Bangkok - Ayutthayaxml:namespace prefix = o ns = "urn:schemas-microsoft-com:office:office" />

We hebben zojuist weer heerlijk en experimenteel gegeten, haha, de baas komt iets voorstellen en met veel handen-en voetenwerk (want het Engels is niet je dat) worden we het eens, maar lekker dat het was!

Ik zal bij gisteren beginnen. Dat was de dag dat we Bangkok in zouden gaan, naar het Koninklijk Paleis o.a. Wij dus naar een opstapplaats voor een tuktuk. Dat is dus niet zomaar instappen en wegwezen, o nee, daar moet eerst driftig over onderhandeld worden met een regelaar ter plekke. Uiteindelijk zouden we voor 50 B (ongeveer 1 Euro) naar het Paleis gebracht worden. Ja, had je gedacht. Onderweg begon meneer over alle andere mooie dingen die er nog te zien waren en daar kon hij ons dus ook best wel naar toe brengen. Nee meneer, dat willen we niet, we willen alleen maar naar het Paleis. Dan werd er nog een heel verhaal gehouden wat we absoluut niet begrepen en op een gegeven moment stopte hij bij een soort groot winkelcomplex. Nu, achteraf hebben we dat pas begrepen, we hebben toen het verhaal ook van anderen gehoord. Wat bleek: Als tuktuk-drivers hun klanten bij zo'n winkel droppen, krijgen ze een bon voor gratis benzine. Het enige wat we moesten doen is even binnengaan, rondkijken en de chauffeur kreeg z'n bon. Maar.... dat wisten we dus niet, voelden ons beetgenomen, ik werd een beetje kwaad en weigerde die winkel binnen te gaan: dat was tenslotte niet de afspraak. Toen wilde hij ons niet verder brengen, haha, maar we hebben dan ook niet betaald natuurlijk. Nu waren we al behoorlijk ver gekomen, dus de rest te voet gedaan. Achteraf voelde ik me wel wat schuldig, toen ik precies wist hoe de vork in de steel zat. Op de terugweg hebben we ons netjes gedragen en zijn even een soort kleermakerswinkel binnengeweest, en direkt weer buiten dus. De voettocht door dat stuk van Bangkok was wel spectaculair, het Paleis viel mij eigenlijk wat tegen, maar we hebben door straatjes gelopen waar verder geen buitenlander te bekennen was en dat was toch wel een hele ervaring. We zijn na het Paleis naar de rivier gewandeld (en we hebben ons rot gezocht, want die stad zit niet simpel in elkaar hoor, en op de kaart staat de helft van de straatjes niet aangegeven, bovendien zijn de straatnaambordjes vaak alleen in Thaise letters, dus dat schiet ook niet op).  Bij de rivier zagen we een plaats waar zwervers blijkbaar hun plek hebben, ik zal niet in detail treden, maar wat we daar zagen daar werd je niet blij van. Maar allemaal even vriendelijk, ongelofelijk.

Teruggekomen in het hotel waren we echt wel helemaal gaargestoofd, maar gelukkig was daar nog het zwembad! 't Is hier trouwens ongelofelijk mooi weer, nog geen wolkje gezien en blijkbaar ook hier te warm voor de tijd van het jaar. Maar het begint al te wennen.

Vanmorgen trokken we verder naar Ayutthaya. We dachten dat de gemakkelijkste manier om naar de busterminal te komen, weer een tuktuk zou zijn, maar die mannetjes schudden allemaal hun hoofd, begrepen het blijkbaar niet of daar begonnen ze niet aan. Dan maar een taxi, maar wat bleek: die chauffeur begreep ook helemaal niet waar we naar toe wilden. Ging wel rijden, maar moest eerst drie keer stoppen voor hij iemand vond die genoeg Engels kende om te begrijpen wat ' busterminal'  betekende. Ook het aanwijzen op de kaart leverde niets op. Lachen dus. Uiteindelijk er toch geraakt en comfortabel met een airco-bus naar hier en ... jawel, per tuktuk naar het guesthouse, in 1 keer goed, zonder gezever. Het verschil hier is al direct merkbaar, een klein ontspannen provinciestadje waar iedereen veel relaxter is dan in Bangkok, vriendelijker ook. We hebben een guesthouse gevonden in de Planet (Chantana), eergisteravond al telefonisch gereserveerd, bij aankomst natuurlijk niks van een reservatie bekend, maar gelukkig was er toch een kamer vrij, met eigen badkamer(tje) zelfs. En leuk! Wel de schoenen uit bij de voordeur, maar dat is hier bijna overal, zelfs hier in het internetcafe.

Vanmiddag na de lunch zijn we over de markt gelopen, Willem wilde een soort van laken of lakenzak hebben, omdat er verder niets op bed ligt. Lap stof gekocht en bij een verkreukeld oud vrouwtje achter een naaimachine dat in de juiste vorm laten naaien. Haha, m'n handen jeukten om het zelf effe te doen, wat een geklungel!

Om vier uur hebben we een boottocht gemaakt door de kanalen hier, was een mooie manier om in twee uur tijd al een en ander van dit plaatsje te zien, want veel plekjes zijn alleen maar per boot bereikbaar. Gestopt bij 3 Wats (tempels), en 1 ervan was helemaal mijn favoriet. De meeste tempels hier zijn van die opgepoetse goudblinkende gevallen, wel mooi natuurlijk, met heel veel details en ongeloooooofelijk veel Boeddha-beelden en -beeldjes, maar hier stonden oude Kmertempels, opgravingen waar ze verder ook niks aan doen en dat verschil is natuurlijk heel groot. En dan ben ik weer in m'n element he, al die ouwe rotzooi zie ik toch het liefste.

Vanavond heb ik voor het eerst een Mai Tai gedronken, een cocktail, ik weet nog niet eens wat erin zit, maar het smaakt naar meer! Dan vis gegeten (zie boven) en hier zitten we nu. Het is onvoorstelbaar wat we in die paar dagen allemaal al voor indrukken hebben opgedaan! Het is echt wel een groot avontuur en we lachen ook heel wat af om de soms wel komische situaties.