Mijn zoektocht naar de familie Spriet begon ongewoon daar ik zelf de naam niet kreeg. Toen ik mijn echtgenoot José Spriet leerde kennen en ik vernam dat zijn grootmoeder langs moeders zijde ook de naam Spriet had intrigeerde dat me toen al een beetje. Met de jaren werd ik hoe langer hoe nieuwsgieriger, was er nu een verband of niet tussen die twee. Toen mijn schoonouders huwden hadden ze wel een bewijs moeten leveren dat ze geen familie waren, dus dichte familie zoals we het heten zou het wel niet zijn maar misschien toch wel ergens familie.xml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Toen onze zonen 14 en 15 jaar waren, kwam het gesprek toevallig op het feit van de mogelijke verwantschap tussen pepe en meme. Een hun vriend zei dat we om het te weten maar ne keer naar het stadhuis moesten gaan. De eerstvolgende zomerse vakantiedag namen ze de koe bij de horens en trokken samen met mijn echtgenoot richting Wingene het geboortedorp van Edmond Spriet de grootvader van mijn echtgenoot aan vaders zijde. Ze zouden me eens direct laten weten hoe de vork in de steel zat, maar niets was minder waar. Toen ze s’avonds thuiskwamen stonden ze niet veel verder dan toen ze vertrokken en hadden ze ook niet veel zin om het nog eens over te doen. Zoveel Spriet’s en zoveel Felixen en indien ik hun niet geloofde moest ik maar zelf eens gaan zien.

Mijn eerstvolgende vrije dag trok ik naar Wingene en ja ze hadden gelijk ik vond een massa personen met de naam Spriet en dat van diverse pluimage, landarbeiders, wevers, schoenmakers, winkeliers, boeren, caféhouders, straatmuzikanten, smeden circusartiesten, wagenmakers en toen ik dacht om ook nog eens in de burgerlijke stand te zien van Zwevezele zelfs een burgemeester. Zouden deze personen dan allemaal verwant zijn? Maar waarom verhuisde een groot deel van de familie rond 1700 opeens naar Wingene, terwijl afstammelingen van degene die in Egem bleven vanaf 1885 opeens de verre horizonten opzochten en naar Amerika en Canada trokken.

Maar nu eerst zoeken naar het familieverband tussen Edmond & Pharailde Spriet. Dus naar het Rijksarchief te Kortrijk en waarlijk daar waren de gemeenschappelijke voorouders George Spriet & Anna Corteborst. Via de geschiedenis van Pittem en Egem door Valere Arickx vond ik het overlijden van onze verst gekende voorvader Bartholomeus en door de hulp van Maurice Spriet uit Brussel (eveneens een afstammeling van bedoelde Bartholomeus) kwam ik bij de parochieregisters van Tielt waar ik zijn 1^ste huwelijk vond en via Tielt kwam ik uiteindelijk te Dottenijs terecht waar ik zijn geboorte en de naam van zijn ouders terugvond. Maar waar mijn zoektocht ook voorlopig vastloopt.

Eerst werd alles bijgehouden in een schriftje maar dat werd te klein en dan nog eentje en nog eentje zodat iets opzoeken erin een verwarrende bezigheid was. Na 5 jaar werd een PC aangeschaft die ondertussen wel al versleten is en vervangen door een moderne waar nu al ongeveer een 30000 gegevens zitten. Natuurlijk zijn die personen niet allemaal verwant aan onze Bartholomeus want de ouders van de aangehuwde personen worden ook opgeslagen en ook alle personen met de naam Spriet want je weet maar nooit misschien worden die opeens toch nog familie. Zoals toen ik in Brugge de naam De Spriet en Despriet vond. Ik dacht dit heb ik niet van doen en nam er dus geen nota van. Nadien moest ik wel inzien dat dit verkeerd was, een paar maanden later kon ik terug naar Brugge om de gegevens van deze personen alsnog na te zien want wat bleek?

In Aalter en Bellem waren rond 1800 personen met de naam De Spriet en daar Ruiselede niet zo ver af ligt werd Petrus Jacobus Spriet geboren te Egem bij zijn verhuis naar Ruiselede opeens Petrus De Spriet en werden zijn kinderen ook onder die naam aangegeven. Toen ze naar Brugge trokken bleven ze ook daar die naam verder dragen. Dit is zo gebleven tot heden ten dage.

Anderzijds is het zo dat personen met de naam De Spriet geboren in Aalter en Bellem toen ze naar Brugge en later Gent verhuisden opeens de naam Spriet kregen.

Op onze zoektocht vonden we geen noblesse wel eenvoudige mensen harde werkers die ook honger, tegenslag ziekte en miserie hebben gekend. Het waren de hoofdrolspelers in de geschiedenis van het arme Vlaanderen.
Vergeet vooral niet dat “den goeden ouden tijd” bikkelhard en onmeedogend was en enkel mensen met een slecht geheugen hem goed kunnen noemen.

Op deze speurtocht naar je verleden duiken regelmatig nieuwe en verrassende feiten op. Je komt in contact met vele mensen elk met hun lief en leed, hun kleurrijke verhalen of eerder afwijzende houding. Door dit alles word je blikveld enorm verruimd en vormt het een persoonlijke verrijking. Deze sociale contacten maken stamboomonderzoek ook zo boeiend. Hoewel niet in het bezit van schrijverstalent wil ik proberen U iets meer te vertellen over onze voorouders aan de hand van foto’s, gegevens uit parochieregisters, burgerlijke stand, bevolkingsregisters, rouwbrieven, bidprentjes, en mondelinge overlevering.

Stamboomonderzoek is echter nooit af, een boom maakt nieuwe takken en er knakt er ook wel eens af. Met dit werkje wil ik u enkel een beetje kennis van het verleden bijbrengen zodat we misschien het heden beter begrijpen. Tevens wil ik een brug slaan naar de vele afstammelingen van het echtpaar Emmanuel Spriet – Joanna Dujardin die hoewel ze een andere naam dragen toch tot dezelfde familie behoren. Dit werkje is dus verre van volledig maar ik wens U veel zoekgenot naar je eigen plaats in het geheel.

Over onze familie blijven uiteraard heel wat vragen ik vind bijna geen staten van goed of akten van wezerij in onze familie. Er waren er ook niet zoveel bij die poorter waren hoewel ik bij hun partners dan weer wel relatief veel poorters vind.

Hoe we dan onze voorouders gevonden hebben wel het zit zo dat voor de meeste gemeenten er vanaf het begin van de jaren 1600 parochieregisters bestaan. Parochieregisters zijn de boeken van de pastoors waarin dopen, huwelijken en overlijden worden vermeld.

Bij dopen worden peter en meter vermeld bij huwelijken de getuigen (die vroeger bijna altijd familie waren) Bij overlijden had ik geluk daar voor de parochieregisters die ik moest doorzoeken meestal de ouderdom van de overledene vermeld werd alsook de naam van de vader of echtgeno(o)t(e). Alleen heel kleine kinderen werden meestal niet opgenomen in het overlijdensregister. Soms kunnen we in de doopregisters vinden dat er een nooddoop was en wanneer we betreffende kind later niet meer terug vinden mogen we er van uitgaan dat dit kind overleden is.