Hoeven, in het kort, uitkrabben en verzorging .... Hoeven in het kort ... Links een plaatje van een paardenhoef, van onderaf gezien. Meer informatie over hoeven: We onderscheiden bij een paardenhoef de volgende onderdelen: Van onderen gezien: de hoefballen aan de hiel, de middelste straalgroeve en de buitenste straalgroeven die samen de  straal vormen.   De straal is altijd te herkennen aan de in mindere of meerdere mate aanwezige driehoekige vorm. De straal vangt schokken op. De draagrand (heeft contact met de grond) en de z.g.n. witte lijn die evenwijdig hieraan loopt. (hierin worden de nagels voor het ijzer geslagen) Van opzij gezien: De kroonrand (net onder het behaarde deel van het been), de draagrand en de hoefwand. Hoeven uitkrabben is heel belangrijk. Sla het dus niet over omdat je het eng vindt, of omdat 'iemand anders het wel doet later'. De paarden en pony's zijn zelf helaas niet in staat om hun hoeven uit te krabben, anders deden ze het wel. Waarom is het eigenlijk zo belangrijk?? Als het paard uit de stal komt wordt de mest en daarmee de ammoniak (funest voor de hoeven) weggehaald; dit is belangrijk omdat ammoniak de hoeven aantast, waardoor ze zwakker worden. Daarnaast wordt hierdoor voorkomen dat het paard niet op zijn "hoefdraagrand" maar op "plateauzolen" van mest/klei- en (bak-)- grond loopt en daardoor blessures krijgt. Maar hoe komt dat nu eigenlijk dat paarden die op stal gestaan hebben of in het land hebben geloven de onderkanten van hun hoeven altijd vol met mest, stro, zand en ander spul dat er niet in hoort komt?? De meeste paarden hebben voor(hoef)ijzers, omdat 3/5 van het gewicht van het paard op de voorvoeten  rust en dat geeft extra slijtage. Als de dieren nooit op straat lopen slijten de voeten toch af omdat zij op zand lopen. Sommige paarden hebben geen hoefijzers nodig. En als het dier geen ijzers onder heeft zal er maar een beetje modder of mest in de gleuven onder de hoef zitten. Die gleuven heten de zijdelingse en de middelste straalgroeven. Heeft het beest wel ijzers onder, dan blijft er veel meer troep in de hoef zitten en als deze smurrie er niet minstens  2x per dag uit wordt gekrabd dan hebben we een probleem: De druk, die door deze "vulling" ontstaat is niet goed voor de straal. Het paard gaat ook zwikken door deze troep. Dus hoeven uitkrabben !! Bij het uitkrabben kan ook worden gecontroleerd of er geen vreemde zaken als steentjes, glas of andere  scherpe zaken in de hoef zijn achtergebleven. (zeker na buitenritten). Nu het belangrijkste: HOE DOE IK HET ??? Ga naast 't paard staan met je billen naar zijn hoofd (hij bijt niet, want hij heeft al gegeten), duw zijn gewicht over op zijn andere voorbeen - anders lukt het nooit - pak dan vanaf zijn schoft ( = begin v.d. rug) naar beneden strijkend met je hand de bos haren boven de hoef, deze haren noemen we de vetlok en vraag dan : " Voetje ?" Pak de voet op en houd vast en krabben maar. Krab nooit naar je toe, maar altijd van je af. De achterhoeven zijn soms enger om te doen, maar als je het als volgt doet lukt het echt wel: - Strijk over de rug van het paard met je hand naar de achtervoet toe, en pak de vetlok. Pak nooit zo ineens de voet, want als het dier schrikt slaat hij tegen je hand of tegen je been. -Vraag een voetje, til de voet op en stap naar achteren, voor jou dus naar voren, trek de voet nooit naar de  zijkant, dan kun je het paard pijn doen. - Leg het onderbeen, de pijp op je dijbeen en krab de hoef uit. Werk met de hoevenkrabber van jezelf af. De paarden en pony's kunnen helaas zich zelf niet helpen, dus wij vinden het fijn dat jullie de dieren op  deze manier helpen te verzorgen, bedankt !

Hoefverzorging Als je een eigen paard of pony hebt, of er eentje verzorgt ben je met alleen hoeven krabben nog  niet klaar. Je zult het paard geregeld moeten laten bekappen, omdat anders de hoeven te lang doorgroeien. Veel paarden worden daarnaast ook beslagen. En dan zijn er nog de supplementen en smeerseltjes om de hoeven in topconditie te krijgen en te houden!! We zetten deze producten even voor je op een rijtje: biotine: (ook wel vitamine H), moet gegeven worden een half jaar op voorhand van de te verwachten problemen, de hoeven groeien niet sneller maar het gevormde hoorn is van betere kwaliteit. Je ziet pas het eerste effect na minstens een maand (een sterker groeiende hoornring onder de kroonrand),  pas na zes maand zie je duidelijk effect en het duurt een jaar eer de onderkant van de hoef daar beter van geworden is. Er moet 15 mg gegeven worden per dier en per dag, als je paard hoefkwaliteitsproblemen heeft..  Het bestaat in poedervorm dat je moet toevoegen aan het voeder of in koekjesvorm die je uit de hand kan bijvoederen, maar het paard maakt het ook zelf aan in de darmen, weliswaar niet steeds op de gewenste hoeveelheden. (normale behoefte tot 2 mg per dier per dag)  Paarden die langere tijd onder stress, zware prestaties of medicatie gestaan hebben, maken dit minder aan en moeten het dus zeker bijgevoerderd krijgen. Biotine zorgt  ook voor een mooiere vacht en soepeler huid. Ook het mineraal zink en het aminozuur methionine spelen een rol bij de vorming van hoefhoorn, net als zwavel. hoefvet: bestaat uit plantaardig en/of dierlijk vet, soms met een kleurstof erbij. Het wordt vooral gebruikt zodat de hoeven niet zouden uitdrogen en net voor keuringen en wedstrijden. Hoefvet legt  een laagje bovenop het hoorn, gewaterde hoeven drogen niet uit, maar droge hoeven kunnen geen vocht opnemen. hoefolie: olie werkt gemakkelijker, kan enigszins nog ietsje in de hoef doordringen, vet wordt eerder gebruikt op wedstrijden en presentaties. bleekwater: een scheutje bleekwater in een halve emmer water en er wekelijks de onderkant van de paardenhoeven mee wassen. De voet wordt ontsmet, je krijgt zicht op de kwaliteit van de straal  en de straal verhardt. hoefteer: de ondoordringbare teerlaag (die vooral een ontsmettende werking heeft) zorgt er voor dat er  niet teveel vocht in de zool trekt, waardoor de zool droger en sterker blijft (de straal neemt minder urine op).  Alleen gebruiken op gezonde hoeven! hoefversteviger: enkel op de onderste rand van de hoef (tot 1 cm boven de nagelgaten) NOOIT op de straal of op de kroonrand. Ook mogelijk op de zool, niet op de straal. jodiumproducten:  jodiumtinctuur ontsmet en zorgt voor een drogend effect ((iso-) betadine helpt minder goed, wegens minder geconcentreerd) straalbeschermer: door de sterk drogende en ontsmettende werking blijft de straal beschermd tegen bacteriën en schimmels

Het zadel
Er zijn verschillende zadelsoorten voor gespecialiseerde ruiterdisciplines, zoals springen, dressuur, shows, lange-afstandsritten en rennen. Maar voor een beginner is een veelzijdigheidszadel het beste. Zo een zadel is zodanig gemaakt zodat de lengte van de beugelriem veranderd kan worden. Zo blijven dijbeen en knie op het schutblad, zowel tijdens het springen als bij een normale lengte.
Het hoofdstel
Als u een vinger onder het hoofdstel langs het hoofd van het paard kunt schuiven, zit het los genoeg. Een te strak hoofdstel is heel ongemakkelijk voor het paard en kan pijnlijke plekken opleveren. Het frondeel is niet verstelbaar. U moet er dus voor zorgen dat u de juiste maat krijgt. Andere onderdelen zijn van gespen voorzien en dus verstelbaar. Tussen de keelriem en de ronde kaakbeenderen moet een ruimte van vier vingers zijn. Het bit moet aan weerskanten van de mond 7 mm uitsteken. Als het breder is, glijdt het door de mond en verliest het zijn effect. Als het smaller is, drukt het.
De halsriem
Ook als u geen beginner bent, kan een halsriem nuttig zijn. Deze wordt om de hals van het paard gegespt en met twee leren lussen aan de D-ringen van het zadel bevestigd.
Een sjabrak
Een sjabrak of zadeldekje absorbeert zweet en beschermt het paard tegen zadeldruk. Een sjabrak is echter geen essentieel onderdeel van de uitrusting van een beginnende ruiter, en een dikke sjabrak maakt van een slecht liggend zadel geen passend zadel. Als u toch een sjabrak koopt, moet u het bij het opzadelen in de zadelkamer optrekken. U moet een zweepje van de voorboom tot de achterboom door de kamer kunnen steken.
De trens
Klik op deze tekening om hem uit te vergroten
Het woord trens verwijst naar diverse bitsoorten, die verschillend op de mond van het paard inwerken. Ze bestaan allemaal uit een mondstuk met aan weerskanten ringen waaraan de teugels en bakstukken worden bevestigd. Een goed passend bit oefent druk uit op de lagen van de mond en de liphoeken. De mate van druk hangt af van de keuze van het bit. De trens is een eenvoudig en mid werkend bit. Het is een hulpmiddel bij het bestuderen van het paard, waarbij echter niet het bit, maar uw lichaam en benen het meeste werk dienen te verrichten.

Het opzadelen

Veiligheid

De paarden van een rijschool hebben elk hun eigen goed onderhouden harnachement. Hun tuig wordt door geen ander paard gebruikt. Een goed passend harnachement is essentieel.

Voorbereiding

Hou uw aandacht bij het paard terwijl u met zadel en hoofdstel bezig bent. U kunt op voorhand even nagaan hoe een hoofdstel dient te zitten.

Het opzadelen

Terwijl u links van het paard staat, doet u het halster om. Kies een plek om het paard op te zadelen en bind het paard daar met een losse knoop vast. Bij het opzadelen moet het zadel vlak achter de schoft liggen. Ga links van het paard staan en neem met uw linkerhand de voorboom en met uw rechterhand het achterboom vast. Zorg dat de singel over het zadel ligt en til vervolgens het zadel op. Het zadel moet zorgvuldig op de rug gelegd worden. Door het vanaf de schoft naar achteren in positie te schuiven, worden de haren op de rug glad gestreken en voelt het paard zich goed. Leg het zadel iets op de schoft. Schuif het dan wat naar achteren totdat het op natuurlijke wijze op de rug van het paard rust. Bij een juiste posite van het zadel liggen voor- en achterboom op dezelfde hoogte. Als het zadel op de juiste plek ligt loopt u naar de andere kant van het paard en haalt u de singel naar beneden. Zorg dat ze niet gedraaid ligt. Terwijl u dit doet moet u zolang mogelijk een hand op het zadel houden. Loop terug naar de linkerkant, haal de singel onder de buik van het paard door en gesp hem losjes vast. Later wordt hij strakker aangehaald.

Het optomen

Als het hoofdstel bij het paard hoort, zal het al afgesteld zijn en hoeft u zich daar de eerste keer niet om te bekommeren. Maar controleren of een hoofdstel goed past, kan nooit kwaad. Breng het hoofdstel zijwaarts langs het hoofd van het paard, zodat het bit in de juiste positie in de mond komt te liggen. Er zijn diverse methoden om een paard op te zadelen, maar de basisprincipes zijn gelijk. U kunt een hoop leren door andere ruiters bij het opzadelen te observeren. Respecteer zelf de veiligheidsvoorschriften.

Afzadelen en aftomen

Het einde van de rit

Zorg dat het paard aan het einde van een les ontspannen en afgekoeld bij de stal arriveert. Maakt vanuit stap de overgang tot halt houden; klop het paard als dank op de hals als hij stilsttat. Maak de singel twee tot drie gaten losser terwijl u nog in het zadel zit. Stijg af en haal de teugels over het hoofd van het paard. Houd uw arm door de lus van de teugels.

De stijgbeugels

Schuif de stijgbeugels langs de beugelriemen naar boven, zodat ze niet tegen het lichaam van het paard zwaaien. Houd hiervoor de riem bovenaan met een hand vast. Met uw andere hand schuift u de bugel over de onderste riem naar boven tegen de gesp aan. Steek het afhangende riemgedeelte door de beugel, zodat deze op zijn plaats blijft zitten.

Het afzadelen

Gesp de singel aan de linkerkant van het paard los en leg hem over de zitting. Zorg dat het leer niet door de gespen beschadigd wordt. Pak met uw linkerhand de voorboom vast en met uw rechter de achterboom. Til het zadel van de rug van het paard en leg het voorzichtig op de grond. Zet het met de voorboom op de grond en laat het achterboom tegen de stalmuur rusten, zodat het zadel niet om kan vallen. Hang een zadel nooit over een staldeur. Het kan vallen en beschadiging oplopen. Nog beter dan het op de frond neerzetten van een zadel is een opvouwbaar zadelrek bij de staldeur, waar het zadel op lan liggen totdat u het paard afgetoomd hebt.

Het aftomen

Gesp een halster om de hals van het paard. Maak dan de neus-en de keelriem van het hoofdstel los. Schuif het kopstuk samen met de teugels over de oren van het paard. Vang het bit met één hand op terwijl u het hoofdstel afdoet. Nu kunt u het halster aandoen. Leg de neusrime over de neus van het paard. Met uw rechterhand legt u het kopstuk over de nek vlak achter de oren. Maak de bakriem vast, waarbij u een ruimte van vier vingers overlaat. Bind het paard vast en berg het tuig op.

Kwalen van het paard

Het medisch onderzoek

Wanneer uw paard ziek of kreupel wordt, moet u altijd de veearts waarschuwen. Bovendien moet hij een aantal routinehandelingen verrichten om ziekte te voorkomen.

Een volledig onderzoek kunt u elk moment van het jaar laten doen. Na een inenting mag het paard echter vier of vijf dagen geen zwaar werk verrichten, voor het geval er neveneffecten zoals een stijve nek optreden. Geef hem een grondige poetsbeurt en krab zijn hoeven uit. Controleer, terwijl u dit doet, alvast zelf de huid, hoeven en benen, voor het geval u daar vragen over hebt. Het controleren van het gebit van een paard dat pas heeft gegeten, is riskant. Geef hem zijn voer een uur van tevoren en laat hem geen stro of hooi eten.

Tetanusspuit

Dit is een essentieel onderdeel van het jaarlijks onderzoek. Inenting, vooral tegen de ernsige ziekte tetanus, is een van de belangrijkste dingen die u voor de gezondheid van uw paard kan doen. Een paard kan gemakkelijk tetanus krijgen wanneer een wond met tetanusbacillen, die in de grond leven, besmet raakt. Paarden hebben een grotere kans op besmetting omdat deze bacteriën soms in hun darmen aanwezig zijn. Als de darmwand beschadigd wordt, kunnen de bacillen in het lichaam vrijkomen en tetanus veroorzaken. Een paard moet permanent tegen tetanus worden ingeënt: twee maandelijkse inentingen, gevolgd door een herhalingsinenting een jaar later, en vervolgens een inenting om de twee tot drie jaar. Een paard dat niet regelmatig wordt ingeënt, moet elke keer als hij een snijwond of diepe wond oploopt, het serum toegediend krijgen. Dit serum werkt onmiddellijk, maar niet langer dan drie tot vier weken.

Griep

Dit is ook een vervelende ziekte die zeer snel epidemische vormen kan aannemen. Het paard kan er tevens een nare hoest aan overhouden die verscheidene maanden kan aanhouden. Het paard moet in eerste instantie twee maal worden ingeënt met een tussentijd van 21 tot 92 dagen, gevolgd door een herhalingsinenting een half jaar later, waarna hij elk jaar wordt ingeënt.

Het gebit

Het op een na belangrijkste onderdeel van het jaarlijks onderzoek is de gebitscontrole. Ideaal gesproken moeten de boven- en onderkiezen precies op elkaar passen, en door het constant vermalen van voedsel gelijkmatig afslijten. In werkelijkheid staan de bovenkiezen iets meer naar buiten dan de onderkiezen, waardoor de binnenste randen van de bovenkiezen en de buitenste randen van de onderkiezen meer slijten. De buitenste randen van de bovenkiezen blijven scherp en snijden in de wang, terwijl de binnenste randen van de onderkiezen in de tong snijden. Bovendien krijgt het paard alleen voldoende voedingsstoffen binnen als hij het voedsel goed kan kauwen. Anders wordt het maar half verteerd of valt het uit zijn mond. De veearts kan de scherpe randen bijvijlen en het maaloppervlak van de kiezen bijwerken.

Wormen en wormkuren

In het wild grazen paarden over uitgestrekte gebieden en hebben ze zelden last van wormen. De domesticatie van het paard en het beperken van zijn graasgebied heeft het wormprobleem doen ontstaan. Paarden moeten dan ook regelmatig een wormkuur hebben.

De wormen die in het lichaam van elk paard leven, zijn parasieten. Hoewel het moeilijk, zo niet onmogelijk is om worminfecties helemaal te laten verdwijnen, kunt u toch het een en ander doen om de gezondheidsproblemen die wormen veroorzaken te reduceren. Regelmatig ontwormen heeft twee voordelen: u bevordert de gezondheid van het paard als u hem van schadelijke volwassen wormen en larven verlost u verkleint de kans op besmetting in de wei De wormkuur is slechts een onderdeel van de bestrijding van worminfecties. Door het weiland zo nu en dan te laten rusten, de mest enkele keren per week te verwijderen kunt u ook het risico voor paarden verkleinen.

Koliek

Om koliek of ernstige buikpijn te voorkomen moet u uw paard regelmatig ontwormen, topkwaliteit voer geven, en hem niet zo hongerig laten worden dat hij zich overeet. Koliek kan diverse oorzaken hebben, en als u vermoedt dat uw paard aan deze pijnlijk kwaal lijdt, moet u de veearts waarschuwen.

Sommige vormen van koliek zijn ernstiger dan andere, maar de symptomen komen overeen. Het paard kijkt naar de buik en probeert er wellicht naar te bijten. Hij krabt met zijn voorhoeven, kreunt en begint te zweten. Hij gaat herhaaldelijk rollen, maar schudt zich niet wanneer hij weer opstaat. Een veearts zal allereerst de oorzaak proberen te achterhalen. Spasmodische koliek komt het meeste voor. Deze wordt veroorzaakt door darmkramp. Als een paard ongeschikt voer eet, zich volpropt of ijskoud water drinkt, kan hij deze vorm van koliek krijgen. Windkoliek wordt veroorzaakt door een opeenhoping van gas in de darmen en treedt vooral op na het eten van voedsel dat in de darmen gaat gisten. Te grote hoeveelheden suikerbietpulp kunnen dit effect hebben. Consitipatie treedt op wanneer onverteerbaar voedsel zich in het lichaam ophoopt en de darmen blokkeert. Voedsel met een hoog gehalte houtachtige vezels of slech geprepareerd voer met zand en gruis kunnen de oorzaak zijn. Obstructie treedt op wanneer de darm verdraaitd raakt. Obstructie kan uit andere vormen van koliek of andere ziektes volgen, of op zichzelf staan? Het is een zeer ernstige aandoening waarbij een chirurgische ingreep vaak noodzakelijk is. Thrombotische embolie is een van de gecompliceerdste oorzaken van koliek. Het wordt veroorzaakt door larven die tot de bloedvaten van de darmen zijn doorgedrongen. Ze tasten de wanden van de bloedbaten aan, waardoor bloedproppen onstaan die de bloedtoevoer blokkeren. Deze aandoening kan vaak niet met medicijnen behandeld worden. Deze vorm van koliek kan echter vrij eenvoudig voorkomen worden door wormkuren.

Lamininitis

Laminitis is een van de meest voorkomende oorzaken van kreupelheid. Deze zeer pijnlijke ziekte treedt op als er iets mis is met de hoefstructuur. Laminitis is niet besmettelijk, en het is zelden het gevolg van voetproblemen. Het ontstaat doordat elders in het lichaam van de pony giftige stoffen vrijkomen die de bloedtoevoer naar de voet aantasten. Deze stoffen komen met name vrij in de darmen na het eten van te veel proteïnerijk voer. Het spijsverteringsstelsel van een pony is geschikt voor het verteren van kleine hoeveelheden vezelig, moeilijk te verteren boedsel. Grote hoeveelheden concentraten of mals, proteïnerijk voorjaarsgras kan een pony nier verwerken. De meest voorkomende oorzaak van laminitis is dus door het eten van te veel mals gras in het voorjaar of vroege zomer, vooral als de grond met kunstmest behandeld is.

Laminitis veroorzaakt veel pijn waardoor het paard weigert te staan of te lopen. Gaat hij wel staan of lopen, neemt hij een bepaalde houding aan, met de acherbenen onder zijn lichaam om zoveel mogelijk gewicht te kunnen dragen, en zijn voorbenen vooruit om het gewicht naar de hielen te verplaatsen. Hij loopt met korte passen op zijn hielen. De voeten voelen warm aan. Waarschijnlijk heeft hij koorts en een kloppende slagader aan de achterkant van de koot.

Het paard moet dadelijk door een veearts behandeld worden voordat de hoef te zeer vergroeid is. Hij zal een pijnstillende injectie geven en poeders achterlaten om de pijn te verzachten. Door het paard te laten lopen wordt de bloedtoevoer bevordert naar de voeten. De pijn zal verminderen terwijl hij beweegt.

Verrekkingen en spat

Verwondingen aan de benen komen vaak bij paarden voor. Kreupelheid en andere problemen koen zich voor bij niet fitte paarden die te hard moeten werken.

Verrekkingen treden bij zware inspanning op. Als u een niet fit of moe paard laat galopperen, zijn de spieren niet meer soepel genoeg om stoten op te vangen. De meeste verrekkingen komen in de voorbenen voor. De beste manier om te voorkomen dat uw paard iets verrekt, is hem alleen te laten galloperen als hij fit is en niet te forceren als hij moe is.

HERKOMST : Wales.
TYPE : pony.
SCHOFTHOOGTE : 1,20 tot 1,52 m.
KLEUR : alle kleuren, behalve bont.
GEBRUIK : rijpony (buitenritten), tuig- en springpony, dressuur.

De Welsh Mountainpony is afkomstig uit Wales. Hij stamt waarschijnlijk af van de Keltische pony en hij werd ten tijde van Julius Caesar gekruist met oriëntaalse paarden. Kruisingen met Arabische paarden die ingevoerd werden in de 1711 en 1811 eeuw droegen bij tot zijn huidige uiterlijk. Omdat hij opgroeit in het gebergte, bezit deze pony een sterk temperament en een grote gehardheid. Zijn ras wordt onderverdeeld in vier secties - A, B, C en D - ter aanduiding van de verschillende schouderhoogtes, die allemaal dezelfde disciplines aankunnen. Daardoor kan de opgroeiende ruiter een rijdier vinden dat afgestemd is op zijn lichaamslengte, zonder van ras te hoeven veranderen. Omdat hij aangepast is aan een leven in de open lucht, is de Welsh een echte 'gentleman farmer': elegant en robuust. Ook heeft hij weinig eten nodig. Hij is meegaand en behendig en geeft blijk van een natuurlijke aanleg voor hindernissen.

Ho,ho,ho!!! ik kom eraan,nog 7 nachten.

De meeste mensen trainen hun paard regelmatig onder het zadel, in de koets of aan de longe. Natuurlijk hoort daar ook af en toe een lekkere, ontspannen buitenrit bij.

Toch is er nog veel meer mogelijk met je paard! Voor jezelf en voor je paard is het leuk om zoveel mogelijk afwisseling in de training te brengen. Waarom dan niet eens wat werk aan de hand? Je kunt je paard zo allerlei 'kunstjes' leren zoals de Spaanse stap, een buiging, gaan liggen enz. Je kunt je dressuurtraining ondersteunen met schouder binnenwaarts, appuyeren en de wending om de voor- en achterhand en bovendien kun je ook met oude paarden, jonge paarden die nog niet zadelmak zijn en paarden die (tijdelijk) niet bereden mogen worden aan de hand werken. Misschien vraag je je af waar die 'kunstjes' nou allemaal goed voor zijn. Nou, er zitten een hoop voordelen aan:

• Door de andere hulpen die u bij deze oefeningen gebruikt, krijgt u een betere relatie met uw paard.
• Uw paard wordt makkelijker in de omgang omdat hij bij de oefeningen heel goed op u moet letten.
• U leert hoe u met u lichaamstaal iets duidelijk kan maken aan uw paard.
• Paarden worden 'slimmer' door de oefeningen, ze begrijpen meer en krijgen meer mogelijkheden om zich uit te drukken.
• Hoe meer u paard kan, hoe makkelijker hij iets nieuws bijleert.
• Uw paard vindt het leuk om bezig te zijn.
• Een jong, onervaren paard leert opletten en zich concentreren.
• Paarden die 'bedorven' zijn in het rijden of in de omgang, krijgen met deze nieuwe oefeningen weer plezier en vertrouwen in het werk en in mensen.
• Paarden leren hun intelligentie vóór ons in plaats van tegen ons te gebruiken.
• Oudere paarden of paarden die niet bereden mogen worden, kunnen zo toch werken en lichamelijk en geestelijk fit blijven.
• Jonge paarden die nog niet bereden mogen worden, kunnen zo toch al een heleboel leren, daardoor zal de verdere africhting veel sneller en beter verlopen.

Eigenlijk kunt u met ieder paard vanaf ongeveer 2½ jaar oud aan de hand gaan werken. Als je paard gewend is aan een halster kun je beginnen met de oefeningen. Je kunt bijna alle oefeningen doen met een gewoon halster, een halstertouw en een lange rijzweep.

*noot: Sommige paarden (heel veel zelfs) zijn bang van de zweep, probeer dit probleem op te lossen door bv. je paard kennis te laten maken met een zweep of gebruik een takje van een boom die niet zo heel lang is om mee te beginnen.

Om te beginnen:

Enkele oefeningen om te beginnen zijn bv je paard aan de hand geleiden op een correcte manier! Dit is volgens mij een goed begin want dit is wel een zeer duidelijke basisvereiste. Toch zijn er veel mensen die dit niet op een juiste manier doen.

Daarna kan u leren uw paard rustig laten stilstaan, later kunt zich van u paard verwijderen terwijl u een commando geeft om te blijven staan en u niet te achtervolgen, keer altijd naar u paard terug en beloon hem! Voorkom ook zo dat hij het beu raakt en zelf de oefening afbreekt.

Als je dit een tijdje geoefend hebt kunt u uw paard naar u toe roepen, zorg wel in dit geval dat het paard dit niet verward met de vorige oefening, het rustig blijven stilstaan!

Ook kan het nuttig zijn een paard achteruit te laten wandelen op stembevel, dit kunt u dan onder het zadel ook oefenen, eveneens het rustig blijven stilstaan tot hij ertoe aangespoord wordt terug te wandelen kan onder het zadel ingeoefend worden.

Dit zijn enkele basisoefeningen die op dit moment misschien heel eenvoudig en zelfs belachelijk lijken. Toch durf ik er voor wedden dat bijna de helft van de mensen met paarden deze oefeningen niet op een juiste manier kunnen uitvoeren. En dit is nog maar het begin! Denk maar aan de Spaanse stap en de buiging, ook dit kunt u uw paard allemaal leren. En u zult zien hoe meer u hiermee bezig bent hoe verrijkender de omgang met u paard zal zijn. Zeker het proberen waard!

Dinsdag hadden we een paard met beginnende kolieken.Omdat dit een voor het paard een levensbedreigende aandoening is vindt je hieronder meer info

Alle uitingen van buikpijn bij het paard worden koliek genoemd. De oorzaken van de pijn zijn zeer variabel en kunnen uiteenlopen van blaasstenen tot een afgesnoerde darm of zelfs een draaiing van de baarmoeder.

Symptomen
Het paard wil meestal niet meer eten, is onrustig en begint te zweten. Het krabt met zijn hoeven over de grond, maakt aanstalte om te gaan liggen of laat zich zelfs plots vallen. Het paard kijkt of stampt ook vaak naar de buik. Bij erge buikpijn rolt het heen en weer en blijft zelfs op de rug liggen.

Wat te doen
Verwittig altijd de dierenarts!
Geef je paard niets meer te eten en probeer er rustig mee te stappen. Lukt het niet om er op een veilige manier mee te stappen zet hem dan in de binnenpiste of in een grote goed ingestrooide stal (zodat hij zich niet vast rolt of bezeerd). Leg je paard een (zweet)deken op om te voorkomen dat hij te snel afkoelt als hij bezweet is.

Wat doet de dierenarts
De dierenarts zal vragen wanneer de koliek begonnen is, of je paard nog gemest heeft, wat hij gegeten heeft, wanneer hij laatst ontwormd is,…
Vervolgens onderzoekt hij de algemene toestand van je paard (kleur van de slijmvliezen, hartslag, lichaamstemperatuur,…). Meestal zal hij ook een rectaal onderzoek verrichten en de maag sonderen.
De behandeling die volgt is volledig afhankelijk van de oorzaak van de buikpijn (blaasstenen vragen natuurlijk een andere behandeling dan een darmverstopping).

Enkele vaak voorkomende soorten koliek:

Krampkoliek
De krampen kunnen veroorzaakt zijn door veel koud water te drinken, door plotse voederveranderingen,…vaak is er echter geen duidelijke oorzaak te achterhalen.
Deze koliek gaat meestal over na het toedienen van een krampstillend geneesmiddel.

Gaskoliek
Plotse voederwijzigingen, kwalitatief slecht voeder, te weinig ruw voeder enz. kunnen aan de basis liggen van overmatige gasproductie. Door de grote hoeveelheid gas wordt de darmwand uitgetrokken. In de natuur volgt op elke actie een reactie, dus als gevolg van het uitrekken van de darmwand wil deze terug samentrekken en alzo worden krampen veroorzaakt.
De dikke darm bij het paard hangt in tegenstelling tot bij de mens en andere diersoorten niet zo stevig vast aan de buikwand. Opstapeling van gas in een darmsegment kan dus snel tot liggingverplaatsingen en zelfs afsnoering van de darm leiden.

Verstoppingskoliek
Paarden die een tijdje op de weide gestaan hebben en vervolgens terug in een propere stal gezet worden, beginnen vaak gretig stro te eten. Stro wordt pas in de dikke darm van het paard verteerd en wanneer je paard op korte tijd te veel gegeten heeft dan kan de darm de aanvoer van stro niet meer verwerken. De dikke darm raakt overvuld en de darminhoud begint in te drogen. Zo ontstaat een harde verstopping.
Naast het eten van stro kan ook een mindere beweeglijkheid van de dikke darm leiden tot verstoppingen. Ook hebben oude paarden vaak last van verstoppingen omdat ze slechtere tanden hebben en het hooi, gras of stro niet zo goed meer kauwen.

Darmverplaatsing en Darmdraaiing (darmtorsie)
De oorzaken kunnen zeer sterk uiteenlopen.
Deze koliek heeft veruit de slechtste prognose van deze tot hiertoe besproken.
Het paard vertoont erge kolieksymptomen die meestal plots zijn ontstaan.
Door de draaiing (torsie) van de darm worden ook de bloedvaten afgeklemd en krijgt er dus een stuk darm onvoldoende bloed. Wanneer niet spoedig ingegrepen wordt, dan sterft dit darmsegment af. Hierdoor komen de bacteriën die in de darm zitten vrij in het bloed en in de buikholte en gaat het paard in shock. 

Waar moet men naar kijken voor het laden van een paard? Gebruiken we een trailer of een camion?? Hoe moet men het voorzichtigste rijden?? Moet mijn paard beschermers aan?? veel gestelde vragen door mensen die beginnen met paarden. Dit zijn enkel enkele tips voor een goed en vlot verloop bij het transport van de paarden.

Transport van paarden

De keuze tussen aanhanger of vrachtwagen moet afgewogen worden tussen:

a) de aankoop (prijs en staat)

b) onderhoud (een aanhanger heeft minder onderhoud nodig)

c) slijtage (vb. van de wagen)

d) hoeveelheid paarden die geladen moeten worden

e) rijbewijs (BE of C)

Het laden (Best met 2 personen)

a) reuk: een nieuwe of geverfde wagen of een wagen waarin een ander paard of een paard met een bloedende wond heeft gestaan, kan bepaalde paarden schrik aanjagen.

OPLOSSING: eventueel stro en/of mest uit de eigen box op de laadklep en in de wagen leggen of eerst een aantal andere paarden laden.

b) Het paard voor transport klaarmaken:

bandages of beenbeschermers

halster en koord

staartbandage

deken of vliegendek

hoofdbeschermer

Deze materialen zijn niet voor alle paarden nodig, maar men moet zoveel mogelijk beschermen of verwondingen te voorkomen.

c) de plaats waar men het transportvoertuig plaatst:

zo horizontaal mogelijk om een stabiele laadklep te hebben, anders kan de laadklep scheef staan.

WANKEL: gevaar voor ongelukken

men kan de wagen tegen een muur plaatsen, maar oppassen dat het paard niet tussen het voertuig en de muur springt

d) Altijd het paard eerst achter vergrendelen en dan vooraan

e) Mogelijkheden om het paard te laten:

gewoon (op camion of trailer zetten)

met longes (achter het paard kruisen)

elkaar de hand geven (aan de achterhand)

eventueel geblinddoekt (gevaarlijk)

Het rijden
Rustig rijden, stoppen en vertrekken. De bochten rustig nemen.

Chauffeur = belangrijk

Transport = voorkom ongevallen

Het paard houdt er een onaangename herinnering aan over zodat het de volgende keer moeilijk in te laden/ transporteren zal zijn.
Een paard dat leert opstappen, best niet achteruit laten afstappen de eerste keer.