In juli en augustus mag me niet rijden in de bewaakte zones op het strand.
Dit van 10u s morgens tot 19u in de vooravond.
Nu moet de rekening houden met het getij.
Dus kan je +/- 3u voor laag water tot +/- 3u na laagwater zeilwagen rijden.
Om veiligheidsredenen kan u beter voor laagwater beginnen rijden dan na laagwater en wel omdat ingeval van calamiteiten je een grotere marge hebt om uw probleem op te lossen.
Er worden regelmatig afspraken gemaakt onder de piloten om een gezamenlijke tocht te maken, we rijden dan samen en als er onderweg problemen zijn kan iemand je helpen.
Zo was afgesproken, dat we eerst zouden avondeten en daarna afspraak om 18u op het strand.
We besloten om met een viertal wagens van De Panne naar Duinkerken te rijden.
Een avond tocht van 30km met voldoende zeewind is helemaal geen probleem.
Rustige zeilen met een avondzonnetje zalig .
Aangekomen in Frankrijk aan een bewaakte een zone zo rond 18.30u, kregen we van de plaatselijke strandpolitie geen toelating om door te rijden. (Soms als er niet veel volk op het strand, laten ze ons dan toch stapvoets door).
Dus reden we terug naar België om dan later terug te keren.
Na 19u. werd de rode vlag gehesen en we mochten doorrijden.
(Rood betekent geen bewaking en dus zwemverbod en is het strand vrij voor zeilwagens).
In enkele minuten waren we bij Duinkerken maar om tot aan de havenmuur te rijden dan werd het moeilijker.
Een strandzeilwagen moet nu eenmaal snelheid behouden om hindernissen te kunnen nemen of hij valt stil.
Concreet wil dat zeggen om van A naar B te rijden moet je afhankelijk van de wind sterkte en richting er steeds voor zorgen dat u het maximum mogelijke snelheid behoud.
Ook al wint u ten opzichte van uw doel, punt B, niet veel. Dus in sommige gevallen blijven opkruisen tot u eindelijk uw doel hebt bereikt.
Dit keer was het zover na veel opkruisen, soms door plassen en putten, bereikten we eindelijk de havenmuur. Na een kwartiertje rust en wat gebabbel, besloten we alles na te kijken.
Stagkabels, touwen en alle verbindingstukken alvorens de terugtocht aan te vatten. Het zal niet de eerste keer zijn dat iets onderweg loskomt of erger beschadigd is. Als u het nu nakijkt voorkomt u mogelijk problemen onderweg.
Rond 19.30u onze wagens op snelheid gelopen en er in gesprongen.
Alles onder controle denken we, tot we voor de huizen reden, de wind draaide van zee naar aflandig.
De huizen zijn een opstakel voor aflandige wind, met als resultaat minder wind op het strand.
Als laatst vertrokken piloot geraakte ik maar niet op voldoende snelheid en de andere piloten bleven verderop wachten tot ik eindelijk uit de bebouwde kom was geraakt.
Met de zeilwagen op het strand leert u snel wie de baas is. Hoe de zeilwagen ook is uitgerust, u kunt de grenzen iets verleggen maar uiteindelijk wint de natuur.
Het draaien van de wind en of het afnemen ervan gebeurd soms op enkele minuten tijd of op enkele honderden meters verschil. Elk opstakel of hindernis beinvloedt het zeilen.
We reden verder en de wind nam nog meer af en stonden we stil.
In Frankrijk zijn er op het traject van 15km, nogal wat clubs dus er is altijd een uitweg om de zeilwagen eventueel daar te stallen en het volgende lage tij af te wachten.
Er werd een noodplan opgemaakt.
- We proberen tot in Malo te geraken en laten daar de zeilwagens achter en laten ons ophalen door een personen auto. Iedereen heeft een GSM bij, dus thuis geraken we altijd.
- We proberen van de ene club naar andere te geraken en beslissen telkens of we verder gaan of niet.
- Uw wagen onbeheerd op het strand achterlaten is geen optie:
- Vandalen kunnen de wagen beschadigen of plunderen.
- De zee kan onverwachts veel hoger opkomen dan normaal.
- Als de zeilwagen door de zee wordt overspoeld en/of meegesleurd is hij bijna nooit meer terug te vinden. Wie zal hem vinden? In welke toestand?
Wat bleek de zeilwagens reden nog wel, maar dan wel zonder het gewicht van de piloot.
De zeilwagen op snelheid duwen bij een vlaagje wind kan je enkele keren doen maar dan is beste van uw krachten eraf. Dus de wagen laten bollen en er achter te stappen is het beste om je krachten te sparen en de 13km aldus af te leggen.
Het werd snel donker en we volgden de waterlijn, daar is het strand hard en meeste kans op een windstootje.
Rond 23u waren we als laatste binnen in onze clubhaven in De Panne. Toen bleek dat er een piloot was die niet had gegeten en volledig uitgeput was. Ik had alvast een flesje drinkwater bij me en onderweg regelmatig gedronken.
DE volgende dag vertrok een zeilwagen alleen naar Duinkerken en was hetzelfde lot beschoren ook te voet naar huis moeten komen.
Tot besluit Bij valavond prachtig zeilen maar blijf in de buurt je weet maar nooit van de natuur van plan is.
