Steeds ben ik op zoek naar orde, rust en regelmaat,

maar chaos heerst.

Hoe goed ik ook mijn best blijf doen,

chaos overheerst.

Planning heeft geen enkele zin,

als chaos wederkeert.

Ik wordt moe en depressief,

door al die chaos om me heen.

Heb ik geen recht op een eigen leven,

zonder chaos en zo meer?

Blijven doorgaan en 't verbijten,

want chaos zal er altijd zijn.

Waarom klaag ik altijd weer,

omwille van een beetje chaos?

Al loopt het niet zoals ik wil,

chaos is er altijd geweest.