FRED VORSTENBOSCH IN VIETNAM - DRAKENFESTIVAL.

VIETNAM IN DE GEEST VAN DRAKEN

Zoals ik u eerder verteld heb over Vietnam, waar de mensen zeer vriendelijk zijn en waar u niet overlopen wordt door horden toeristen uit velerlei landen, is Vietnam een bezoek meer dan de moeite waard.

Ik was er enige tijd geleden op uitnodiging van de jonge Vietnamese gespecialiseerde

tour operator Footprints.

De jonge directeur zijn naam is Mister.Son

Zijn @ mail adres is:

son@footprintsvietnam.com

Zijn intenetsite is:

Webpagina: www.footprintsvietnam.com

Zijn reizen zijn vooral gebaseerd op respect voor de cultuur en natuur van Vietnam. Dat houdt onder meer in : wandelen, fietsen.

Ik kan u deze firma, en mijn vriend Son, bij U van harte aanbevelen.

We hebben, na mijn bezoek, nog regelmatig contact per mail maar ook per Skype en het is altijd erg leuk en interessant om van hem te horen en hem te zien.

Ook deze keer heeft hij mij een wetenswaardigheid over Vietnam naar mij toegestuurd en bij deze vind ik het prettig om U hiervan op de hoogte te stellen.

Het gaat over een verslag van het drakenfestival in Vietnam en u treft hieronder de tekst aan.

Ik wens u veel leesplezier toe en wie weet gaat u ook een naar Vietnam. Het is meer dan de moeite waard.

================================================================

Hierbij het verslag van dit DRAKEN EVENEMENT zoals mij toegezonden door mijn vriend Son in Vietnam.

FRED VORSTENBOSCH IN VIETNAM - DRAKENFESTIVAL.

Vol van de geest van de draak

De eindeloos lange draak lag op straat, langgerekt als een trein op het station. Zo nu en dan stootten in het groen geklede exploitanten de zijkanten van de groene draak aan, om hem heen en weer te laten bewegen.

Collega exploitanten die zich binnen in het dier bevonden, walsten met hun gedrocht, dat slechts hun voeten en beenbeschermers aan de vele bezoekers van dit festival toonde, steeds de aangegeven kant op, hoewel zij niets konden zien van wat er zich buiten het dier afspeelde.

Als het beest zich bewoog moest de menigte op straat snel uit de weg gaan.

Steeds een bol op een stok achtervolgend, rende de draak als een kolos voort, vreemde sprongen makend, maar hij kwetste niemand.
Voor de winkeltjes stonden altaren, met fruit, kaarsen en ander offeranden.Onverstoorbare oude vrouwen zaten als in een plaatje achter en aan één kant van de altaren.

Op geheimzinnige wijze ontstond er een opening in de menigte toeschouwers, zodat een invloedrijke dame vrij uitzicht op het geheel zou hebben.

De draak die steeds de bol op de stok achterna zat, die door een van de draak-expoitanten werd vastgehouden, bewoog zich naar de huizen met altaren, om daar geluk te schenken: het scheen alsof al het boze dat zich in de afgelopen twee jaar in deze huizen had opgehoopt door de kracht van de draak – en zijn vriendelijkheid - werd verdreven.

Hij knipperde met zijn ogen. En door een spiegeltje midden op zijn voorhoofd beantwoordde hij je blik alsof hij je opdroeg naar bij jezelf naar binnen te kijken. Hij had prachtig schone tanden en kiezen, met voelhorens die feilloos aanvoelden wat er gebeurde en die de waarheid achter wat men zei begreep. Zo bewoog de draak zich urenlang door de straten van Phan Thiet, de hoofdstad van de provincie, voort. Vanaf balkons en vanuit voetpaden werd hij vrolijk maar met ontzag bekeken.

Is de bal op de stok misschien de zogenaamde werkelijkheid waar we in leven maar nooit optimaal gelukkig in zijn? De draak blijft hem maar achterna zitten, maar krijgt hem niet te pakken. Als het leven, zwevend tussen onze wensen en het onbereikbare

Net als op deze veertiende augustus (westerse kalender) trekt om het jaar de processie rond, vanaf vijf uur ’s morgens tot laat in de middag. Ondertussen stopt de draak bij alle stalletjes met fruit, zoetigheden en potten wierook, de menigte meeslepend in zijn drijvende kracht.Dit is het feest ter verwelkoming van een grote Chinese godheid, eenvoudigweg ‘mijnheer’ genoemd.

In de processie zie je draagstoelen, vlaggen en uniformen met kwasten en lintjes van vier Chinese groepen die rieken naar lodges, geheime verenigingen en gilden. Er waren ernstig kijkende oudere mannen met schitterende strooien hoeden op en glimlachende mannen met normale vilten hoeden.

Groepen kinderen gooiden plastic zwaardjes de lucht in. Andere kinderen weer keken rond vanaf hun vader’s schouders, gekleed voor de gelegenheid met een baret op of een zwaard in hun hand. Zij keken ernstig om zich heen, zich ervan bewust dat ook zij op een dag met dezelfde serieuze blik een draagstoel voor een god of een miniatuur tempel zouden dragen.

Tussen de duizenden die die dag de straaten vulden bevonden zich slecht een handjevol bleke vreemdelingen. Het had al dagen zwaar geregend, maar vandaag miezerde het alleen maar. Toen de draak weer was opgeborgen begon het opnieuw hevig te regenen.

Wij waren al om half vijf opgestaan en waren uit alle windstreken hierheen gekomen om de processie gade te slaan. Door de energie die er van de draak uitstraalde vergaten we ons slaaptekort. De geest van de draak nam bezit van ons.

Zou al over twee jaar deze geesteskracht weggezakt zijn? Dan zou het festival opnieuw gehouden worden. Het feest van ‘Mijnheer’, overal in de stad op vlaggen bovenop de gebouwen eenvoudigweg aangekondigd als: ’Festival van Mijnheer’. De processie is voor vergeetachtigen en kinderen, want wie de draak eenmaal binnen heeft gelaten zal hem niet gemakkelijk weer verliezen.

De zeer toeristische Provincie Binh Thuan, waar in het vakantie-strand van Mui Ne ligt, eiste ‘Mijnheer’ (Ong) op in een in het Vietnamees gedrukte folder. Hierin werd iedereen uitgenodigd op het ‘Binh Thuan Festival ter verwelkoming van Ong’ (11-14 Augustus). Toch was dat niet bedoeld als toeristische trekpleister, evenmin als het eten dat we hadden genuttigd in een goedkoop tentje aan het strand in Phan Thiet.

Toen men zich enkele uren later opmaakte om weer naar huis te gaan stelde men elkaar de vaste vraag: ‘Heb je genoeg draak gehad?

Langzaamaan zochten wij onze auto weer op. En wat we toen zagen was verbluffend. Op een paard zat een kind met de kroon op het hoofd en gehuld in de kleding van een van de mindere goden van het festivallen van een drietal spelers in een Chinees verhaal.

Ja, dit was een goed drakenjaar. Het meest gehoorde commentaar van het plaatselijk publiek was: ‘Heel lang”. Waarmee bedoeld werd: een lange draak.

By James Gordon (The GUIDE, September 2006)

Wenst u meer te weten te komen over reizen in Vietnam, vraag het mijn vriend Son.

Hij woont en werkt er met veel plezier.

Zelf heb ik er goede herinneringen over Vietnam.

FRED Vorstenbosch

17-10-2010, 18:30 Geschreven door smilingfred
Reageren (0)

Fred Vorstenbosch in Hanoi - Vietnam febr. 2009

Vietnam, een vredelievend en veilig land, een stad met meer dan 2 miljoen inwoners, die zich op een of andere manier allemaal van A naar Z bewegen. Wanneer je, zoals ik dat deed, 4 jaar geleden er voor het laatst was, zag je, vanaf het vliegveld komend, allemaal lopende mensen, duizenden scooters en motoren, stokoude bussen, die op hun manier tjokvol zaten. Auto’s kon je op de vingers van 1 hand tellen.

Dat beeld van lopende mensen, duizenden scooters en motoren ging als een toeterend en bewegend lint door tot in het centrum van Hanoi, waar het nog veel drukker was. Om hier over te steken dacht je gebruik te kunnen maken van veilige zebrapaden, groene stoplichten of veilige politieagenten die je dan wel zouden helpen, tenminste dat dacht je.

In Februari 2009, dus 4 jaren later, ben ik weer in Hanoi en omstreken geweest. Ik moest bij de in Vietnam gespecialiseerde tour operator FOOTPRINT zijn. ( www.footprintsvietnam.com)

Wat het verkeer betreft is er heel veel veranderd. Nieuwe bussen, ook oude bussen, veel nieuwe luxe en grote auto’s, waar veel luxe belasting voor betaald moet worden. Natuurlijk ook weer duizenden motoren en scooters, fietsers en minder wandelende mensen die bezit hebben genomen van deze miljoenen stad.

Het oversteken is nog steeds een kunst, maar die heb ik nu ook geleerd. Ondanks de drukte van het verkeer, gewoon de stoep afstappen, met je handen aangeven dat je aan het oversteken bent. Al toeterend cirkelen de verkeersdeelnemers rond je heen. Wel even wennen.

De Vietnamezen eten 3 maal per dag rijst en soep. Gedurende de lunch gaan velen naar de illegale eetstandjes die gewoon in de straten zijn geplaatst. Men neme gewoon een metalen emmer, maak daar een vuurplaats van, zet je wok er op, doe er olie in, houd je te prepareren spijzen gereed en wacht op je klanten.

Terwijl de klanten zich neerzetten op voor mij zeer lage plastik krukjes, wordt de maaltijd gemaakt, verorberd en daarbij wordt gele thee gedronken. Ik vertelde al: deze eettentjes zijn illegaal. Maar er zijn er zoveel, dat wanneer de politie in gaat grijpen, de straatverkopers gewoon hun niet kostbare spullen laten staan en morgen weer op een andere plaats gewoon weer beginnen.

Hanoi is een fascinerende stad. Tempels, kerken, het eeuwige graf van Hoh Chi Min, alwaar hij al jaren gebalsemd opgebaard ligt.

In het centrum is het een wir war van nauwe straatjes. Alles gebeurd op straat tot het bandenplakken toe door de fietsenmaker die geen winkel heeft, maar gewoon op straat zijn werk doet.

Vele straten en straatjes hebben hun eigen bijnaam, genoemd naar de producten die in deze straten met grote hoeveelheden worden verkocht.

Zo heb je de horlogestraat, de computerstraat, de uitvaartstraat, de bloemenstraat, de - te veel om op te noemen straten.

Bezoek ook het waterpoppentheater, gelegen in het centrum van Hanoi aan het grote meer. Een soort van marionetten voorstelling, maar dan gedaan in een nagemaakt meer.

Hanoi is een superlevende stad, veel te veel te zien in een korte tijd.

Vergeet het achterland niet te bezoeken. Ook FOOTPRINT ( son@footprintsvietnam.com) biedt allerlei 2,3,4,5 en 8 daagse privé excursies in heel Vietnam aan.

Ik kom er zeker weer terug, misschien komen we elkaar daar tegen.

Fred Vorstenbosch 14.02.2009

17-10-2010, 18:28 Geschreven door smilingfred
Reageren (0)

Voroneszh Rusland van 18.09.2010 tot en met 29.09.2010.

Ik ben uitgenodigd bij Igor voor de PUM om te adviseren in een ecotoerisme project aldaar. Ik vlieg vanaf Schiphol, via Zurich naar het nieuwe vliegveld van Moskou – Domodedovo. Dit toenoude vliegveld is modern opgezet en voor mij, omdat ik er al eerder geweest was, maar toen nog als lokaal vliegveldje, was het nu een zoekplaatje om mijn gate te vinden. Ik ben 4 uur te vroeg op dit vliegveld en kan heel wat rondwandelen om de tijd te doden. Ik heb mijn laptop bij mij en kan hier door middel van WI FI deze gebruiken. Met een Saab vliegtuigje vlieg ik later vervolgens door naar Voroneszh, gelegen in centraal Rusland. Bij mijn aankomst is het reeds donker en voordat ik in mijn tijdelijk appartement aankomt is het rond 23.00 uur plaatselijke tijd. In Voroneszh is het twee uur later dan in Nederland. De temperatuur is aangenaam, iets rond de 20 graden en dat blijft ongeveer hetzelfde gedurende mijn verblijf op een enkele regenbui na. Dan staan de straten blank.

Voroneszh is in de tweede wereldoorlog bijna geheel platgegooid echter nu wordt en is deze weer in oude luister teruggebracht. Je ziet er vele kerken en diverse kathedralen alwaar er verschillende zijn die een zomer – en een winterkerk hebben. Beide kerken zijn op elkaar gebouwd. De winterkerk is onder de zomerkerk in de grond gebouwd. In de kerken zijn prachtige oude en nieuwe kunstschatten te vinden. Op zaterdag en zondag wordt er getrouwd. Mooie bruiden en hun komende echtgenoot hebben, voordat ze gaan trouwen hangsloten aan de brug gehangen ten teken van eeuwige trouw. Gedurende de eerste week ben ik naar een swingend concert geweest. Een heerlijke avond was dat. De artiesten verdienen slechts 150 euro per maand.

Het eco project waarvoor ik door Igor ben uitgenodigd en naar centraal Rusland voor ben gekomen b ligt op circa 1 uur rijden vanuit de stad en is een oud Russisch dorpje Uryv Pokrorka die door Igor in een ecologisch paradijsje wordt herschapen. Het landschap is betoverend mooi, niet ver van de rivier de Don en heuvelachtig zoals Zuid Limburg dat is, echter heel rustig. Het oude dorpje Uryv Pokororka is bekend vanuit de 17 e eeuw, eigenlijk een soort van lange straat met rechts en links daarvan Datsja's en oude boeren huizen.De Kozakken hebben hier eeuwenlang gewoond. Een ecologisch wandel, fiets en relax plaatsje, niet ver van de rivier de Don gelegen waar diverse watersporten worden beoefend. Klein wild, zoals herten, konijnen en vossen komen hier regelmatig rondneuzen.Verwacht hier geen westerse drukte, verwachte hier geen modern toerisme. In de winter kan men hier skiën en langlaufen. Verwacht ook geen super de luxe onderkomens. Er zijn groepshuizen, kinderen leren hoe de natuur in elkaar zit en zien dat melk uit de koe komt en niet alleen van de supermarkt, hotelkamers voor ouders, etc. In de planning staat om een boerderij te kopen en deze als leerobjekt voor stadskinderen te maken. Ook het huren van volkstuintjes is dan mogelijk. In het projekt komen ook Wigwams voor families met of zonder kinderen. Datsja Park Holidays is ook 1 van de items die er aan dit project zullen worden toegevoegd. Een soort van Nederlands vakantiepark maar dan in Rusland. Via www.ecotourism4you.ru kunt u binnenkort meer zien en lezen over dit project van Igor.

In de bossen en velden, heuvelachtige terreinen is het goed toeven. Wilt u van de Russische natuur genieten en van deze rust, dan is dit uw kans. Na een dag in de buitenlucht kan men genieten van typisch Russische maaltijden. Ik heb ervaren dat dit geen kleine porties zijn. Voor mij waren ze steeds te veel, maar misschien ben ik wel een kleine eter. De gastvrijheid door mij ontvangen was geweldig.

Ik heb kunnen ervaren dat Russen niet allen Vodka drinkers zijn, zoals soms het imago bij ons is.

Mijn verblijf bij Igor en zijn aardige vrouw was heel apart.

Moe maar voldaan vlieg ik op 29.09.2010 ik weer terug naar huis, fijn om weer thuis te komen.

Fred Vorstenbosch 07102010

17-10-2010, 18:26 Geschreven door smilingfred
Reageren (0)

WAT IS CONCREET DE BEDOELING??
De bedoeling is dat u op regelmatige basis een bericht toevoegt op uw blog. U kan hierin zetten wat u zelf wenst.
- Bijvoorbeeld: u heeft een blog gemaakt voor gedichten. Dan kan u bvb. elke dag een gedicht toevoegen op uw blog. U geeft de titel in van het gedicht en daaronder in het bericht het gedicht zelf. Zo kunnen uw bezoekers dagelijks terugkomen om uw laatste nieuw gedicht te lezen. Indien u meerdere gedichten wenst toe te voegen op eenzelfde dag, voegt u deze toe als afzonderlijke berichten, dus niet in één bericht.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken over de actualiteit. Dan kan u bvb. dagelijks een bericht plaatsen met uw mening over iets uit de actualiteit. Bvb. over een bepaalde ramp, ongeval, uitspraak, voorval,... U geeft bvb. in de titel het onderwerp waarover u het gaat hebben en in het bericht plaatst u uw mening over dat onderwerp. Zo kan u bvb. meedelen dat de media voor de zoveelste keer het fout heeft, of waarom ze nu dat weer in de actualiteit brengen,... Of u kan ook meer diepgaande artikels plaatsen en meer informatie over een bepaald onderwerp opzoeken en dit op uw blog plaatsen. Indien u over meerdere zaken iets wil zeggen op die dag, plaatst u deze als afzonderlijke berichten, zo is dit het meest duidelijk voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken als dagboek. Dagelijks maakt u een bericht aan met wat u er wenst in te plaatsen, zoals u anders in een dagboek zou plaatsen. Dit kan zijn over wat u vandaag hebt gedaan, wat u vandaag heeft gehoord, wat u van plan bent, enz. Maak een titel en typ het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks naar uw blog komen om uw laatste nieuwe bericht te lezen en mee uw dagboek te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met plaatselijk nieuws. Met uw eigen blog kan u zo zelfs journalist zijn. U kan op uw blog het plaatselijk nieuws vertellen. Telkens u iets nieuw hebt, plaats u een bericht: u geeft een titel op en typt wat u weet over het nieuws. Dit kan zijn over een feest in de buurt, een verkeersongeval in de streek, een nieuwe baan die men gaat aanleggen, een nieuwe regeling, verkiezingen, een staking, een nieuwe winkel, enz. Afhankelijk van het nieuws plaatst u iedere keer een nieuw bericht. Indien u veel nieuws heeft, kan u zo dagelijks vele berichten plaatsen met wat u te weten bent gekomen over uw regio. Zorg ervoor dat u telkens een nieuw bericht ingeeft per onderwerp, en niet zaken samen plaatst. Indien u wat minder nieuws kan bijeen sprokkelen is uiteraard 1 bericht per dag of 2 berichten per week ook goed. Probeer op een regelmatige basis een berichtje te plaatsen, zo komen uw bezoekers telkens terug.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met een reisverslag. U kan een bericht aanmaken per dag van uw reis. Zo kan u in de titel opgeven over welke dag u het gaat hebben, en in het bericht plaatst u dan het verslag van die dag. Zo komen alle berichten onder elkaar te staan, netjes gescheiden per dag. U kan dus op éénzelfde dag meerdere berichten ingeven van uw reisverslag.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken met tips op. Dan maakt u telkens u een tip heeft een nieuw bericht aan. In de titel zet u waarover uw tip zal gaan. In het bericht geeft u dan de hele tip in. Probeer zo op regelmatige basis nieuwe tips toe te voegen, zodat bezoekers telkens terug komen naar uw blog. Probeer bvb. 1 keer per dag, of 2 keer per week een nieuwe tip zo toe te voegen. Indien u heel enthousiast bent, kan u natuurlijk ook meerdere tips op een dag ingeven. Let er dan op dat het meest duidelijk is indien u pér tip een nieuw bericht aanmaakt. Zo kan u dus bvb. wel 20 berichten aanmaken op een dag indien u 20 tips heeft voor uw bezoekers.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken dat uw activiteiten weerspiegelt. U bent bvb. actief in een bedrijf, vereniging of organisatie en maakt elke dag wel eens iets mee. Dan kan je al deze belevenissen op uw blog plaatsen. Het komt dan neer op een soort van dagboek. Dan kan u dagelijks, of eventueel meerdere keren per dag, een bericht plaatsen op uw blog om uw belevenissen te vertellen. Geef een titel op dat zeer kort uw belevenis beschrijft en typ daarna alles in wat u maar wenst in het bericht. Zo kunnen bezoekers dagelijks of meermaals per dag terugkomen naar uw blog om uw laatste belevenissen te lezen.
- Bijvoorbeeld: u wil een blog maken uw hobby. U kan dan op regelmatige basis, bvb. dagelijks, een bericht toevoegen op uw blog over uw hobby. Dit kan gaan dat u vandaag een nieuwe postzegel bij uw verzameling heeft, een nieuwe bierkaart, een grote vis heeft gevangen, enz. Vertel erover en misschien kan je er zelfs een foto bij plaatsen. Zo kunnen anderen die ook dezelfde hobby hebben dagelijks mee lezen. Als u bvb. zeer actief bent in uw hobby, kan u dagelijks uiteraard meerdere berichtjes plaatsen, met bvb. de laatste nieuwtjes. Zo trek je veel bezoekers aan.

WAT ZIJN DIE "REACTIES"?
Een bezoeker kan op een bericht van u een reactie plaatsen. Een bezoeker kan dus zelf géén bericht plaatsen op uw blog zelf, wel een reactie. Het verschil is dat de reactie niet komt op de beginpagina, maar enkel bij een bericht hoort. Het is dus zo dat een reactie enkel gaat over een reactie bij een bericht. Indien u bvb. een gedicht heeft geschreven, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze het heel mooi vond. Of bvb. indien u plaatselijk nieuws brengt, kan een reactie van een bezoeker zijn dat deze nog iets meer over de feiten weet (bvb. exacte uur van het ongeval, het juiste locatie van het evenement,...). Of bvb. indien uw blog een dagboek is, kan men reageren op het bericht van die dag, zo kan men meeleven met u, u een vraag stellen, enz. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.

WAT IS DE "WAARDERING"?
Een bezoeker kan een bepaald bericht een waardering geven. Dit is om aan te geven of men dit bericht goed vindt of niet. Het kan bvb. gaan over een bericht, hoe goed men dat vond. Het kan ook gaan over een ander bericht, bvb. een tip, die men wel of niet bruikbaar vond. Deze functie kan u uitschakelen via "Instellingen" indien u dit niet graag heeft.


Het SeniorenNet-team wenst u veel succes met uw gloednieuwe blog!

Met vriendelijke groeten,
SeniorenNet-team

31-08-2010, 18:24 Geschreven door
Reageren (0)