Ik bezocht héél veel kerken
allemaal is onmogelijk
er zijn er misschien wel meer
dan 200 in Venetië.

Deze kerken zijn meestal prachtig
van architectuur
zowel byzantyns, romaans, barok,
gotisch, en natuurlijk ook in
renaissancestijl, en daar heeft
Palladio weer zijn steentje
bijgedragen.

In al deze kerken, werkelijk ook
in de meest verwaarloosde
exemplaren, bevinden zich meesterwerken
van de Venetiaanse schilders,
waarvan de belangrijkste zijn:
Bellini, Veronese, Titiaan en Tintoretto.

Een beschrijving van deze bezoeken is
onmogelijk en ik adviseer de geïnteresseerden
eens te googlen naar deze bekende namen.

Op mij maakte deze bezoeken in
ieder geval grote indruk.
Ik bezocht deze kerken op de
warmste uren van de dag.
Het is daar dan heerlijk koel
én rustig.

De volgende foto's geven een
kleine impressie.

Wat de buurt van de Langestraat
is voor Brugge
is oostelijk Castello voor Venetië.
Alleen maar locals
en soms een verdwaalde toerist.
De locals drinken ' s avonds hun spritz
aan de toog, op het terras, of zomaar
aan de rand van de fondamente.
Bij een teveel aan spritz
draait het weleens uit
op een vechtpartij.

Het op- en afstappen bij
de boten gebeurt volgens
een welbepaalde procedure.
Meestal is het schip weer
vertrokken binnen de 30 à 40 seconden.
Toeristen die niet zo vertrouwd
zijn met deze gang van zaken
doen soms domme en gevaarlijke
dingen en worden dan, terecht, streng
tot de orde geroepen door het
personeel.
Eénmaal het hek gesloten mag
niemand meer op-of van de boot.

Nog iets over de bootbussen,
soms is het sneller te voet
om van A naar B te gaan,
toch neem ik graag de
boot om intussen
wat te rusten
en de mensen en
gebouwen te
bekijken.

Time for a break.
Onderweg naar mijn appartementje
wat fruit gekocht en tomaten.
Aanvankelijk niet van plan
ga ik nu toch een omeletje
bakken  op het appartementje.
Ik begin
mij al goed thuis te voelen
op deze sobere plaats.

Rusten..eten..batterijen opladen,
letterlijk en figuurlijk.

De toeristen stromen
toe
Het orkestje bij Caffè Florian
stemt de instrumenten.
Mijn ochtend is geslaagd,
achter mijn rug zet het orkestje
een Weense wals in,
vóór mij enkele duizenden duiven
en honderden toeristen
wiens grootste plezier eruit
blijkt te bestaan
zich te laten
fotograferen
met een duif op hun
hoofd.

Nog
niet te druk op
Het San Marcoplein.
Een koffie drinken op het terras
van het wereldberoemde
Caffè Florian
moet kunnen.
Whatever the price !

Onberispelijke bediening
prachtig servies
€5.70
good for once in a
lifetime.

Die koffie in Caffè Florian
ga ik drinken.

Maar eerst het Museo Correr
om 1 schilderij te zien.
Een Piéta ( madonna en kind)
van Giovanni Bellini.

Opvallend !
Een werkjongen van
Caffè Florian
controleert de terrasstoelen
op duivenstront.
Zonodig maakt hij de stoel schoon met
borstel, water en zeep.