In de Rover P5, die wordt gelanceerd in 1959, is de oude P4 nog wel te herkennen. Het nieuwe model is alleen aanmerkelijk lager, breder en groter. Bovendien is hij niet met een viercilinder leverbaar, maar vanaf het begin met Rovers zes-in-lijn. Die motor levert 135 pk met zijn 2.995 cc inhoud, maar er zijn ook mondjesmaat wat lichtere uitvoeringen geleverd (met Rovers oudere zescilindermotoren met 2,4- en 2,6-liter inhoud). De auto slaat vanaf het begin goed aan en als Rover in 1967 een mk2-versie aanbiedt, is er plotseling ook een Coupé leverbaar. Een echte coupé is dit niet, aangezien hij gewoon vier deuren heeft. Maar fraai is hij wel, met een nog iets lager (5 centimeter) teruglopende daklijn. Vanaf 1967 is er ook de P5B, die met een lichtgewicht V8 van 3.528 cc geleverd wordt. Deze motor is in de jaren vijftig al ontwikkeld en gebruikt door Buick (vandaar ook de B in de P5B-aanduiding), maar wordt in de Verenigde Staten geen groot succes. Rover koopt de productierechten van het blok en bouwt in Engeland een gemodificeerde versie. Je herkent een P5B aan zijn sportieve Rostyle-wielen. Het interieur van alle types P5 is bijzonder stijlvol, met veel hout en leer en in combinatie met de stijlvolle buitenkant is de auto ook lange tijd populair onder Britse hoogwaardigheidsbekleders en regeringsleiders. In Nederlandse films doet de P5 het ook goed, althans: in zowel Turks Fruit (1973) als De Ontdekking van de Hemel (2001), raakt de P5 betrokken in een spectaculair ongeval.
Rond 1950 pionierde Cadillac met de stijlelementen die de jaren 1950 kenmerkten. In 1948 introduceerde het merk haar eerste model met staartvinnen, die geïnspireerd waren op de dubbele staart van de P-38 Lightning. Uiteindelijk werd de auto met de meest uitgesproken staartvinnen ooit ook een Cadillac. Een ander stijlattribuut van Cadillac waren de Dagmar-bumpers. Die begonnen eenvoudigweg als bumperbeschermers in de vorm van een granaathouder en werden later een belangrijk onderdeel van Cadillacs stijl.
De Alfa Romeo GTA is een sportieve coupé van Alfa Romeo die gebouwd werd van 1965 tot 1971. GTA is een afkorting van Gran Turismo Allegerita (Italiaans voor lichter) en wordt nu nog gebruikt voor de sportiefste versies van de huidige modellen.
1990 Het jaar van de ZR1. Een alleen als coupé leverbare super Corvette met een 375 pk sterke 5,7 liter V8. In principe is deze LT5 motor dezelfde als de L98 met dit verschil dat door een aantal zaken als vier bovenliggende nokkenasen en vier kleppen per cilinder een aanzienlijke vermogenswinst kon worden bereikt. Uiterlijk is de ZR1 te herkennen aan de nieuwe bolle achterkant, met vierkantere achterlichten, die breder is om plaats te kunnen bieden aan 315/35ZR17 brede achterbanden. De ZR1 was alleen maar leverbaar met een handgeschakelde zes-versnellingsbak. Op het dashboard zat een contact waarmee d.m.v. een sleuteltje het maximale vermogen gekozen kon worden. "Halve kracht" (245 pk) of "volle kracht" (375 pk). Dit voor het geval er iemand met de auto reed die niet overweg kon met het grote vermogen. Van deze $ 58.995 kostende geweldenaar zijn er in 1990 3.049 gemaakt. Een standaard coupé kostte $ 31.979. De 1990 Corvette kreeg ook een nieuw vorm- gegeven dashboard. Alleen de snelheid werd nu nog digitaal aangegeven. De toerenteller en de ander meters waren nu analoog. Totaal werden er 23.646 1990 Corvettes geproduceerd (16.016 coupés en 7.630 cabrio's)
De vijfde generatie Corvette (C5) was totaal nieuw. Alhoewel men hem al in 1993 wilde introduceren duurde het door interne (financiële) problemen en andere oorzaken tot januari 1997 voordat hij geïntroduceerd werd. De 345 pk sterke aluminium V8 motor (LS1) was totaal nieuw en de C5 was langer, breder en hoger dan de C4. Voor het eerst werd de versnellingsbak achteraan gemonteerd voor een betere gewichtsverdeling. De 1997 Corvette had 17 inch grote velgen voor (banden 245/45ZR-17) en 18 inch achter (banden 275/40ZR-18) en was dit jaar alleen leverbaar als coupé. Het dashboard bevatte weer alleen analoge instrumenten, het interieur was ruimer door de achterin geplaatste versnellingsbak en de stoelen waren standaard in leer uitgevoerd. Het dakpaneel kon eenvoudig verwijderd worden en in de bagageruimte een plekje krijgen. De bagageruimte was een stuk ruimer dan voorheen door het ontbreken van een reservewiel wat mogelijk werd gemaakt door de "run-flat" banden. Door de late introductie werden er slechts 9.092 geproduceerd.
Tot en met het jaar 2000 bouwde Toyota Coronas, maar tegen die tijd was dat model in Belgie al lang niet meer verkrijgbaar. De eerste en tweede serie (respectievelijk 1964-1969 en 1968-1972) waren dat nog wel, maar het matige verkoopsucces heeft waarschijnlijk veel met het verdwijnen van het model te maken gehad. Net als de eerste Corona had ook de tweede serie een typerende achterover hellende grille met dubbele ronde koplampen, al was daar nu vooral zwart kunststof in plaats van metaal in terug te vinden, geheel aansluitend op de mode van toen natuurlijk. Onder de grote motorkap van de Europese versies lag een vijf maal gelagerde viercilinder die ook in de Toyota Crown (die nog een slag groter was) was te vinden. Met een inhoud van 1.879 cc was deze goed voor 112 pk en een topsnelheid van 160 kilometer per uur. In tegenstelling tot de Corona mk I verscheen er bij ons nooit een stationwagon van de mk II versie. Een fraai gelijnde coupé kwam er wel, dit keer niet onder de naam Coupe maar Hardtop. Op één centimeter hoogte na had deze exact dezelfde afmetingen als de sedan, maar woog tien kilo meer (1.020 kilo) en was eventueel met licht opgevoerde motor verkrijgbaar. In dat geval was de compressie verhoogd waardoor de auto 124 pk kreeg en een top van 175. Beide uitvoeringen zijn vandaag de dag een zeldzaamheid in Europa. En dat terwijl er in vier jaar tijd toch honderdduizenden exemplaren van de Corona mk II zijn gebouwd.
Ferdinand Porsche werkte met zijn zoon Ferry samen aan het ontwerp van de 356 maar overleed kort nadat het eerste prototype was gebouwd. Net als bij de 64 gebruikte de 356 veel onderdelen van de Kever, waaronder de ophanging, versnellingsbak en de verbrandingsmotor. Gedurende de productie evolueerde het model en werden veel VW-onderdelen vervangen door eigen Porsche onderdelen. De laatste modellen werden voorzien van 100% Porsche ontworpen motorblokken. Het koetswerk werd ontworpen door Erwin Komenda, die ook het ontwerp van de Kever op zijn naam heeft staan.
De eerste Commodore kwam in 1968 op de markt en was leverbaar met diverse 6-cilinder motoren, waarbij de sportieve GS versies met dubbele carburateurs (bij C type Berlina genoemd) veel extra opties hadden, zoals houtafwerking in het interieur en een toerenteller. Beroemd en berucht (bij de concurrentie) waren ook het GS/E model dat voor zijn tijd en prijs ongehoord snel was en in plaats van de dubbele carburateurs een electronisch brandstofinjectiesysteem hadden van Bosch, wat extra vermogen opleverde. Het onderstel werd hieraan aangepast door o.m. gasgevulde schokbrekers, schijfremmen achter en een extra lagering van de cardanas. De Commodore A was leverbaar als sedan met twee- en vier deuren, als Coupé en (vrij zeldzaam) als stationwagon.
In 1972 volgde het B type de Commodore A op. Dit model was op dezelfde bodemgroep gebaseerd, maar had een heel andere, modernere carrosserie gekregen. Het B model was leverbaar met de uit het A model bekende 2,5 liter zescilinder met 115 pk en als GS met dezelfde motor met twee carburateurs en 135 pk. In september 1972 werd de 2,8 liter GS/E (voor Einspritz) met electronische brandstofinjectie en 165 pk als het topmodel geïntroduceerd. De Commodore B was leverbaar als vierdeurs sedan en als coupé met alle motorvarianten. De stationwagon was slechts kort leverbaar.
De Opel Ascona is een gezinswagen van de autofabrikant Opel uit de jaren zeventig. De auto is genoemd naar de Zwitserse plaats Ascona.
In de herfst van 1970 presenteerde Adam Opel AG en Rüsselsheim een compleet nieuw voertuigprogramma (interne project code 1450). De Opel Manta op 9 september, en op 28 oktober de Opel Ascona. Deze modellen werden gepositioneerd tussen de bestaande Opel Kadett en de Opel Rekord. De Opel Ascona was ontwikkeld om het concurrent Ford moeilijk te maken met hun pas geïntroduceerde Ford Taunus. De Opel Ascona A (latere typen kregen als toevoeging B en C) bleef in productie tot de herfst van 1975. In totaal werden er bijna 692.000 voertuigen van de eerste serie geproduceerd.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.
Ik ben een man en woon in Duffel (belgie) en mijn beroep is ( geen ) invalide.
Ik ben geboren op 30/01/1962 en ben nu dus 62 jaar jong.
Mijn hobby's zijn: alles over autos.
Ik ben guy, en gebruik soms ook wel de schuilnaam skodaman.