Toertocht (35-55-75 km) van de Bergpallieters te Buggenhout op zaterdag 09-05-2015.

Vorig jaar reden we de Herdermarathon, dit jaar kozen we eens voor een toertocht die we nog nooit gereden hadden, meer bepaald de toertocht van De Bergpallieters (35-55-75 km) als deel van hun Klimmuurfeesten aan de Platteput te Buggenhout. Jari opgepikt in Breendonk. Op één van de kleine parkings rond de sporthal en het cultureel centrum vonden we een parkeerplekje en troffen we Petruske die ook kwam rijden. Om 10.30 u waren Jari en ik ingeschreven en konden we op pad. Het ging het dorp uit en reeds op 1 km van het vertrek doken we een bos in. Een zeer lange assenweg werd gevolgd door een landelijk betonbaantje. Toen dat op 5 km van het vertrek tussen huizen een straat in dook had ik het gevoel daar ooit al gereden te hebben en op het moment dat ik dat aan mijn maat kond wilde doen zagen we een bord staan dat aankondigde dat we het grondgebied van Opwijk betraden. Allicht ben ik hier al gepasseerd tijdens de Boerenbike van de KWB Opwijk. Net voor het inrijden van Opwijk hadden we een pijltje gemist ter hoogte van Leireken. Daar moesten we een grasspoor in en we reden rechtdoor! Er waren er nog die in deze omgeving gemist hadden.

We reden een eindje evenwijdig met een spoorweg, gingen er via een laag tunneltje onderdoor en vervolgden ons pad naast het spoor door de vallei van de Puttenbeek. Ook hier had ik ooit al eens geweest. In Merchtem dienden we ter hoogte van de spoorweg de drukke baan Klei te kruisen, dit is de weg die van het centrum van Merchtem naar Opwijk-Droeshout voert. We reden door het landelijke Merchtem. Op 10 km van de start troffen we het houten paadje dat deel uitmaakt van een vaste route en we onlangs nog tijdens de toertocht van Straf in Bergaf uit Opwijk onder de wielen kregen. Van hier af viel het parcours even samen met dat van de Bergaffers. Veldwegen en graspaadjes, afgewisseld met al eens een strook asfalt, leidden opnieuw naar de spoorweg. 12,50 km om 11.15 u. De rit ging dan naar Mollem, een gehucht van Asse. We reden er over een singletrack, de Merktweg, door een groene vallei naast een beek, het Merckske, en konden zo tot 14 km genieten van een prachtig stukje natuur. Aansluitend volgde de doortocht van het Kloosterbos van Mollem over een zich door het bos in bochten slingerende track. Op 15 km raakten we de grens met Asse en op 16 km reden we het station van Mollem voorbij. 11.30 u. Vanaf hier ging het over de Bosveldweg, een trage wegel en volgde een zachte klim tot aan een bos. Van 17 km tot 18 km genoten we van de mooie doortocht van het Kartelobos in Mollem.

Op 20 km bereikten we om 12.00 u de bevoorrading die opgesteld stond onder een tentje op een grasplein in het rustige Mazenzele (Opwijk). Een drietal mannen verzorgden er de drank en de knabbels. Er waren nogal wat verschillen in afgelegde afstand van de bikers die toekwamen. We kregen er Josk te zien en die had al bijna 25 tot 26 km op zijn tellertje. Hij had wel ergens gemist, maar dat kon zo veel extra niet geven en er was nog geen splitsing tussen de afstanden geweest! Er waren er nog die wat hadden moeten zoeken. Toen Josk weer vertrokken was, hij reed de grootste toer, kwamen Petruske en even later de vrouw van Josk toe. Bij nader toezien waren de man en de vrouw die bij de start een eindje voor ons reden Josk en zijn vrouw. Samen weer vertrokken, Petruske sloeg af richting de 35 km en wij naar de 55-75 km.

We kregen een kleine extra lus en reden dan door het zogenaamde Bladerenkwartier. Enkele lastige veldsporen met putten en bulten en een beenharde ondergrond voerden tot Asse. Omstreeks 24 km kruisten we twee keren een grote baan (Krokegem – Mazenzele en Krokegem – Asse-Ter-Heide). Daarna ging de tocht over het veldpad Budawegel. Die naam klonk met niet vreemd in de oren en we passeerden even later het witte huis op de hoek van de Notstraat op de grens van de bebouwde kom van Asse-Ter-Heide. Afhankelijk van de uitgestippelde weg staat hier soms de bevoorrading van Straf in Bergaf. Het ging linksaf over een asfaltbaantje om dan een vrij zware klim over een veldpad tot aan de Putberg voor de wielen te krijgen. 26 km om 12.40 u. De Strafinbergaffers passeerden hier ook, maar in de andere richting en naar beneden is een stuk gemakkelijker dan naar boven! Deze keer ging het niet zoals toen door het private bos van het kasteel De Putberg, maar lekker naar beneden over een betonnen pad naast het domein.

Vanaf de Putberg reden we door Asbeek om er in het rustige centrum de tweede stop te treffen op een pleintje voor een school op 27 km van het vertrek om 12.45 u. Enkele jonge kerels zorgden er voor het aanbod van fruit, cake en koeken. Eén ervan gaf ook een duidelijke uitleg over wat nog komen zou. De extra lus voor de langste afstanden zou op deze plek weer eindigen en hij begon met een korte fikse klim. Dat was niet gelogen, want ik geraakte niet rijdend tot boven. Het was er ook zeer smal en er lagen stevige wortels. We reden de bebouwde kom van Asbeek uit over een assenweg en kregen een stevige klim over kasseitjes vanaf het restaurant Hof ten Eenhoorn aan de Platijn in Asse in het meer landelijke gedeelte van Asbeek. Na het kruisen van de Edingsesteenweg troffen we na een zandweg de splitsing tussen de routes van 55 km en van 75 km op bijna 29 km van het vertrek. 13.00 u.

Omstreeks 30 km bereikten we de knappe omgeving van de Kruisborre met de diverse veldkapelletjes in allerlei maten en soorten. We reden voorbij de grootste Kruisborrekapel waarna een stevige klim in de Kruisborreweg ons opnieuw tot aan de Edingsesteenweg voerde. We staken de baan over ter hoogte van de brasserie De Koekoek om er lekker naar beneden te rijden over een stukje van de groene vaste route. Daar beneden stond dit jaar een bevoorrading van Straf in Bergaf. In plaats van zoals gebruikelijk naar rechts af te slaan, ging het deze keer linksaf zodat we ook die kant eens te zien kregen. We reden er een strook bos door om nadien enkele lastige veldsporen te moeten bedwingen.

Op 33 km van de start leidde een zware klim over asfalt ons tot in de bewoonde wereld van Essene (Affligem) in de buurt van de grens met Asse. Op 35 km passeerden we een bizarre antenne, een radiobaken voor de luchtvaart, op het grondgebied van Essene. Het toeval wil dat we de zondag voordien op De Tomme in Overijse reden en daar in de omgeving zou ook zo’n baken staan. Gevonden op het wereldwijde web. Dan ging het over landelijke buurtwegen zoals de Schommelveldweg en de Neerheide in het dorp van de Papeters zoals de inwoners van Essene genoemd worden. De namen van de paden kwamen me bekend voor, ooit ging de Boerenbike deze richting uit. Landelijke wegen voerden opnieuw naar Asbeek waar we na 38 km omstreeks 13.50 u weer toekwamen aan de bevoorrading. Drie bevoorradingen op een toer van 55 km met alles er op en er aan, een echte luxe voor de luttele vier euro inschrijvingsgeld. Ook Josk was hier en de twee in geel-zwarte pakken gestoken bikers, waarvan ene afkomstig uit Zemst die ik ook enkele keren gezien had tijdens de tocht van Straf in Bergaf! We zouden ze na aankomst nog te spreken krijgen. Dat zijn geen gewone mannen! Ze rijden de langste tocht, komen met de bike naar de start en gaan met de bike weer naar huis, zodat ze superlange ritten rijden! Ze zijn anders niet meer van de jongsten. Genoten van het aanbod op de bevoorradingstafel en ons even in de zon op de bank gezet.

Na de derde stop volgden veldpaden en assenwegen in de landelijke omgeving van de Heilsborre in Asse-Ter-Heide. We passeerden het domein De Lange Bomen aan de vijver in de Assestraat. Een lastige veldweg voerde naar een bos waar we omstreeks 41 km een kleine modderpoel dienden te trotseren. 14.20 u. Zonder andere herkenningspunten te passeren merkte ik aan de aard en het uitzicht van de bomen dat we het Kravaalbos in Meldert-Aalst naderden. Voor de tweede keer op korte tijd reden we nog eens door de merkwaardige Huizekensstraat en kregen we de klim opnieuw naar het Kravaalbos toe nog eens voor de wielen. Eens het Kravaalbos weer uit kregen we tijdens onze rit over de landelijke wegen redelijk wat harde tegenwind en een kleine portie regen er bovenop. Al goed dat die nattigheid snel weer ophield zodat we niet zoals de zondag voordien in Overijse de laatste tien kilometer zeiknat werden. 46 km. We bereikten het grondgebied van Baardegem (Aalst) om er een gehavend pad vol stenen te treffen, gevolgd door een weg vol keien. Met op 48 km nog steeds regen.

Tijdens onze tocht over landelijke paden kruisten we enkele keren een grote baan en bereikten we Lebbeke. 51,50 km om 15.00 u. Daar reden we door meer bewoond gebied waarbij we het stationnetje van Heizijde (Lebbeke) op de spoorlijn van Dendermonde naar Brussel passeerden. Straten en servitudes loodsten ons doorheen een minder mooie omgeving. Op 56 km kregen we in Opstel (Buggenhout) nog een crossparcours in een bosje met wat keren en draaien voor de wielen. De laatste kilometers voerden ons dan weer naar de stek van de Bergpallieters in Buggenhout waar we met 59,50 km om 15.30 u toekwamen. Met iets meer kilometers dan voorzien! De klimmuur van de Bergpallieters, eerder een bizarre toren, stond en hing vol klimmers in alle maten en soorten, van piepjong tot oud. In de tent van de Klimmuurfeesten nog een babbel gehad met de twee bikers uit Zemst. Zij moesten nog een heel eind op de bike weer naar huis! In een tentje buiten hebben we ons nog wat te eten gekocht. Bergpallieterinnen waren daar in de weer met het bakken van frietjes en curryworsten en het maken van hotdogs. Een hapje smaakte nadat we die zondag hadden kunnen genieten van een nog nooit gereden toertocht die zowel Oost-Vlaanderen als Vlaams-Brabant aandeed in een streek die we in de loop der jaren hebben weten te waarderen. Alles prima georganiseerd met een gemoedelijke ontvangst en vriendelijke mensen aan de bevoorradingsposten.

Jari zorgde voor de route op Google-Maps: klik hier!

Het verslag van deze toertocht is ook te lezen op mtb-you.be en op mountainbike.be!

StrammerMax