Tussen twee stormen in, genieten van de stilte en de rust
De Panne RSYC
Vrijdag 3 oktober stormde het zo hevig dat ik, s'avonds in het donker, toch naar de club reed om te zien of alles ok was.
Mijn wagen lag er goed bij anderen heb ik verlegd om beter de rukwinden te weer staan.
Zaterdag ochtend direct naar de club gereden, enkele piloten waren al vroeg op het strand, ik vroeg aan de monitor Benny hoe het strand er bij lag prachtig zei hij, ik ben met minder validen op het strand en het gaat prima.
Elk jaar komen rolstoel gebruikers strandzeilen, geen sinecure deze mensen in een zeilwagen te krijgen. Hen vastmaken zodat ze er niet kunnen uitvallen en ze dan alles uitleggen hoe dat ding werkt.
Het is verwonderlijk hoe snel deze mensen het gevoel voor wind aanleren en er pret aan beleven, ge ziet deze mensen ervan genieten prachtig.....
Nu snel mijn wagen zeilklaar maken en mijn droogpak aantrekken en dan het strand op.
De wind is aflandig dus zosnel mogelijk naar waterlijn.
Eens opdreef kan ik genieten van de stilte, enkel het kraken van de schelpen onder de wielen en dan een veilige snelheid van 78km/u (GPS) naar Duinkerken binnen het kwartier zijn we daar en vervoegen de eerder vertrokken piloten voor een babbel en een terrasje met koffie of thee.
Iemand heeft een lekkende band dus rijden we terug en stoppen in Malo om in de plaatselijke club wat perslucht te vragen en dus een tweede pitstop in het clubhuis te realiseren.
De wind trok aan dus met grote slagen verder huiswaarts, na een flinke douche en een frisse duvel tevreden naar huis. Morgen beloofd het weerom stormachtig te zijn dus geen zondag ochtendritje deze week.