|
Een karretje op de zandweg reed
De maan scheen helder de weg was breed
Het paardje liep met lusten
'k Wed dat het zelf de weg wel vindt
De voer man lei te rusten
Ik wens je wel thuis mijn vriend, mijn vriend
Ik wens je wel thuis mijn vriend
Een karretje reed langs berg en dal
De nacht was donker, de weg was smal
Het paardje liep als met vleugels
De sneeuwjacht zweept zijn ogen blind
De voerman houdt de teugels
Ik wens je wel thuis mijn vriend, mijn vriend
Ik wens je wel thuis mijn vriend
Een karretje keert behouden weer
Het ander heeft er geen voerman meer
Waar mag hij zijn gebleven
'k Wed dat je 'm op de zandweg vindt
Of moog'lijk wel daarneven
Hij komt niet weer thuis die vriend, die vriend
Hij komt niet weer thuis, die vriend
|
Ik ben Corry Spliet, en gebruik soms ook wel de schuilnaam splietje.
