The Cradle Of Filth

El cisne en la sombra parece de nieve;
su pico es de ámbar, del alba al trasluz;
el suave crepúsculo que pasa tan breve
las cándidas alas sonrosa de luz.

Y luego, en las ondas del lago azulado,
después que la aurora perdió su arrebol,
las alas tendidas y el cuello enarcado,
el cisne es de plata ,bañado de sol.

Tal es, cuando esponja las plumas de seda,
olímpico pájaro herido de amor,
y viola en las linfas sonoras a Leda,
buscando su pico los labios en flor.

Suspira la bella desnuda y vencida,
y en tanto que al aire sus quejas se van,
del fondo verdoso de fronda tupida
chispean turbados los ojos de Pan.
__________________________________

The swan in the shadow seems of snow;
its peak is of amber, from the dawn to the light;
the smooth twilight
that passes so brief the candid wings blushes of light.

And then, in the waves of the azure lake,
after the dawn lost its red, the laid out wings
and the neck arched,
the swan is silver, bathed of sun.

Such it is, when sponge the feathers of silk,
Olympic injured bird of love,
and viola in the sonorous lymph to
Leda, seeking its peak the lips in flower.

It sighs the beautiful naked one and conquered,
and while to the air its complaints go,
of the greenish fund
of dense frond they sparkle disturbed
the eyes of Bread.
_____________________________________

De zwaan in de schaduw schijnt van sneeuw;
zijn spits is van amber, van de dageraad naar het licht;
de gladde schemering die zo voorbijgaat bereid de
rondborstige vleugelblos van licht voor.

En dan in de golven van het hemelsblauwe meer,
verloor na de dageraad zijn rood, de beschreven
vleugels en de hals overspande, is de zwaan zilver,
gebade van zon.

Zo is het, wanneer de veren sponsen van zijde,
Olympische gekwetste vogel van liefde en
altviool in het harmonieus lymf naar Leda, zijn spits zoekt
de lippen in bloem.

Het zucht het mooie naakte één in
en verovert en terwijl zijn klachten naar de lucht gaan,
van het groenachtige fonds van dichte varenblad
zij fonkelen stoorde de ogen van Brood.