De ochtend laat lang op zich wachten. Een grijze molton zorgt er voor dat het vandaag slechts mondjesmaat licht wordt. Toch ga ik naar buiten en merk dat het gevroren heeft vannacht. Het weiland lijkt nu op een ijslandschap. De takken aan de perenboom zijn veranderd in een zilverkleurig spinnenweb.
Plots breekt er een blikkerig zonnetje door en op eens sta ik in een betoverende wereld. Het weiland is, zover als je kunt kijken, een groot glazen dominoveld en de perenboom schittert als de mooiste diamant. Struiken zijn veranderd in een bevroren waterval en het hekwerk oogt breekbaarder dan ooit. De wereld is veranderd in een sprookjeslandschap.
Het is dan onbegrijpelijk dat er nog steeds mensen zijn die geloven dat alles zomaar is ontstaan. Ik weet dat de Schepper dit alles heeft gemaakt en door Hem mogen wij met Hem leven. Wat een voorrecht voor een mensenkind, wat een voorrecht.
Klaas van Eijbergen
13-04-2010 om 11:50
geschreven door M.José
Categorie:Poëzie
|