Bonsai uit een Pinus Sylvestris Beuvronensis

In zijn levensjaren maar vier keer van gedaante veranderd !

Deze tuinplant heb ik aangekocht in 1987 eveneens in een gespecialiseerde kwekerij .

Deze soort pinus heeft de eigenschap zeer vele knoppen aan te maken ook op het oude hout .Een eerste stillering drong zich op , takken en stam bedraden en in een gewenste richting zetten . Na een tijdje voldeed die bonsai mij niet meer en gaf ik de boom een andere helling door een steen onder de schaal te steken , bij het verpotten zou ik de boom dan in die helling inplanten . Na verloop van tijd gaf ik die pinus een andere schaal en maakte ik enkele takken tot jin wat de boom een heel ander uitzicht gaf . Weerom na enkele jaren kreeg de boom opnieuw een andere pot en werd er van de bonsai ter gelegenheid bij het verpotten , die altijd in de opgaande stijl gegroeid had nu maar een half cascade stijl gehanteerd . Ik koos die stijl omdat ik vond doordat er een zware bocht zat aan de voet van de stam die boom zich uitstekend leende tot een half cascade . Takken werden door bedrading dan maar in de juiste richting gezet . Na nog een verpotting enkele jaren later kreeg de bonsai een beter passende pot en een nieuwe voorzijde . Ik vond dat de loofmassa te zwaar werd voor deze boom en een paar takken werden volledig weggenomen wat voor het uitzicht een verbetering was , de boom werd er eleganter door . Opnieuw bedraden en de takken in een betere richting zetten .Nu vind ik dat de pinus zeer goed evolueerde na al zijn gedaanteverwisselingen en dat hij nu zijn verdere leven in die richting kan verder gaan .

*Pinus Sylvestris of grove den is inheems in Europa . Hij kan als bonsai de concurrentie aan met de Pinus Parviflora en de Pinus Thunbergii vanuit Japan . De habitus van de boom is bij jonge bomen eerder spits en met de jaren ontstaat een afgeplatte top . De takken staan in kransen rond de stam die op latere leeftijd kaal wordt . De stam heeft ondiepe tot zeer diepe groeven . De naalden staan meestal per twee , zijn grijsgroen met blauw-witte strepen . Er bestaan zeer vele cultivars van de grove den , de Pinus sylvestris Beuvronensis is er één van .Het is een zeer compact koepelvormige boom met korte naalden van maximum 3 cm. De boom groeit zeer langzaam maar zeer goed geschikt voor bonsai . Vele cultivars zijn geënt dus goed uitkijken bij aankoop naar de entplaats , want dit geeft meestal een verdikking ( knobbel ) op latere leeftijd . Als bonsai staat Pinus Sylvestris graag in een grof mengsel van goed doorlatende grond . Om korte naalden te bekomen is het aangewezen bij bonsai die af zijn ze aan de droge kant te houden vanaf mei tot half augustus . Bij jonge exemplaren die nog moeten groeien is het beter om geen korte naalden na te streven . De standplaats van de grove den is volle zon , kan tegen de grillen van ons klimaat .

Boom zijn eerste vormgeving met schaal plat staande . Het zou een betere inplanting zijn  zoals de boom nu staat ( steen onder schaal )

Boom terug in nog andere zelfgemaakte schaal . Door de knik onderaan de stam beter geschikt voor half cascade vorm .

Tanuki , bonsai ... of ?

Vele jaren geleden kon ik een dood stuk hout van een Juniperus op de kop tikken , een in der tijd uitgegraven yamadori uit de bergen ( boom in de vrije natuur onder extreme omstandigheden gevormd en gegroeid in en door de natuur ) in cascade stijl ( watervalvorm ) die het waarschijnlijk na het uitgraven niet heeft overleeft . Een gleuf werd uitgefreesd in het dode stuk hout waarin dan een Juniperus ( jonge plant ) kon in vast gezet worden . Een jonge Juniperus plant , daarvan is de stam nog gemakkelijk te buigen en in de korte knik bovenaan werd eerst raffia aangebracht om de korte buiging van de stam te kunnen maken zonder dat deze brak . Zo werd deze vast gevezen (inox vijzen gebruiken met kleine kop ) door de stam op het dode stuk hout . De vijskoppen zullen na verloop van tijd ingroeien en overdekt geraken met schors zodat na een tijd niets meer te zien valt van de vijzen . De gesteltakken werden bedraad en in de juiste richting gezet zoals dat behoort voor een cascade . Het geheel werd opgepot in een plastieken emmer om zo goed te laten groeien . Later moet de* tanuki in een speciaal voor cascade gemaakt diepe bonsaipot . De levenslijn ( stuk levende stammetje ) is duidelijk te zien op het geheel . Is dit nu bonsai of … gedeeltelijk bedrog , aan u de keuze ! Als dit goed uitgevoerd is kan u het bijna niet zien dat het geen geheel is , maar opgezet . Na jaren van groeien zal de Juniperus plant ook nog goed vergroeien met het dode stuk hout . Wat eerder waardeloos bleek geeft nu toch nog een functie !!

* Tanuki = levende en dode boom samengebracht en vergroeit tot één mooi geheel waarbij het bijna niet zichtbaar is dat het twee afzonderlijke delen zijn .

* Juniperus of Jeneverbes dankt zijn naam aan de vruchten ( bessen ) die gebruikt worden om jenever te aromatiseren . Jeneverbessen hebben schubvormig en naaldvormig loof . Sommige Juniperus soorten hebben alleen schubvormige , andere alleen naaldvormige en sommige soorten hebben beiden . Het kan bij het snoeien van een schubvormige plant ( die voor bonsai de mooiste is ) dat hij na de snoei naaldvormig loof geeft . Juniperussen verschillen van andere coniferen doordat ze geen kegels vormen maar bessen . Deze soort planten heeft een zeer decoratieve bruine schors en het is een langzame groeier . Juniperus Communis komt in de Kempen ( België ) nog sporadisch in het wild voor . Bepaalde kwekerijen in het Kempense zorgen dat de wilde jeneverbes niet uitsterft . Als bonsai komt Juniperus Rigida en Juniperus Itoigawa ( beiden afkomstig uit Japan ) veel voor . Vele soorten Juniperussen kunnen voor bonsai in aanmerking komen maar Itoigawa , Rigida en Chinensis zijn wel de bekendste in bonsaimiddens . Zijn helaas enkel in gespecialiseerde zaken voor bonsai voorradig .

Taxodium Distichum - Moerascypres .

In 1990 kocht ik mij een taxodium in zo een zwart plastieken pot op een kwekerij . De stam was misschien anderhalve cm dik aan de basis en het plantje 70 cm hoog . Ik snoeide de stam terug tot op de onderste tak . Deze onderste tak zou dan het verlengde ( top ) van de stam worden na bedraden en die tak probeerde ik dan zo recht mogelijk omhoog te buigen . De volgende stap was de moerascypres uitplanten in de volle grond en te laten groeien voor enkele jaren om zo een tapse en dikke stam te bekomen .

Na enkele jaren als de boom twee à drie meter hoog was en ondertussen bij de onderste tak een diameter had van 3 cm werd hij opnieuw ingekort tot op die onderste tak . Een ijzeren staaf werd langs de stam gebonden en de dan onderste tak werd opnieuw vastgemaakt aan die staaf , kwestie van een zo recht mogelijke stam te krijgen . De bewerkte stam zonder takken kon nu opnieuw uitgroeien . Taxodium loopt gemakkelijk weer uit op het oude hout , dit kon dus geen probleem zijn om nieuwe takken te bekomen .

Weet je waarom mijn keuze op een taxodium viel ? Moerascypres heeft de eigenschap zo’n typische imposante kniewortels te maken doordat hij graag langs de waterkant groeit en zijn wortels dreigen te verstikken , zo laat hij wortels boven de grond of het water uitkomen in de vorm van een geplooide knie die dan zuurstof kunnen opnemen .

Ik wilde de uitdaging aangaan en zoals vele bonsailiefhebbers kniewortels bekomen aan mijn taxodium –bonsai . Tot op heden ( 2009 ) is dit bij mij nog niet gelukt , ik heb nog zo geen bonsai gezien met kniewortels , maar wij blijven ijveren !

Nadat de boom weerom een aantal jaren had gegroeid in de volle grond en ondertussen een goede tachiagari had ( onderste deel van stam tussen wortelvoet en onderste tak ) stamdiameter van 8 cm zo tot 50 cm boven de wortelvoet ( waar onderste tak recht werd gezet ) . Zo 15 cm hoger , bij de tweede tak werd de stam opnieuw verwijderd en met die tak werd opnieuw een top van de stam gemaakt , nu nog één jaar in volle grond , natuurlijk had ik om de paar jaar de wortels doorgestoken om zo een compacte wortelkluit te behouden !

De stam was ondertussen ideaal taps en zo 70 à 80 cm hoog . Het moment was aangebroken om de boom op te potten in een grote bonsaischaal , de stam werd ontdaan van alle takken want ik wilde de nieuwe takken op de ideale plaats . Een explosie van nieuwe takken kwam het daaropvolgende jaar te voorschijn en die liet ik het volgende jaar gewoon doorgroeien tot ze een ideale dikte hadden om te kunnen bedraden en in een hoek te plaatsen van 45 ° ten opzichte van de stam , niet zo met een boogje , maar bonk zo uit de stam ! Nu nog takken en twijgen bijkweken om zo een beter geheel te bekomen . Ja, de bonsaischaal staat ieder jaar tijdens het groeiseizoen in een grote teil met water ondergedompeld om toch hopelijk maar die kniewortels te bekomen , dit zou toch de max zijn !!! Blijven experimenteren lijkt de boodschap !