Men zegt wel hoe ouder je wordt, hoe zotter je doet!!!

Zaterdagnacht raasde een 8 à 9 Beaufort over de kust en volgende morgen om 7 uur vanuit Antwerpen naar de kust rijden, om jawel te gaan strandzeilen.

In De Panne aangekomen stonden de windzak en vlaggen strak dus er was zeker voldoende wind en er bleken nog vroege zeilgekken (8.30 u) het strand op te gaan.
 Na korte briefing op de parking, zijn aan het avontuur begonnen.

De zeilwagen klaar gemaakt en in de kleedkamer van de club, snel omgekleed (surfpak, surfschoenen, body warmer en daarover een overall, helm handschoenen) dan snel het strand verkend.

Klasse 8 (kitte buggy’s) waren al volop bezig met hun “Gluhwein cup”.

De zeilwagen in en bergaf en het strand op, zodra we wind pakten ging het razend snel, veel te snel naar onze goesting zo morgens vroeg.
Weinig daglicht, proberen voorzichtig te zijn en droog blijven was onze persoonlijke opdracht.

De eerste golfbreker in Koksijde kon ik zonder problemen over. Bij de tweede golfbreker kwamen de jongens van daar straks reeds terug van Oostduinkerke, ik moest er nog naar toe...

In Oostduinkeke even een praatje gemaakt met mede blokaters  “het clubhuis is op dit vroege uur dicht, we rijden naar nu Duinkerken volg je?”

Van Depanne naar duinkerke kenden we maar van hier in Oostduinkerke is andere koek.

Richting Frankrijk was zeer scherp aan de wind rijden met af en toe een korte rak naar de zee, om dan in een lange rak scherp aan de wind te kunnen blijven rijden.

Terug in De Panne werd er even gestopt en overlegd hoe wij de wedstrijdrijders (klasse 8) ongestoord konden passeren om naar Duinkerken te kunnen rijden; 

De Buggy’s gebruikten de tweede en de derde zandbank met hun kitte bijna tegen de grond.

We hadden de keuze ofwel wachten tot de manche over was of met halve wind, door het water, naar de zee en dan waterlijn volgen richting Frankrijk.

We besloten te starten toen de ganse meute Buggy’s het keerpunt nam en in de richting Frankrijk reden. Wij hen dan achterna.

Hopelijk was de kustlijn berijdbaar, ge weet nooit hoe het strand er na een storm bij ligt.

Het was nog behoorlijk koud en een strakke 4/5 bft. De grote jongens ( klasse 2 wagens) proberen te volgen dat was geen gemakkelijke boodschap.

Het eerste water contact viel mee. Eens voorbij de wedstrijd zone zo snel mogelijk naar de derde zandbank gereden. De zon brak door maar stond zolaag dat het quasi onmogelijk was de watergeulen te onderscheiden van schaduw op het strand.
De sporen van de voorganders dan maar gevolgd, maar soms ging er een spoor naar links en een ander naar rechts.

Droog blijven was de hoofdzaak dus proberen in de schatten die het beste spoor had om te volgen.

Duinkerken bleef nog steeds veraf, onderweg zijn we enkele half verzonken scheepswrakken gepasseerd. De grote jongens waren niet meer te bespeuren, we begroeten op onze weg enkele strand surfers en een franse club met klasse 5 wagens.

Waar zitten de Belgen? Eens binnen de bebouwing van Duinkerken valt de wind blijkbaar weg door de haven complexen. Daar tegen de haven muur lagen de Belgische wagens op hun zij.

Uit veiligheidsoverwegingen worden ze op hun zij gelegd. Iemand stond met zijn armen te zwaaien.

Kom even mee naar binnen, u opwarmen en een Picon drinken, dan rijden we terug. Uit ervaring hadden we geleerd om GSM, gereedschap en geld altijd mee te nemen opeen zeiltocht. Dus met een nat zandpak het café binnen. We hielden het op een warme soep.

Opgewarmd en met volle moed terug naar De Panne. Het tij was nu al 2 uur aan het opkomen en we voelden weinig wind dit belooft niet veel goeds.

Met halve wind proberen snelheid te maken en weg te komen uit dit gat.

Eens buiten de agglomeratie kregen we de volle wind en werd de versnelling beangstigend.

Het windvaantje gaf een schijnbare wind aan volledig in onze zeilhoek.

Blijven gaan zolang gekund, verrekt die Fransmannen steken zeepieren uit het zand maar laten de putten en zandhopen liggen. Met dergelijke snelheden zo’n putten nemen is levensgevaarlijk zeker als je zo lag bij de grond op uw wagen zit.

De snelheid minderen kan alleen door het zeil volledig dicht te trekken en wind pal in de rug te nemen. Muien mijden is een helse karwei, geen brokken maken en niet omslaan is sneller gezegd dan gedaan.

Ons hart bonkte tegen 100 per uur. Waarom waren we nu niet bij moeder thuis gebleven?

Plots zien we een klad vogels op het strand, daar is het droog en vogels vliegen toch weg als we in de buurt komen. Bij het naderen stelden we vast, deze vogels bewogen niet, het waren gekleurde dummy’s en aan onze rechterzijde stonden plots twee man recht en met een geweer naar ons te zwaaien.

In Frankrijk mag men op het strand jagen,  dit was een hinderlaag voor zeevogels.Hopelijk krijgen wij geen hagel in ons zeil.
Als we willen versnellen lukt het niet zogoed wat verderop staan weerom jagers en opstaande visnetten. Wat is dat hier geraken wij nog levend thuis.

Plots horen wij een sms ‘je geluid van onze GSM, mogelijk zit iemand in de problemen. Een plaats gezocht en de wagen in de wind geslipt.

Even kijken, Proximus was zo beleefd om te melden dat “we ver van huis waren en of we wilden inschrijven voor de voetbal uitslagen per sms.” Een beter moment had Proximus echt niet kunnen bedenken.

Amper bekomen van de emoties weer vertrokken en onmiddellijk weer grote snelheid.

Plots zagen we aan onze rechterzijde het monument Van Leopold 1. Jongens we vliegen de club en de autoparking voorbij, al slippend in de wind gedraaid.
Wij zijn thuis dus door dat beetje water rijden kan geen kwaad dachten we, plots dreven we en zakten tot aan onze middel weg in het water.

Snel uit de wagen en proberen weg te geraken de kleine wielen zakten weg in de modder, hier en daar stonden paaltjes met een bordje “toeristen opgepast drijf zand”.

Eens terug binnen in de club, bleken er pieken van 6 bft geweest te zijn.

Een warme douche genomen gevolgd door een Pizza en een frisse pint en we waren weer fit.

Het was 12 u. De zeilwagen afgespoeld met stadswater, het zeil in de wind gedroogd en dan terug naar moeder de vrouw in Antwerpen.
Dit was op het randje van gek doen zeker als ver boven in de zestig bent.