Wetenswaardigheden over de streek waarin wij wonen! Klik op de afbeeldingen!
Lokaliseer met Google Maps een aantal interessante bikespots in de Brabantse Wal!
De Gloriëtte in het kasteelpark Moretusbos tegenover het kasteel Ravenhof, te Putte-Stabroek, op de grens van België en Nederland. Uitvalsbasis voor menig lokaal ritje met de bike!
Het kasteel Ravenhof van de graven Moretus te Putte-Stabroek, midden in het Moretusbos dat zich uitstrekt op Belgisch en Nederlands grondgebied. Klik op de foto en lees enkele wetenswaardigheden over het kasteel en omgeving!
Klik op de foto om een filmpje te zien over het kasteel Ravenhof en de omgeving!
De Huzarenberg in het Moretusbos! Klik op de foto om meer te lezen over het Moretusbos! Met mooie diamontage!
Molen Johanna te Huijbergen, aan de voet van de Brabantse Wal. Hieronder schuilt een link naar de website van Athena, waarop vermelding van bezienswaardigheden in de omgeving van Woensdrecht.
Ambachtshuis Woensdrecht. Hieronder schuilt een link naar de website van Gerard Schuurbiers waarop de Brabantse Walroute (fietsroute) besproken wordt. Mooie foto's inclusief!
De Brabantse Wal is uniek in het Nederlandse landschap, een steile overgang van de hoge zandgronden naar het laagliggende zeekleigebied. Vroeger lag hier de grens van land en zee. De steile rand in het landschap is gevormd door de werking van de rivier de Schelde die langs de wal stroomde. Klik op de foto om meer te weten te komen over deze streek.
De Ruige Heide en andere natuurgebieden ten noorden van Antwerpen en in de omgeving van Stabroek. Klik om meer te lezen!
Op het grondgebied van Putte (Woensdrecht) bevinden zich een aantal Joodse kerkhoven. Klik op de foto en lees een leuke anekdote uit de tijd dat er nog boter gesmokkeld werd vanuit Nederland!
Herberg De Leeuw Van Vlaanderen te Zandvliet, nabij het natuurgebied Stoppelbergen. Klik op de foto en lees over het 130-jarig bestaan van deze herberg (2008).
Stichting De Luchtballon te Calfven, waar kinderen en jongeren met een handicap even op adem komen! Vakantiecentrum voor kinderen met astma. Organiseert jaarlijks een toertocht in december.
Wandelnetwerk Kempense Heide vanaf het Ravenhof in Stabroek! Klik op de foto voor een link naar de site Antwerpse Kempen!
Kasteel Nottebohm in betere tijden. Dit kasteel, gelegen op de grens van Brecht en Brasschaat, is thans volledig overwoekerd en vervallen. Vele lokale TT's passeren deze plek met Adams-family-house-allures!
Mountainbiking begon in de late jaren '60 en vroege jaren '70 van de 20e eeuw. In die tijd was er geen mountainbike. De eerste mountainbikes waren gebaseerd op de frames van Schwinn. De rijders gebruikten luchtbanden voor op het strand en voorzagen de fiets van versnellingen en een motorcross stuur. Ze daalden heel snel van de mountain fireroads. De sport is ontstaan in Californië (zie externe links).
Het was pas in de late jaren 70 en de vroege jaren 80 dat fietsproducenten startten met de productie van mountainbikes met gebruik van lichtgewichtmaterialen. Gary Fisher wordt gezien als de eerste producent van de mountainbike in 1979. De modellen waren eigenlijk gewone wegfietsen met een bredere frame en vork om bredere banden toe te laten. De sturen waren ook anders, ze waren recht en niet lichtjes gebogen zoals sturen op racefietsen. Ook waren sommige onderdelen rechtstreeks overgenomen van de BMX fiets. De eerste massaal geproduceerde mountainbike werd geproduceerd door Specialized en had 18 versnellingen.
Tot voor kort, hadden de mountainbikes een wegfietsstijl en afmetingen. Omdat het mountainbiken opkwam en er dus agressievere rijstijlen kwamen, kwamen er nieuwe modellen die sterker en beter waren en betere afmetingen hadden om agressiever te kunnen rijden zoals: over obstakels rijden en houten bruggen en ramps. Nu zijn de mountainbikers gekend om hun meer BMX stijl namelijk op en over alles springen. Nieuwere modellen hebben of 24 of 27 versnellingen, 3 bladen voor en 8 of 9 tandwielen achter.
De nieuwste mountainbikes hebben meestal de volle uitrusting. Vroeger hadden de mountainbikes een stijf (=ongeveerd) frame en geen voorvering. In het midden van de jaren '90 kregen mountainbikes voorveringen. Dit ontlastte de armen van de fietser. De eerste veringen waren 38-50mm lang (3/2 tot 2inch). De vroege veringen waren zwaar en bewogen op en neer terwijl de fietser trapte. Dit nam veel energie weg, vooral tijdens steile hellingen. Om dit te verhelpen werd vering ontworpen waarbij de hoeveelheid vering kan worden geregeld. Veel rijders schakelen de achtervering uit als ze hard fietsen of een steile helling beklimmen. De meeste veringen hebben 100mm (4 inches) veerlengte. De meer agressievere fietsen voor downhill en freeride hebben 200-230mm (8-9inch) veerlengte. Veel rijders prefereren toch een hardtail (= alleen voorvering) frame.
Toertocht (15-25-35-45-55 km) 16 ième Bike Day Gileppe Hautes Fagnes vanuit de Militaire Kazerne te Eupen.
Het was weer vroeg vanochtend en ik had tijd nodig om wakker te worden!Even over achten zat ik dan toch in de auto, voor alle zekerheid nog snel even tanken, en dan op weg voor een lange rit van ruim anderhalf uur en 150 km!Want Eupen is toch een eind rijden!Gelukkig hadden nidecker en zijn vriendin niet te lang op mij moeten wachten, zodat we na een ietwat chaotische inschrijving, omstreeks 10.15 u van start konden gaan.Want het was niet duidelijk of je dan wel of niet een briefje moest invullen en waar je diende aan te schuiven!Ik was zeer benieuwd naar wat ik voor de wielen zou krijgen.De Ardennen zijn voor mij op gebied van biken onbekend terrein!Ik ben een aantal jaren geleden wel eens in Francorchamps komen biken, lees afzien, nadat een kameraad me na veel aandringen dan toch mee naar ginder had weten te krijgen!Veel moeten klimmen is voor mij immers vaak afzien!Gelukkig had ik sinds gisteren de beschikking over een tweedehands Turner Flux fully, gekocht van rubber-12 en door hem vakkundig in elkaar gezet met oudere en nieuwe materialen en voorzien van een stel nieuwe wielen.Noodgedwongen nadat mijn mooie fiets op 30 januari werd gestolen!Met mijn oude bike, die ik tijdelijk weer in dienst had genomen, had ik hier weinig kunnen komen uitrichten!Alles werkte voortreffelijk, het was een plezier om weer over degelijk materiaal te kunnen beschikken.
De tocht was zwaar, er zaten stevige klimmen in, zodat het voor mij soms al wel eens te voet lopen was!Maar al bij al viel het nog mee, er zijn al plaatsen geweest waar ik meer heb afgezien!Ik heb ook duidelijk minder schrik dan vroeger.Alleen als het in een afdaling toch te steil wordt, dan knijp ik ze toch nog altijd!Niettemin zei ik tegen nidecker dat, indien ik zon tochten zou gereden hebben in het begin van mn mountainbikend leven, mijn broek al vol zou gelegen hebben!Jaloers keek ik naar de jonge gasten, de pluimgewichten, die me voorbijstaken, terwijl ik mijn logge lichaam door de Ardennen trok!En naar de jongere kerels die zonder verpinken over de met stenen bezaaide paadjes naar beneden reden, terwijl ik me veiligheidshalve inhield, teneinde te vermijden van mijn smoelwerk kennis te doen maken met de Ardeense ondergrond.Maar het ging, aan mijn tempo (lees tergend traag) en op mijn manier (lees pannenkoeken-stijl)!
Tijdens de rit konden we genieten van de pracht van wilde bloemen, ik vermoed een soort witte anemonen en kleine gele bloemen.We reden door bossen om even verder dan weer een prachtig vergezicht te hebben op de groene en zonovergoten omgeving op plaatsen waar de weiden nog afgeboord worden door hagen.De bevoorrading kwam na 18 km.Veel was daar niet te rapen: koekjes met chocolade, kokoskoekjes en peperkoek.Lekker, maar eigenlijk geen voer voor tijdens het sporten.Met enige verlegenheid moet ik deze keer toegeven dat ik niet voor de langste afstand gekozen heb!Integendeel voor de kortste, buiten de 15 km, waarvan we de afslag al gepasseerd waren.Bij aankomst zou blijken dat hij een pak langer was dan de aangekondigde 25 km.Vermits het de eerste keer was dat wij hier kwamen, toch maar het zekere voor het onzekere genomen!Na de bevoorrading was er wat oponthoud omdat iedereen zn bike twee keren over een poortje diende te hijsen met tussenin een griezelig smal paadje vol bulten en wortels naast een afgrond.Naar het einde toe was de vriendin van nidecker niet meer welkom, vermits we de Limburger Weg passeerden en zij in Hasselt woont!
Toen we weer op het door mooie gebouwen omringde binnenplein van de kazerne toekwamen, hadden we 35 km op het tellertje staan, wat toch een pak meer was dan de voorziene 25!Niet dat ik er kwaad voor was.Ik had nog fut over, maar indien er op de grotere afstanden nog veel hellingen voor de wielen zouden komen, had die snel op kunnen zijn.Want op vlakker terrein kan ik lang aan de gang blijven, zoals een Duracell-konijn, maar de batterijtjes gaan snel leeg als de klimmen elkaar snel opvolgen!Dan zijn mijn benen niet sterk genoeg om helemaal tot boven te geraken!
Toen ik wat ging halen om te drinken merkte ik dat er ook hot-dogs, een lange knakworst in een broodje, en stukken paas-cake verkocht werden.En we hebben ons daar stante pede te goed aan gedaan!We moesten even wachten op de aanvoer van nieuwe broodjes, maar kregen er wel twee worsten tussen omdat de zuurkool intussen op was!Iets eetbaars was welkom en we kikkerden er direct van op terwijl we in het zonnetje konden zitten!Zalig!Ik kreeg terstond een vakantiegevoel!Er zouden 1300 deelnemers geweest zijn.Zouden die ons allemaal voorbijgestoken zijn, vroeg de vriendin van nidecker zich af!Degenen die na ons vertrokken zijn in ieder geval wel!Toch een pluim omdat zij deze rit tot een goed einde heeft weten te brengen!Nidecker heeft onderweg een hele fotoreportage gemaakt!
Ik vroeg me af of ik de mensen in Eupen in het Frans dan wel in het Duits te woord diende te staan!Tot ik merkte dat de man die de drankbonnetjes verkocht Nederlands sprak!Ik weet nu ook wat ik moet roepen als ik een Franstalige bang wil maken!Bouh!Want langs de Vlaamse kant van de put van Boirs stond op de borden Boe!Met de motor?Laat je niet verrassen!En eens de put voorbij was dat Bouh!Anticipez pour le danger!Gek land waarin we wonen!Als Di Rupo de transfers natuurlijk berekent zoals men in Eupen de afstanden van de toertochten bepaalt, dan gaat er nog een pak meer naar het zuiden van het land!
Tijdens de terugrit met de auto overviel me plots een diep gevoel van gelukzaligheid!Wat een mooie dag!Schitterend weer, de natuur die overal weer ontluikt en de bomen die weer groen beginnen te kleuren in hun voorheen kale kruinen.Terwijl op de radio de Lambada werd gedraaid.Door de vibraties van de muziek kreeg ik vlinders in mn buik!En morgen kan ik lekker uitslapen, want ik hoef niet naar het werk!Spijtig dat het toch een heel eind rijden is naar ginder!En dat het misschien ook een duur ritje kan worden, want ik vrees te zijn geflitst aan de werken in Boirs!En ik was beslist niet de enige!Dat machientje had werk en ging nogal zijn gangen!En ik zat serieus boven het getal in de rode cirkel!Kon ik dat ook maar zeggen van mn snelheid op de fiets!
Wandelnetwerk Kempense Heide geopend op 03-04-2011
Kinderen en ridders openen wandelproject.
Aan het Ravenhofkasteel in Putte-Stabroek werd zondag het wandelknooppuntennetwerk Kempense Heide officieel geopend. Het gloednieuwe netwerk serveert 530 kilometer wandelplezier in de gemeente Brasschaat, Brecht, Essen, Kalmthout, Kapellen, Stabroek en Wuustwezel. Stabroeks burgemeester Alida De Bie (CD&V) is erg opgetogen met dit nieuwe initiatief.
"Heel het traject staat mooi uitgestippeld op een wandelkaart. Vanmorgen is een groep wandelaars in Wuustwezel vertrokken en in de loop van de namiddag hopen ze het Ravenhofkasteel te bereiken. We hebben de sportievelingen beloofd en met een auto terug naar huis te brengen. Het is de bedoeling dat dit netwerk ook aansluit op de wandelwegen bij onze noorderburen", aldus Alida De Bie.
Bij de opening van het netwerk, kreeg de burgemeester het gezelschap van enkele ridders van Ortus Phoenix. Zij zorgden voor kinderanimatie en toonden aan dat wandelen iets is van alle tijden.
Wandelnetwerk Kempense Heide geopend op 03-04-2011
Nieuw wandelnetwerk Kempense Heide geopend aan het Ravenhof in Stabroek op zondag 3 april 2011.
Wandelnetwerk Kempense Heide serveert 530 kilometer wandelplezier in de gemeenten Brasschaat, Brecht, Essen, Kalmthout, Kapellen, Stabroek en Wuustwezel.
Zoals bij het populaire fietsroutenetwerk kunnen wandelaars zelf trajecten uitstippelen langs prima wandelpaden, die met elkaar verbonden zijn via knooppunten. De rechthoekige rood-witte borden met nummer houden je onderweg op het juiste pad.
De blikvangers van het wandelnetwerk Kempense Heide? Schitterende parken, tuinen en natuurgebieden. Van de Wildertse Duintjes tot de Kalmthoutse heide. Van het Mastenbos tot de Antitankgracht. Van het Peerdsbos tot het Arboretum Kalmthout. Stuk voor stuk toppers, sommige zelfs met Europese allure.
Met behulp van de gedetailleerde overzichtskaart (8 euro) stippel je zelf talloze wandelingen op maat uit.
Praktisch:
Kaarten kan je online bestellen of aankopen in de toeristische infokantoren van de 7 gemeenten.
De bewegwijzering van het nieuwe netwerk is volledig afgerond op 15 april.
Bij aankoop van de kaart ontvang je een gratis bon voor het boekje met praktisch info (beschikbaar vanaf midden mei).
STABROEK / BRASSCHAAT / KAPELLEN / WUUSTWEZEL / BRECHT - Ten noorden van Antwerpen wordt nu zondag het nieuwe wandelnetwerk Kempense Heide' officieel in gebruik genomen. Het strekt zich uit over meer dan 500kilometer, van Stabroek tot Wuustwezel. Via dit wandelknooppuntennetwerk kan je wandelingen maken in de gemeenten Brasschaat, Brecht, Essen, Kalmthout, Kapellen, Stabroek en Wuustwezel. Aan het Ravenhof in Stabroek vindt een publieksopening plaats, waarbij je vanaf 9.30 uur vrij kan wandelen op basis van suggestielussen. Je kan van daaruit ook naar Wuustwezel wandelen, waar het andere startevenement plaatsvindt. Om 13.30uur wordt in Stabroek het startbord onthuld en om 14uur vertrekt een wandeling onder begeleiding van een gids. Er wordt animatie voorzien door het Middeleeuws gezelschap Ortux Phoenix en er staat een springkasteel.
STABROEK - Aan kasteel Ravenhof vond afgelopen zondag de publieksopening plaats van het wandelknooppuntennetwerk 'Kempische Heide'.
Analoog aan de fietsknooppuntennetwerken is er ten noorden van Antwerpen nu ook een wandelknooppuntennetwerk gerealiseerd. Wandelliefhebbers kunnen in de gemeenten Brasschaat, Brecht, Essen, Kalmthout, Kapellen, Stabroek en Wuustwezel naar hartenlust wandelingen uitstippelen, in totaal goed voor zo'n 530kilometer. Het project kwam tot stand met Europese subsidies. In Wuustwezel en in Stabroek vonden afgelopen zondag openingsevenementen plaats.
Bed & Breakfast
'De volledige 530 kilometer kan je in één dag natuurlijk niet afleggen, maar je kan eventueel overnachten in een hotel of Bed & Breakfast. Ook in Stabroek zal er op termijn een Bed & Breakfast komen', stelde de Stabroekse burgemeester Alida De Bie(CD&V) in haar openingswoord. De burgemeester stelde verder dat Nederland wellicht net over de grens snel met een wandelknooppuntennetwerk zal volgen, zodat wandelliefhebbers in de regio helemaal hun hart zullen kunnen ophalen.
In Stabroek alleen al werden er 348bordjes, 48knooppuntenpalen en 20doorverwijspalen geplaatst. De wandelkaarten voor het netwerk zijn te koop bij de toeristische diensten van de verschillende gemeenten. In Stabroek is de kaart ook te koop in het Koetshuis, nabij het Ravenhof.
Bloesemtocht (15-20-30-40 km) van de Sportdienst te Borgloon, Parel van Haspengouw.
Het was vandaag weer vroeger dan tijdens de week toen de wekkerradio begon te spelen!Kort na middernacht waren er hier een paar stevige regenbuien geweest, maar s ochtends was het droog en alles wees er op dat het een genietbare zondag zou kunnen worden.Om acht uur zat ik in de auto voor een stevige rit naar Borgloon, met wat vertraging ter hoogte van Geel en Ham.Ik had tot vanochtend getwijfeld of het nu Bertem dan wel Borgloon zou worden.Maar omdat ik in deze streek eigenlijk nog nooit geweest ben, heb ik dan voor de tweede optie gekozen.Bij het vertrek een berichtje gestuurd naar nidecker dat hij me kon verwachten.Een parkeerplek gevonden naast een boomgaard.Terwijl ik me stond klaar te maken kwamen geregeld bikers voorbij.Het was duidelijk dat ik op het parcours geparkeerd stond!Alsof we het getimed hadden, kwamen ook nidecker en diens vriendin toe aan de start.Om halftien zijn we vertrokken.
Ook al was er daarnet wat passage voorbij mn auto, we hebben na het vertrek niet zo heel veel bikers meer gezien.Slechts af en toe werden we ingehaald.Ook al had ik onderweg naar hier, onder anderen ter hoogte van het klaverblad van Lummen, een paar fikse buien gehad, alles lag er zeer droog bij.De veldwegen waren zelfs keihard.De grond deed me wat denken aan deze die je ook vindt in Bertem, Heverlee en Loonbeek in Brabant.Een keiharde bodem die kan veranderen in een vettige slijkpoel van zodra er wat te veel regen op valt!Brede en smallere veldwegen werden ons deel.Op veel bossen kan de streek rond Loonbeek, wat zich de Parel van Haspengouw noemt, blijkbaar toch niet rekenen.Het weinige bos dat we gepasseerd zijn was dan nog privé.Omwille van het glooiende landschap had je bij momenten wel mooie vergezichten, die toch wat teniet gedaan werden door de grijze lucht en de vochtigheid die in de lucht hing.Om de fruitbomen in al hun bloesems te kunnen bewonderen was het nog iets te vroeg.Er stonden al wel fruitbomen in bloei, maar op de meeste plaatsen stonden de bloemknoppen nog op openbreken.Na het zien van de reeks Katarakt op de televisie moest ik hierbij denken aan de mensen die hun boterham verdienen met de misschien toch wel speciale stiel van fruitkweker.Je rijdt die bomen niet meer zomaar achteloos voorbij.
Het parcours was zeker niet vlak te noemen.Zelfs kort na de start werden we al over een zachte helling naar boven geloodst om daarna in volle vaart een zeer lange afdaling te kunnen nemen.Maar na een bocht naar links mochten we weer naar boven kruipen.Er zaten af en toe korte en langere kuitenbijters in het parcours.Na een zachte helling moesten we ineens een kort en steil stukje op naar een weide toe.Dat lukte niet al te best!Maar drie achteropkomerts raakten ook niet tot boven, alhoewel ze het beter deden dan wij!Dan volgde een stuk natte weide en aanzuigende ondergrond.Er zaten ook redelijk wat asfaltstroken in de tocht, maar omdat je er vaak moest klimmen, vroegen ze toch een inspanning.Af en toe konden we even halt houden om aan onze drinkzak te lurken en om misses nidecker de kans te geven het gat te dichten!We passeerden een plek die luisterde naar de naam Heks.Ik had ook op de heenweg met de wagen plaatsnamen opgemerkt waar ik nog nooit van gehoord had!Van Vliermaalroot had ik al wel gehoord.Wat een poëtische plaatsnaam!
De bevoorrading kwam na een twintigtal kilometer.Onder een tentdak stonden een aantal mannen die iedere toekomende deelnemer een bekertje sportdrank, een banaan en een koek toestopten.Nadat we dit lekkers achter de kiezen hadden konden we er weer even tegen en werden we richting Kuttekoven gestuurd.Jammer genoeg was het intussen toch beginnen regenen.Omdat mister en misses nidecker pas de draad na een aantal maanden winterse inactiviteit weer hadden opgenomen, hebben we gekozen voor de 30 km.De splitsing kwam trouwens pas aan het einde van de tocht.Bij mij was het vat nog niet af, maar omdat nidecker ook altijd wacht op mij wanneer hij in beter vorm is, ben ik deze keer dan ook solidair gebleven.Het was een leuke rit.Jammer dat het niet droog bleef tot aan het einde.Na een drankje in de sporthal werd ik uitgenodigd ten huize van misses nidecker om er mee een boterham te eten.Nooit gedacht dat ik ooit in een Hasselts huis onder de douche zou staan!Ik heb dank zij de bike al diverse mensen leren kennen in verschillende streken in Vlaanderen.Het was intussen ook al lang geleden dat we elkaar nog gezien hadden.Daarna werd, zoals vermoedelijk in vele Vlaamse huiskamers, de tv aangezet om te kijken naar De Ronde van Vlaanderen.De rit naar huis verliep van een leien dakje, nergens drukte op de snelweg.Mn fiets nog proper gemaakt, en dat betekende meteen het einde van deze zondag en weekend!
Dennis Geuens geeft Stabroek met BikeAholic eigen fietswinkel terug.
In de voormalige wasserij aan de Abtsdreef 13 staan gloednieuwe fietsen te pronken. Dat komt omdat Dennis Geuens (29) er dit weekend BikeAholic opent.
Zeven jaar geleden begon ik met de fiets naar het werk te rijden en zo kreeg de fietsmicrobe mij te pakken. Ik begon zelf aan mijn fiets te sleutelen tot ik geen fietsenmaker meer nodig had, begint Dennis. Gedreven door zijn passie stond hij mee aan de wieg van het Papegaai Bike Team. Dat is een vriendenclub die er met de mountainbike op uit trekt. Binnen de kortste keren kwamen mijn vrienden langs om hun fietsen te laten onderhouden. Langzaam begon ik te dromen van een eigen fietsenzaak. Het sleutelen aan fietsen beviel me en dus begon ik een officiële opleiding als fietsenmaker. Vorig jaar behaalde ik mijn diploma, zegt Dennis.
Dit weekend wordt zijn droom realiteit. Alhoewel er in Stabroek zelf geen fietsenzaak meer is, telt de regio toch heel wat concurrenten. Dat schrikt de jonge zaakvoerder niet af. Zo opteer ik bijvoorbeeld om in zee te gaan met vier vaste huismerken. Het Belgische Granville, dat is het vroegere Ludo Fietsen, Johnny Loco dat (elektrische) bakfietsen levert, het Canadese Kona en Lapierre, het huismerk van de Franse profwielerploeg Française des Jeux.
Hij weet dat hij zich moet profileren als nieuwkomer, maar dat schrikt hem niet af. Een moderne fietsenwinkel is voor mij meer dan een plek om een fiets te kopen. Uiteraard is de verkoop niet onbelangrijk, maar het is van even groot belang dat de klant de juiste fiets koopt. Mijn ervaring als passionele fietser komt dan goed van pas. Hier maak ik absoluut geen onderscheid tussen klanten die een fiets van vierhonderd euro kopen of klanten die opteren voor een bike van vierduizend euro. Vanaf aankopen rond de drieduizend euro laat ik voor klanten een 3D-meting uitvoeren. Aan de hand van die meetresultaten pas ik hun fiets tot op de millimeter aan naar hun maten.
Uiteraard kan u er ook fietsen laten herstellen. Alle merken zijn welkom en wie binnenkomt met een lekke band, wordt direct geholpen.
Kijk hier naar Milaan-SanRemo!
Onze regio nodigt uit tot fietsen en daarom wil ik proberen zo veel mogelijk mensen op de fiets te krijgen. Wie hier een tochtje wil komen maken, maar niet over een geschikte fiets beschikt, kan hier een bike huren. Meteen krijg je er een gps-route bij die je langs de mooiste plekjes in de omgeving leidt. Eenmaal terug kan je hier een douche nemen en in de fietslounge iets drinken. Een flatscreen zorgt ervoor dat je wielerwedstrijden op tv zeker niet mist. Vandaag kan je hier Milaan-San Remo rechtstreeks volgen.
Zondagnamiddag 26/03 een Trek gaan testen bij Oostvogels in Wuustwezel. Maar het ritje was van korte duur. Ik had gehoopt dat je er op eigen houtje wat kon mee rondrijden, maar er reed iemand mee. Terug aan de auto de prijzen eens bekeken en teruggegaan om te vragen op welk type ik nu exact gereden had. Ik had het dan toch goed gezien op het frame: een Fuel EX 9.9 Carbon. Helemaal een maat voor niets! Alsof ik er uit zie dat ik 6999 euro kan spenderen aan een bike! Kom nu, dat is meer dan een kwart miljoen oude Belgische franken! Het kon dus niet missen dat die fiets goed reed! Het was blijkbaar overal opendeur in de winkels in Wuustwezel. Ik heb nu wel iets bijgeleerd: die bijzondere singletrack naast het water ligt daar op een boogscheut vandaan! De Gasthuisstraat in rijden, het bos erachter door en je bent er!
Ik had nadien wel spijt dat ik vandaag daardoor geen toertocht heb gereden. Terug thuis ben ik op m'n fiets gesprongen en de groene route vanaf het Ravenhof gaan rijden. Het was druk in het Moretusbos: mensen op wandel en met de fiets. Iedereen komt buiten bij het zien van de eerste warme zonnestralen. Ook veel wandelaars met hun honden in de bossen. Ik heb drie keren het pad gekruist van dezelfde man met zijn twee honden! Ik begin de route nu al beter te kennen. Slechts hier en daar zou ik zonder pijlen beginnen twijfelen. Hopelijk blijven ze op die plekken nog een tijdje staan.
Wanneer ik mij aan de kant gezet had om mijn blaas te ledigen zag ik op luttele meters voor me een ree in het bos staan. Ze had mijn lozing niet opgemerkt. Even later sprong ze sierlijk tussen en over het kreupelhout tot ik haar witte kontje tussen de boomstammen zag verdwijnen. Wie weet wat huist daar allemaal in de bossen! Even verder passeerde ik de achterkant van Athena in Stoppelbergen. Ik had mijn klokkenspel op geen betere plek kunnen bovenhalen!
Even verderop, op die brede zanderige wegen, doemde ineens een auto zonder nummerplaten en zonder voorbumper op! Twee kerels die zich daar aan het amuseren waren met door het zand te razen! En dan wordt mountainbikers verboden van daar een kleinschalige nightride te organiseren!
Meer in het begin van de route ligt een zoenk, gevolgd door een helling met wortel, en weer een zoenk. Daar deed de rubber me terugkeren toen ik zijn Turners aan het testen was. Maar ik betrouw die wortel niet! Ik heb die wortel nu eens goed bestudeerd en gezien hoe ik er het best over geraak. Want als ge hem vanaf de helling ziet, ziet hij er vervaarlijker uit dan wanneer je hem van bovenaf bekijkt. De eerst poging ging uitstekend, bij de tweede poging ging ik bijna op m'n bek en de derde poging was een kruising tussen de twee vorigen!
Ik heb de route helemaal gereden en kwam aan een 21 km. Zelfs de trappen heb ik meegepikt, maar van onder naar boven. Naast het onderste deel is een zijkant waar je op kan rijden, maar het bovenste deel heeft zulks niet! Eigenlijk is dat Moretusbos toch wel mooi. En zeker in de avondzon. Wie weet wat huist er allemaal onder de lage rododendrons. Een konijn heb ik alvast zien wegspringen.
Bij thuiskomst had ik 41 km. Ik heb onderweg naar het Ravenhof gemerkt dat er hier in de buurt overal paaltjes en bordjes geplaatst zijn met nummers van knooppunten van nieuwe fietsroutes. Er komt er zelfs één door m'n straat. Die kleine bordjes hangen hier sinds een drietal weken.
Toertocht (10-25-45 km) van het Koninklijk Technisch Atheneum Het Spoor te Mol.
Deze namiddag ook komen rijden in Mol vanuit het Koninklijk Technisch Atheneum.Vertrokken omstreeks 13.50 u.Eerst een stukje door het centrum van Mol om dan de bossen in te duiken.Ik heb Connie zien zitten aan een boom op een heuveltje en ze heeft me op de gevoelige plaat vastgelegd.Van bij het begin tot aan de splitsing heb ik in het spoor gereden van twee tragere bikers.Dat waren duidelijk gelegenheidsbikers die speciaal voor deze toer waren gekomen.Alhoewel wel met fietsbroek, maar zonder helm.Het verwonderde me dan ook niet dat ze voor de 25 km afsloegen.
Ik had op het forum gelezen dat deze tocht voornamelijk het traject van de vaste route volgde en dat bleek ook zo te zijn.Ik heb toch vaak de rode en groene pijltjes zien staan.Ik heb de Landduinenroute al een paar keren gereden en daardoor bekende plekken gepasseerd zoals De Lissenvijver en de plek waar volwassen mannen met miniatuurhelikopters spelen.Waar is dat eigenlijk?In Meerhout?Of in Balen?Ik heb een straatnaam bemerkt net voordien, maar ben deze intussen vergeten.In Meerhout ook een paar keren een straat gekruist die dezelfde naam draagt als degene waarin ik woon, weliswaar op een heel andere plek!We zijn ook door de bossen van Geel-Bel gereden, maar ik vermoed dat er daar wel wat meer had kunnen uitgehaald worden, alhoewel ik daar zelf niks van ken.Ik ben daar ooit eens met een collega die daar woont wezen biken.In Heidehuizen werd wel een leuke singletrack meegepikt, terwijl andere toertochten en de vaste route daar gewoon voorbij rijden.
Ik ben net zoals blijkbaar een aantal andere bikers wel wat op mijn honger blijven zitten, maar heb me vandaag toch weten te amuseren.We reden vaak in de bossen en er zaten toch ook leuke paadjes tussen.Alles lag lekker droog.Het was een naar mijn maatstaven snelle tocht van 42 km lang.De bevoorrading kwam op ongeveer 26 km.Twee vrouwen zorgden er voor alle lekkers.Je kon er bananen, appelsien, koeken en energierepen eten en water of sportdrank kiezen.Ook daar kwamen gelegenheidsbikers toe, vermoedelijk op gehuurde bikes, want ze hadden allemaal dezelfde Meridas.Jonge gasten, misschien leerlingen van de school!Ze gingen langs de kant zitten om een sigaret op te steken!Zelden gezien op toertochten!
Waar ik me wel vragen bij stelde was het feit dat het traject soms zichzelf kruiste of dat je plekken voorbijkwam waar je al gepasseerd was en dus tegenliggers kon verwachten!Het was nu rustig op het parcours, maar als zulks zich voordoet op drukke tochten, dan zou dit wel eens tot problemen kunnen leiden.Het zou geen goed doen van ineens van links iemand een pad uit te zien komen wanneer je er passeert.
De organisatie zelf was goed in orde: bewaakte fietsparking, inschrijving, bevoorrading, bikewash en douches.En overal waren de medewerkers, vaak nog jonge gastjes, even vriendelijk!De bikewash heb ik niet hoeven te gebruiken, enkel mn banden waren wat vuil.Een douche heb ik thuis genomen.Het viel me ook op dat het schooldomein mooi aangelegd was met al die paadjes tussen de gebouwen.En overal zo proper!Ik heb al andere scholen gezien!Ik moest wel tussen die gebouwen even zoeken waar ik mn auto had achtergelaten!
Spijtig dat ik de zeven kapelletjes van Achterbos niet te zien kreeg!Ik was daar vroeger al meerdere keren gepasseerd, en toen iemand me op dit forum wist te vertellen waar die zich bevonden, ben ik er nooit meer gepasseerd, ook al kom ik toch geregeld naar hier toertochten rijden!Ik denk dat het Chuck was.Hij geeft al eens antwoord als ik vraag waar dit of dat gelegen is!Welke toer passeert daar?
Toch content dat ik vandaag met de fiets kon buitenkomen!Vanaf morgen zomeruur!Ik heb alle klokken al verzet!Voor mij is het nu bijna middernacht!
Marc Deelen fietst 10.101 euro bijeen voor het Kinderkankerfonds!
STABROEK/EKEREN (20-03-2011) - Marc Deelen begon tien jaar geleden met het trainen van voetbalploeg de Patriots uit Stabroek. Wanneer hij vernam dat het baby'tje van een van zijn spelers aan leukemie leed, vond hij dat hij iets moest ondernemen om de ouders een hart onder de riem te steken. Deelen besloot een gesponsorde fietstocht naar de Spaanse Pyreneeën te maken. Zijn solotocht leverde 10.101 euro op. Zopas mocht het Kinderkankerfonds de cheque in ontvangst nemen. Juliette is ondertussen anderhalf jaar oud. Meer dan een jaar vocht de peuter tegen de gevreesde ziekte. Ze onderging met succes een beenmergtransplantatie met beenmerg van haar ouder zusje. Juliette is nu 18 maanden oud en zette ondertussen ook haar eerste stapjes in de kleuterklas. Het moedige verhaal van de ouders en peuter Juliette kan je volgen op http://juliettedecuyper.blogspot.com of door te klikken op de foto van Juliette in de linkerkantlijn van deze blog!
STABROEK/EKEREN (19-03-2011) - Stabroekenaar Marc Deelen (59) heeft donderdagavond een cheque van 10.101 euro overhandigd aan Kristin Mattheeuws van het Kinderkankerfonds. Deelen fietste dat bedrag bij elkaar voor leukemiepatiëntje Julliette (1) uit Ekeren.
Marc Deelen is trainer van zaalvoetbalploeg Patriots. Toen hij hoorde dat er leukemie was vastgesteld bij het pas enkele maanden oude dochtertje van een van zijn voetballers, was hij zwaar onder de indruk. Hij wilde niet bij de pakken blijven zitten en plande een fietstocht waarbij hij zich liet sponsoren ten voordele van het Kinderkankerfonds. Op zondag 2 mei 2010 vertrok hij op een vijf weken durende tocht van meer dan drieduizend kilometer door de Pyreneeën.
Wat het moeilijkste moment was tijdens deze tocht? 'De oversteek van de Frans-Spaanse grens. Toen ik de berg opfietste was het bar koud, het regende en ik had wind tegen', vertelt hij. Anderzijds zal hij zich altijd de vriendelijkheid en de hartelijkheid van de mensen onderweg herinneren.
En Juliette? Die is nu anderhalf jaar oud. Ze vocht meer dan een jaar als een leeuwin tegen 'meneer Leukemie' en onderging met succes een beenmergtransplantatie met beenmerg van haar grote zus.
Bij de overhandiging van de cheque donderdagavond hielden haar ouders er dan ook aan met Juliette, ondertussen een flinke kapoen, aanwezig te zijn. Marc Deelen heeft intussen de smaak van het verre fietsen te pakken. Begin mei vertrekt hij op een nieuwe tocht door Portugal, dit keer als vakantiebestemming.
STABROEK/EKEREN (08-06-2010) - Na een fietstocht van meer dan 3.000 kilometer is Marc Deelen weer thuis. Deelen liet zich sponsoren voor het Kinderkankerfonds nadat hij vernam dat een van de kinderen van zijn' voetbalspelers leukemie had. Onderweg vernam hij dat kleine Juliette hervallen was.
Marc Deelen is coach van veteranenvoetbalploeg Patriots. Toen ik vernam dat een kindje van een van de spelers in het UZ in Gent tegen leukemie moest vechten, besloot ik te fietsen en me te laten sponsoren ten voordele van het Kinderkankerfonds', vertelt Deelen.
Marc vertrok op 2 mei voor een fietstocht van vijf weken door Frankrijk en Spanje. Net voor hij vertrok was de vreugde bij de familie van Juliette en bij de Patriots heel groot. De dokters hadden de kleine meid immers voor genezen verklaard. Onderweg heeft Marc moeten vernemen dat Juliette hervallen is. Ze heeft ondertussen een eerste chemokuur achter de rug. Er volgt nog een tweede en dan zal Juliette een beenmergtransplantatie moeten ondergaan.
Het weerzien met Juliette, haar familie en voetbalploeg Patriots was zondag heel emotioneel. Zo'n twintig ploegmakkers stonden Marc in Antwerpen op te wachten om samen de laatste kilometers af te leggen. Aan het clublokaal werden de fietsers onthaald met een luid en langdurig applaus.
Ik had wel gedacht dat Patro iets zou organiseren, maar dit had ik niet verwacht. Het doet me wel iets. Ook onderweg kon ik rekenen op heel wat sympathie wanneer ik mensen mijn verhaal vertelde.'
Hoeveel de fietstocht precies heeft opgebracht moet nog blijken. Er staan nu 3.057 kilometer op de teller. De volgende dagen zullen we alles uitrekenen. Ik hoop toch op een paar duizend euro.'
De ziekte van Juliette heeft bij de voetbalploeg en in Stabroek een golf van solidariteit op gang gebracht. Zo schenkt FC Patro ook de opbrengst van de drankjes van zondag aan het Kinderkankerfonds. De vriendinnen Leen Lommers en Natascha De Cuyper zetten in mei een grote wafelverkoop ten voordele van Juliette op touw. Daarmee zou een groot genezingsfeest georganiseerd worden.
We hadden dit feest zo graag gehouden op Juliettes eerste verjaardag, maar meneer leukemie heeft er helaas anders over beslist. Uitstel is geen afstel. Op haar tweede verjaardag zal ze ook zelf op het springkasteel kunnen', stelt mama Sophie.
Eind mei vond ook een quiz plaats ten voordele van het Kinderkankerfonds en de fietsploeg van café De Papegaai gaat binnenkort ook fietsen voor het Fonds.
Ook in 2011 zal De Papegaai Bike Team deelnemen aan de 24 uren van Westerlo en zich laten sponsoren ten voordele van het Kinderkankerfonds. Er zijn alvast één estafetteploeg en één Papegaai die de 24 uren solo zal rijden eind juni 2011!
BikeAholic opent de deuren in Stabroek. De revolutie in de fietswereld is een feit!
Afgelopen weekend opende de gloednieuwe fietsenwinkel BikeAholic de deuren in Stabroek. Op vrijdagavond reeds konden de familie en vrienden van de uitbaters als eersten een kijkje komen nemen in de gloednieuwe winkel. Bloemstukken, planten en flessen champagne in feestverpakking op de toonbank verrieden dat hier wat te vieren was! De muurverf was nog niet droog, de schrijnwerker was amper weer buiten, of de fietsen deden reeds hun intrede. Van kinderfiets, elegante stadsfiets, elektrische fiets, tot racefiets en mountainbike, alles stond er mooi te schitteren. De bikes stonden opgesteld op een houten trail die als het ware leek over te gaan in de levensgrote foto die de muur erachter sierde. Met een glas in de hand om op de opening te toasten, konden alle aanwezigen zich vergapen aan al dit schitterende moois. Sommigen hadden dan ook niet lang nodig om hun keuze te maken en hadden al direct hun hart verpand aan deze of gene fiets.
Op zaterdag en zondag gingen de deuren open om de eerste klanten te ontvangen. Reeds van zeer vroeg in de ochtend was de zaakvoerder bezig om de laatste schikkingen te treffen voor een feilloze opening, bijgestaan door familie en enkele vrienden. Tijdens het openingsweekeinde konden ook fietsen getest worden: een elektrische fiets, een racefiets en een mountainbike. Volgens de zaakvoerder was er redelijk wat belangstelling voor de elektrische fietsen.
Maar ondergetekende had zijn oog laten vallen op de te testen Kona Abracadabra en heeft dat gedaan zoals het hoort! Want waar kan een bike beter getest worden dan op het terrein waarvoor hij gemaakt is. Dus op weg voor een ritje van ruim een uur in de Ossendrechtse bossen en het Moretusbos achter het Ravenhof. Feilloos schakelen, terwijl alle oneffenheden van het terrein netjes opgevangen worden door de voor- en achtervering. Vermits het de nacht voordien geregend had, is de fiets dan ook niet zuiver gebleven. Maar zo'n machine moet een spatje vuil kunnen verdragen!
De beste manier om kennis te maken met deze nieuwe fietsen, is zelf een kijkje te gaan nemen bij BikeAholic, Abtsdreef 13, te Stabroek, dat is in het begin van de baan die Stabroek met Berendrecht verbindt, vooraan, aan de linkerkant, wanneer men naar Berendrecht rijdt. Wij wensen Dennis en Elke alle succes toe met hun nieuwe zaak!
Welke ellende een mens zichzelf toch kan aandoen!Want elke zondag loopt de wekker een stuk vroeger af dan tijdens de week wanneer ik naar mn werk moet!Als je op zaterdagavond dan nog gaat deelnemen aan een nightride (Bazel) en pas om middernacht weer huiswaarts vertrekt, dan wordt het snel laat na het uitladen van de spullen en het nemen van een douche!Kort gezegd: het deed verrekt geen deugd om deze ochtend uit mn bed te komen!Ondanks de slaapdronken toestand me toch gezwind klaargemaakt na vier sandwiches achter de kiezen te hebben gestoken.Met mn gloednieuwe club-fietspak met speciaal zeem voor lange afstanden en de nog vuile bike vol opgedroogde Wase aarde van thuis uit vertrokken om 8.15 u, een rit goed voor 23 km.Met op zak een briefje met de namen van de straten in het laatste deel van het traject, want daar kende ik de omgeving niet.Tot daar volstaat het de spoorlijn Antwerpen-Roosendaal te volgen.In Kapellen kwam ik voor de derde keer, maar niet op rij, MTBiker from Berendrecht tegen op zn koersfiets, deze keer in het gezelschap van slechts één andere renner.Ter hoogte van het viaduct over de spoorweg, net voor Wildert, moest ik rechtsaf in een straat die Imkersweg heet.En daar zag ik een tafereeltje waarvoor het de moeite waard is om vroeg op te staan: twee reeën die midden in een groot open grasveld stonden, zich van geen kwaad bewust.Zelfs toen ze mij bemerkt hadden maakten ze niet direct aanstalten om weg te vluchten.Om dan uiteindelijk toch hun witte kontjes richting biker te keren!Na nog een aantal smalle betonnen landbouwwegen passeerde ik een molen.Pas op mn terugweg gezien dat het de Bakkersmolen betrof.Nu was alles er doods, op de terugweg stond de parking vol en zaten veel mensen buiten te genieten van de eerste warme zonnestralen.Toen ik mannen in fluojasjes teken zag doen naar autos met fietsdrager, wist ik dat de start niet ver meer was.
Net toen ik daar toekwam meldde mn gsm de ontvangst van een berichtje.Rubber-12 stond al klaar om te vertrekken.Hij heeft dan even gewacht tot ik mn centjes betaald had aan de inschrijving om samen te kunnen starten.In het begin werden over een aantal grote zandhopen gejaagd.Er was keuze tussen atleten en watjes.De laatste hoop heb ik wijselijk links laten liggen ten voordele van de optie watjes!De toer begon met stukken van de plaatselijke BLOSO-route die ik toch niet ken.Kon ik bij het begin goed bijblijven, toen de paadjes over zuigende ondergrond zich aandienden en de eerste putten dienden ontweken, hield de rubber er zon vaart in dat ik hem niet meer kon bijhouden!Hij moet zeker ergens wezen, heb ik nog gedacht!Ik hoopte hem aan de bevoorrading weer bij te zijn, maar ik heb hem niet meer gezien!
Het parcours bracht een afwisseling van asfalt, verharde wegen, soms zeer hobbelige veldwegen en geregeld leuke singletracks.Toen we een baan overgestoken waren, waar twee jongens als seingever stonden, zag ik zowel links als rechts pijlen hangen!Ik had nochtans geen splitsingsbord gezien!Even op mn stappen teruggekeerd.De jongens wisten te zeggen dat er daar een lusje moest gereden worden, vandaar!Op een bepaalde plek moesten we een kilometer of twee langsheen een grote baan met weliswaar weinig verkeer en doken we dan rechts een soort semi-holle weg in!Dat was een zeer leuke singeltrack.Met bochten van negentig graden waar je uw stuur op het goed ogenblik moest keren, anders botste je op de zijkanten!Een eindje verder moest een brede zandweg worden overgestoken, maar zag ik van rechts ook veel bikers afkomen die de brede zandweg bleven volgen.Eén ervan stopte.Hij was het noorden kwijt en wistniet meer waar naartoe!Hij vermoedde ergens fout te zijn gereden en vroeg of ik al een bevoorrading gepasseerd was.Neen dus!Toen een biker van rechts dan afsloeg in het pad waar ik logischerwijze naar toe moest, begon ik zelf te twijfelen.Toch maar gewoon de meest logische pijl gevolgd.In de verte zag ik nog een biker rijden, maar die maakte ineens rechtsomkeer!Wij zijn hier al geweest hé, riep hij in het voorbijrijden!Hij misschien wel, maar ik nog niet!Nu ik hieraan terugdenk valt pas mijn eurocent!Dat zal de kerel geweest zijn die afsloeg in plaats van de zandweg te blijven volgen!
Door deze twee bikers was ik wat ongerust geworden en vroeg me af of ik zelf nog wel goed zat, temeer omdat een bevoorrading uitbleef en ik nu toch al ruim over de helft van de afstand zat!En ik reed er zo goed als alleen!Intussen reed ik wel door een zeer mooie omgeving: de Rucphense bossen en een gebied dat luistert naar de naam Visdonk.Boswegen en singletracks wisselden elkaar af.We deden weer een stukje van de BLOSO-route aan met veel putten en modder.Mijn gsm meldde weer berichten, zoals steeds bij het kruisen van de grens en het overschakelen naar het Nederlandse netwerk.En daar was ze dan toch, de bevoorrading, pas na een 32 km, wat toch wel laat is voor een afstand van 44 km!Maar de stevige soep was lekker en goed heet.Nog twee wafels achter de kiezen gestoken en een flesje Isostar-sportdrank met citroensmaak leeggedronken.Het groepje met oudere en jongere rijders wat me daarstraks in volle vaart was voorbijgestoken, stond hier ook.En er arriveerde een groepje met twee jongens en drie mannen waarvan ik zou gezworen hebben dat ik ze nog al was tegengekomen op een toertocht.Omdat de bevoorrading zo laat was, was rubber hier intussen ook al lang weer verdwenen.
Ook in de laatste tien kilometers zaten nog mooie stukjes en tracks.En ik passeerde weer de plek op de brede zandweg waar ik de biker was tegengekomen die niet weer wist waar naartoe en de andere die verkeerd was afgeslagen.Dat was dus een zeer lange lus!Naar het einde toe werden we nog over een soort crossparcours gejaagd dat hoog boven een gracht op een soort heuvelrug lag.Vol bulten en diepe putten om door te rijden!Rubber liet weten dat hij nog werk had en niet ging blijven wachten aan de aankomst.Een kwartiertje na zn berichtje was ik weer bij af.Een groot bord kondigde de laatste kilometer aan.Twee mannen waren ingeschakeld om de fietsen af te spuiten en je kon zelfs kiezen tussen hogedruk of de gewone tuinslang.Nadien mezelf getrakteerd op een donkere Leffe en mn bonnetje van de inschrijving ingeruild voor een pannenkoek.Ik ben buiten in de zon aan een tafeltje gaan zitten waar vier mannen in witte pakken met reclame voor een zaak uit Zele (tussen Sint-Niklaas en Gent) zaten.Die hadden nog een hele rit voor de boeg!Verder geen bekende gezichten gezien.Pcdoc zal nog niet genezen zijn, vermoedde ik.En blijkbaar was dit zo!
Toen ik mn glas bijna leeg had, kwam het groepje met de drie mannen en de twee jongens van aan de bevoorrading naast me aan een tafel zitten en haalden belegde broodjes boven.Ik wist al aan de bevoorrading dat ik die groep nog al ergens gezien had.En toen haalden ze aan de aankomst ook belegde broodjes boven!Ik denk dat dit in Westmalle was!Eigenlijk leuk om zien hoe mensen het zich op een zondag gezellig proberen te maken!
Om 13.20 u ben ik weer huiswaarts vertrokken.Gelukkig alle straten weer teruggevonden in de omgekeerde volgorde.Overal wandelden en fietsten mensen, genietend van de eerste warme zonnestralen.Na exact 90,50 km was ik weer thuis en goed moe!Mooie toer, me goed geamuseerd en zelfs een naar mijn maatstaven hoog gemiddelde gescoord!De blauwe bloemen van de maagdenpalm staan open!Het is lente!
3de Sint-Petrus-mountainbike nightride (20-35 km) te Bazel.
De voorzitter van onze fietsclub heeft uiteindelijk van zijn hobby zijn beroep gemaakt en op zaterdag 19 maart ging zijn gloednieuwe fietsenzaak [url=www.bikeaholic.be]BikeAholic[/url] open.Dat was de kans om eens met de testfietsen te kunnen rijden en kreeg ik een Kona Abracadabra onder mn kont geschoven!Omdat zon fiets toch enkel kan getest worden op het terrein waarvoor hij dient, heb ik er een dik uur beslag op gelegd en ben naar de Ossendrechtse bossen gereden.Voor mij begon het fietsplezier dus al in de namiddag.Overigens een uitstekende fiets.Het enige minpunt is de hoge prijs!
Thuis snel nog enkele sandwiches achter de kiezen gestoken en op weg naar Bazel.Daar had ik afgesproken met Offshore.Samen met patje2 en jinba ittai een trouwe deelnemer aan de nachttochten die hier ten lande worden georganiseerd.Voor mij was het de eerste keer sinds onze eigenste nachtrit van De Papegaaien in december.Ik zie er vaak tegen op om op vrijdagavond nog in de file te staan en honderd kilometer te moeten rijden om die tochten mee te doen.Bazel daarentegen ligt omzeggens naast de voordeur, gewoon even de Schelde onderdoor en we zijn er!
Het was zeer rustig in de Sint-Petrusschool toen ik de speelplaats op reed.Offshore was al present, de twee andere kompanen waren al vertrokken, want zij gingen de grote en de kleine toer rijden!Me ingeschreven en omstreeks 20.00 u zijn we vertrokken.Het moest weer lukken dat net nu de batterijen van mn achterlichtje leeg waren!Gelukkig had ik nog een heel klein lampje bij om aan mn rugzak te hangen.De omgeving beschrijven is natuurlijk tegelijk moeilijk, want men ziet niets, en gemakkelijk, alles zag zwart!Wat me bijgebleven is zijn de hobbelpaadjes door de weiden of op dijken.Bij wijlen kon je naast je in de diepte water ontwaren in het licht van de volle maan.We hebben slechts vier andere bikers gezien, allen mannen van eenzelfde club die aan de inschrijving binnen kwamen op het ogenblik dat wij klaar stonden om te vertrekken.Ze zijn ons later voorbijgestoken en dan hebben wij hen weer ingehaald toen ze langs de kant stonden met een lekke band.Goed dat Offshore gevraagd had om samen te rijden, anders zou het maar een zeer eenzame rit geworden zijn!Ik moest soms moeite doen om hem bij te houden, vooral op die hobbelige paadjes.Geregeld kregen we ook wegen voorgeschoteld die naar mijn mening bestonden uit opgespoten zand.Toch merkwaardig hoe dan plots aan de andere kant van het water industrie opdook en bedrijven baadden in wit en oranje licht.Om dan later weer een strook bos in te duiken.Toch zijn de tochten hier van een heel ander kaliber dan dat ik gewend ben, want ik trek meer richting Nederland ten noorden van Antwerpen in de winterperiode en in de zomer richting Limburg of Vlaams en Waals Brabant.Maar men moet overal eens gereden hebben, elke streek heeft haar charme.
Aan de bevoorrading werden we weer bijgebeend door het groepje van vier en kwamen ook patje2 en jinba ittai toe die intussen al bezig waren aan hun tweede ronde!Aan de bevoorrading kon je sportdrank drinken en banaan en peperkoek eten.Met de twee kompanen er bij was het voor mij een nog grotere opgave om bij te blijven.En dan kon ik me nog gelukkig prijzen dat ze het tempo wat lager hielden.Na een kapelletje naast een gezellig verlicht houten chalet maakte ik dan een cruciale fout!Ik reed de weide in, in plaats van het pad aan de linkse kant van de prikkeldraad.Ik vond al dat het er daar zo vettig bij lag!Noodgedwongen dus weer moeten terugkeren, waardoor mijn achterstand hopeloos opliep!Niet dat ik me daar druk over maak!Ik ga niet mijn ziel uit mn lijf trappen om anderen te blijven volgen.Het pad voerde me tussen twee prikkeldraden naar een bredere zandweg, alwaar een tractor stond te wachten tot ik gepasseerd was.In de verte zag ik het drietal naar links afbuigen.Omdat Offshore gemerkt had dat ik uit het zicht was verdwenen heeft hij gas geminderd en kon ik weer aanpikken.En dan doemde de verlichte kerktoren van, ik vermoed, Temse, op achter de daken van de huizen.Mooi!Een asfaltbaantje tussen bomen voerde ons weer richting Bazel.En na de passage van het schilderachtige oude historische marktplein rond de kerk, met de gezellig verlichte ramen, waren we weer bij af.
Nog wat nagepraat bij een cola en een La Chouffe.Het inschrijfstrookje kon je inruilen voor een lekkere pannenkoek.Eén van de medewerkers kwam zeggen dat we een kop soep konden krijgen.Want anders moest ze worden weggegoten en dat was jammer.Van hem kregen we ook te horen dat er vanavond een vijftigtal deelnemers waren opgedaagd.Wij vonden dat weinig, maar hij maakte daar geen punt van.Ik veronderstel dat de afpijling van de avondtocht ook de volgende dag nog kon dienen voor de toertocht.Toch fijn dat deze mensen zich de moeite blijven getroosten om de avondrit te blijven inrichten.Twee jaar terug, dat was toen de eerste editie, heb ik deze ook gereden.Ik kon me hier en daar nog stukken van toen herinneren.Rond middernacht zijn we huiswaarts gekeerd.Eer ik thuis al mn spullen weer in orde had en een douche had genomen, was het weer tergend laat!Om vroeg weer op te staan voor de tocht op zondag.En die ben ik vandaag in Essen gaan rijden.
Toertocht (20-30-40 km) van het 18 de Bn Log op het militair domein te Leopoldsburg.
Omdat ik gisteren met een maat was gaan biken (lees afzien) in Epen (Nederlands Limburg, nabij Gulpen, 20 km van Aachen, en waar vandaag trouwens ook een toertocht was), wat niet bij deur is, daar s avonds nog ben blijven eten en wat tv ben blijven kijken, thuis mijn kleren nog gewassen had en op internet nog de berichten gelezen had over de aardbeving en tsunami in Japan, lag ik weer tergend laat in mijn nest!Het deed dus pijn toen vanochtend de wekkerradio begon te spelen.Eigen schuld, dikke bult!Ik was toch nog kwiek genoeg om iets sneller dan anders al mn spullen klaar te hebben voor vertrek.Na een lange autorit kon ik me dan toch inschrijven.Aan de inschrijving zat onder anderen een vrouw die er geen gras liet over groeien en elke binnenkomende ietwat dralende biker naar de tafel wenkte met de woorden hier is het te doen, hier moet je zijn!Even voor halfelf, rijkelijk laat dus, zat ik op mn fiets!Ik werd bij het vertrek toegeroepen door een biker die met een afgebroken zadel stond te wachten en de opvallende papegaai op mn pak bemerkt had.Maar ik moet toegeven dat ik niet weet wie het was!Shame on me!Ik gok op Dickie!Toen ik door de tent aan de start reed en mn briefje kon afgeven aan de twee mannen die daar post hadden gevat, had ik er al dik twee kilometer over de betonbanen tussen de militaire gebouwen op zitten!
Zodra je de start voorbij was, begon het feest.Want we doken op een singletrack de bossen in om er slechts voor de laatste paar kilometers weer uit te komen!Luttele kilometers verder kwam er een biker uit de tegenovergestelde richting voorbij.En nog even later liep er een onfortuinlijke deelnemer te voet weer naar af.Omwille van een gescheurde buitenband!Ik heb wel al een paar keren een binnenbandje afgestaan om een pechvogel weer op de been te helpen, maar een buitenband heb ik nooit bij, daar kon ik niet bij helpen.De tocht was zeer mooi en bracht ons een afwisseling van singletracks, bospaden, bredere wegen waar vermoedelijk soms tanks passeren, passages van open plekken en zanderige stroken aan de rand van de heide en zandvlakten.Soms kregen we heuveltjes en bulten voor de wielen geschoven, de ene al wat groter dan de andere.Om daarna weer naar beneden te kunnen razen.Op een drietal plaatsen kon je kiezen uit gemakkelijk en moeilijk.Omdat die eerste moeilijk eigenlijk best meeviel, heb ik dan overal daarvoor gekozen, wat op een bepaalde plek een leuk stukje door diepe putten en over hoge bulten opleverde, waar ik bovenaan toch even voet aan de grond moest zetten!Op plaatsen waar een bredere holle weg soms vol water stond en zich een meertje had gevormd, liepen langs de zijkanten tracks waar we over werden gejaagd.Dat alles maakte de tocht verrassend leuk.
Ik was moederziel alleen vertrokken en ik werd slechts twee maal ingehaald door een andere biker, daarna door een groepje van twee die ik kort voor het einde nog eens gezien heb.Later staken me nog twee Rillaarse bikers voorbij.Het zullen deze mannen geweest zijn die een flyer van hun mountainbike-weekend-happening van 16 en 17 april achter mn ruitenwisser gestoken hadden, ondanks mn late komst.Ze groetten bij het inhalen.Bij zon vriendelijke kerels moeten we dus in april zeker wezen!Ik heb er al twee keren de nachttocht meegedaan.Ongeveer halverwege ben ik dan zelf een groepje van drie voorbijgestoken: waarschijnlijk de vader en zn maat in het gezelschap van zijn dochtertje.Kort daarna arriveerde ik aan de bevoorrading.Daar was nog alles voorhanden: wafels, peperkoek, koeken, partjes lekkere appelsienen, bananen, soep en sportdrank.Even later arriveerde het trio, nog een United Biker uit Diest en een oudere biker alleen.
Na de bevoorrading volgde al direct een leuk paadje over een heuvelachtige track.Je moest wel opletten voor een laaghangende tak die van een weinig fluoverf voorzien was.En daarna nog kilometers genieten van de paden door de bossen.Toen ik het Executieoord passeerde kwam ik een groepje van drie wandelaars met een hond tegen.Ze vroegen me of er nog veel bikers gingen komen!Ze vonden het wel vreemd dat ze daarnet door militairen waren aangesproken en dat alle fietsers ongemoeid werden gelaten.Onder anderen omdat de hond los liep.Ik heb hen dan duidelijk gemaakt dat het militair domein vandaag speciaal voor bikers was opengesteld.Toen ik even tot aan de graven op het executieoord reed, stopte er een wagen op de betonbaan.Die mensen zullen zich afgevraagd hebben wat die biker daar ging zoeken!Toen ik weer terugkwam reed de auto weer weg.Kort nadat ik de extra lus van 10 km voor de langste afstand was opgereden, werd ik nog voorbijgestoken door een biker.En de rest van de lus heb ik niemand meer te zien gekregen.In deze extra lus zaten een paar zeer mooie stukken en een paar plekken waar wat behendigheid meegenomen was.
Niet ver voor het bord dat de laatste 5 km aankondigde zag ik de bikers rijden die me voor de bevoorrading hadden ingehaald.Daar maakte het parcours een lus van een kilometer.Die was zo leuk dat ik die nog eens een tweede keer overgedaan heb.En dan stak de oudere biker die ik aan de bevoorrading gezien had me voorbij.Er volgde nog een leuke track met bulten en putten tussen de bomen waar wat stuurmanskunst mooi meegenomen was.De oudere biker stond stil bij een andere die vermoedelijk pech had.Want deze mens heb ik nadien uit een legerbusje zien stappen.Waarschijnlijk opgemerkt door mannen die de bevoorrading opgeruimd hadden en de onfortuinlijke hadden zien gaan.Met deze er bij heb ik vandaag omwille van mn late start dus niet meer dan 13 deelnemers nog gezien!
Toen we uit het bos in de open vlakte kwamen, heb ik dan toch voor gemakkelijk gekozen.Ik kan het wijten aan het feit dat het bordje moeilijk afgewaaid op de grond lag!Mijn polsen begonnen namelijk pijn te doen.Ik had trouwens geregeld hinder van een slapende linkerhand.Niet moeilijk.Bij controle bleek dat de voorvork van mn bike potvast zat!Deze is nochtans vrij nieuw.Maar deze bike heeft wel lang ongebruikt gestaan.Mijn polsen hebben dus de schokken moeten opvangen!Tijd voor een groot nazicht!Toen ik de laatste twee kilometer afmaalde over de betonbaan, werd ik voorbijgestoken door een busje dat materiaal van de bevoorrading terugvoerde.En schrok ik me een hoedje doordat van over de zandrug ineens een sportvliegtuig rakelings over me heen kwam en verderop landde!Ik had bij de start al een vliegtuig laag zien overkomen, maar ik wist niet dat hier een vliegveldje was!Bij aankomst had ik 45 km op mn tellertje. Die extra kilometer er af, blijven er nog 44 over.We hebben dus 10% extra gratis gekregen vandaag!Nog gaan douchen zodat ik proper weer naar huis kon.Want mij wachtte nog een lange rit weer naar huis.Ik ben hier nog al komen biken, maar ik kon met niet meer herinneren dat het zo leuk was.Mooie tocht, leuk parcours, alles prima georganiseerd!
Ik ben vandaag (zaterdag 12 maart 2011) met een kameraad (collega) gaan biken in Epen. Daar zijn een aantal vaste routes waarvan we delen gereden hebben. Epen ligt nabij Gulpen in Nederlands Limburg, op een 20 km van Aachen. Maar het is een heel eind van hier! Ik ben thuisgekomen met 402 km op de dagteller van de auto! De verste rit ooit voor een toer met de bike! Omdat ik op de radio gehoord had van de werken op de E313 in Geel, hebben wij het zekere voor het onzekere gekozen en zijn vanuit Hoogstraten over Turnhout via de E34 en over Eindhoven richting Aachen gereden. Dat was enkel 30 km meer, maar in tijd was dat volgens de routeplanner maar dik tien minuten langer rijden. Weliswaar vanuit Hoogstraten, want dan moet je naar Geel (of eventueel Massenhoven) om de E313 op te rijden, dus heb je langer secundaire wegen.
Omdat ik elders gaan biken ook zie als een middel om andere streken te leren kennen, had ik er deze lange rit dan toch maar voor over. Het is daar bijzonder mooi. Ik had helemaal niet het gevoel van in Nederland te zijn, maar eerder in Duitsland. De stijl waarin de huizen gebouwd zijn is helemaal anders dan wat wij van Nederland gewend zijn en leunt eerder aan bij de Duitse manier van bouwen. Er staan trouwens ook vele vakwerkhuizen. Het landschap is er ook zeer heuvelachtig, dus je hebt geregeld mooie vergezichten.
Doordat het er zo heuvelachtig is en doordat ik in de winterperiode vaak hier in eigen streek bike en nog weinig echt heuvelachtigs voor de wielen gekregen heb, was de tocht voor mij eigenlijk te zwaar! Eerst een reeks tochten doen in Brabant had een betere voorbereiding geweest. Ik heb soms echt mijne pere gezien! Na 3 km hadden wij al een paar honderd hoogtemeters. Vlakke stukken heb je slechts af en toe. Dan is het weer een tijd klimmen en heb je nadien wel spectaculaire afdalingen. Maar dat betekent dat je daarna toch weer naar boven moet! Mijn maat beweerde dat zijn gps op een bepaalde plek een helling van 25% aangaf. Ik ben een verkeersbord tegengekomen dat een afdaling van 18% aangaf. Ik heb mij daarop even een tijd laten gaan en kwam aan een snelheid van 49,6 km/h! Waarna ik toch maar even op de remmen geknepen heb! Het was wel asfalt. De vaste routes gaan over een mengeling van asfaltbaantjes, kiezelwegen, bospaden en sporadisch een singletrack. De moed zonk me soms wel tot in de schoenen wanneer ik weer naar boven moest trappen. Ik ben dan ook een aantal stukken gewoon te voet naar boven gekropen. En kruipen is het juiste woord! Mijn maat raakte wel overal boven, maar hij is wel 18 jaar jonger dan den deze! We hebben er pijltjes zien hangen voor de toertocht van morgen. Als het van die gele zijn met 'Specialized' op tenminste! Alle paden liggen er momenteel goed droog bij.
Onze totaal gereden toer was 52,62 km lang en mijn maat heeft bij thuiskomst de gereden route in de computer vergeleken met de plannetjes van de vaste routes. Want wij hebben hier en daar soms wel moeten zoeken en zijn van de groene op de blauwe route overgeschakeld.
Op de Markt in Gulpen zijn wij op een terras wat gaan drinken. Gulpen ligt in een dal en is zeer schilderachtig. De streek moet geliefd zijn bij wandelaars, want die hebben we veel gezien. Er rijden ook veel mountainbikers rond en nog meer mensen met de racefiets. Het feit dat er redelijk wat pensionnetjes en hotelletjes zijn zal wel zijn reden hebben.
Rusor schreef: "Gisterenmiddag met mijn schoonzoon op stap in Kalmthout. Even een pint gaan nemen na de noeste arbeid in cafe in de Gloria. Komt daar toch een bekend forumfiguur voorbij in een papegaaien uitrusting. Jawel onze verslaggever reed daar voorbij. Strammermax als ge niet zo vlug had gereden had ik je zeker een pintje aangeboden. Maar je was te snel voorbij om nog naar buiten te lopen."
Ja, ik ben gisteren in Kalmthout geweest voor een testrit met de Turner-bikes van rubber-12. Omdat we van bij hem thuis vertrokken, ben ik van thuis uit met m'n bike vertrokken rond den tienen, omdat ik m'n fiets dan bij hem veilig kon achterlaten. Met zijn twee Turners zijn we dan vanuit Kalmthout naar het Ravenhof gereden om daar de "groene route" door de bossen van Putte en Woensdrecht (Stoppelbergen) af te rijden. Geregeld gewisseld van bike om het verschil te voelen. Ze reden beiden zeer goed, maar als ge zo af en toe wisselt voelt ge toch het verschil! Ik raakte zelfs op de heuvel aan het einde van de rit, iets wat me vaak niet lukt! Omdat wij niet van het type "ritje gedaan, ciao, tot de volgende" zijn, zijn we nadien nog een hapje gaan eten in het koetshuis, afgesloten met een "koffie perletta". Want als we iets doen, dan doen we het in stijl, ook al hadden we ons fietspak aan! Weer bij hem thuis heeft de rubber op internet gezocht naar een wielset dat zich leent tot het torsen van mijn uit de kluiten gewassen korpus, dit buiten met de laptop op de groenafvalcontainer! Nu moet ik kiezen tussen twee opties! En kiezen, dat is voor mij altijd een zwaar dilemma! Hopelijk heeft hij zijn tuinafval nog naar het containerpark kunnen voeren, want dat was maar tot 17.00 u open en ik ben pas om halfvijf weer huiswaarts gereden via Heide-Kalmthout en langs de spoorweg. Het was druk op de lijn! Tijdens de heen- en terugrit zeker zeven treinen zien passeren. En een groep gepensioneerden op de fiets in fluopakjes voorbijgestoken! Ze vielen al van kilometers ver op! Ooit zal dat misschien ook mijn deel worden! Of een deel van de namiddag doorbrengen in 't Koetshuis bij een koffie zoals het viertal aan het tafeltje naast ons! Ik weet niet waar "In de Gloria" is, maar ik zal daar gepasseerd zijn bij het weer naar huis rijden. Verplaatsing heen- en terug van thuis naar Kalmthout goed voor 24 km, het ritje van Kalmthout naar het Ravenhof heen- en terug schat ik op 10 km en de "groene route" is een 20 km, dus alles samen goed voor een dikke 50 km fietsplezier op Aswoensdag!
Op 19 of 20 maart hoop ik fietsen te kunnen testen tijdens het openingsweekend van de gloednieuwe fietsenzaak "BikeAholic" van onze oppergaai, Abtsdreef 13, 2940 Stabroek. En op 27 maart bij Oostvogels in Wuustwezel tijdens de Trek-testdagen.
Vandaag ook nieuwe banden voor m'n oude bike besteld op internet, want samen met m'n gestolen fiets was ik dat goed materiaal natuurlijk meteen ook allemaal kwijt!
Van Trier Bosduin Classic (30-45 km) van De Heidestoempers en Wielerclub Bosduin te Kalmthout.
Thuis met de bike vertrokken om 8.30 u via de straten die langsheen de spoorlijn Antwerpen-Roosendaal liggen.Vorige week ben ik langs dezelfde route naar Essen gereden en toen had ik al na enkele kilometers pijn in mijn billen!Deze keer gelukkig niets van dat.Maar omdat ik zon gezien had, had ik in tegenstelling tot de vorige keren mijn korte broek niet onder de lange aangetrokken!Met een koude kont tot gevolg!Want het was verdorie maar frisjes!Op de kilometerslange straat naast de spoorweg tussen Kapellen en Heide-Kalmthout, waar de bewoners van de dure villas de treinen op een boogscheut van hun hebben en houden kunnen zien passeren, hoorde ik al van ver mijn nicknaam roepen.Het was MTBiker from Berendrecht die meereed met een groepje wielertoeristen.Vorige zondag kwam ik hem ook tegen!Het is duidelijk dat hij de bike tijdelijk weer heeft ingeruild voor de racefiets.Even voor de gesloten overweg gestaan toen twee treinen uit tegenovergestelde richtingen in het station Heide arriveerden.Het was even aanschuiven aan de inschrijving, maar het ging vlot vooruit.Trotsebelg en cracra, twee clubgenoten, waren er ook.Als tragere iets vroeger vertrokken, zo rond 9.30 u, na rubber-12 bericht te hebben dat de jacht om me in te halen open was!Maar de rubber was zich thuis nog aan het klaarmaken.Hij woont dan ook vlakbij!
Vertrokken via het industrieterrein achter de Garage Van Trier en dan een stukje langsheen de drukke Brasschaatsesteenweg.Even verder doken we rechts het bos in.Daar was het al wat duwen geblazen over de natte ondergrond terwijl men wat moest uitkijken voor wortels.Even verderop reed pcdoc me voorbij.Hij was op zijn stappen moeten terugkeren, omdat hij de pijlen van de wegrit had gevolgd!Het ontbreken van off-road had zijn eurocent doen vallen!Aanpikken was voor deze trage niet weggelegd.De eerste tien kilometer voelde ik me wat opgejaagd, want het was druk op de paadjes.Aan de kant gaan was niet altijd een optie, want er waren lange treintjes op de tracks en daar raak je zo gemakkelijk niet weer tussen.In het eerste deel zaten een aantal leuke stukken off-road, soms wel te lange rechte paden door de bossen en toch ook redelijk wat asfalt.We waren Kalmthout al snel uit en via Kapellen werden we richting Brasschaat gestuurd, om daar aan het kruispunt van de Bredabaan en de Sint-Jobsteenweg het militair domein in te duiken.We reden er door een immense vlakte vol bruine grassen.De militaire domeinen zijn vaak nog de enige ongerepte natuurgebieden.Hopelijk vallen ze niet ten prooi aan verkoop of verkaveling, zodat ook de volgende generaties hier nog van kunnen genieten wanneer wij er niet meer zijn.
Toen we na de doortocht van het militair domein via een bosweg die achter de hoeve-met-torentje op de Brechtsebaan loopt, die Brechtsebaan overstaken en via de nu geopende groene poort het privédomein binnenreden, wist ik dat we er zouden passeren!Ik zei het tegen Trotsebelg.Hij en cracra hadden me intussen bijgebeend.En inderdaad, na enkele bredere veldwegen en een pad door het bos doemde het ineens van tussen de bomen op.Het vervallen kasteel Nottebohm met de allures van een Adams-family-house!Na iets meer dan honderd jaar (de gevel vermeldt het jaar 1904 dacht ik) is het dak al gedeeltelijk ingestort.De heer Nottebohm zal nooit vermoed hebben dat honderd jaar later bikers met helmen op hun hoofd en in kleurige pakken gestoken zijn kasteel zouden voorbijrijden.Met hun blitse fietsen vol technische hoogstandjes en uitgerust met technologische hebbedingetjes zoals een gps en een gsm in het zakje van hun truitjes!Of hoe op deze bizarre plek het heden raakt aan het verleden en zijn vergane glorie.Deze plek intrigeert me, omdat ze de pijnlijke illustratie is van de vergankelijkheid van het leven.Wat we ook vergaren, hoe hard we ook ons best doen om kennis op te doen en zaken te leren, het is allemaal weg van zodra we onze laatste adem uitblazen.Een reden te meer om met volle teugen te genieten van deze zonnige zondag begin maart!Ik ben niet de enige die deze plek zomaar voorbij rijd, want twee bikers die ons daarnet waren voorbijgestoken, waren gestopt en één ervan onderwierp de kelderramen aan een nauwkeuriger onderzoek.Ik denk niet dat er binnen nog veel te zien zal zijn.Alles ten prooi gevallen aan verval en vandalen.Nottebohm was nochtans een mecenas voor de stad Antwerpen, hij behield zijn fortuin niet enkel voor eigen gebruik.Zijn naam leeft nog voort, want de bijbehorende kasteelhoeve werd een aantal jaren geleden volledig gerenoveerd en herbergt naast een restaurant ook de Nottebohmkliniek waar je terecht kan om uw sportieve prestaties en conditie te laten testen en je te laten opmeten. Je kan het kasteel zien op de bijgevoegde prentkaart, weliswaar in betere tijden!
Nadat we het vervallen kasteel achter ons hadden gelaten kwamen we uit op de Mieksebaan en werden we via het Sanatorium De Mick en enkele bospaden geloodst richting de statige dreven van Brasschaat Maria-Ter-Heide of Polygoon in de volksmond geheten.Dreven die door bossen lopen die ingepalmd werden door rijke mensen die er hun villas neerpootten.Even verderop was de meer dan goed voorziene bevoorrading met sportdrank, wafels met en zonder chocolade, zoute sultanas, koeken en bananen.Ik heb er in ieder geval goed mijn best aan gedaan, zodat de organiserende club aan mijn deelname niet zo veel zal verdiend hebben, waarvoor mijn excuses!Ook rubber-12 had ons intussen ingehaald.
Na het oversteken van de Bredabaan doken we de wijk in waar de oude huizen van het vroegere militaire personeel staan in de statige bossen.Jammer genoeg waren ook hier bepaalde paadjes en doorsteken aan verharding en bestrating ten prooi gevallen.Het gedeelte van de tocht na de bevoorrading was mooier en bevatte meer off-road dan het eerste gedeelte.De lange aanloop over de betonbaan naast het vliegveld buiten beschouwing gelaten.Trotsebelg meende daar dat hij hier tijdens zijn schooltijd ooit op bezoek was geweest.Zijn pijp was zo stilaan aan het uitgaan.Van vroegere edities wist ik dat we dra een moeilijk paadje naast een voormalig stuk spoorlijn voor de wielen zouden krijgen.Even verder was een splitsing tussen de afstanden.Voor mij was het naar links.We doken een soort heidelandschap in met bruin gekleurde grassen.Ik heb een hele tijd in het spoor kunnen rijden van een cyclocrosser in een mooi blauw pak.Het bleek nog een jonge kerel te zijn.Ik hing er even voor nadat hij een afslag voorbij was en op zijn stappen moest terugkeren.Toen we weer het bos in doken had ik wat moeite om over een gehavend pad met bulten en putten, bochten en wortels te geraken.Even gestopt om de achteropkomers te laten passeren, en weg was ook de crosser!De soms grote plassen waren meestal langs de zijkanten te omzeilen.De laatste vijf kilometers begon ik het zwaar te krijgen toen we over het zogenaamde klein schietveld werden gejaagd.De grond lag er zompig bij, je werd er als het ware door aangezogen.Nog een geluk dat de vele voorgangers al een redelijk paadje hadden gebaand.Naar rechts en even verderop kwamen we weer de industriezone binnengereden.De toer zat er op, ik had me geamuseerd.Ik werd bij het binnenkomen aangesproken door twee mannen uit Hoboken die zich in een beschrijving in één van mn eerdere schrijfseltjes hadden herkend.Of hoe het internet mensen samen brengt!De rubber deed alsof hij zijn chronometer afklokte om te zien hoe veel later als de anderen ik binnenkwam!De babbeltijd met de twee mannen mocht niet in mindering gebracht worden wegens niet te bewijzen!
Maar wij gingen bijlange nog niet naar huis.Cracra en Trotsebelg zaten in het gezelschap van rubber-12 en SilverFokske.Deze laatste wist mij ooit op dit forum te vertellen van wie dat vervallen kasteel indertijd geweest was.Ooit kwamen wij elkaar tegen na een tocht en nu, enkele jaren later, behoort hij tot de vaste clan van mensen die ik regelmatig op zondag tegen het lijf loop.Ook pcdoc en Lies uit Roosendaal kwamen er nog even bij zitten.De Tongerlo en een koppel braadworsten tussen broodjes gingen goed naar binnen.En vandaag kunnen we er nog eens prat op gaan dat we, buiten enkele Van Trier-rijders, weer de laatsten waren om op te krassen!Zelfs renners van de club waren al naar huis vertrokken.Ik hoorde er ene zeggen dat hij een goed huwelijk had (en het met andere woorden niet kon maken van veel te laat weer thuis te komen)!Via huize rubber-12 weer naar huis (wat tijdschriften meegekregen met tests van bikes) en de fiets uitzonderlijk vuil in de garage gezet na een totale rit van 75 km!Ik hoef volgende week niet te gaan werken!En omdat voor de volgende twee dagen nog zonnig weer verwacht wordt, is het de ideale moment om buiten te komen en hoef ik geen zonde te maken van de tijd van het poetsen!Ik heb nu wat hoofdpijn!Misschien van de eerste zon?
7 jaar geleden begon ik met de fiets naar het werk te rijden. Ik had al snel de smaak te pakken en na een paar weken reed ik rond in nieuwe tenue en op een gloednieuwe bike! Gebeten door het virus.
In de volgende jaren werd het fietsen steeds intensiever en begon ik ook meer zelf aan de fiets te sleutelen, tot ik op een moment eigenlijk nooit meer naar de fietsenmaker moest.
Ik merkte dat ik het sleutelen goed onder de knie kreeg en dat ik het ook heel graag deed. Meer en meer vrienden kwamen ook langs om eens een band te vervangen of andere onderdelen te monteren, en zo groeide mijn bezigheid gestaag.
Stilaan begon ik te dromen van een eigen fietsenwinkel.
Ondertussen was ik gestart met een opleiding fietsenmaker. Na 2 jaar en nog een jaar bedrijfsbeheer stond ik in Juni 2010 met mijn diploma fietsenmaker in de hand voor een nieuw tijdperk. Ik ging er aan beginnen.
Na een lange zoektocht had ik mijn locatie gevonden. De oude wasserij in de Abtsdreef in Stabroek bleek een geschikte locatie.
Intussen zijn we gestart met de inrichting en staat het tijdelijk reclamepaneel al te pronken.
Toertocht van WTC 't Pedalleke (17-25-42 km) te Essen-Wildert.
Op deze sombere zondagochtend, maar gelukkig droog na een namiddag en nacht regen gisteren, weer op tijd uit de veren om de fiets van stal te halen.Na een stevig ontbijt om 8.30 u van thuis uit met de bike vertrokken naar Wildert, een ritje van 18 km.Ik kende de weg naar ginder niet, ook al ben ik vorig jaar hier ook komen biken, maar toen ben ik vanuit Kalmthout met rubber-12 naar hier gekomen.Het is zo dat ik uiteindelijk niets anders diende te doen dan de spoorweg Antwerpen-Roosendaal te volgen.Daar lopen op diverse plaatsen straten naast en tussen Kalmthout en Wildert een fietspad.Aan een brug over de spoorweg diende ik de grote baan te kruisen, dat had ik op de routeplanner gezien.Eens de spoorweg over in Wildert, zag ik mensen bikes van hun auto halen, dus het kon niet ver meer wezen.Ik kwam in ieder geval zonder zoeken ter plaatse aan.De start was weer vanuit de oude feestzaal uit Jezukes tijd, waar de pilaren nog voorzien zijn van spiegeltjes zoals dat moet geweest zijn in de tijd van de oude danszalen en spiegeltenten.Cracra, de voorzitter van de Papegaaien, was in de weer met het verspreiden van folders en flyers voor zijn binnenkort te openen gloednieuwe revolutionaire fietsenzaak in onze thuishaven Stabroek.
Een berichtje gestuurd naar rubber-12 dat de jacht geopend was en samen met cracra vertrokken even over halftienHet begin van de tocht was veelbelovend.We reden door bossen over een track met heuveltjes en bochtjes.Zijn dat de Wildertse Duinen?We staken twee maal dezelfde man en vrouw voorbij, omdat we door ons gekwebbel de afslag gemist hadden en op onze stappen dienden terug te keren.Van zodra de eerste heuvelachtige singletrack zich aandiende, raakte ik al snel achterop.Zon jong geweld kan ik niet lang blijven volgen.In de buurt van het college, en dat moet wel een grote school zijn, te zien aan de gebouwen, diende zich een eerste ploeterstrook aan.In de eerste kilometers zaten redelijk wat rustige asfaltbaantjes tussen de velden.Van zodra het parcours overging in onverhard, was het duwen geblazen, niet alleen omwille van de modderige ondergrond, maar ook door de forse wind.Gelukkig waren er ook stukken met de wind in de rug, wat de snelheid toch merkbaar ten goede kwam!Na één van die modderstroken ben ik even blijven staan om wat te drinken en te zien hoe de groepjes bikers die in de verte naderden door de modder ploeterden.
Dan reden we over de Moerkantsebaan en was het duidelijk dat we in Nederland kwamen aan een rondpunt op de hoofdweg die loopt van Huijbergen naar Wouwse Plantage en waar ik passeer wanneer ik daar de toertocht meepik.Op die plek reikt de gemeente Essen tot vlak tegen die baan.Even verderop sloeg het parcours rechtsaf.Op die veldweg was de splitsing tussen de 30 en de 40 km.Ik reed rechtdoor en de tragere biker die even in mijn wiel was komen hangen om uit de wind te zijn, sloeg linksaf voor de 30 km.Na nog enkele veldwegen doken we de bossen in om er weer een leuke singeltrack voorgeschoteld te krijgen.Op deze extra lus voor de langste afstand heb ik niet veel deelnemers gezien.Ergens in het bos stond een half vergane caravan waar we volgens mij ook gepasseerd zijn tijdens de door-dik-en-dun-roparunteam-toertocht vanuit Hoogerheide op 30 januari.Ik herinner me dat Robby VG, waarmee ik samen reed, dat toen opmerkte.Even later reed ik rakelings langs de voet van een aanzienlijk hoge met dennen begroeide berg.Na een modderig straatje zag ik bikers van links afkomen en wist ik dat de beide afstanden weer samen kwamen. Ik ben daar even naar links afgedraaid om die berg, die een stuk boven het landschap uitsteekt, van naderbij te bekijken.Ik denk dat daar vorig jaar fotos genomen zijn voor de Papegaaienrit waarvan er recent een roadbook in O2-bikers verschenen is, maar ik ben niet zeker.
Terug op weg werd ik begroet door MTBiker from Berendrecht die samen met een jongere man op eigen houtje op pad was, want hij reed in de tegenovergestelde richting.Enkele honderden meters verder was de bevoorrading.Tot mijn verbazing stond rubber-12 zich daar al te goed te doen aan de soep.Waarschijnlijk zat hij me op de hielen net toen ik de andere kant uit ging om die berg eens van de andere zijde te bekijken.Aan de bevoorrading was lekkere warme soep, ik vermoed gezouten sultanas daarbij, kwartjes sinaasappel, suikerwafels, peperkoek en sportdrank.De vrouwen onder het tentzeil hadden hun werk om de bikers van al dat lekkers te kunnen voorzien.En op zon plek als deze hoor je zowel onder als buiten de tent de talen brabbelen die hier aan beide kanten van de grens gesproken worden.Vorig jaar was de pauze ook hier.
Het tweede deel van de toer was mooier omdat de off-road-stukken langer waren, we daardoor langer in de bossen zaten en we leuke tracks voor de wielen geworpen kregen.Zo nu en dan was het even doorduwen geblazen wanneer een modderstrook diende overwonnen te worden.Rubber moest even aan de kant toen zijn pedaal losgekomen was van de rest van zn fiets.De speeltijd eindigde op de Verbindingsstraat, want dat betekent een kilometer of twee, drie over asfalt aan de rand van de Kalmthoutse heide.Dan naar rechts en voorbij een soort jachthuis.Vorig jaar was daar beweging, nu waren alle luiken gesloten.Vanaf het jachthuis moesten we een goed van plassen voorziene dreef langs.De rubber, die sinds zijn kortstondige technische panne, even achterop was geraakt, schoot me ineens weer voorbij alsof hij ergens wezen moest.Hij zal zeker wraak hebben willen nemen voor het feit dat ik van zijn oponthoud gebruik had gemaakt om wat voorsprong op te bouwen!Naar het einde toe volgde nog een leuk stuk over een track door hetzelfde bos waarlangs we vanochtend vertrokken waren.Een mooie afsluiter van deze rit.Want toen de bebouwing weer intenser werd, kruisten we de spoorweg, en dat betekende dat deze rit er na 42 km op zat.
De oude feestzaal zat nog goed vol.SilverFokske, en de Papegaaien Kris, Steven en cracra hadden ook de toer gereden.Even later kwam een biker zich voorstellen als Gerard Butter, een naam mij bekend van het Nederlandse forum.Zo kan ik me weer iemand meer voorstellen wanneer diens naam op het scherm van de pc komt om zijn zeg te doen over alles wat er hier te beleven valt!Ook Lies en Pcdoc waren present.En deze laatste wist te zeggen dat volgende week de laatste tocht uit de streek gereden wordt, meer bepaald de Van Trier Bosduin Classic te Kalmthout.De kalender die ik opstelde voor het seizoen winter 2010-2011 in onze streken loopt inderdaad op zijn einde.Jammer, maar helaas.We zullen weer verdere oorden dienen op te zoeken.Maar anderzijds kunnen we dan misschien toch stilaan beginnen hopen op beter en warmer weer!De dagen beginnen al terug te lengen!En vergeet niet de nightride van De Leeuw van Vlaanderen in Zandvliet op 18 maart 2011!
Met rubber-12 weer richting thuis gereden.Ineens daagde SilverFokske weer op die ergens een afslag had gemist richting Brecht.Bij rubber thuis kort twee van zijn fietsen eens getest met het oog op de aankoop van een nieuw exemplaar na de diefstal van mijn geliefd fietske.Bij aankomst thuis een mooie 80 km op het tellertje.Het was vandaag een tochtje met redelijk wat asfaltbaantjes in, maar toch geregeld mooie off-road stukken.Hier en daar wat ploeterwerk, maar dat viel eigenlijk nog best mee na de vele regen van de afgelopen dagen en weken.Spijtig van het sombere weer, maar ik heb er in ieder geval veel plezier aan beleefd en over de organisatie valt geen slecht woord te vertellen.Met dank aan de mensen die op gevaarlijke plekken postgevat hadden als seingever!
De tocht in Mol-Wezel van vandaag zal wel van een ander kaliber geweest zijn, maar daar komen zo veel bikers op af en bovendien heb ik recent nog in Lommel-Kattenbos en Balen-Keiheuvel gereden en de lange afstanden kwamen daar ook voorbij.Ik zag er wat tegen op om tot ginder te rijden en omdat ik met de bike van thuis uit ben vertrokken had ik vandaag toch ook een toer van 80 km en was ik eens wat "vroeger" thuis dan anders!
Toertocht (12-25-37-48 km) van MTB Team De Jachthoorn te Lichtaart.
Vandaag ook in Lichtaart komen rijden.Het zag er s morgens anders maar somber uit.En het was koud.Toen ik goed onderweg was begon het op de Antwerpse ring te regenen, op de E34 was het droog, maar eens ik dichter bij de start kwam, begon het nog te sneeuwen ook!In volle rit viel dan nog de GPS van de autoruit omdat de zuignap loste en door aan het schermpje te komen was de route weg!Dan kon ik moeilijk een parkeerplaats vinden en diende ik nog eens een ommetje te maken.Eens mn fiets klaar en mn schoenen aan kon ik de inschrijving niet vinden, want de bikers kwamen van en gingen langs alle kanten.Degenen die ik aansprak wisten het niet of waren zelf het noorden kwijt, zoekend naar de afspuitstand.De kantine was helemaal achteraan.Bij nader toezien was ik hier vroeger al eens geweest.Ik meen dat er toen bij aankomst Jägermeister geschonken werd in glazen buisjes.En dat er aan de afspuitstand een ingenieus systeem uitgedacht was om je bike te kunnen vastzetten in haken die op autowielen gemonteerd waren.Dat bleek naderhand nu ook weer zo te zijn.Door al mn gezoek en geklooi was ik pas om 10.30 u op pad voor de rit zelf!
Vertrokken tijdens een sneeuwbui.Gelukkig doken we na een paar zompige veldwegen en banen de bossen in, waar ik minder hinder had van de sneeuw.De route was duidelijk aangegeven en aan de splitsingen stonden nette bordjes opgesteld.Naast een track werd je zelfs moed ingesproken door een bordje met goed bezig en een opgestoken duim.Het zag er allemaal zeer professioneel uit.De route beschrijven is moeilijk, want we doken de bossen in en kwamen er eigenlijk omzeggens niet meer uit.Bospaden en singletracks wisselden elkaar af en geregeld werden we getrakteerd op een klimmetje, gevolgd door een leuke afdaling.Tijdens de eerste kilometers werden we over een zanderig cyclocrossparcours gestuurd.De zanderige klimmen raakte ik niet tot boven op.Gelukkig wel waar een fotograaf had postgevat, om dan te moeten vaststellen dat die kerel een close-up maakte van mijn smoelwerk in plaats van van mijn klimprestatie!De lus eindigde omzeggens waar ze begonnen was en dan werden we een soort holle weg in gestuurd en naar het volgende speelbos geleid.
Door mijn late start had ik het parcours voor mij alleen, maar heb ik onderweg niet veel bikers gezien, zodat het een eenzame rit is geworden.Er zijn er mij nog voorbijgestoken, maar daar waren er allicht ook tussen die op eigen houtje kwamen biken over de vaste routes.Het sneeuwen hield op en bij momenten had ik zelfs de indruk dat de zon achter de grijze wolken moeite probeerde te doen.We volgden stukken van de vaste routes, waar soms van afgeweken werd om te passeren langs een interessante plek met een klimmetje en afdaling.Ik herkende bepaalde plaatsen van deze routes, maar ze zijn voor mij zeker geen bekend terrein.Zo dat kitscherige witte huis in die klimmende straat, kort na de spoorwegovergang en het feit dat bepaalde tracks na een afdaling ineens uitgeven op een drukke straat!Ook de afdaling naast het kerkhof kregen we voor de wielen geschoven.Doordat de slagbomen toe waren kon ik eens goed lurken aan het slurfje van mijn drinkzak.Ondanks mijn trage tempo tikten de kilometers toch lustig verder op het tellertje.Het ging goed, ik voelde mij nog lang niet moe.
Toen ik al ruim over de helft van de 46 km was, begon ik te denken dat de bevoorrading al opgedoekt was.Maar niets van dat!Op 30 km diende ze zich tenslotte aan.Ik kreeg er een goed hete kop lekkere soep, er waren wafels, appelsienen en nog een paar stukken banaan om te eten.Ik zal er wel ver de laatste geweest zijn.Van één van de vrouwen kreeg ik te horen dat ze nog wachtten op de rijders van de club die als laatsten het parcours bereden.En dat er daar ene bij was die tot vijf koppen soep naar binnen goot!Dat was voor mij een geruststelling!Dan kon ik ze voor blijven terwijl die kerel zijn soep slurpte!Iemand moet aan de bevoorrading gezegd hebben dat er nog minstens één rijder op komst was, maar ik weet niet of het op mij bedoeld was.Want de rubber zit op een beter wei deze dagen, dus hij kan het niet geweest zijn!
Na de bevoorrading volgden nog leuke stukken en amusante tracks door de bossen.Er was zelfs een track bij die zeer goed te berijden was, zeer vast lag, maar waar je bijna duizelig werd van de opeenvolgende bochtjes!De Redbull-babes hadden reeds het hazenpad gekozen, maar zoals meerderen reeds schreven kon je zien waar ze ongeveer gestaan moeten hebben bij de aanvang van de laatste vijf kilometers!Daar lag een zooi van blikjes.Ik denk nochtans niet dat het allemaal van deze toer was, want ik heb ook blikjes van andere frisdranken en van bier zien liggen.En dan te bedenken dat ik de moeite doe om lege melkkartons uit te spoelen alvorens ze in de blauwe zak te steken!Er is een tijd geweest dat mijn familie mij uitlachte omdat ik afval sorteerde vanaf de intrede van bijvoorbeeld de glasbakken!Nu moet iedereen dat doen!Het spijtige van deze streek is ook dat de bossen vaak ontsierd worden door allerlei koterijen en would-be-buitenverblijven.Een chalet, tot daar nog aan toe, maar al die rommel die daar soms rond ligt!Een kotje voor tuingerief, stookhout onder een gescheurde plastiek, een kapotte stenen pompoen naast een gammele brievenbus!Zelfs een oud kader van een schilderij heb ik aan een tak zien hangen!Vlaanderen ten top!
Om het feest van vandaag af te sluiten werden we naar het einde toe nog over een smalle track gestuurd tussen boomstammen.Ik had de indruk dat hier verder weinig gereden werd en dat hij speciaal voor deze toer was uitgekozen.Het vereiste wat stuurmanskunsten om uw bike tussen de bomen te loodsen.De man die nog enkele borden aan het opruimen was keek even op van deze late aankomer.Want hoe druk het daarstraks hier was, zo leeg was het nu!Ik heb toch mijn fiets nog kunnen schoonspuiten en gebruik kunnen maken van de originele fietssteunen!Bij het wegrijden kwam ik de mensen van aan de bevoorrading nog tegen.Tot volgend jaar, werd ik toegeroepen.Het was een leuke tocht, ik had 50 km op mn tellertje (auto stond een eind weg van de start) en de chaotische ochtend was intussen al lang vergeten
Toertocht (10-25-35-43 km) van de Peltercrossers te Overpelt-Holheide.
Ondanks het feit dat ik wat tegen de lange verplaatsing op zag, want Overpelt is toch al snel bijna anderhalf uur rijden, heb ik er toch geen spijt van dat ik gekomen ben.Want na een rotte week had ik er wel behoefte aan om alle frustraties er uit te fietsen.Omdat ik maandag moeilijk met een gat in mn broek op het werk kan verschijnen, tijdens de voormiddag toch nog eerst naar de kledingzaak.Ineens wat voorraad gekocht zodat ik daar weer een tijd vanaf ben!Bij mij gaat kiezen in ieder geval sneller dan bij sommige andere mannen!Het was allemaal redelijk snel geklonken.Maar daardoor was ik pas laat ter plekke.En niet de enige, want naast mij parkeerde een Nederlander.Nou, dan ben ik toch nog niet de laatste, zei hij!Dat is toch een misvatting, want ik stond er eerder!Nadat ik me ingeschreven had zag ik Wardje en zn bikemaat in de zaal zitten!Zij hadden hun rit er al op zitten!Na een korte babbel ben ik dan om 14.15 u vertrokken.Er stond niemand meer om mn inschrijvingskaartje in ontvangst te nemen, dus ben ik zo de bossen in gedoken.
De tocht verliep in de andere richting dan de tocht van De Bokkerijders van enkele weken geleden op 15 januari.Dus reden we eerst achter de voetbalvelden en door enkele straten om dan Hobos te passeren.Het parcours bracht er een afwisseling van bospaden, singletracks en enkele asfaltbaantjes als verbinding naar weer een volgend bos.De eerste vijf kilometer gingen wat moeizaam, maar daarna begon ik toch wat op gang te komen.Veel bikers waren er niet meer, maar het was goed te zien waar de voorgangers gereden hadden, ze hadden een mooi paadje gebaand.Samen met de duidelijke afpijling was het dus geen probleem om de route te volgen.Het was ook eens leuk dat alles er hier superdroog bij lag.Er waren al meer afgebroken dennentakken opgeruimd dan enkele weken geleden.Hier en daar waren er nog mensen in de weer met het klein zagen van stammen.De sneeuw van december heeft hier wel huis gehouden.
Aan een open plek werd ik voorbijgestoken door twee cyclocrossers en op een fietspad in het bos door nog een biker.De kilometers telden goed op en toen de grond er meer zanderig begon uit te zien wist ik dat ik zo stilaan de bevoorrading ging naderen.Eerst nog een paar bochtige klimmetjes.De helling net voor de bevoorrading raakte ik zoals gewoonlijk niet op!Maar in plaats van door de zavel nadien weer naar beneden, konden we nu op een paadje rechts ervan.De cyclocrossers en de biker reden net weer weg toen ik arriveerde.Er waren nog appelsienen en koeken om te eten, sportdrank om te drinken.Van de soep heb ik niet gegeten.Ik zal ver de laatste geweest zijn, alhoewel me nog een biker voorbijgestoken is tijdens de laatste vijf kilometer toen we weer in de bossen achter de voetbalvelden waren.Verder heb ik hooguit tien deelnemers gezien.De man aan de bevoorrading sprak van een 700 deelnemers en dat ze toch wachtten op hun clubmakkers die als laatsten het parcours bereden.
Vlak na de bevoorrading moesten we weer die zandheuvel op, en dat ging, ik heb dus bijgeleerd.Maar die zavel nadien was andere koek.Dan weer het bos in over bredere paden om even daarna weer een singletrack in te duiken die ons over leuke bultjes joeg.Vlak na de bevoorrading kwamen een aantal zeer amusante stukken.Ook de omgeving rond de Ford-testbaan werd nu op een andere wijze bereden en ik kwam over paadjes waar ik bij eerdere tochten nog nooit gereden had.Vermoed ik toch.Het paadje naast die lage prikkeldraad en langs een metalen constructie (uitkijkpost voor wild?) had ik ooit al wel eens bereden.De tweede helft was het mooiste deel van de tocht.Hier en daar was wat stuurmanskunst nodig om op smalle tracks tussen de bomen te draaien en te keren.
Na, bij gebrek aan bel, met ring, ring, ring te roepen een wandelend echtpaar te hebben voorbijgestoken, kwam ik op het smalle trackje naast de spoorweg.Om dan op de hoger gelegen zandweg naast de grote baan Hasselt-Eindhoven te komen.Dat betekende dat Holheide weer dichterbij kwam.Toch werden we nog door de bossen geloodst over enkele lussen om dan doorheen het bos achter de voetbalvelden en nog enkele zandstroken naast de spoorweg, Holheide te bereiken.Twee Nederlanders stonden hun fietsen nog op te laden, verder was de parkeerweide omzeggens weer bijna helemaal leeg.Content weer naar huis na een geslaagde toertocht.
Op de terugweg nog eens langs dat bizarre vervallen casino in Mol-Gompel gereden en dan via de E34 weer naar huis.Ter hoogte van de oprit in Retie nog een staaltje van arrogant rijgedrag opgemerkt.Ik reed zon 110 km per uur en achter me zie ik een auto of drie, vier de snelweg op komen en direct naar het linkse rijvak uitwijken.Voor één van hen ging dat toch te traag!Als ik niet links voorbij geraak, dan maar rechts over de pechstrook!Met veel opwaaiend stof tot gevolg!Goed gek!Er had een betonblok moeten liggen verdorie!Bij thuiskomst in het Antwerpse regende het.Op de hoek van de straat lagen bloemen voor Sophie, het meisje dat hier een week geleden op het zebrapad werd doodgereden met vluchtmisdrijf!
Toertocht (32-55-63-90 km) van TC De Markies te Bergen-op-Zoom.
Na moeilijk te zijn ingeslapen deed het vanochtend toch pijn toen de wekkerradio begon te spelen, ook al was het vandaag dan om te kunnen gaan biken, wat nog altijd beter is dan dat hij morgenvroeg zal beginnen spelen om te moeten gaan werken!Aangezien ik altijd veel tijd nodig heb om wakker te worden en me klaar te maken, zat ik omstreeks halfnegen in de auto op weg naar Bergen-op-Zoom om ginds een jaar later nog steeds geconfronteerd te worden met dezelfde wegenwerken en omleiding.Er zijn hier in de streek trouwens heel wat nieuwe wegen bijgekomen die niet door de GPS gekend zijn.Aan het aantal geparkeerde autos te zien waren er al heel wat bikers onderweg, want het was niet evident om nog een lege plek in te kunnen nemen.Dat lukte me uiteindelijk wel, ook al moest ik wat geduld oefenen en wachten tot de autoportieren van de geparkeerde wagens weer dichtgingen nadat de bikers hun spullen uit hun auto hadden gehaald langs de ene kant en er in geslaagd waren van hun overschoenen aan te krijgen langs de andere kant!
Een vriendelijke dame aan de inschrijving ontving mn 3,50 euro en nadat ik een berichtje had gestuurd naar rubber-12 om het uur van mn vertrek te melden, kon ik om 9.30 u wegrijden.Om aan de eerste pijl al in verwarring gebracht te worden door gespannen linten om dan te zien dat het de bedoeling was het strand op te rijden.Ik heb daarna de eerste kilometers gesakkerd om door die zooi van gras, wakke grond en modder van de Molenplaat te geraken.Maar goed dat ik wist dat dit niet zou blijven duren, want zo een hele tocht moeten stoempen, dat zou ik snel beu geworden zijn.Toch een eigenaardige omgeving.Bij het begin lijken de gebouwen van de stad bijna met hun voeten in het water te staan, daarna duik je een gebied in quasi zonder gebouwen, maar toch met asfaltwegen.Toen ik de eerste extra lus van de langere afstanden beëindigd had, kruiste ik rubber die er nog moest aan beginnen.Daarna werden we nog langsheen bedrijven van de industriezone gestuurd, zodat de eerste tien kilometer van deze tocht weinig meer te bieden hadden dan te laten zien dat Bergen-op-Zoom best een grote stad is.Waar je dus ook eerst uit moet geraken om naar de bossen te kunnen.
Pas vanaf het punt dat we, na een baan te zijn overgestoken, naar boven werden gestuurd om de bebouwde kom van Halsteren te bereiken, kon het feest beginnen.Want we doken de bossen in en we kregen er meteen ook heuveltjes voor de wielen geworpen.Ik herkende de omgeving van toen de toertocht vanuit Halsteren hier passeerde, enkele maanden geleden zo goed als de opener van het toertochtenseizoen in deze streek.Een leuk stuk waarbij één heuvel met mul zand me toch liggen had.Een afwisseling van boswegen, paden en tracks voerde ons dan richting Fort De Roovere, wat er sinds de heraanleg heel anders uitziet dan toen deze toer hier twee jaar geleden ook passeerde.Toen was het hier veel woester en kregen we meer paadjes te berijden die nu waarschijnlijk verdwenen zijn.Maar het pad rondom heeft toch nog zn charme behouden en we verlieten het Fort langs de kant waar de toer van Halsteren er in dook.Staat daar trouwens ook een gebouw, een fort dus?We zullen eens op internet moeten opzoeken wat vroeger de functie was van deze plek.
Kort na de doortocht van Fort De Roovere kwam de bevoorrading met warme en koude drank, koeken met melk, goed voor het beendergestel, en bananen.Alles vriendelijk aangeboden door dames en heren van de organisatie.Ik werd er aangesproken door een Kaaiman, neen, niet door een krokodil, maar door bikerML (op het Nederlandse forum) van de Kaaimannen uit Roosendaal.Hij had me destijds bericht over hun toertocht nadat ik bij de club geïnformeerd had naar de datum voor het opstellen van een kalender met alle tochten uit deze streek.Eerst zou er geen tocht komen wegens de sluiting van de vertrekplaats, en toen er een alternatief was gevonden is hun tocht afgelast wegens geen toestemming voor het doorkruisen van de Rucphense heide, militair gebied.Wat in de toekomst ook problemen kan stellen voor andere clubs!En zo heb ik weer eens iemand van het forum ontmoet.De Kaaimannen hebben trouwens een ferm logo: bikers die op de rug van een krokodil rijden!Toen bikerML vertrokken was, kwam rubber-12 toe, even later gevolgd door josk.We raakten ook even aan de praat met een man en een vrouw, en deze vrouw met het blauwe jasje heb ik al meermaals op toertochten hier gezien.Ik denk zelfs dat ik haar ooit eens vermeld heb in één van mn schrijfseltjes nadat ik haar naar het einde van een tocht toe was voorbijgestoken terwijl ze moederziel alleen haar rit reed.
Daardoor ben ik deze keer toch langer dan voorzien blijven hangen aan de bevoorrading.Weer op weg kreeg ik al snel rubber en josk weer achter mij, wat niet zon goed idee is, want Strammer smijt alles dicht wanneer er in een klimmetje een dikke wortel opdoemt die geen vertrouwen inboezemt.Het stukje na de bevoorrading was trouwens amusant, met tracks die ons over heuveltjes door de bossen voerden.Rubber en josk reden iets sneller, een hele tijd heb ik ze nog van op afstand kunnen blijven zien rijden.Er reed ook een jonge vader in groen pak met zijn dochtertje in eenzelfde outfit.Even verderop vervoegden ze de rest van hun familie.Op het ogenblik dat ik die groep inhaalde, waren rubber en josk uit het gezicht verdwenen.Maar met het in groene pakken gehulde gezin achter me doken we op datzelfde moment Zoomland in om er te kunnen rijden over de vele leuke bulten en heuveltjes.De eerste bult had me anders weer liggen omwille van los zand, en dus voetje aan de grond, zodat de groene familie me weer op de hielen zat!
Veel andere bikers waren er niet meer, zodat ik een hele tijd alleen gereden heb.Enkel aan de volgende lus voor de grote afstanden kwam er nog een biker achter me aan op een plek waar het even stompen was door modderige plekken op een smal pad.Dat zal de lus Boslust geweest zijn.Verderop was de tweede bevoorrading.Rubber stond er, evenals de biker die me ingehaald had.Van josk geen spoor meer, die moet tussen ons beiden in gereden hebben en heeft waarschijnlijk de lus overgeslagen.Aan de bevoorrading stonden twee vriendelijke dames die ons overlaadden met bananen en koeken met melk, goed voor het beendergestel!Van de stukken banaan werd het bruin geworden eindje afgesneden, en ze werden zelfs voor ons vakkundig van de schil ontdaan!Ik vermoed dat wij de laatsten zullen geweest zijn om hier te passeren.
Weer doken we het bos in om te rijden over een track die de voorgangers gevormd hadden tussen een rij dikke boomstammen en een reeks modderplekken.Toen rubber en ik luttele kilometers verder op een grote baan uitkwamen (Huijbergsebaan), zagen we geen pijl meer staan op het kruispunt zelf.De toer bleek verder te gaan in de straat tegenover.Toen we weer meer in de bewoonde wereld kwamen, zagen we helemaal geen pijlen meer!Want leden van WTC De Markies waren al bezig ze te verwijderen!Ze zullen geen rekening gehouden hebben met mijn trage aanwezigheid!Waarschijnlijk hebben we daardoor het laatste stuk gemist, maar wij waren toch niet malcontent met 57 km op het tellertje.
Terwijl we In den Kajuit een Leffe bestelden, werden we gespot door Pcdoc en Lies, die na een babbel vertrokken.En na nog een tweede glas hebben wij het deze keer ook niet te lang meer getrokken.Mijn besluit om niet via de snelweg weer naar huis te rijden, dreigde verkeerd af te lopen toen ik net voor het centrum van Kapellen aan de kant moest voor een alcoholcontrole.Die twee glazen Leffe!Of ik al ooit eerder had moeten blazen?Toch wel!Na eens goed in de agent zn toestelletje geblazen te hebben, bleek ik safe te zijn.Het zal zijn omdat je gesport hebt, zei de agent.Ik had eigenlijk moeten vragen of ze intussen mijn gestolen fiets al hadden gevonden!Mn fiets is weer proper, die zag er niet uit, er stak nog overal gras tussen, de biker is onder de douche geweest en de wasmachine heeft haar werk weer gedaan.En zo hebben wij ons vandaag weer kunnen uitleven op een goed georganiseerde toer.
22 kinderen uit een school in Lommel en een school in Heverlee, 2 buschauffeurs en 4 begeleiders sterven nadat een bus tegen een tunnelwand botst in Zwitserland...
Categorieën
tot de 6de Bike Nightride De Papegaai
Welkom
StrammerMax's newsflashke
Volgende toertochten
Mijn keuze:
(blauw maakt meeste kans)
zondag 03/03/2013:
Kalmthout Van Trier-Bosduin-classic (30-45 km)
zondag 10/03/2013:
Sint-Gillis-Dendermonde (35-55 km)
vrijdag 15/03/2013:
Hoogerheide (NL) nightride (19.00-21.00 u) (37 km)
zondag 17/03/2013:
Roosendaal (NL) City-mtb-tocht Kaaimannen (29-38 km)
zaterdag 23/03/2013:
Esbeek (NL) nightride (19.00-21.00 u) 10de Lichtjestocht (35 km)
zondag 31/03/2013:
Olen (15-30-50 km) of Olmen (26-32-45 km)
maandag 01/04/2013:
Zele (30-40-60 km)
zaterdag 06/04/2013:
Zulte (45-60 km)
zondag 07/04/2013:
Vessem (NL) (25-35-50 km) of Valkenswaard (NL) (25-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 12/04/2013:
Borchtlombeek-Roosdaal nightride (18.30-20.30 u) (25 km)
zaterdag 13/04/2013:
Rillaar nightride (15.00-21.00 u) (26-36-43-62 km)
zondag 14/04/2013:
Rillaar (27-42-57-78 km) of Poederlee (25-45-55 km) of Meise (32 km) of Waasmunster (35-45-55 km)
zaterdag 20/04/2013:
Gentbrugge (20-25-35-50 km)
zondag 21/04/2013:
Tangissart (Court-Saint-Etienne) (14-31-51-70 km) of Lasne (10-20-40 km) of Lot (35-55 km) of Haacht (30-40-50 km) of Dessel (25-40 km) of Nieuwkerken-Waas (32-54 km) of Sint-Truiden (28-45 km)
zondag 28/04/2013:
Opwijk (15-30-50-80-100 km) of Aarschot (15-25-35-40-65 km) of Borgloon (10-20-30-40 km)
dinsdag 30/04/2013:
Overmere nightride (18.00-20.30 u) (30-50 km)
woensdag 01/05/2013:
Deurne-Diest (26-36-48-65 km)
vrijdag 03/05/2013:
Sint-Niklaas nightride (17.00-21.00 u) (35-56 km)
zaterdag 04/05/2013:
Maria-Aalter (25-45-55 km)
zondag 05/05/2013:
Leernes (20-35-50 km) of Hulshout (28-48-68 km) of Tilburg (NL) (25-40-55 km)
zondag 09/05/2013:
Mont-Saint-Guibert (25-30-50-65 km) of Wechelderzande (15-27-43-53 km) of Londerzeel (18-32-42-52 km)
zaterdag 11/05/2013:
Stekene (18-35-50-55-60 km)
zondag 12/05/2013:
Overijse (25-35-50-60-65 km) of Herselt (20-30-40 km) of Vlimmeren (40-25 km)
zaterdag 18/05/2013:
Chassepierre (TT van Izel met GPS)
zondag 19/05/2013:
Robelmont (10-25-33-47-60 km)
maandag 20/05/2013:
Harinsart (22-37-42-53 km)
zondag 02/06/2013:
Mont-Saint-Guibert VTT des Hayeffes (15-21-23-36-57 km) of Langdorp (25-40 km) of Oostmalle (29-45 km) of Lommel (25-40 km)
zondag 09/06/2013:
Schaffen-Diest (26-30-41-60 km)
zondag 16/06/2013:
Chaumont-Gistoux (10-30-45 km) of Mol (25-40 km) of Buizingen (30-45-55 km) of Waanrode (24-34-44-64-84 km) of Zemst-Laar (29-37-51-63 km) of Zele (30-48 km)
vrijdag 21/06/2013:
Kalken nightride 17.00 - 21.00 u (30-40-50 km)
zondag 23/06/2013:
Baisy-Thy (12-25-35-45-60 km) of Grobbendonk (20-40-60 km) of Lummen (15-25-45-60 km) of Libin (25-50-100 km) of Kalken (25-40-60 km) of Zele (40-55 km)
zaterdag 29/06/2013:
Maria-Aalter (30-50 km)
zondag 30/06/2013:
Sint-Job-in-'t-Goor (15-25-45 km) of Halle (35-50-85 km) of Redu (20-32-45-55 km)
zondag 07/07/2013:
Oud-Heverlee Meerdael-classic (30-45-62-75-100 km) of Booischot (20-40-60 km) of Lommel-Kattenbos (12-20-30-40-60 km)
zaterdag 13/07/2013:
Pepingen (30-45 km)
zondag 14/07/2013:
Bekkevoort Hagelandse Pijl (20-42-55-70 km) of Hamont-Lo (22-38-45 km)
vrijdag 19/07/2013:
Herfelingen avond- en nightride Waanzinnig Weekend (30-50 km) start: 18.00-22.00 u
zaterdag 20/07/2013:
Zwalm (15-25-40-60 km)
zondag 21/07/2013:
Wijgmaal (25-45-65 km) of Mol (15-24-43-62 km) of Waasmunster (30-40-50 km)
zaterdag 27/07/2013:
Sint-Jan-in-Eremo (30-50-60 km)
zondag 28/07/2013:
Droeshout-Opwijk Boerenbike (30-40-50-60 km) Lichtaart (12-24-48-60 km) of Roosdaal (25-50 km)
vrijdag 02/08/2013:
Maarheeze (NL) Bij de Mijl vertrek: 13.30-16.00 u (24-48 km)
zaterdag 03/08/2013:
Oosterzele Rochustochten (25-35-50 km) of Wiekevorst (25-40 km)
zondag 04/08/2013:
Bekkevoort (15-25-40-50-65 km) of Lille (20-40-60-80 km) of Hamme (32-45 km) of Sinaai (28-40-50 km)
vrijdag 09/08/2013:
Vlezenbeek nightride: 18.00 - 22.00 u (35 km)
zaterdag 10/08/2013:
Knesselare (15-30-55-70 km) of Eeklo (25-40-55 km)
zondag 11/08/2013:
Vlezenbeek (35-50-80 km) of Diest (25-45 km) of Grobbendonk (30-45 km) of Bergen-Op-Zoom (NL) (25-45 km)
donderdag 15/08/2013:
Awenne (28-38-55-72 km) of Herk-De-Stad (25-35-45 km) of Haasrode (18-32-45-55-65 km)
vrijdag 16/08/2013:
Arville nightride: 18.30 - 22.00 u (15-25 km)
zaterdag 17/08/2013:
Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65-85 km)
zondag 18/08/2013:
Erneuville (15-25-35-45-60-75 km) of Aarschot Forest Marathon (Bekaflaan) (25-45-65 km) of Halle-Zoersel (15-25-45-60 km) of Beringen (25-45 km) of Lennik (25-45-55 km)
zaterdag 24/08/2013:
Herzele (15-30-50 km)
zondag 25/08/2013:
Opoeteren Oeterdalmarathon (20-40-75-100-115 km) of Kasterlee (18-25-40-70-100 km) of Anderlues Transsambrienne (20-35-50-65-85 km) of Tielt-Winge Hagelandse Heuvels (25-45-65-95 km) of Villers-La-Ville (15-25-40-60 km) Er is vandaag ook Houffalize Houffamarathon (50-70-100-120 km)
vrijdag 30/08/2013:
Stabroek (15-30-45 km) afgelast!!!
zaterdag 31/08/2013:
Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)
zondag 01/09/2013:
Diest Marathon van de Demervallei (23-40-62-84-103 km) of Olloy-Sur-Viroin (25-35-45-55-65-85-100 km) of Sint-Gillis-Waas Waasland Bike Marathon (30-60-90-120 km) of Gierle-Lille (25-45 km) of Kruishoutem-Lozer Lozerbosveldtoertocht (35-40-55 km)