Ko Taoxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

Maandag 29 januari – dinsdag 6 februari

Pfffff, we stappen van de ferry, met nog wat zwaaiende benen. Eerst even bekomen met wat drinken, dachten we. Maar onmiddellijk worden we ´aangevallen´ door een mannetje die een taxi bleek te hebben, wilde ons best vervoeren naar het guesthouse dat we op het oog hadden: Tao Thong Villa. Hij vroeg wel 400 Bath. Watte???  Achteraf hebben we dat wel begrepen (zie verdere beschrijving), maar op dat moment viel dat wel even als een koude douche op ons neer! Wij waren gewend aan prijsjes van 40, 50 Bath of zo, voor een taxirit…. Eerst maar eens telefonisch geïnformeerd of er bungalowtje vrij was bij Tao Thong Villa, want dat lag nogal afgelegen en wat als we daar aankwamen en er was niets vrij?? En inderdaad, voor de komende nacht was er niets vrij, dus hebben we een guesthouse in het dorp genomen en voor de volgende dag afgesproken, de eigenaar zou ons komen halen. Dat was een rit om nooit te vergeten, tenminste de eerste dagen niet, allebei hadden we beurse billen. Het vervoer ging per truck, zo´n open vrachtwagentje, wij achterin dus, over een weggetje dat je amper een weggetje kunt noemen, heel steil en de helft is weggespoeld….

Het is hier wel paradijselijk. Het is een klein maar prachtig eiland, erg rotsachtig, met maar een paar strandjes (jawel, met palmbomen!), waarvan sommige moeilijk te bereiken zijn. Zoals ons guesthouse, de bungalowtjes liggen tegen de rots aangeplakt, en als we buitenstappen moeten we ofwel de rots af naar beneden naar het restaurant en strand ofwel naar boven naar de rest van het eiland. Een van de dagen besloten we te voet naar de volgende baai te gaan, maar dan wel via een klein paadje dat over de rotsen langs de kust liep. Het was verschrikkelijk steil en af en toe errug smal, maar we hadden schitterende vergezichten over de zee. Voor de terugweg toch maar voor de ´gewone´ weg gekozen, mmm, dat was al niet veel beter!
Een ontspannen wandeling is er dus niet bij, voortdurend klimmen en klauteren. Om naar het dorp te gaan een dikke 40 minuten, bergje op en bergje af, zweten, puffen, dus dat doen we niet elke dag! Bovendien is internetten hier nogal duur, dus beperk ik het een beetje. Maar we amuseren ons rot, echt waar, ook als we een dag op ons domeintje blijven, beetje zwemmen, beetje lezen in de hangmat, beetje op het strandje, nog maar eens wat zwemmen, wat eten, enz. Zaaaaalig! Ook wordt ´ons´ baaitje veel bezocht door boten van de diverse duikscholen. Ze komen voor de beginners-lessen, in ondiep water. Zo leren we nog wat bij, kunnen we volgende keer direct doorstromen naar een gevorderden-cusus, haha. Toch overwegen we om nog een keer te verkassen, dus misschien nog een paar dagen aan de kust op het vasteland door te brengen, voordat we volgende week zondag terug naar Bangkok gaan.  Want luieren is wel leuk, maar nog een hele week, dat is iets te veel van het goede, vonden we allebei.