Zoals de wereld draait draait ie nergens Hier vindt men opvallende leuke en opvallende treurige zaken.
De leuke hebben gelukkig nog steeds de overhand! De treurige staan toch al in de krant. Wees zo vrij om te reageren, dan kunnen we een beetje discussieëren, dan weten we waar men zich mee bezighoudt.........
18-08-2006
Ja de wereld draait gewoon door
Ja. dat is dan toch de conlusie die ik trek. Ik zal uitleggen waarom en hoe het zit: sinds 4 april ben ik ziek thuis en kon niet meer lopen, mijn knie zat op slot, meniscusproblemen. Ik had gelukkig snel een afspraak om langs te komen bij de orthopeed. Maar ja, mijn hart gooide roet in het eten, angina pectoris. Nou, dat was dus 112 hup naar het ziekenhuis. Ik kon geen fietstest doen, dus besloot men tot hartcatheterisatie. Ik lag geluk bij ongeluk in het ziekenhuis waar ook de orthopeed zijn polikliniek had. Daar kon ik gelukkig naartoe zodat dat ook voortgang kreeg. Bij de catheterisatie bleek een flinke vernauwing de oorzaak te zijn. Gevolg, na twee en een halve week wachten werd een stent geplaatst. 25 april werd ik uit het ziekenhuis ontslagen en 26 april zat ik bij de anasthesist In de hoop snel geopereerd te kunnen worden aan de knie. Helaas, omdat ik plavix slikte werd de operatie vooruitgeschoven, want eerst moet de plavix uit het lichaam zijn verdwenen. Tja dan is het wachten en wachten. Ook was ik aangemeld bij de trombosedienst. Levenslang Acenomourol gebruiken. We hadden met het hele gezin naar Thailand zullen gaan, was al in februari afgesproken 21 juni was de bedoeling, dat ging dus niet door, ja de kinderen wel maar mijn vrouw en ik niet. Nou daar valt wel mee te leven, temeer omdat de annuleringsverzekering alles vergoedde.
Maar de volgende tegenslag diende zich aan..... Mijn nieren besloten niet meer mee te werken, hevige pijnaanvallen en bloed in de urine en juist in die tijd kreeg ik een oproep voor operatie. Ging dus wéér niet door. Uiteindelijk ben ik 4 augustus aan de knie geopereerd. Het is een kijkoperatie geworden, dat beperkt de tijdsduur in het ziekenhuis. Ik hoopte dat ik toch wel weer binnen twee weken een beetje mobiel te zijn. Ach wat een domme hoop, waar bij kijkoperaties zelden complicaties optreden heb ik een ontsteking in de knie. Het kan nog wel een aantal weken gaan duren. Wat dit met het doordraaien van de wereld heeft te maken?
Weet je in het begin belt men nog regelmatig, familie, collega's, vrienden en bekenden.... Hoewel, sommige collega's hebben helemaal niet eens de moeite genomen om eens even te bellen. En nu? Je wordt vergeten. Het duurt te lang. Niemand belt meer, een kleine uitzondering daargelaten. Ik heb één vriend die me belt en een
nieuwe kennis die me af en toe opzoekt, een paar familieleden die
regelmatig informeren. En één goede buur, die me af en toe opzoekt. Dat geeft een klein beetje troost. Geloof me.
De wereld draait gewoon door. Dit is geen klacht, maar een constatering. Vermaken doe ik me gelukkig toch wel. Moraal? In nood leer je inderdaad je vrienden kennen.
