Er is een plaats in de hemel die Regenboog brug heet.
Als een dier waar je veel van houdt doodgaat, dan gaat dat dier naar de Regenboogbrug.
Daar zijn uitgestrekte weiden en heuvels voor onze lieve vrienden, zodat ze met elkaar kunnen rennen en spelen.
Er is genoeg eten, water en zonneschijn en onze vrienden voelen zich daar warm en prettig
Alle oude en zieke dieren worden daar weer jong en beter.
Alle dieren die gewond of verminkt waren, worden weer sterk en gezond, precies zoals wij ze herinneren in onze dromen.
De dieren zijn gelukkig en tevreden, er is echter een klein ding: Ze vinden het jammer dat ze hun baasje of bazinnetje achter hebben moeten laten. Ze rennen en spelen met elkaar, maar dan komt de dag dat er twee* plotseling stoppen met spelen en in de verte turen..
Hun ogen beginnen te stralen, ze beginnen te trillen van opwinding. Plotseling verlaten ze de groep, rennen over het groene gras, sneller en sneller.
Ze hebben mij gezien en als ik en mijn lievelingen elkaar eindelijk treffen, houden we elkaar stevig vast, bij deze vreugdevolle hereniging. Om nooit meer uit elkaar te gaan.
De vrolijke kussen overstelpen mijn gezicht, mijn handen aaien hun liefdevolle kopjes en ik kijkt weer in die trouwe ogen, die ik zolang niet hebt gezien, maar die altijd in mijn hart zijn gebleven.
Is een droom dat misschien ooit werkelijk wordt ...
|