaren 1931 - 1935 worden ook wel het "Public Enemy Tijdperk" genoemd) leidde tot de oprichting van de FBI.

John Dillinger werd geboren in Indianapolis, Indiana en groeide op in het nabij gelegen Mooresville. In 1923 sloot hij zich aan bij de marine, maar hij deserteerde al naar enkele maanden. Hij keerde terug naar Indiana, trouwde en probeerde een bestaan op te bouwen. Maar hij had moeite met het houden van werk en ook zijn huwelijk liep stuk. Nog in 1923 viel Dillinger na een avond drinken een bekende plaatsgenoot aan en beroofde hem. Hij werd snel gearresteerd en veroordeeld tot tien jaar cel.

Van medegevangenen leerde Dillinger veel over criminaliteit. In 1933 werd hij vrijgelaten, maar hij keerde al snel terug in de gevangenis nadat hij banken ging beroven. Op 3 maart 1934 ontsnapte Dillinger uit de gevangenis door gebruik te maken van een houten pistool dat met schoensmeer zwart was gemaakt. Eenmaal buiten de gevangenis ging Dillinger al snel weer banken beroven. Hij werd tot Public Enemy Number One verklaard door justitie en er werd een beloning van 10.000 dollar uitgeloofd voor zijn arrestatie.

Op 22 juli 1934 bezocht John Dillinger de film "Manhattan Melodrama" in een bioscoop in Chicago samen met zijn vriendin Polly Hamilton en Ana Campanas. Campanas, die uitzetting boven het hoofd hing, had de politie echter getipt. Eenmaal buiten opende de politie het vuur op Dillinger, die om het leven kwam.

Tot op de dag van vandaag zijn er twijfels of het wel echt John Dillinger was die bij de schietpartij op 22 juli 1934 om het leven kwam. Sommige mensen die het lichaam hadden gezien beweerden achteraf hem niet te herkennen. Ook het autopsie-rapport bevatte enkele onduidelijkheden, zoals:

Geen van zijn littekens werd vermeld (John Dillinger werd door zijn zus geïdentificeerd aan de hand van een litteken op zijn been dat hij als kind opliep)
Het lichaam had bruine ogen, John Dillinger had grijze ogen. (Tegenwoordig neemt men aan dat de lijkschouwer hier een fout gemaakt heeft. Door de verwondingen aan Dillingers hoofd zijn zijn ogen waarschijnlijk verkleurd.)
Het lichaam toonde verschijnselen van kinderziektes die Dillinger nooit had gehad. (Ook dit is zeer waarschijnlijk een fout in het autopsierapport. De ziekteverschijnselen waren volgens een andere arts niet afkomstig van kinderziektes, maar van hartproblemen, die Dillinger had).
In 1969 ontving een lokale krant in Indianapolis een brief van een persoon die claimde John Dillinger te zijn. Bij de brief was een foto gevoegd, waarop een oude Dillinger te zien was. Maar de FBI noemde de brief een vervalsing: van het dode lichaam waren meerdere malen vingerafdrukken genomen die een persoonsverwisseling uitsloten.

Een andere legende rondom John Dillinger is dat hij een enorm grote penis had. Deze legende werd veroorzaakt door een foto van zijn lichaam dat na zijn dood in de kranten verscheen. Op deze foto is onder een laken een grote bult te zien, die in werkelijkheid werd veroorzaakt door zijn arm die stijf geworden was door de rigor mortis.

17-04-2007 om 10:27 geschreven door skodaman

Panhard Dyna 110
In 1948, komen de eerste Dyna's op de baan. Al de bestuurders zijn ten zeerste verwonderd: een 3 PK die heel goed de baan houdt, weinig verbruikt en goed rijdt, dat komt men niet veel tegen. Haar grootste rivaal is de Renault 4 PK, die minder duur is, maar welke bestuurder van een 4 PK waagt het erop om een Dyna te volgen op moeilijke banen ? 

De Dyna is niet zonder fouten, haar versnellingsbak is heel gevoelig, het koetswerk is zo waterdicht, dat bij het minste onweer de wagen op een bad lijkt. De uitlaat laat een karakteristieke ratel horen en de verkoopsprijs is tamelijk hoog. Maar zoals de slogan van het merk het wil " De Dyna is iets anders ".

Technische gegevens van de Dyna
Typeaanduiding  Dyna 110
Type  X 84
Motor  GM 600 SS2
Cilinderinhoud 611 cc
Cilinderboring 72 mm
Slaglengte 75 mm
Compressieverhouding  7,75
Vermogen  28 pk
Toerental  4800 omw/min 
Motorkoppel 4,5 m.kg
Lengte 3,82 m 
Breedte 1,44 m
Hoogte 1,43 m 
Vrije hoogte 12/13 cm
Spoorbreedte voor-  en achteras 1,22 m
Wielbasis 2,13 m
Draaicirkel 4,50 m
Ledig gewicht 625kg tot 650 kg
Totaal gewicht 1.000 kg

17-04-2007 om 00:51 geschreven door skodaman

16-04-2007 om 22:54 geschreven door skodaman

Tatra 1-603  
Van de Tatra 1-603 werden er 5992 stuks gebouwd.
De kenmerkende drie koplampen waren nu gemonteerd achter een uit die delen bestaand glazen ovaal, de spatschermen voor de achterwielen waren verdwenen,de voorruit bestond uit één stuk en er waren nog een aantal kleine wijzigingen. De chromen strip was aan de onderzijde van de deuren bevestigd en liep tot 1957 recht, daarna in een blitz. De bumpers waren voorzien van kogelvormige rozetten en liepen aan de achterzijde door tot ver in de zijkanten.
 

De kentekenplaat achter was aan drie zijden omgeven door een chromen
ornament voorzien van in het rood gevatte witte woord "TATRA". Ook de
wieldopnen waren voorzien van een gestansd Tatra-embleem.
De voordeuren waren nog niet voorzien van tochtraampjes.
Tot 1962 was er een z.g. F motor van 2545 cc gemomteerd, vanaf 1962 de
z.g. G motor. (2472 cc)

16-04-2007 om 22:51 geschreven door skodaman

Triumph Italia
 De Triumph Italia was een dure, exclusieve coupé die werd afgeleid van de TR. Deze fixed-head coupé werd gestileerd door Michelotti en werd gebouwd door Vignale in Turijn op een TR3a chassis. Bij introductie in 1958 beschikte de Italia over een 100pk TR3a- motor met een cylinder inhoud van 1991cc.
 
Bouwjaar:
1958-1963

Produktieaantal:
circa 300 stuks

16-04-2007 om 18:13 geschreven door skodaman

MG MGB
 De wat bedaagde MGA wordt in 1962 opgevolgd door de moderner vormgegeven MGB. Het nieuwe model wordt net na het roadster-seizoen, in de herfst voorgesteld op de Earls Court Motor Show. In tegenstelling tot voorganger MGA heeft de MGB een zelfdragende carrosserie. Ook is het interieur ruimer dan bij de A, ondanks de iets gekrompen afmetingen (behalve de breedte, die nam juist toe).
Voor de MGB wordt veelvuldig gebruik gemaakt van onderdelen van de andere modellen uit de British Motor Corporation (BMC, waar Morris Garages onder valt), zoals wielophanging, stuurinrichting, achteras en motor. Hij wordt aangedreven door een 1.798 cc metende viercilinder uit de BMC B-series, die het tot 95 pk schopt. Daarmee haalt de B een top van 166 km/h. Sterkste punten van de B zijn de uitmuntende wegligging, en de relatief gunstige prijs. Het sportieve model is dan ook meteen een doorslaand succes, niet alleen in Europa, maar vooral ook in de USA.
In 1965 wordt van de B ook een coupé aangeboden, die MGB GT gedoopt wordt. De GT is zelfs even leverbaar met de 3,5-liter Rover V8. In verband met de strenge USA-veiligheidseisen worden de MGB’s vanaf 1974 ontsierd door enorme, hoger geplaatste, zwarte kunststof bumpers. De MGB was één van ’s werelds best verkochte sportwagens. In 1980 moet de fabriek echter haar poorten sluiten, vanwege de almaar afnemende verkoopcijfers.

type MGB 
bouwjaren 1962-1974
bouwwijze 4 cil.,lijn
cilinderinhoud 1798 cc
brandstof benzine
aandrijving achter
vermogen 95 pk/5400 tpm
lengte 389 cm
breedte 151 cm
hoogte 125 cm
massa 920 kg
topsnelheid 166 km/h

16-04-2007 om 18:10 geschreven door skodaman

16-04-2007 om 11:07 geschreven door skodaman

Jaguar XK 140 OTS, 1956
De Jaguar XK 140 was de opvolger van de fameuze XK 120 en kwam in 1954 op de markt. De XK 140 was een evolutie van de XK 120 met enkele uiterlijke wijzigingen en technische verbeteringen. Het fraaie dynamische uiterlijk bleef grotendeels ongewijzigd. Vernieuwd waren de grille, die nu minder verticale spijlen telde, de achterlichten, die groter waren geworden, de bumpers, die dikker waren gemaakt en de richtingaanwijzers vóór die een plek kregen voor op de voorspatborden. De grootste technische verbetering was dat de XK 140 werd voorzien van tandheugelbesturing waardoor het stuur- en rijgedrag wezenlijk verbeterde.

De 3.4 liter XK motor kreeg 30 pk. extra en leverde vanaf dat ogenblik standaard 190 pk. XK 140’s die voorzien werden van het SE pakket ("Special Equipment") kregen een motor met 210 pk. vermogen. De XK 140 was net als de XK 120 verkrijgbaar als roadster, ruimere DHC (Drop Head Coupé) en als FHC (Fixed Head Coupé) met een vast stalen dak.

De Jaguar XK 140 werd gebouwd tot 1957 en werd opgevolgd door de Jaguar XK 150.

Technische gegevens
zescilinder motor
cilinderinhoud: 3442 cc.
carburatie: 2 x S.U. H6 1¾ inch
vermogen: 210 pk. bij 5500 tpm.
topsnelheid: ca. 220 km/u.
versnellingen: 4 handgeschakeld
gewicht: 1345 kg.

16-04-2007 om 11:06 geschreven door skodaman

16-04-2007 om 01:03 geschreven door skodaman

15-04-2007 om 21:27 geschreven door skodaman

15-04-2007 om 21:25 geschreven door skodaman

Hispano-Suiza H6C
Ook al werd het merk Spanje-Zwitserland genoemd, in Zwitserland is er nooit een auto van dit merk gebouwd.
De bezondere naam was te danken aan ingenieur Marc Birkigt, die in 1899 op eenentwintigjarige leeftijd van Genevenaar Barcelona emigreerde.
In 1904 richte hij, samen met J.Castro, de Hispano-Suiza de Automobiles, op.

Hispano-Suiza exporteerde veel autos naar met name Frankrijk.
Om de hoge invoerrechten te omzeilen,verlegde Birkigt in 1911 een deel van de productie naar Levallois aan de Seine.
In deze fabriek ontstond een van de mooiste creaties.
De zogenamde H6 uit 1919 kon het in ieder opzicht opnemen tegen ROLLS-ROYCE of Mercedes.
De H6 hadeen motor van 6597cc met een bovenliggende nokkenas,een dubbele ontsteking en remmen op allevier de wielen.
Het model bleef tot 1932 in productie.

15-04-2007 om 12:14 geschreven door skodaman

15-04-2007 om 12:11 geschreven door skodaman