We brengen een laatste bezoekje aan de boot. Drinkwatertank wordt leeggemaakt, toilet en vuilwatertank klaargemaakt voor de winter, vloerbekleding netjes opgerold, mast en vlaggen binnengehaald, TV, kleding en lakens mee naar huis, koelkast leeggemaakt en ontdooid. De boot mag uit het water. Dat zal eerstdaags gebeuren.
Na weer een koude nacht beginnen we stilaan alles klaar te maken voor onze terugreis naar de Lage Zwaluwe. Ik ga nog wat inkopen doen en de krant lezen. Iets voor de middag verlaten we de haven en sturen de boot de Oude Maas op. Op de Dordtse Kil is het weer heel druk. We moeten heel erg opletten voor de enorme zeeschepen die een stuk sneller varen dan wij. Om 13u30 zijn we veilig terug in onze thuishaven. Het zal ons laatste tochtje van het jaar worden.
Tijdens onze zwerftocht in de stad ontdekken we aan een van de vele haventjes in Dordrecht, nog een uiterst leuk terras. De naam van het plein "Keizershof"; heel toevallig ook ons thuisadres.
Het is zondag. We wandelen rond de stad. Enkel de vele kunstgalerijen, de winkeltjes van curiosa en antiek en de restaurantjes zijn geopend en trekken veel volk.
Na het ontbijt komt het zonnetje al piepen. We wandelen door de stad en houden halt aan het terras van het gerestaureerde hotel aan het Groothoofd, waar 4 waterlopen samenkomen. We zitten uit de wind, lekker in de zon, en genieten van de lekkere Illy koffie.
We overnachten op de boot. Omdat we helemaal vooraan in de haven liggen, hebben we veel last van de hevige golfslag. Het is koud. De verwarming draait de ganse nacht.
Via de marifoon krijgen we van de havenmeester aan ligplaats toegewezen. Maar als de brug open draait en we de haven binnenvaren, maant hij ons aan om vlak bij zijn kantoor af te meren. Heel makkelijk en dicht bij alles bij. We leggen de boot juist achter een prachtig jacht, één van de mooiste die ik al gezien heb.
We komen aan in Dordrecht. Met de marifoon roep in de centrale brugbediening op om de Engelenburgbrug voor ons te openen. We moeten 20 min. wachten. Ondertussen roep ik de havenmeester op en vraag al om ons een plaatsje toe te wijzen.
De zon schijnt, maar het is fris. We besluiten toch nog uit te varen voor een verlengd weekendje in Dordrecht. De heenreis verloopt prima. Regelmatig worden we opgelopen door enorme zeeschepen. Altijd indrukwekkend.
We krijgen enkele buren op bezoek. Het is prachtig weer en het is heel druk op het water. We varen door de Biesbosch en passeren ook langs Geertruidenberg en Drimmelen.
Vandaag moet er gewerkt worden. De marifoonantenne was afgebroken onder één van de bruggen in Rotterdam en moest vervangen worden. Ook de scheepshoorn moest worden vernieuwd. Een paar uur later wsa de klus geklaard. Mooi, niet?
We moeten voor de middag de haven verlaten. We wandelen nog even door de stad tot aan het "Groothoofd". Daar gaan we, op het verlaten terras van het hotel "Bellevue Groothoofd" nog een laatste koffietje drinken alvorens naar huis te varen. Het was een mooi en gezellig weekend.
Na een rustige nacht zijn we vroeg wakker. We wandelen naar de supermarkt om onze inkopen te doen. Op een terrasje lees ik de krant bij een heerlijk kopje koffie. In de namiddag bezoeken we de wekelijkse markt en wandelen rond de stad. Op het centrale plein is het kunstmarkt. Muzikanten, beeldhouwwerkers, schilders etc. tonen hun talenten. Een bonte bende.
Het wordt vlug laat en tijd om iets te eten. We vinden een klein en gezellig restaurant. Het eten smaakte lekker. Dan is het tijd om afscheid te nemen. Wij besluiten nog een paar dagen in Dordrecht te blijven.
We wandelen met de vrienden door Dordrecht en proberen al het moois dat de stad te bieden heeft te laten zien. De pittoreske haventjes, de kanaaltjes die de stad doorkruisen, de kunstgalerijen, antiekwinkels, de mooi gerestaureerde gebouwen enz. Wel vermoeiend.
Ik heb me nog maar pas gemeld bij de havenmeester, als de vrienden bellen dat ze ook juist zijn aangekomen aan de haven. Het was een blij weerziens. We wandelen tot bij het eerste terras en drinken er een verfrissend Belgisch biertje.