De wereld en een egel
'K zal je iets vertellen,
de wereld is vandaag
heel hard op
mijn kop gevallen
-boem, bats!-
met al haar ellende
kleine zorgen, en
groot verdriet; is
alles blijven hangen
-gedachten, zo flink als tientonners!-
kan niet meer filteren,
laat staan loslaten
'k ben slechts maar
de wereld aan het
absorberen; en
alles weegt zwaar,
voel me eenzaam
en ook wel
een beetje alleen
-verloren zicht, zinkend schip!-
toen ben ik een egel geworden,
heb me lekker opgekrulld, dikke
stekels opgezet, van
-die hele lange!-
kom wereld, kom op
probeer nu eens
maar
mij te raken!
|